طرح احداث باشگاه تیراندازی و تراپ زنی

تیراندازی یکی از ورزش‌های رقابتی می‌باشد، که در آن ورزشکاران با استفاده از سلاح‌های مختلف میزان سرعت و دقت خود را به نمایش گذاشته و با یکدیگر رقابت می‌کنند. در اصل تیراندازی ازجمله رشته‌های ورزشی اصیل ایرانی می‌باشد، که مفرح و جذاب می‌باشد. تیراندازی در رده‌ها و همچنین رشته‌های مختلف برگزارشده و دارای سه وضعیت ایستاده، زانوزده و خوابیده می‌باشد.(طرح احداث باشگاه تیراندازی و تراپ زنی)
_ در وضعیت خوابیده قسمت ساعد دست ورزشکاری که راست‌دست است، حداقل باید با افق یک زاویه ۹۰ درجه ایجاد نماید. در این حالت نباید اسلحه برای هیچ نوع شیئی قرار داده شود.
_ در وضعیت زانوزده ورزشکاری که راست‌دست است، انگشت و زانوی پای راست و همچنین کف پای چپ خود را بر روی زمین قرار خواهد داد.
_ در وضعیت ایستاده ورزشکار تفنگ را با استفاده از دودست خود نگه‌داشته و انتهای تفنگ را بر روی شانه خود قرار می‌دهد.(طرح احداث باشگاه تیراندازی و تراپ زنی)

رشته‌های ورزشی تیراندازی

باشگاه‌های ورزشی و ورزشگاه‌هایی که به ورزش تیراندازی می‌پردازند با عنایت به تنوع رشته‌های این ورزش می‌توانند در یک یا مجموعه‌ای از رشته‌های زیرین فعال گردند. قابل‌ذکر است که این تقسیم‌بندی بر اساس نوع سالن یا میدان انجام‌شده است:
رشته‌های تفنگ و تپانچه بادی ۱۰ متر.
رشته‌های تفنگ خفیف (سه وضعیت) و تپانچه آزاد ۵۰ متر.
رشته‌های تپانچه خفیف (سه رشته) ۲۵ متر.
رشته‌های تراپ و اسکیت.
توضیح ضروری: سالن‌های تیراندازی ۱۰ متر باید به‌طور کامل مسقف باشند. در میادین ۵۰ و ۲۵ متر محل استقرار تیراندازان باید در برابر آفتاب، باد و باران حفاظت‌شده باشد. میادین تراب و اسکیت در فضای باز احداث می‌گردند.

فضای لازم برای احداث میادین و سالن‌ها

ابعاد و اندازه‌های استاندارد برای احداث میادین و سالن‌های تیراندازی، درواقع در آنچه که مستند به مقررات فدراسیون بین‌المللی ورزش تیراندازی (ISSF) رعایت آن‌ها الزامی است؛ به شرح زیر می‌باشد:
فضای باز میادین
_ میدان ۵۰ متر باید حداقل ۴۵ متر فضای بازداشته باشد.
_ میدان ۲۵ متر باید حداقل ۵/۱۲ متر فضای بازداشته باشد.
تبصره: در صورت ضرورت (موارد قانونی و شرایط جوی) می‌توان میدان‌های ۲۵ و ۵۰ متر را در فضای بسته ایجاد کرد.

محل‌های ضروری

در هر سالن یا میدان لازم است محل‌های زیر پیش‌بینی گردد:
فضای کافی در پشت مواضع آتش (حداقل ۲ متر) برای داوران و مسئولین میدان.
تبصره: موضع آتش محلی است که تیراندازان در آن محل مستقر می‌گردند.
محل مناسب برای تماشاگران (حداقل ۵ متر) در پشت محل استقرار داوران و مسئولین میدان. این محل باید به‌وسیله یک حفاظ مناسب از محل استقرار داوران جدا شود.

فضاهای تسهیلاتی

برای هر مجموعه یا میدان و یا سالن لازم است موارد زیر در نظر گرفته شود:
سرپناه برای محافظت تیراندازان و مسئولین مسابقات در مقابل باد و باران و آفتاب.
اتاق‌های مناسب برای تیم‌ها جهت استراحت، تعویض لباس، نگهداری مهمات و سلاح.
اناقهائی برای مسئولان سالن یا میدان، داوران، مربیان، روزنامه‌نگاران و روابط عمومی.
محل مناسب جهت کنترل سلاح و تجهیزات و تعمیرگاه سلاح.
تأسیسات بهداشتی و رفاهی.
محل مناسب به‌عنوان درمانگاه و محل استقرار پزشک.

ابعاد و اندازهٔ اصلی سالن‌ها و میادین هدف‌های ثابت

توجه: ابعاد و اندازه‌های مذکور در این بخش منحصراً جهت برآورد سطح موردنیاز است. علاوه بر آن پلان‌های استقراری به‌عنوان نمونه‌هایی جهت تفهیم بیشتر این ابعاد ضمیمه می‌باشد.(طرح احداث باشگاه تیراندازی و تراپ زنی)
سالن ۱۰ متر: فاصله بین مرکز سکوهای تیراندازی تا هدف، ۱۰ متر با تغییرات به‌اضافه و منهای ۵ سانتی‌متر. موضع آتش به ابعاد عرض ۱ متر و عمق ۵/۲ متر.
میدان ۲۵ متر: فاصله بین مرکز سکوهای تیراندازی تا هدف، ۲۵ متر با تغییرات به‌اضافه و منهای ۱۰ سانتی‌متر. موضع آتش به ابعاد ۵/۱ متر عرض و ۵/۲ متر عمق.
میدان ۵۰ متر: فاصله بین مرکز سکوهای تیراندازی تا هدف، ۵۰ متر با تغییرات به‌اضافه و منهای ۲۰ سانتی‌متر. موضع آتش به ابعاد ۶/۱ متر عرض و ۵/۲ متر عمق.
تبصره: عرض سالن‌ها و میادین مذکور بستگی به‌اندازه خطوط تیراندازی دارد ولی درهرحال با حداقل تعداد خطوط تیراندازی ابعاد مشروحه زیر در نظر گرفته‌شده است.
ابعاد یک سالن ۱۰ متر ۶ خطه با احتساب کلیه نیازها: عرض ۶ متر و طول ۲۰ متر
ابعاد یک دهنه ۵ خطه سالن ۲۵ متر با احتساب کلیه نیازها: عرض ۵/۷ متر و طول ۳۰ متر
ابعاد یک میدان ۵۰ متر ۶ خطه با احتساب کلیه نیازها: عرض ۱۰ متر و طول ۶۰ متر

ابعاد و اندازه‌های اصلی میادین هدف‌های پروازی

بر اساس مقررات، زمین‌های مسابقات و تمرینات رشته هدف‌های پروازی مختصات و مشخصات ویژه‌ای دارند که با توجه به سه خصوصیت تعیین‌شده‌اند.
خصوصیت اول: ورزشی مانند تیراندازی بر اساس رؤیت هدف شکل می‌گیرد و چنین زمین‌هایی در نیمکره شمالی باید رو به شمال ساخته شوند.
خصوصیت دوم: زمین باید به نحوی انتخاب گردد که شلیک فشنگ‌ها برای انسان و جانوران خطری ایجاد نکند.
خصوصیت سوم: این ورزش در هوای آزاد انجام می‌شود. انتخاب زمین در مکان‌هایی که دارای شرایط جوی متغیر و یا بادخیزی شدید هستند استفاده از آن را محدود می‌سازد. مقدار زمین وابستگی زیادی به عوارض موجود در آن دارد.
همان‌طور که ملاحظه می‌شود حداقل فضای موردنیاز برای ایجاد یک میدان تراب، تراب دوتایی و اسکیت المپیک در یک زمین بدون عارضه طبیعی، نیم‌دایره‌ای به شعاع ۲۷۰ متر است. در قاعده این نیم‌دایره که از شرق به غرب کشیده شده است نواری به عرض حداقل ۴۰ متر برای عبور و مرور و همچنین محل استقرار تماشاگران موردنیاز است. با این ترتیب مساحت زمین موردنیاز برای ایجاد یک میدان ترکیبی ۵/۱۶ هکتار، برای ایجاد ۲ میدان ترکیبی ۵/۲۳ هکتار برای ایجاد ۳ میدان ترکیبی ۳۱ هکتار برآورد می‌گردد. به جدول زیر توجه نمایید.(طرح احداث باشگاه تیراندازی و تراپ زنی)
به‌جز مساحت محدوده پرواز اهداف و محل احداث میادین در مابقی سطح می‌تواند با کاشت درخت یا ایجاد دریاچه و یا سایر تأسیسات سازگار پوشیده شود. محدوده پرواز اهداف باید عاری از هرگونه عوارض، درخت و تأسیسات باشد. با توجه به انرژی کم ساچمه‌های شلیک‌شده از تفنگ‌های مخصوص تیراندازی به اهداف پروازی، ایجاد سالن‌های تیراندازی مربوط به سایر رشته‌ها در صورت رعایت نکات اولیه حفاظتی در سایر قسمت‌های زمین بلامانع خواهد بود.

وسایل و ادوات لازم

بسته به نوع رشته تیراندازی، ضروری است سلاح و تجهیزات موردنیاز هر رشته تأمین گردد. البته تعداد آن‌ها بستگی به تعداد خطوط میادین و سالن‌ها دارد. لذا در این مورد فقط به نوع سلاح و تجهیزاتی که لازم است اشــاره می‌شود.
رشته تفنگ بادی ۱۰ متر
_ تفنگ ورزشی بادی کالیبر ۵/۴ با تجهیزات مربوطه
_ هدف کش مخصوص سالن ۱۰ متر (نقاله‌ای، تعویض‌کننده و یا الکترونیکی)
_ هدف مربوط به تفنگ بادی (تکی و نواری)
_ ساچمه ۵/۴
رشته تپانچه بادی ۱۰ متر
_ تپانچه بادی کالیبر ۵/۴ با تجهیزات مربوطه
_ هدف کش مخصوص سالن ۱۰ متر (نقاله‌ای، تعویض‌کننده و الکترونیکی)
_ ساچمه ۵/۴
_ هدف مربوط به تپانچه بادی
رشته تفنگ ورزشی خفیف
_ تفنگ ورزشی کالیبر ۲۲ با تجهیزات مربوطه
_ هدف کش مخصوص میدان ۵۰ متر (نقاله‌ای، تعویض‌کننده و الکترونیکی)
_ هدف مربوط به تیراندازی با تفنگ خفیف
_ فشنگ تفنگ کالیبر ۲۲
رشته تپانچه ورزشی آزاد
_ تپانچه ورزشی کالیبر ۲۲ با تجهیزات مربوطه
_ هدف کش مخصوص میدان ۵۰ متر (نقاله‌ای، تعویض‌کننده و الکترونیکی)
_ هدف مربوط به تپانچه آزاد
_ فشنگ تپانچه کالیبر ۲۲
رشته تپانچه ورزشی خفیف
_ تپانچه ورزشی کالیبر ۲۲(مخصوص بانوان) یا ۳۲ با تجهیزات مربوطه
_ نگه‌دارنده‌های هدف‌های مخصوص تیراندازی سنتر فایر، استاندارد و راپید فایر
_ هدف‌های مخصوص هر یک از موارد مذکور
_ فشنگ تپانچه ورزشی کالیبرهای ۲۲ یا ۳۲
رشته‌های تراب و اسکیت
_ تفنگ بدون خان ساچمه‌زنی کوچک‌تر از گیج ۱۲ برای تراب یا اسکیت
_ دستگاه‌های پرتاب‌کننده هدف
_ بشقابک های پرتابی
_ فشنگ ساچمه‌ای گیج ۱۲، ۲۴ گرمی از انواع نمره ۵/۷ برای تراپ و نمره ۵/۹ برای اسکیت

ورزش تراپ

در زمان‌های قدیم شکارچیان به کبوترهای محبوس در قفس که آزاد می‌شدند، تیراندازی می‌کردند با توجه به هزینه بالای این ورزش، ورزش تراب به وجود آمد. در تمامی این ورزش‌ها به یک دیسک که به هوا پرتاب می‌شود شلیک می‌کنند. این دیسک‌ها سایزهای مختلفی دارند و شکل آن‌ها مانند فریز بی است و یک پرواز زیبای قوس مانند در هوادارند.
آن‌ها از جنس‌های مختلف و متفاوتی هستند و طوری طراحی شدند که در اثر ضربه بشکنند. گاهی اوقات آن‌ها نمی‌شکنند ولی اصل بر این است که شکسته شوند. کبوترهای گلی یا همان تراب به‌صورت اختصاری پرنده نامیده می‌شوند. درمجموع برای
ورزش تراپ زنی به هر چیزی شلیک می‌کنند مانند اسکیت، ۵ تایی، گل ورزشی و غیره. تراپ زنی تیراندازی در یک میدان تراپ اندازی است این میدان حداقل یک و یا چند محل تراپ زنی دارد و هر یک از آن‌ها شامل پنج جایگاه است که در یک منحنی در کنار هم قرار دارند.(طرح احداث باشگاه تیراندازی و تراپ زنی)
یک محل برای پرتاب تراپ وجود دارد و ماشین پرتاب تراپ در داخل محفظه‌ای قرار دارند و که از آن با عنوان تراپ انداز نامبرده می‌شود. این ماشین پرنده را در یک الگوی تصادفی پرتاب می‌کند و این فضا در زاویه‌ای ۴۴ درجه قوس افقی محدودشده است. ۲۲ درجه در هر سمت چپ و راست ماشین تراپ انداز. پرنده‌ها سرعتی معادل ۴۷ مایل بر ساعت دارند و حدود ۵۰ یارد قبل از خوردن به زمین حرکت می‌کنند.
هر میدان تراپ زنی پنج جایگاه در امتداد یک منحنی دارد و هر جایگاه با ایستگاه دیگر ۱۱ درجه فاصله دارد. ایستگاه‌های تیراندازی در فاصله ۱۶ تا ۲۷ یاردی دستگاه تراپ انداز قرار دارند. یعنی نزدیک‌ترین نقطه یک جایگاه ۱۶ یارد با ماشین تراپ انداز فاصله دارد. هر راند تراپ زنی ۲۵ پرنده دارد و ۵ تای آن‌ها توسط یک شرکت‌کننده شلیک می‌شود و این کار به‌صورت گردشی انجام می‌شود. تراپ زنی معمولاً سه حالت دارد:
• تنها (Singles)
• هندی کپ (Handicap)
• دوتایی (doubles)
در تراپ زنی تنها هر بار یک پرنده به هوا پرتاب می‌شود و از فاصله ۱۶ یاردی به آن شلیک می‌شود. در این حالت تا تیرانداز شلیک کند پرنده ۱۵ تا ۲۵ یارد دور می‌شود. یعنی کلاً پرنده ۳۱ تا ۴۱ یارد دور می‌شود. درروش هندی کپ مانند تنها است و فرق آن این است که در فاصله دورتری شلیک می‌کنند ۱۹ تا ۱۷ یاردی. این پرنده‌ها ۳۵ تا ۵۲ یارد با توجه به‌سرعت واکنش تیراندازان دور می‌شوند. این پرنده‌ها در ۴۷ یاردی و یا کمتر منهدم می‌شود.

قوانین مسابقات تراپ

در مرحله مقدماتی هر تعداد تیرانداز در گروه‌های ۶ نفره با یکدیگر به رقابت می‌پردازند که از تمامی این تعداد ۶ نفر که بالاترین امتیاز را دارا باشند به مرحله فینال راه پیدا می‌کنند. ۶ نفر راه‌یافته به این مرحله برخلاف مرحله مقدماتی هر یک مجاز به استفاده از یک فشنگ برای شلیک به هدف خود هستند و چنانچه نتیجه تیراندازی چند نفر برابر شد بین آن‌ها مرحله حذفی برگزار می‌شود، بدین‌صورت که تیراندازان باقیمانده دارای امتیاز برابر به تیر حذفی خود برای بالاترین مقام تا شکستن تساوی ادامه می‌دهند.

تاریخچه جهانی ورزش تراپ

در حدود سال ۱۷۰۰ میلادی رشته تراپ به‌عنوان اولین رشته از گروه اهداف پروازی در انگلستان ایجاد شد. در ابتدا این ورزش با تیراندازی به کبوتران زنده‌ای انجام می‌شد، که از قفسی رها می‌شدند. نام تراب به معنی تله نیز از همان زمان باقی‌مانده است. اکنون نیز به دستگاه‌های پرتاب بشقاب می‌گویند. در سال ۱۸۰۰ این ورزش تقریباً با همین مشخصات در آمریکا آغاز شد.
اولین باشگاه رسمی در سال ۱۸۳۱ در سینسیناتی اوهایو تأسیس شد و هم‌زمان این رشته در انگلستان نیز به فعالیت خود ادامه می‌داد. در سال ۱۸۶۸ فرد کیمبل چُک (choke) لوله سلاح ساچمه‌زن را اختراع کرد که برخی معتقدند، مهم‌ترین اختراع در تفنگ ساچمه‌زن و مؤثرترین اختراع در تیراندازی به اهداف پروازی بوده است.
در سال ۱۸۸۰ اهداف سفالی توسط جورج لیکوفسکی اختراع شدند. کبوتر سفالی نامی بود که جایگزین اهداف زنده در این رشته شدند و این نام هنوز رایج است. رشته تراب المپیک از سال ۱۹۰۰ دربازی‌های المپیک وارد شد. رشته‌های تیراندازی به اهداف پروازی شامل تراپ، تراپ دوتایی و اسکیت است.
در رشته‌های تیراندازی به اهداف پروازی سالانه ۴ مسابقه کاپ جهانی، ۱ مسابقه قهرمانی جهان و یک مسابقه قهرمان قهرمانان برگزار می‌شود.

تاریخچه ورزش تراپ در ایران

یکی از اولین و مجهزترین میادین تیراندازی به اهداف پروازی آسیا برای برگزاری بازی‌های آسیایی تهران در جنوب غربی محلی که اینک مجموعه ورزشی انقلاب نامیده می‌شود ساخته شد. این میدان تا سال ۱۳۶۰ فعال بود و در این سال رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی زمین آن را واگذار کرد.(طرح احداث باشگاه تیراندازی و تراپ زنی)
فعالیت در ورزش تیراندازی به اهداف پروازی تا سال ۱۳۷۹ تعطیل شد. باشگاه مهام در سال ۱۳۷۹ به همت سازمان صنایع دفاع تأسیس شد. از زمانی که روش کسب سهمیه المپیک اجراشده است (۱۹۸۶) تا (۲۰۱۰) تیراندازان ایرانی موفق به کسب سهمیه المپیک نشده‌اند.
اطلاعی از فعالیت قهرمانی به معنی تشکیل تیم ملی، استخدام مربی، آموزش داوران، آموزش مربیان و … در دوره قبلی فعالیت این رشته‌ها موجود نیست. تاکنون بهترین نتیجه، عنوان چهارمی دربازی‌های آسیایی دوحه ۲۰۰۶ قطر است و برای اولین بار یک تیراندازی ایرانی به‌عنوان نماینده قاره آسیا از سوی شورای المپیک آسیا برای مسابقات آسیا_آفریقا نامزد شد.
در حال حاضر و در بخش قهرمانی ۴ رشته از ۵ رشته المپیکی تیراندازی به اهداف پروازی نسبتاً فعال است. رشد قابل‌توجه همه رشته‌های اهداف پروازی در مقایسه با سایر رشته‌های تیراندازی با توجه به نتایج تیراندازان ایرانی در رتبه‌بندی فدراسیون جهانی غیرقابل‌انکار است.


درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: