طرح تولید ادویه

امروز در قفسه‌های فروشگاه‌های زنجیره‌ای، سوپرمارکت‌ها و سایر فروشگاه‌های سطح شهر شاهد حضور ادویه در قامت بسته‌بندی‌هایی هستیم که طی فرآوری ادویه خام وارداتی تولید می‌شوند. معمولا در این کارخانه‌ها، انواع ادویه‌ها به‌صورت چوب وارد می‌شود و پس از طی کردن مراحل مربوط به فرآوری و بسته‌بندی، وارد شبکه فروش می‌شود. اما زمانی یک سرمایه‌گذار می‌تواند از توجیه اقتصادی سرمایه‌گذاری در این صنعت مطمئن شود که برای آن طرح توجیهی تهیه شود.
هرچند به نظر می‌رسد در شرایط اقتصادی فعلی، راه‌اندازی واحد فرآوری و بسته‌بندی ادویه آن هم در مقیاس کوچک، اقدام اشتباهی است.
ادویه‌هایی که چوب آنها وارد کشور می‌شود، مانند چوب دارچین و چوب زردچوبه حتما باید آسیاب شود و این آسیاب کردن در چند مرحله انجام می‌شود. برای فرآوری و بسته‌بندی ادویه به آسیاب‌های مختلفی اعم از سوزنی و چکشی و دستگاه بسته‌بندی ساشه و در مورد ادویه‌های میکس به دستگاه بلندر نیاز است، پس از آسیاب شدن، ادویه به قسمت بسته‌بندی می‌رود که دستگاه‌های بسته‌بندی هم اتوماتیک هستند و معمولا در ظروف پت، این بسته‌بندی انجام می‌شود. به‌طور‌کلی در حال حاضر کارخانه‌های فرآوری و بسته‌بندی ادویه باید آسیاب صنعتی خریداری کنند که این نوع آسیاب در ایران تولید می‌شود و موجود است و نیازی به واردات آن وجود ندارد.البته می‌توان به‌طور‌کلی این موضوع را مطرح کرد که هیچ‌کدام از دستگاه‌های مربوط به فرآوری و بسته‌بندی ادویه وارداتی نیست. اما از آنجایی که نوآوری از جمله مواردی است که یک برند را زنده نگه می‌دارد، برند ترخینه هم با تولید ادویه‌هایی با کاربردهای جدید سعی در حفظ بازار دارد.
ادویه‌ها مواد غذایی هستند که بر‌خلاف بسیاری از خوراکی‌های امروزی کمتر در کارخانه‌ها تولید می شوند همچنین فرآیند تولید آنها نیز موضوع پیچیده ای نیست. در این مطلب به نکاتی در مورد ادویه و همچنین نحوه نگهداری از آنها صحبت خواهیم کرد. معمولا ادویه‌ها در کارخانه‌ها تولید نمی‌شوند و فرآیند خاصی هم برای تولید آنها به‌کار نمی‌رود. یعنی پرمصرف‌ترین ادویه‌ها مانند فلفل، زردچوبه، خردل یا دارچین به‌صورت کامل به کارخانه و خط تولید انتقال می یابند و عملیات آسیاب کردن روی آنها صورت می‌گیرد… سپس ادویه‌های پودرشده به‌وسیله اشعه گاما یا روش‌های دیگر در کارخانه، ضدعفونی و بسته‌بندی می شوند. البته بد نیست بدانید بیشتر ادویه‌های مصرفی در کشور ما جزو محصولات وارداتی هستند و از کشورهایی مانند هند، سریلانکا یا بنگلادش وارد ایران می‌شوند. معمولاً ادویه‌ها جزو سرسخت‌ترین چاشنی‌های غذایی در برابر فساد هستند و مدت زمان ماندگاری طولانی‌تری هم نسبت به سایر چاشنی‌های غذایی مانند رب و آبلیمو دارند.تمام ادویه‌های پرمصرف موجود در بازار ایران که به‌صورت کامل یا پودرشده در دسترس هستند، تقریباً مدت زمان ماندگاری یکسانی دارند. یعنی به‌دلیل خشک بودن ادویه‌ها و پایین بودن رطوبتشان، مدت زمان ماندگاری آنها خیلی طولانی و حدود ۲ سال است.اگر ادویه‌ها را در جای گرم و مرطوب نگه دارید، امکان خراب شدن، کپک زدن یا تغییر رنگ، بو و مزه آنها وجود خواهد داشت. گاهی ادویه‌ها در صورت قرارگرفتن در معرض رطوبت، حالت خمیری و چسبندگی به خود می گیرند که این حالت می تواند نشان دهنده خراب بودن ادویه باشد. اگر ادویه در معرض رطوبت یا گرمای شدید قرار بگیرد ممکن است احتمال رشد میکروب در آنها بالا برود و حالت لزجی یا چسبندگی پیدا کند. ضمن اینکه اگر شما از قاشق‌های خیس یا آغشته به مواد غذایی برای برداشتن ادویه از ظرف مخصوصش استفاده کنید، شرایط مناسبی برای رشد و تکثیر میکروب‌ها و فساد ادویه‌ها فراهم خواهید کرد. به‌نظر می‌رسد باید فرهنگ مصرف تغذیه‌ای را به سمت مصرف مواد غذایی بسته‌بندی شده سوق داد چرا که اولین نشانه آن کنترل و نظارت مسؤولان ذیربط است نشان استاندارد و سیب سلامت اولین نشانه‌ای سالم بودن یک محصول است و می توان با اطمینان خاطر آن را مصرف کرد. در دنیایی زندگی می‌کنیم که مواد غذایی در کشورهایی خاص پرورش داده می شوند و برای پیمودن مراحل فرآوری گهگاهی به کشورهای دیگری ارسال می شوند و سپس محصول نهایی به بازارهای سرتاسر جهان فرستاده می‌شوند تنها عاملی که این امر را میسر کرده است، تکنولوژی‌های بسیار پیشرفته و حیرت انگیز بسته‌بندی مواد‌غذایی است. اگر شرایط محیطی مناسب باشد، مواد غذایی برای مدت زمان بیشتری تازگی و طراوت خود را حفظ می‌کنند. اگر مواد غذایی به‌درستی بسته‌بندی شوند، مصرف‌کننده‌ای که در انتهای زنجیره غذایی قرار گرفته، حس می‌کند فرآورده‌های غذایی، میوه و سبزیجاتی که مصرف می‌کند کاملاً تازه هستند.ظاهر و بافت تازه و با طراوت مواد غذایی یک مسأله است و آلوده نبودن آن یک مسأله دیگر است. حتی اگر قرار باشد مواد‌غذایی پرورش یافته برای فرآوری شدن مسافت بسیار اندکی را بپیمایند، احتمال آلوده شدن آن‌ها در یک مدت زمان کوتاه هم وجود دارد. حال اگر قرار باشد مواد غذایی به نقاط دوردست ارسال شده یا برای مدت زمانی طولانی انبار شوند، بیشتر در معرض خطر آلودگی خواهند بود. برای همین است که بسته‌بندی درست و مناسب مواد غذایی اهمیتی حیاتی و ضروری دارد. یک بسته‌بندی که به بهترین شکل از تماس با عوامل محیطی و آلوده کننده حفظ شده باشد، تفاوت میان یک مشتری راضی و سالم و یک مشتری بیمار را رقم می‌زند. آلودگی می‌تواند مشکلاتی جدی و مرگبار به‌همراه آورد و برند شما را به قهقرا بکشاند.

این موضوع که چگونه یک سرمایه‌گذار این موضوع را ارزیابی کند که راه‌اندازی واحد فرآوری و بسته‌بندی ادویه به‌صرفه است یا خیر، باید در طرح توجیهی که برای کار تهیه و تدوین می‌شود، لحاظ شده و به‌نوعی تمام آیتم‌ها در نظر گرفته شود. در طرح توجیهی این موارد در نظر گرفته می‌شود که اگر فردی قصد داشته باشد کارخانه ادویه ایجاد کند، باید چه متراژی را در نظر بگیرد، اگر زمین، ملک شخصی باشد چه هزینه‌هایی دارد و اگر استیجاری باشد، وضعیت هزینه‌ها به چه صورت خواهد بود، چه تعداد دستگاه باید خریداری شود و به چه میزان پول باید صرف هزینه‌های آب و برق و غیره شود.
در این شرایط طرح توجیهی مشخص می‌کند که آیا راه‌اندازی واحد فرآوری و بسته‌بندی ادویه برای یک سرمایه‌گذار به‌صرفه است یا خیر. سود کار تولیدی بستگی به تیراژ و مقدار دارد،عنوان می‌کند: به‌عنوان مثال اگر یک کارخانه روزانه ۱۰کیلو ادویه فرآوری و بسته‌بندی کند، اصلا به سود و صرفه اقتصادی دست نخواهد یافت، زیرا قیمت تمام شده محصول این کارخانه نسبت به کارخانه‌ای که تولید بالایی دارد، فاصله زیادی خواهد داشت.
اما شیوه‌های سوددهی یک واحد فرآوری ادویه در بازار به چه صورت است. الهی در این باره می‌گوید: سوددهی یک کارخانه فرآوری ادویه تنها در تیراژ بالای تولید است وگرنه کارخانه‌های نوپا و کوچک فرآوری و بسته‌بندی ادویه ممکن است که در مدت‌زمان کوتاهی تعطیل شوند زیرا سود در تیراژ و تولید بالاست و هرچه کارخانه بزرگ‌تر و تولیدات آن بیشتر باشد، قیمت تمام‌شده پایین‌تر می‌آید و سود بیشتری نصیب تولیدکننده می‌شود. وی همچنین اضافه می‌کند: بنابراین در شرایط اقتصادی فعلی راه‌اندازی واحد فرآوری و بسته‌بندی ادویه در مقیاس کوچک، اقدام اشتباهی است.
فرآوری و بسته‌بندی ادویه در فضای کوچک امکان‌پذیر نیست و حداقل باید یک‌هزار متر به این امر اختصاص بیابد، اظهار می‌دارد: آسیاب کردن ادویه گرد و خاک بسیار شدیدی را ایجاد می‌کند و علاوه بر بزرگی فضا، باید تهویه بسیار قوی و انبار مناسب و به دور از رطوبت هم داشته باشد. الهی در ادامه تاکید می‌کند: اتفاقا ادویه‌ها جزو آن دسته از مواد‌غذایی هستند که رطوبت در آنها بسیار تاثیرگذار است.
یعنی اگر تهویه و محل انبار درست و اصولی نباشد، ادویه رطوبت جذب می‌کند و در نهایت کپک می‌زند. تعداد نیروی انسانی بستگی به این موضوع دارد که یک کارخانه چند دستگاه در اختیار داشته باشد و معمولا به ازای هر یک دستگاه باید دو نیروی انسانی در نظر گرفته شود. البته بنا به وسعت و میزان تولید کارخانه به چند کارگر انبار و کارگر جابه‌جایی هم نیاز است..

وضعیت بازار ادویه ایران

بازار هر کالایی ابتدا به ساکن با دو مسئله روبه‌رو است؛ یا کالایش از درون مرزهای کشور تامین می‌شود یا وارداتی است. اگر وارداتی باشد یا بسته‌بندی وارد می‌شود یا به‌صورت فله‌ای. بنابراین گاه بازاری حجم وسیعی از کالا و خدماتش را از درون مرز‌ها تامین می‌کند، گاه بازاری بیشترین تکیه‌اش بر واردات است و چشمش به بیرون مرزهاست. ادویه از آن دست کالاهایی است که بیشترین تکیه را بر واردات دارد. چون در ایران تنها حجم بسیار اندکی آن هم تنها حدود پنج قلم ادویه به‌صورت انبوه تولید می‌شود. در دنیا اما اقلام مختلف ادویه اعم از زردچوبه، فلفل، دارچین، زنجبیل و… تولید می‌شود و کشورهایی مانند هندوستان، اندونزی، سنگاپور و مالزی در تولید این محصولات پیشرو هستند. این در حالی است که در ایران پنج نوع ادویه و به میزان ۵۰هزار تن تولید می‌شود.
شاید بتوان گفت ایرانی ها نسبت به مردم بسیاری از کشور های دیگر، علاقه بیشتری به ادویه دارند. آمار ها حاکی از آن هستند که سالیانه حدود ۲۲۰ هزار تن ادویه در ایران مصرف می شود. اما درصد بالایی از این مقدار وارداتی است و تنها مقدار کمی داخل کشور تولید می شود.انواع ادویه از آن دست کالا هایی هستند که تکیه زیادی بر واردات دارند. در ایران فقط پنج نوع ادویه و به مقدار سالیانه حدود ۵۰ هزار تن تولید می شود. از طرفی مصرف سالانه ادویه در کشور ما حدود ۲۲۰ هزار تن است. بنابراین بیش از ۱۷۰ هزار تن از ادویه مصرفی ما از کشور های دیگر وارد می شود. هندوستان ، اندونزی ، مالزی و سنگاپور ، از کشور های پیشرو در تولید ادویه محسوب می شوند.
واردات ادویه به دو صورت فله ای و بسته بندی شده انجام می شود. نوع فله ای همان شیوه سنتی خرید و فروش ادویه است که در بسته های بزرگ وارد شده و داخل کشور بسته بندی و عرضه می شوند. نوع دوم واردات که با رشد صنعت بسته بندی در دنیا بیشتر مورد توجه قرار دارد، واردات ادویه بسته بندی شده است. واردات ادویه به صورت بسته بندی در واقع روش فروش مدرن تر ادویه است.
به طور کلی بیش از ۲۲ میلیون خانوار ایرانی مصرف کننده این مواد غذایی هستند. کارخانجات، صنایع تولیدکننده مواد غذایی و حتی ارگان های پزشکی هم از مصرف کنندگان عمده این مواد غذایی محسوب می شوند. بنابراین فرصت های سرمایه گذاری در حوزه تجارت ادویه ایران وجود دارد.
ادویه وارداتی شامل زنجبیل، هل، زردچوبه، دارچین و فلفل سیاه است. شاید به جرات بتوان گفت حدود ۵۰درصد ادویه موجود در بازار تقلبی بوده و دارای ناخالصی است.
بسیاری از اقلام ادویه اصلا در ایران به عمل نمی‌آید، اظهار می‌دارد: ادویه از کشورهایی مانند هند، اندونزی، سنگاپور و مالزی وارد کشور می‌شود.وی با اشاره به اینکه در سالی که محصول خوبی داشته باشیم حدود ۲۰هزار تن زیره سبز در کشور تولید می‌شود، تصریح می‌کند: سالانه بخش قابل توجهی از زیره سبز تولیدی، به خارج از کشور صادر می‌شود که میزان صادرات بستگی به وضعیت بازار دارد.

صادرات ادویه ایران به کشور های دیگر

شاید خیلی ها ایران را مهد ادویه بدانند، و این به خاطر مصرف بالای این محصولات در داخل کشور است. اما در حقیقت تنها پنج ادویه به صورت عمده داخل کشور تولید می شوند که عبارت اند از:
زعفران ،
فلفل قرمز ،
سماق ،
گلپر ،
و زیره سیاه و زیره سبز .
کشورمان در پنج ماه اول سال ۹۹ بیش از ۱۷هزار و ۸۱۰تن انواع ادویه به ارزش ۹۴میلیون و۵۶۷هزار و۵۸۱دلار صادر کرده است که زعفران با نیم درصد وزن کل، ۷۰درصد ارزش صادراتی انواع ادویه را به خود اختصاص داده است.بیشترین مقاصد صادرات ادویه ایرانی هم به ترتیب پاکستان، هنگ کنگ وامارات متحده عربی هستند.سهم صادرات زعفران ایرانی با بیش از ۷۵ تن بالغ بر ۶۶ میلیون ۴۷۶ هزارو ۴۲۳ دلار بوده است. .

مصرف‌کنندگان بزرگ بازار ادویه جهان

کشورهای آمریکای شمالی، اروپایی و آسیایی سهم بزرگی از بازار جهانی مصرف را به خود اختصاص داده‌اند.رشد جمعیت در آسیا، مخصوصا در کشورهای در حال توسعه مانند چین و هند و همچنین بالا رفتن آگاهی مردم نسبت به استانداردهای زندگی نیز از جمله دلایلی است که سهم مصرف آسیایی‌ها را در بازار ادویه جهانی بالا برده است. همچنین با ظاهر شدن محصولات فست‌فود، تنقلات و صنایع قنادی در آسیا، این بازار فرصت‌های قابل توجهی را در این مناطق به دست آورده است.
اگرچه به طور سنتی مصرف ادویه‌جات در کشورهای آسیایی مانند هند همیشه رایج بوده، اما تغییرات جمعیتی در کشورهای غربی باعث رشد این بازار در این مناطق نیز شده است و افزایش تقاضا برای مواد ارگانیک نیز مکمل این امر شده است.

برخی تولیدکنندگان کلیدی این صنعت در سطح جهان عبارتند از: شرکت مک‌کورمیک در ایالات متحده، کمپانی بین‌المللی اولام در سنگاپور، کمپانی آریکا در ژاپن و شرکت مواد‌غذایی آسوشیتد در انگلیس. همچنین از دیگر تولیدکنندگان معتبر ادویه در جهان می‌توان به شرکت‌هایی نظیر اورست، ‌ام دی اچ، باریا، نستله، کنور و کرافت اشاره کرد.
قابل ذکر است که بازار ادویه در جهان گونه‌های مختلف و متنوعی را در بر می‌گیرد که البته در این میان فلفل بیشتر حجم مصرف و فروش را دارد. در میان مهم‌ترین تولیدکنندگان ادویه در جهان، آفریقا مقام نخست را دارد و بسیاری از محصولات این بازار، در کشورهای آفریقایی تولید می‌شوند. نیجریه، زنجبیل تولید می‌کند و وانیل در ماداگاسکار و آفریقای شرقی تولید می‌شود. همچنین فلفل مالاوی معروف است. مصر نیز یکی از تولیدکنندگان عمده گیاهان ادویه‌ای، خوراکی و دارویی است.

رقابت صادرات ادویه در کشورهای تولید کننده

اکنون کشورهای توسعه یافته، قوانین مختلف و سختی را روی واردات و تجارت ادویه جات خود وضع کرده‌اند و این قوانین مهم‌ترین نکته برای تولید محصول باکیفیت در کشورهای تولید کننده ادویه است.
برخلاف کیفیت برتر ادویه‌جات هند، محصول این کشور معمولا با قیمت بالایی در سطح جهانی عرضه می‌شود که شاید به علت بازدهی کمتر کشت آن باشد. وجود محصولاتی از کشورهای گواتمالا و ویتنام نیز منجر به کاهش سهم صادراتی هند شده است که دلیل آن قیمت پایین‌تر در عرضه محصولات گواتمالا و ویتنام است.
کرالا به دلیل ارتباط جغرافیایی آن با سایر کشورها، فرصت‌های صادرات و سهم عالی تجارت ادویه جات در هند را در دست دارد. علاوه بر این، تولید ادویه جات مختلف در این کشور نیز بسیار پررونق است. این استان به دلیل وجود سواحل Malabar که از قدیم محل ورود افرادی از کشورهای مختلف بوده است، سهم تجاری بالایی دارد.این سواحل محل حضور مردم مختلف از کشورهایی مانند چین و کشورهای عربی و اروپایی است که بیشتر آن‌ها برای تجارت ادویه جات به آن می‌آیند.

پیش بینی وضعیت سرمایه گذاری طرح تولید ادویه

ظرفیت تولید سالیانه : ۱۵۰ تن
نرخ برابری دلار : ۲۲۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۲۵۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۹۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱۷ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۵.۳ میلیارد تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۴۶۰ میلیون تومان
نرخ بازده داخلی در سال مبنا : ۴۰ درصد

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: