طرح احداث واحد برک بافی

طرح احداث واحد برک بافی

دست‌بافت‌های هر منطقه‌ای بیانگر جنبه‌ای از هویت فرهنگی مردمان همان مناطق است به‌طوری‌که آن‌ها فرهنگ و آداب‌ورسوم خویش را بر سطح بافته‌های زیبای خود تصویر می‌کنند. دست‌بافت‌ها بخش مهمی از صنایع‌دستی هستند، بافته‌هایی که گاهی با ساده‌ترین ابزارهای ممکن و پیش‌پاافتاده‌ترین مواد اولیه تهیه می‌شوند و جزو ارزشمندترین صنایع‌دستی کشور قرار می‌گیرند.(طرح احداث واحد برک بافی)
برک بافی از زیررشته‌های مهم نساجی سنتی محسوب می‌گردد که بر اساس شواهد و مدارک برجای‌مانده شهرستان بشرویه مهم‌ترین مرکز تولید پارچه‌های برک در اواخر دوره اسلامی قلمداد می‌شده است. بر اساس نیازسنجی صورت گرفته و بررسی نیاز روزافزون بازار و علاقه مردم به کالاهای سنتی کاربردی استفاده از برگ در تولید البسه و محصولات کاربردی توجه به راه‌اندازی و توسعه اصولی برک بافی را بیش‌ازپیش ضروری نموده است.
این رشته منزلتی نه‌تنها قابلیت اشتغال‌زایی پایدار در نقاط شهری و روستایی را دارد بلکه بیشترین توان و قابلیت در تبدیل و شاخص محصول تولیدی خاص بشرویه را دارا بوده و توجه به آن برگ زرینی در توسعه اقتصاد شهرستان خواهد داشت.
بافت منسوجات سنتی با مواد اولیه گوناگون (پنبه، نخ پشم، ابریشم و کُرک) و به کمک دستگاه‌های سنتی و نسبتا پیچیده دو وَردی و چهار وَردی از قدیم در مناطقی از ایران رواج داشته است.

ظرفیت تولید سالانه

تولید یک متر پارچه نیاز به ۲ ساعت زمان دارد که به‌طور میانگین هر شخص تولیدکننده در روز می‌تواند قریب به ۴ متر پارچه تولید نماید و با در نظر گرفتن ۹ ماه زمان کاری مفید در سال می‌تواند ۱۰۸۰ متر پارچه تولید نماید.

اشتغال (نفر)

بر اساس محاسبه صورت گرفته راه‌اندازی یک دار برک بافی با نخ تون پرک و نخ بافت برگ به همراه تمام تجهیزات به سرمایه اولیه ۲۰۰ میلیون دلیل نیازمند است که به‌تناسب ورود سرمایه و در مقابل تعداد افراد فعال‌شده پیش‌بینی می‌شود سالانه نزدیک به ۱۰۰ نفر به‌طور مستقیم صاحب شغل گردند.

دوره زمانی ساخت پروژه

آموزش، بافت و پرداخت محصولات با احتساب تسهیلات بااعتبار اختصاصی می‌توان در برهه زمانی ۳ ماهه نسبت به راه‌اندازی کارگاه تولید پارچه پرک اقدام کرد.

طرح احداث واحد برک بافی
وضعیت بازار

طبق آمار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان جنوبی از میان بیش از ۳۰۰ رشته و زیررشته کد دار و مصوب صنایع‌دستی کشور بیش از ۸۰ رشته در استان زمینه فعالیت دارند. رشته‌های فعال صنایع‌دستی را در استان شامل بافت انواع قالی و قالیچه، گلیم‌بافی (ساده، پیچ، سفره آردی)، جاجیم‌بافی، حوله بافی، کرباس‌بافی، چادرشب بافی، قلم‌زنی مس، مشبک فلز، ساخت زیورآلات، معرق چوب، منبت چوب، پیکرتراشی، سوخت نگار چوب، حصیربافی، ترکه‌بافی، هم‌جوشی شیشه، معرق چرم، تراش سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی، نگارگری، تذهیب، طراحی سنتی، سفال و سرامیک و انواع رودوزی‌های سنتی می‌باشند.(طرح احداث واحد برک بافی)
از حدود ۱۰ هزار صنعتگر صنایع‌دستی استان در رشته‌های کد دار و مصوب، به‌غیراز گروه دست بافته‌های داری و پرزدار قالی و قالیچه، بیش از ۷ هزار نفر در واحدهای کارگاهی و خانگی روستایی و عشایری و حدود سه هزار نفر در واحدهای کارگاهی و خانگی شهری به تولید صنایع‌دستی مشغول هستند.
تجارب فعالان انگشت‌شمار این حوزه در شهرستان بشرویه بیانگر علاقه شدید مشتریان بومی به استفاده و خرید برگ بشرویه هست. راه‌اندازی و حمایت از تولیدکنندگان در قالب مجموعه‌های کارگاهی یا تعاونی تولید سبب افزایش روحیه رقابت سالم و درنتیجه کیفیت در خروجی تولید خواهد داشت و در مقابل شرکت‌های سرمایه‌گذار نیز با ورود به عرصه نه‌تنها موجب سرعت دهی به فرایند تولید می‌شوند بلکه با جذب سرمایه توان رقابت محصولات بزرگ را فراهم خواهند کرد.

پیش‌بینی رشد آتی بازار محصول تولیدی

بر اساس تجارب تاریخی و نیازسنجی مشتریان راه‌اندازی کارگاه‌های تولید برک بافی یکی از بهترین گزینه‌های پیشنهادی در تولید اشتغال پایدار خواهد بود چراکه نیاز بازار به محصولات لوکس و مزیت دار نساجی سنتی به‌خوبی تجربه‌شده و از زمان احیاء این رشته در شهرستان روز بروز بر تعداد مشتریان و سفارش محصولات افزوده می‌گردد.(طرح احداث واحد برک بافی)
همچنین با توجه به منزلتی بودن، ارزش بالای تولیدات ازیک‌طرف و برآورد نیاز و توجه گردشگران به تولیدات برک پیش‌بینی می‌شود در صورت تولید متناسب با تقاضای نیاز مشتریان و رعایت اصول استانداردسازی ازجمله مرغوبیت مواد اولیه، ظرافت تولید و بته بندی مناسب محصولات بتوان این هنر ریشه‌دار را به‌عنوان برند خاص شهرستان بشرویه معرفی و به بازارهای داخلی و خارجی صادر نمود.

اهمیت تولید محصول

مزیت دار بودن این رشته، انحصاری بودن تولید برک به بشرویه، در دسترس بودن مواد اولیه و از همه مهم‌تر نیروی انسانی داوطلب و میل فعالان صنایع‌دستی غیربومی به خرید این محصول منزلتی زمینه لازم جهت توجه و حمایت از تولید برک را فراهم نموده است که همه این موارد در صورت توجه مراجع ذی‌ربط شاهد رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی زودبازده شهرستان خواهد گردید.

حمایت‌های قانونی طرح

قطعه برک بافی با توجه به اهمیت و ارزش آن باید در رأس هرم پروژه‌های معنوی قابل سرمایه‌گذاری زودبازده قرار گیرد و توسعه اصولی آن نیازمند اختصاص اعتبار مکفی، حمایت از تولیدکننده از قبیل اختصاص تسهیلات، راه‌اندازی تعاونی تأمین نیاز تولیدکنندگان و توجیه سرمایه‌گذاران خواهد بود.
برکی نوعی بافته سنتی از میان انواع نساجی سنتی و صنایع‌دستی ایران است. برک بافته‌ای تاری و پودی و ضخیم از کرک بز و شتر است.بافت منسوجات سنتی با مواد اولیه گوناگون (پنبه، نخ پشم، ابریشم و کُرک) و به کمک دستگاه‌های سنتی و نسبتاً پیچیده دو وَردی و چهار وَردی از قدیم در مناطقی از ایران رواج داشته است.
بَرَک که در اصطلاح محلی به آن کُرکی (Korki)، کورگی (Kurgi) یا کورگین Kurgin گفته می‌شود بافته‌ای تاری و پودی و ضخیم از کرک بز و شتر است. از برک البسه زمستانی تهیه می‌شود که ازنظر استحکام، لطافت و گرمی دارای ویژگی‌های خاص و منحصربه‌فردی است.
پارچه‌های کرکی با طرح‌های ساده و چهارخانه و با استفاده از الیاف کرک در رنگ طبیعی (طیف رنگی کرم تا سیاه) تولید می‌شده است. کاربردهای پارچه‌های کرکی شامل پاپیچ (پاتابه)، کت زنانه و مردانه، چادر زنانه، شال‌گردن و کمر و مَندیل (دستمالی که بر سر می‌بستند) بوده است.
رشته برک بافی قدیمی‌ترین صنایع‌دستی جنوب خراسان بزرگ بوده و تاریخ تولید برک در این استان به قبل از دوره سلجوقی می‌رسد. منطقه سربیشه به‌ویژه شهر مود، نهبندان، خوسف و بشرویه از مناطق عمده تولید پارچه برک درگذشته بوده‌اند و هم‌اکنون نیز اهالی این منطقه برای احیای این هنر دستی تلاش می‌کنند.(طرح احداث واحد برک بافی)

شیوه بافت
ابتدا به پوست، آهک زده تا کرک و مو به‌آسانی جدا شود.
سپس کرک‌ها را ازنظر رنگ تفکیک کرده و آن‌ها را شانه می‌زنند.
سپس دوباره کرک‌ها را دوباره موی کشی کرده و پس از شانه مجدد، با چرخ‌دستی می‌ریسند و به نخ تبدیل می‌کنند.
بعد از طی شدن مراحل آهار زدن، تنیدن، اندازه‌گیری و چسباندن نخ‌ها به یکدیگر، نخ را چله دوانی و ماسوره پیچی می‌کنند.
سپس با نخ‌های حاصله چله‌کشی کرده و شروع به بافت می‌نمایند.
بافت برک با دستگاه دو وردی نساجی بافته می‌شود.
پارچه حاصله را با زرده تخم‌مرغ ورز می‌دهند تا حالتی نمدی به خود گیرد.
برک از لطافت و استحکام خاصی برخوردار است و از آن عمدتاً برای تهیه و دوخت کت مردانه و پالتوی زمستانی استفاده می‌شود.

مراکز تولید

برک امروزه در ایران کمیاب است. بجستان، گناباد، فردوس و بشرویه در خراسان از نواحی اصلی تولید این پارچه هستند؛ در استان کرمان نیز بافته می‌شود. انواع مشهور آن در قبیله بربری هزاره (برک هزاری) در بشرویه (استان خراسان) بوده و در حال حاضر، مرکز فروش برک در مشهد است.
برک بافی در خراسان سابقه تاریخی دارد و قبل از صنایع نساجی ماشینی دوران بسیار درخشانی داشته است. با پیدایش ماشین در صنایع نساجی و تولید انواع پارچه به مقدار زیاد و قیمت ارزان، تولید برک بسیار کم شد و دیگر نتوانست با صنعت مشابه ماشینی رقابت کند.امروزه به دلیل زحمت زیاد تولید، بالا بودن سن شاغلین، افزایش بهای مواد اولیه و کمی دستمزد کارگران، این هنر رو به نابودی است و اکثر شاغلین این رشته، به رشته‌های پررونق دیگری چون قالی‌بافی روی آوردند.
از برک در کشورهایی چون ایران، افغانستان، لیبی، الجزایر برای تهیه پوشاکی چون پالتو، لبّاده، شولا (در افغانستان)، نوعی ردا (در میان عرب‌ها)، چوقا (بالاپوش چوپانان)، مُچ پیچ (به محلی خراسانی: «پِی تُوَه» به معنای تابیده به پا یا تابه و گرم‌کننده پی) و شال‌های برکی (در ایران) به کار می‌رود.

پیش بینی وضعیت سرمایه گذاری طرح احداث واحد برک بافی

ظرفیت : ۱۱۰۰۰۰ متر
نرخ برابری دلار : ۲۸۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۲۰۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۱۰۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱۰۰ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۶ میلیارد تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۲.۴ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی در سال مبنا : ۲۸ درصد



درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید:

۵/۵ - (۱ امتیاز)