طرح راه اندازی تجهیزات و پوشاک ورزشی

شاید اوایل دهه ۷۰ تا اواسط دهه ۸۰ رونق سرمایه‌گذاری در صنعت تجهیزات ورزشی یکی از مناسب‌ترین سرمایه‌گذاری‌ها برای علاقه‌مندان بود و شاهد شکل‌گیری صنایع مختلفی در این زمینه بودیم. اما ظاهراً نزدیک به سه دهه پس از این آغاز پرانرژی می‌بینیم که روند رشد تولیدات ورزشی در ایران رو به نزول بوده و به نوعی درحال خروج از میدان رقابت است.
بسیاری از کارشناسان و فعالان بازار در این زمینه معتقدند قوانین غیرمنطقی و همچنین همپوشانی‌های صنفی باعث شده تا سیاست‌گذاری دقیق و هدفمندی مربوط به صنف تولیدکنندگان و فروشندگان تجهیزات ورزشی صورت نگرفته باشد که لازم است در شرایط فعلی و افق‌های تازه اقتصادی در آنها بازنگری صورت پذیرد چون اگرچه امروز تولید زمینگیر شده اما نباید صرفاً به نیمه خالی لیوان توجه داشت چون در همین بازار راکد هم می‌توان دنبال توجیه سرمایه‌گذاری رفت.

آنجا که تولیدات متنوعی در صنف تولیدکنندگان و فروشندگان لوازم ورزشی وجود دارد آمار و ارقام دقیقی در اختیار نیست، اما در مجموع تهران ۹۰ تولید‌کننده تجهیزات، لوازم و پوشاک ورزشی پروانه دارد و تقریباً در سراسر کشور ۱۲۰۰ تولید‌کننده فعال داریم.
این درحالی است که بخش قابل توجهی از تولیدات موجود بازار توسط تولیدکنندگان غیرمجاز تولید شده است. با توجه به افزایش هزینه‌های تولید برای سرمایه‌گذاران در این صنف و افزایش مالیات و حقوق بیمه تامین‌اجتماعی برخی از تولیدکنندگان برای اینکه بتوانند هزینه‌های تولید خود را متعادل کنند و به حیات اقتصادی خود ادامه دهند دست از تولید قانونی کشیده و امروز به صورت زیرپله‌ای فعالیت می‌کنند، که این امر باعث افت کیفیت و همچنین نارسایی‌هایی در صنف شده است.
به‌عنوان مثال در بخش پوشاک یا برخی تجهیزات مثل دستگاه‌های خانگی یا میزهای پینگ‌پنگ این نوع تولیدات را به وفور می‌بینیم و گاهی هم با استفاده از لگوهای خارجی به‌عنوان اجناس وارداتی فروخته می‌شوند. این مقام صنفی با اعلام شرایط بحرانی برای تولیدکنندگان این صنف تصریح می‌کند: واردات بی‌رویه، قاچاق و از همه مهم‌تر بی‌توجهی مسئولان نسبت به تولیدات داخلی باعث شده تا امروز شاهد کاهش سهم بازار ۲۰درصدی برای تولیدات داخلی کشورمان و ۸۰درصدی واردات باشیم، این درحالی است که بخش قابل توجهی از تولیدات داخلی از مبادی غیر‌قانونی وارد ایران شده و به نوعی ضربه کاری‌تر به تولید داخلی ایران بوده است.
با توجه به شیوه تولید و اشتغال‌زایی کشور چین و بنگلادش در بخش تولید تجهیزات و پوشاک ورزشی می‌گوید: یکی از سیاست‌های جالبی که این دو کشور برای ورود به بازارهای بین‌المللی و کاهش هزینه‌های تولید خود به کار گرفته‌اند روش تولید خوشه‌ای بوده، به صورتی که بسیاری از پوشاک ورزشی و تجهیزاتی مثل توپ‌های والیبال، بسکتبال، پینگ‌پنگ، تنیس یا تجهیزاتی را که به فناوری‌های نوین نیازمند نیستند در کارگاه‌های کوچک و گاهی منازل تولید کرده و با جمع‌آوری روزانه آنها برای انتقال به کارگاه اصلی و بسته‌بندی چرخه اقتصادی قابل اعتمادی طراحی کرده‌اند درحالی که تولیدکنندگان ایران نه‌تنها امکان چنین کارهایی را ندارند، بلکه بیشتر انرژی خود را باید در اداره تامین‌اجتماعی یا اداره مالیات صرف کنند.

سرمایه مورد نیاز جهت احداث کارگاه تولید تجهیزات ورزشی

میزان سرمایه‌ مورد نیاز راه‌اندازی یک کسب‌و‌کار در این صنف را منوط به محصول مورد نظر برای تولید است. کارگاه‌هایی هستند که با یکصد میلیون تومان در بخش پوشاک شروع به فعالیت می‌کنند درحالی که در بخش تولید تجهیزات ممکن است حتی با ۵میلیارد تومان هم امکان حضور در بازار و تولید بخشی از محصولات نباشد؛ بنابراین نمی‌توان دقیقا اعلام کرد که چقدر هزینه برای تولید لازم است و باید با توجه به گستردگی کار با انتخاب محصول مورد نظر در آن بخش به گمانه‌زنی و تعیین سرمایه مورد نیاز فکر کرد.
کاهش تقاضا یکی از عوامل تعیین‌کننده در بقای تولید است و این پیش نیاز در کشورمان درحال کمرنگ شدن است درحالی که در کشورهایی مانند آمریکا یا دیگر کشورهای پیشرفته یک تولید‌کننده صرفاً برای تولید توپ مخصوص گلف سرمایه‌گذاری کرده و از همین بیزینس هم سود سرشار به دست می‌آورد اما در ایران به دلیل نبود آمار و ارقام دقیق از میزان تولید، میزان نیاز یا حتی صادرات هرگز نمی‌توان سرمایه‌های موجود را برای تولید هدفمند هدایت کرد و بعضاً می‌بینید تجمع سرمایه در یک بخش از تولید باعث کسادی کار شده و در بخش دیگر کمبود سرمایه کاملاً مشهود است.

تحلیل جایگاه پوشاک ورزشی در بازار جهانی

نقش ورزش در زندگی انسان را نمی‌توان نادیده گرفت، چراکه سلامت هر فرد تا حد زیادی در ارتباط با فعالیت‌های ورزشی است که انجام می‌دهد؛ از این رو با توجه به اهمیتی که به سلامت و بهداشت فردی در جوامع داده می‌شود، گرایش زیادی برای فعالیت‌های ورزشی شکل گرفته است و با توجه به نگرانی‌هایی که دنیای ماشینی امروز در مورد کم‌تحرکی انسان‌ها دارد، تبلیغات زیادی در جهت انجام فعالیت‌های ورزشی در منزل، پارک‌ها یا باشگاه‌ها می‌شود.
از این رو، ورزش دیگر تنها مربوط به ورزشکاران بزرگ جهانی، ورزشگاه‌ها و استادیوم‌های برزگ نبوده و مردم عادی نیز به ابزار آن نیاز دارند. با توجه به موارد فوق، بازار جهانی پوشاک ورزشی صنعتی قابل‌توجه است که در زندگی اکثر مردم جهان نقش پررنگی یافته است.

چشم‌انداز جهانی این بازار تا ۲۰۲۰

طبق تحقیقات تحلیلگران اقتصادی، بازار جهانی پوشاک ورزشی تا سال ۲۰۲۰ به ارزش ۱۸۴.۶میلیارد دلار می‌رسد که با نرخ رشد ۴.۳درصد حرکت خواهد کرد.
از جمله عوامل رشد این صنعت در سال‌های آتی، بالاتر رفتن آگاهی‌های بهداشتی در جوامع است که به صورت جدی در بین مردم توسط رسانه‌های اجتماعی تبلیغ می‌شود و درصد زیادی از مردم جهان به اهمیت آن پی برده‌اند، همچنین بالا رفتن سطح درآمد و در نتیجه سبک زندگی نیز باعث اهمیت دادن به فعالیت‌های ورزشی به صورت حرفه‌ای شده و تهیه پوشاک و لوازم مربوط به ورزش از ضروریات شناخته شده است، از طرفی رشد سهم زنان در فعالیت‌های ورزشی نیز به پویایی روند این صنعت کمک کرده است، چراکه علاوه بر جامعه ورزشکاران مرد، گروه‌های جدیدی از زنان ورزشکار نیز وارد صحنه شده و تقاضای بیشتری را برای این صنعت رقم زده‌اند.

بیشترین سهم را پوشاک مردانه دارد

طبق طبقه‌بندی که برای بازار این صنعت صورت گرفته است، می‌توان آن را برای سه گروه مردان، زنان و کودکان در نظر گرفت که در این میان بخش پوشاک مردانه، بیشترین سهم را داشته و ۵۲درصد از درآمد کلی این بازار را از آن خود کرده است، بخش پوشاک زنان نیز همان‌گونه که ذکر شد، رشد قابل توجهی یافته و با توجه به علاقه و مشارکت بیشتر زنان در فعالیت‌های ورزشی، انتظار می‌رود در دوره مورد پیش‌بینی (سال۲۰۲۰) با نرخ رشد ۵.۷درصد حرکت کند.

رشد فروش آنلاین در سال‌های آتی

در بخش فروش پوشاک ورزشی، خرده‌فروشی‌ها بیشترین سهم را داشته و خصوصاً با ایجاد فروشگاه‌های بزرگ توسط برندهای مشهور در بازارهای در حال ظهور، این بخش رشد قابل‌توجهی داشته است. اما در کنار این فروش سنتی، بخش فروش آنلاین در پوشاک ورزشی رشد زیادی داشته، به‌طوری‌که در سال‌های آینده چهره فروش این صنعت را دستخوش تغییراتی جدی خواهد کرد.
سایت‌های الکترونیکی تجاری یکی از پرمخاطب‌ترین رسانه‌های جهانی هستند که در بخش فروش پوشاک ورزشی نیز وارد شده‌اند و با توجه به سهولت خرید و در دسترس بودن طیف گسترده‌ای از محصولات برای مخاطبان، انتظار می‌رود که فروش آنلاین در این صنعت در دوره مورد نظر به نرخ رشد ۹.۵درصد برسد.

اقتصادهای نوظهور آسیایی، بزرگ‌ترین بازار این صنعت

از نظر جغرافیایی آمریکای شمالی در سال ۲۰۱۴ بزرگ‌ترین بازار صنعت پوشاک ورزشی شناخته شده‌ بود، با این حال انتظار می‌رود در سال‌های پیش‌رو مناطق آسیایی جزو بزرگ‌ترین بازارهای این بخش شمرده شده و از دیگر مناطق پیشی بگیرند.
رشد سطح درآمد قابل تصرف در خانواده‌ها، افزایش آگاهی‌های بهداشتی و سلامت فردی و همچنین تحولاتی که در بخش ورزش ایجاد شده است، از جمله عوامل این تغییر بازار است که باعث شده تا سال ۲۰۱۸ طبق نظر تحلیلگران، این مناطق نوظهور به‌عنوان بزرگ‌ترین بازارهای پوشاک ورزشی پدیدار شوند.

المپیک‌های جهانی، بازارهایی پررونق

بازی‌های جهانی از جمله بازارهای مهم پوشاک ورزشی محسوب می‌شوند که نقش مهمی نیز در استراتژی‌های تبلیغی برندهای این صنعت دارند، در این میان خصوصاً بازی‌های المپیک که هر چهار سال یک بار بیش از ۲۰۰کشور جهان را به خود مشغول می‌کنند و میلیاردها نفر بیننده دارند، بهترین موقعیت برای برندهای مهم این صنعت به شمار می‌روند. آدیداس و نایک از جمله مهم‌ترین کمپانی‌های تولیدکننده پوشاک ورزشی در جهان هستند که نامی شناخته‌شده در این بازار محسوب می‌شوند.
جالب است بدانید در المپیک ۲۰۱۲لندن، برند آدیداس بیش از ۱۵۶میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده بود؛ برنامه‌ریزی بلند‌مدت آدیداس برای این رویداد نیز قابل توجه است، تقریباً از دو سال و نیم قبل از شروع المپیک، تیم بازاریابی این کمپانی روی استراتژی‌های خود مطالعه داشته و بیش از ۵۵۰ورزشکار را برای این منظور انتخاب کرده بودند تا نام تجاری آدیداس را به نحوی به نمایش بگذارند. البته با وجود اینکه برند آدیداس شریک رسمی المپیک ۲۰۱۲ بود، نایک نیز در این المپیک بی‌تأثیر نبوده و به‌ویژه روی بازارهای آمریکای شمالی سرمایه‌گذاری کرده بود.