کشور سنگاپور براساس آمار جهانی در عرصه های مختلف آموزشی، رفاه و امنیت اقتصادی و اجتماعی در طی چند دهه گذشته افتخارات زیادی داشته و در مجامع بین المللی به عنوان یک کشور ثروتمند و امن شناخته شده است. کشور سنگاپور در سال های اخیر رتبه هفتم در فهرست نو آوری های جهانی INSEAD را کسب کرده بود و در رنکینگ رقابت جهانی IMD رتبه سوم را کسب کرده و رتبه دوم انجمن اقتصادی جهانی را نیز کسب کرده است.

دانشگاه های سنگاپور نیز در زمینه نوآوری در زمره دانشگاه های برتر جهان از لحاظ سطح کیفی آموزش قرار گرفته اند و در بین دانشگاه های کشورهای آسیایی جایگاه عالی رتبه ای کسب کرده اند. موارد ذکر شده بیانگر کیفیت آموزش و همچنین شرایط مناسب برای زندگی و ادامه تحصیل می باشد.

کشور سنگاپور با پایتخت هم نامش به عنوان یکی از کشورهای توسعه یافته شناخته شده است. در عین حال این کشور با امنیت بالای اقتصادی که دارد در کنار کشورهای پیشرفته ای همچون کره جنوبی، هنگ کنگ و تایوان قرار گرفته است و بعنوان یکی از چهار کشور آسیایی مطرح شناخته شده است.

اقتصاد کشور سنگاپور متکی بر صنعت و بخش خدمات می باشد که این امر باعث شده این کشور جز یکی قطب های اقتصادی جهان شناخته شود.

عموماً تحصیل در مدارس سنگاپور به زبان انگلیسی می باشد ولی در برخی مدارس و در برخی دروس به زبان های بومی این کشور نیز آموزش کودکان انجام می شود. البته انتخاب دوره تحصیلی به زبان انگلیسی یا زبان های بومی به صورت اختیاری می باشد. کشور سنگاپور به لحاظ اینکه مهاجرین زیادی را جذب کرده است و اتباع کشورهای دیگر در این کشور اقامت دارند و از لحاظ شرایط عمومی این کشور بیشتر اتباع این کشور تمایل دارند فرزندانشان در مدارس بین امللی تحصیل کنند.

دوره تحصیل در مدارس سنگاپور ۱۰ سال می باشد ۴ ﺳـﺎل دوره اﺑﺘـﺪاﯾﯽ و  ۶ ﺳﺎل دوره متوسط می باشد. در پایه سال تحصیلی ۱ تا ۴ ابتدایی روی مهارت های یادگیری زبان و سوادآموزی و مهارت های ریاضی و عددی کار می شود. بر اساس نظام آموزشی سنگاپور دانش آموزان پس از پایان دوره ششم باید در آزمون ارزش یابی تحصیلی شرکت کنند که در صورت قبولی در این آزمون براساس توانایی های آن ها در یکی از دوره های نظری یا فنی در دبیرستان ادامه تحصیل می دهند.

متقاضیان ورود به دبیرستان ها و مدارس دولتی سنگاپور ملزم به شرکت در آزمون AEIS هستند که در منابع این آزمون متمرکز بروی مهارت انگلیسی و ریاضی می باشد. بعد از قبولی در این آزمون در دوره آمادگی پذیرفته شده و پس از آن دوره به مدارس دولتی سنگاپور راه خواهند یافت. شرایط سنی تحصیل در مدارس و پذیرش در دبیرستان های سنگاپور تا سن ۱۶ سال می باشد.

دانش آموزان خارجی برای تحصیل در سنگاپور، نیاز به یک قیم قانونی دارند. شرایط آن بدین صورت است که باید یک شهروند سنگاپوری که شرایط سنی بالاتر از ۲۱ سال دارد به عنوان قیم قانونی معرفی شود. در صورتی که حداقل یکی از والدین در صورتی که در سنگاپور شاغل باشد و توانایی تامین هزینه های تحصیل و زندگی فرزند خود را داشته باشد، نیازی به معرفی قیم دیگری نمی باشد.

دانشگاه های سنگاپور هرکدام به صورت مجزا سایت تخصصی دارند که دانشجویان می توانند از طریق سایت هرکدام از دانشگاه ها برای اخذ پذیرش به صورت آنلاین اقدام نمایند. مدارک مورد نیاز جهت اخذ پذیرش از دانشگاه های سنگاپور در مقطع کارشناسی شامل موارد زیر می باشد:

یکی از امکاناتی که برای دانشجویان در نظر گرفته شده این است که آن ها می توانند پیش از ورود به دانشگاه های سنگاپور، در کالج های سنگاپور جهت آمادگی برای لیسانس شرکت کنند. این دوره ها معمولا دروسی را به عنوان پیش نیاز برای رشته های مدیریت بازرگانی، حقوق و پزشکی ارائه می دهند. دانشجویان متقاضی می توانند پیش از ورود به دانشگاه های سنگاپور در دوره های زبان انگلیسی شرکت کنند و در صورتی که سطح زبان آن ها در حد ایده آل نیست مهارت های زبان خود را ارتقا دهند.

تحصیل در دانشگاه های سنگاپور در مقطع کارشناسی به دو زبان انجام می شود و افراد باید برای تحصیل در سنگاپور مدرک زبان آیلتس یا تافل ارائه دهند. تحصیل در مقطع کارشناسی ممکن است در قالب ترکیبی از زبان های انگلیسی و یکی از زبان های بومی رایج در سنگاپور مالایی، ماندارین یا تامیل صورت پذیرد.

دوره پذیرش و ورود به مقطع ارشد در سنگاپور دو بار در سال در ماه های اوت و ژانویه می باشد که در طول هر دوره نیز دانشگاه ها مهلتی را برای پذیرش افراد در نظر می گیرند. با توجه به اینکه کثرت درخواست پذیرش بیشر از ظرفیت دانشگاه هاست افراد باید توجه داشته باشند دانشگاه ها براساس شایستگی و رزومه افراد، ظرفیت و پذیرش برای افراد در نظر می گیرند. برخی از دانشگاه ها در سنگاپور ممکن است مدارک GRE یا GMAT درخواست کنند پس در صورتی که فردی این مدارک را داشته باشد شانس اخذ پذیرش بیشتری نسبت به دیگران خواهد داشت. برای اخذ پذیرش مقطع ارشد افراد باید مدرک لیسانس خود را ارائه دهند. همچنین ارائه مدرک زبان آیلتس ۶.۵ الزامی می باشد.

هزنیه های تحصیل به طور میانگین بسته به طول دوره تحصیلی، رشته و دانشگاه متغییر و متقاوت می باشد. به طور میانگین هزینه تحصیل در این کشور در حدود ۶،۰۰۰ الی ۱۲،۰۰۰ دلار سنگاپور می باشد.

تحصیل در سنگاپور و کار دانشجویی

معمولا کشورهای آسیایی به واسطه ویزای تحصیلی اجازه الحاق خانواده و همراه را به فرد متقاضی اصلی نمی دهند. کشور سنگاپور نیز از این قانون تبعیت می کند و اجازه همراهی خانواده را به فرد نمی دهد. تنها در صورتی که فرد متقاضی پس از تحصیل بتواند جذب بازار کار تمام وقت سنگاپور شود، می تواند درخواست دهد خانواده به وی ملحق شود که خانواده شامل همسر و فرزندان زیر سن ۲۱ سال می باشد.

برای تمدید اقامت خود در سنگاپور باید ثابت نمایید در ماه درآمد ۳،۰۰۰ دلار را دارید تا اقامت فرد تمدید شود.

برای اخذ تابعیت سنگاپور شما باید تابعیت قبلی خود را رها کنید چرا که کشور سنگاپور دو تابعیتی را نمی پذیرد. پس از گذشت ۲ سال از کسب اقامت دائم می توان برای اخذ تابعیت و پاسپورت سنگاپور اقدام کرد. پروسه اخذ تابعیت سنگاپور ممکن است بین ۶ تا ۱۲ ماه به طول انجامد. تابعیت سنگاپور به شما این امکان را می دهد که برای خرید خانه در این کشور وام های کم بهره بگیرید، هزینه کمتری برای تحصیل بپردازید و از بیمه سلامت شهروندان سنگاپور استفاده کنید.

۱- هزینه تحصیل در سنگاپور چقدر است؟

هزنیه های تحصیل به طور میانگین بسته به طول دوره تحصیلی، رشته و دانشگاه متغییر و متقاوت می باشد. به طور میانگین هزینه تحصیل در این کشور در حدود ۶،۰۰۰ الی ۱۲،۰۰۰ دلار سنگاپور می باشد.

۲- اخذ بورسیه تحصیلی در سنگاپور به چه کسانی تعلق می گیرد؟

اغلب بورسیه های ارائه شده در سنگاپور در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا در صورت داشتن رزومه تحصیلی مناسب صادر می شود.

۳- آیا امکان کار ضمن تحصیل در سنگاپور وجود دارد؟

بله. مجوز کار حین تحصیل در سنگاپور نیز مانند دیگر کشورها به دانشجویان بین المللی در مقاطع تحصیلی داده می شود. زمان مجاز به کار، بسته به دوره تحصیلی به افراد متقاضی داده می شود که به طور تقریبی در حدود ۱۶ ساعت در هفته برای افراد تعیین شده است.

۴- آیا امکان اخذ ویزای همراه در زمان تحصیل در سنگاپور وجود دارد؟

معمولا کشورهای آسیایی به واسطه ویزای تحصیلی اجازه الحاق خانواده و همراه را به فرد متقاضی اصلی نمی دهند. کشور سنگاپور نیز از این قانون تبعیت می کند و اجازه همراهی خانواده را به فرد نمی دهد.