طرح پرورش مرغ لاین

اصولاً حیوانات لاین به یک جمعیت خالص از حیواناتی خاص، اعم از دام و طیور گفته می‌شود، که متعلق به یک نژاد مشخص با ویژگی‌های ژنتیکی کاملاً مشخص بوده و صرفاً با حیوانات خالص و هم نژاد خود آمیزش نموده و قادر به تولید حیواناتی مشابه خود است.
گله لاین شامل مجموعه ای از ماکیان است که دارای ژن صفات مطلوب و خالص می باشند. صفات مطلوب در گله لاین به صورت هموزیگوت است. از تقاطع خطوط لاین گله های اجداد ،مرغ مادر و آمیخته تجاری به وجود می آید. گله های اجداد مادر و تخم گذار از نظر ژنتیکی هتروزیگوت می باشند. گله های اجداد مادر و تخمگذار برای یکبار مورد پرورش قرار می گیرند. گله لاین ممکن است مخصوص تولید گوشت و یا مخصوص تولید تخم مرغ باشد. در ایران گله لاین تخم گذار نداریم.

تاریخچه آغاز طرح مرغ لاین در ایران

مرغ لاین برای اولین بار در سال ۵۶ شمسی در ایران مطرح شد. یک گله مرغ لاین نژاد آربوراکرز از آمریکا و استقرار آن در مرغداری «کدخدا» در منطقه بویین زهرا مطرح شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بخشی از این گله آمریکایی برای مدتی به مزارع پرورش تحت پوشش وزارت کشاورزی در قزوین منتقل شد که همگی به علت نبود امکانات از بین رفتند و تنها عده معدودی باقی ماندند که به مؤسسه تحقیقات علوم دامی در کرج منتقل شدند که البته ایشان نیز از بین رفتند.
در سال ۱۳۶۲ طرح ملی احداث مجتمع پرورش و اصلاح نژاد مرغ لاین تدوین و مورد تصویب قرار گرفت و مقرر گردید ۱۱۳۵ هکتار از اراضی جنگلی در شمال کشور برای اجرای این طرح تخصیص یابد. عملیات عمرانی این طرح بزرگ بیش از ۷ سال به طول انجامید و فعالیت‌های این مجتمع از سال ۶۹ با ورود گله اجداد نژاد هایبرو از کشور هلند، به صورت آزمایشی آغاز شد.

کشورهای پرورش دهنده مرغ لاین

تعداد کشورهای صاحب علم و فناوری موسوم به لاین در جهان کمتر از تعداد انگشتان دست بوده و کشورهای آمریکا، انگلیس، هلند، برزیل، هند، آلمان، فرانسه و ایران تنها دارندگان این توانایی هستند.

شرح مختصری از فرآیند طرح پرورش مرغ لاین

بهداشت و امنیت زیستی، از اجزاء مهم هر مزرعه و ساختار صنعت مرغ لاین است. داشتن روش‌های بهداشتی و قرنطینه‌ای در مرغداری به عنوان اولین گام جهت پیشگیری از بیماری‌ها و پرورش گله‌ای سالم با بازده اقتصادی مناسب ضروری می‌باشد.
آب (آبخوری)
۱. فاصه بین دو دانخوری با دو آبخوری نباید بیشتر از ۱.۵ متر باشد.
۲. حرارت آب حدود ۲۵ درجه باشد.
۳. شلنگ‌های آب را از انواع شفاف انتخاب کنید که رسوب مواد معدنی یا دارویی در آن قابل رؤیت باشد و به موقع رسوب زدایی گردد.
۴. آب خوری‌ها روزی ۳ بار شستشو و آب آن‌ها عوض شود.
۵. بهترین نوع آب خوری‌ها پستانک‌ها (یا نی پل‌ها) هستند. اگر تهیه آنها مقدور نیست از دانخوری های دیگر استفاده کنید.
۶. تعداد دانخوری و آبخوری باید به اندازه‌ای باشد که تراکم و تجمع بر سر آن‌ها مشاهده نشود و همه جوجه‌ها به طور یکسان به آن‌ها دسترسی داشته باشند. دسترسی یکسان جوجه‌ها به آب و دان به یکنواختی گله کمک می‌کند. برای جلوگیری از افت کیفیت آب، آبخوری‌ها هر ۴ ساعت یکبار عوض شوند.

تغذیه (دانخوری)
۱. تا دان موجود در ظرف کاملاً مصرف نشده از ریختن دان تازه به دانخوری جداً خودداری کنید. چرا که معمولاً جوجه علاقه بیشتری به مصرف تکه‌های درشت دان دارد و اگر دان قبلی کاملاً مصرف نشده باشد، در واقع خرده مواد و عناصر کمیابی که حجم زیادی در ترکیب دان ندارند و به صورت آردی در دان وجود دارند، مصرف نمی‌شوند و کمبود این مواد باعث بروز مشکلات اسکلتی و نارسایی‌های مختلف دیگر خواهد شد. لذا بهتر است قبل از ریختن دان تازه، حدود یک ربع به جوجه گرسنگی داده شود.
۲. سعی بر این باشد که روزی ۴ بار دان در دان خوری‌ها توزیع شود.
۳. میزان غذای مصرفی روزانه طیور به انرژی غذا، مواد مغذی آن، سن، زون بدن، حرارت محیط و میزان تولید آنها بستگی دارد.
۴. از دانخوری های مناسب استفاده شود.
خواک طیور می‌تواند: کنجاله، سویا، کنجاله کنجد، بادام زمینی، تخم پنبه، پودر ماهی،‌ پودر گوشت، ذرت، گندم،‌ برنج و… باشد.

گرمایش و سرمایش
حرارت سالن را از ۳۳ و ۳۲ درجه شروع کنید. در روز چهارم به ۳۰ برسانید و در هفته دوم به ۲۸ و ۲۹ و از آن پس هفته‌ای ۲ درجه از دما بکاهید تا درجه در سن ۳۰ روزگی به ۲۲ درجه برسد. در مناطق مختلف برای رسیدن به این دما از وسایل گرمایشی یا سرمایشی استفاده شود.

نوردهی مناسب
۱. یکی دو شب اول خاموشی ندهید تا جوجه بیشتر به فضای سالن و محل دانخوری و آبخوری آشنا شود.
۲. نور مناسب: تا ۵ روزگی برای هر متر مربع ۵ وات (معادل ۶۰ لوکس) و پس از آن تا ۲۰ روزگی ۳ وات (معادل ۳۶ لوکس) و بعد از آن تا پایان دوره ۱ وات (معادل ۱۲ لوکس) نور محاسبه شود.
۳. میزان نور باید در سراسر سالن یکنواخت باشد.
میزان رطوبت
رطوبت سالن مخصوصاً در ۲ هفته اول خیلی مهم است. چون جوجه در دستگاه جوجه‌کشی از رطوبت ۷۰% و ۸۰% برخوردار بوده و اگر به یک محیط با رطوبت ۱۰% و ۲۰% منتقل شود، دچار بی‌آبی و دهیدرا تاسیون و وا زدگی می‌شود. پس سعی کنید که در روزهای اول رطوبت سالن حداقل بالای ۶۰% باشد و پس از دو هفته بالای ۵۰% حفظ کنید. اسپری کردن مرتب آب مفید است ولی در مناطق خشک استفاده از مه‌پاش لازم است تا رطوبت لازم ایجاد شود. پدهای خنک کننده در مناطق گرم و خشک علاوه بر ایجاد رطوبت مناسب، دمای سالن را هم کاهش می‌دهند.

تهویه
تأمین هوای تمیز و هم‌چنین خروج هوای آلوده شده داخل سالن یکی از اصلی‌ترین اقدامات یک مرغداری می‌باشد. در سالن‌ها به علت تراکم بالا و همچنین بالا بودن سرعت رشد مرغ و خروس همیشه تأمین اکسیژن مهم می‌باشد. تهویه مطلوب در سالن منجر به رسیدن به اهداف ذیل می‌گردد:
۱. کاهش درجه حرارت
۲. کاهش رطوبت
۳. به حداقل رساندن گرد و غبار و بوی گازها
۴. کاهش گازهای مضر
۵. مهیا کردن اکسیژن برای تنفس
همچنین، عدم تهویه مناسب نیز باعث به وجود آمدن برخی مشکلات مانند افزایش رطوبت بستر، افزایش درجه حرارت، استنشاق بوی آمونیاک و آسیب به شش‌ها و دستگاه تنفس، تعویق رشد، کاهش راندمان تبدیل غذایی و ضررهای اقتصادی می‌شود.

برآورد سرمایه اولیه برای راه اندازی مرغداری، مرغ لاین

در زیر آورده‌ایم که برای راه اندازی پرورش مرغ لاین و شروع اولیه کار چقدر سرمایه و امکانات باید داشت؟
قبل از توضیح به این نکته توجه کنید که برای داشتن یک واحد مرغداری صنعتی باید حتماً تعداد ۱۲ تا ۱۶ هزار مرغ و یا بیشتر داشته باشید که هم بتوانید مجوز بگیرید و هم اینکه به سود دهی بالایی برسید.
سیستم گرمایشی و سرمایشی (ماشین آلات) همه این امکانات بسیار هزینه بر هستند و تهیه نکردن هر کدام باعث متوقف شدن کار می‌شود.
۱. پروانه تأسیس مجوزی است که برای ساخت ساختمان‌ها و هر نوع واحد صنعتی دامداری و مرغداری انجام می‌شود.
۲. پروانه بهره برداری: مجوزی است که بعد از ساختمان‌ها و تاسیسات طرح، جهت بهره برداری از واحد برای متقاضیان صادر می‌شود.
اگر کسی بخواهد یک واحد مرغداری صنعتی بسازد، حتماً باید در خارج از شهر زمین تهیه کند و به مراجعه کنندگانی که کمتر از ۱ هکتار زمین داشته باشند، اصلاً مجوز داده نمی‌شود.
هر واحد صنعتی به آب نیاز دارد که آب لوله کشی هزینه کمتری دارد.
برای وسایل مورد نیاز مرغ در سالن باید تجهیزات مربوط به جوجه کشی اجرا کند. بر اساس استانداردها باید به ازای هر ۱۰۰۰ جوجه در مادرهای مصنوعی ۱۰ ـ ۸ عدد آبخوری آویز ثابت و ۶ عدد آبخوری کمکی کوچک پلاستیکی، یعنی جمعاً ۱۶ ـ ۱۴ عدد آبخوری در نظر گرفته شود.
این نوع آبخوری‌ها باید قبل از جوجه ریزی انجام شود و درجه حرارت آب آبخوری‌ها باید حدود ۱۵ ـ ۱۰ درجه سانتی گراد باشد.
دستگاه آسیاب میکسر یکی از موارد مورد نیاز است که دانه‌ها را ترکیب کرده که دان مرغ‌ها تهیه می‌شود.
هواکش و سیستم تهویه هم نیاز اصلی مرغدارها است. برای یک فضای ۱۰ هزار متری سه هیتر مورد نیاز است.
هزینه بهداشت هر جوجه بسیار کم است، و هر مرغی حدوداً ۵ کیلو خوراک می‌خورد.

شرایط ایران در پرورش مرغ لاین

ایران با در اختیار داشتن مرغ لاین آرین یکی از ۶ کشور صاحب لاین در دنیا است؛ ولی با عدم توجه کافی به این ظرفیت بومی تا امروز بیش از ۸۵ درصد مرغ اجداد و مرغ مادر مورد نیاز صنعت طیور کشور از نژادهای خارجی مانند اربراکرز، کاب، لوهمن و… تأمین می‌ شود.
مجموعا می‌ توان گفت به دو دلیل مرغ لاین حائز اهمیت است:
یک؛ کشور را برای داشتن مرغ اجداد از وابستگی نجات می‌دهد.
دوم؛ استفاده از این طریق ارزآوری مناسبی را برای کشور به دنبال دارد. این امر به این معناست که پرورش دهنده ی مرغ لاین می تواند از این روش سودهای کلان به دست آورد.

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: