طرح کشت و پرورش سیر

سیر گیاهی است با خواص دارویی زیاد که از دیرباز در مصر باستان و جنوب شرق آسیا کشت می شده است. این گیاه از خانواده سوسنیان یا لیلیاسه و جزء سبزیجات پیازی است. رومیان قدیم اعتقاد داشتند مصرف سیر توسط جنگجویان باعث شجاعت و جنگ آوری آنان خواهد شد. در حال حاضر کشورهایی مانند: چین، کره جنوبی، اسپانیا، مصر، تایلند، آرژانتین و آمریکا این محصول را با عملکرد بالا تولید می کنند. محصول سیر به دو روش خام و پخته مصرف می شود و در ترکیب ترشیجات، تهیه انواع غذاها، چاشنی ها، مواد شوینده، دارو و غیره کاربرد فراوان دارد. به دلیل بالا بودن قیمت محصول سیر، زراعت سیر در مقایسه با دیگر زراعت ها، از درآمد اقتصادی خوبی برخوردار است.(طرح کشت و پرورش سیر)

گیاه شناسی سیر

سیر با نام علمی Alium . Sativum گیاهی است علفی، دائمی و تک لپه از خانواده سوسنیها «liliaceae» که به صورت یک ساله کشت می شود. قدمت کشت آن به گذشته بر می گردد و در جنوب شرق آسیا کشت آن رواج داشته است. گیاه سیر بین ۶۰ تا ۱۲۰ سانتی متر ارتفاع دارد، بخش فوقانی آن دارای گلهای ارغوانی متمایل به سفید می باشند. ریشه سیر مرکب و از تعدادی پیاز کوچک تشکیل شده است و اصطلاحا به آنهاسیر چه می گویند که تعداد آنها از چهار تا ۲۰ حبه می رسد. وزن هر مجموعه غده سیر روی هم ۸۰ گرم خواهد بود. هر سیرچه در یک پوسته کاغذی دو برگی تشکیل، و وزن آن بین ۲ تا ۴ گرم است. سیرچه ها در حقیقت همان برگ های ضخیم شده هستند که تغییر شکل یافته اند، و از نظر فنی هر سیر چه یک سیر خواهد بود. ساقه گل دهنده سیر، ساقه ای است گرد، نرم و ساده که از آخرین تک برگ رشد می کند و بخش فوقانی آن حلقه ای شده و چتری را با گلهای نابارور سفید و کوچک به وجود می آورد. البته ساقه حقیقی که کوچک و پهن است در داخل خاک می ماند. ساقه گل دهنده سیر، همانند ساقه پیاز توپر است. چون چرخه کامل حیات آن دو ساله خواهد بود، بنابر این تولید سیرچه ها دو سال به طول می انجامد. در اواسط تابستان، هر سیرچه گیاه کوچکی به ارتفاع ۳۰ سانتی متر یا کمتر تولید می کند، که شبیه به گندم یا چاودار جوان است و تنها چهار برگ دارد و دارای پیازی کوچک و گرد شبیه به پیاز خوراکی بدون هیچ تقسیمانی می باشد. چون عمل گرده افشانی تبادل ژنتیکی در گیاه سیر غیر ممکن است و قادر به تولید بذر نیست، در برنامه های به نژادی کلاسیک و ایجاد ارقام جدید از جایگاه مناسبی برخوردار نخواهد بود تنها راه جهش است که باعث خواهد شد از این گیاه ارقام جدید به دست آید و جهش حقیقی به ندرت اتفاق می افتد. بسیاری از ارقام سیر که در مناطق مختلف وجود دارد نتیجه مهاجرت طولانی سیر در تاریخ گذشته توسط انسان ها می باشد.

ارزش غذایی سیر

حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد مواد تشکیل دهنده سیر آب است و این باعث شده است که مقدار مواد خشک آن نسبت به سایر سبزیها بیشتر باشد. در سیر حدودا ۳۰ درصد کربوهیدرات، ۱۰ درصد چربی و ۷ درصد پروتئین وجود دارد و به مقدار کمی از ویتامین های مختلف و املاح معدنی در آن مانند: B6,B2,A,C,B1 و کلسیم، فسفر، آهن، منیزیم و پتاسیم برخوردار می باشد. طعم ویژه سیر از ماده ای به نام آلی آلیسین است که از مجموعه ترکیبات آلی گوگردی تشکیل شده است.

انواع سیر از نظر رنگ و اندازه

سیر سفید یا معمولی

رنگ پوست این نوع سیر و سیرچه ها کاملا سفید است که کشت آن نسبت به دیگر رقم ها در ایران رواج دارد

سیر صورتی

همانطور که از نامش پیداست رنگ پوست این نوع سیر صورتی است. در برابر سرما و رطوبت نسبت به نوع سیر سفید از مقاومت بیشتری برخوردار خواهد بود و محصول نیز زودتر می رسد.

سیر قرمز

این سیر پوستش کاملا قرمز رنگ بوده و سیرچه های آن درشت تر از انواع دیگر سیرها می باشد.

سیر اسپانیولی یا سیر روکامبول

این رقم با نام علمی (آلیوم افیوس کوردون) Al.Ophioscordon مخصوص نواحی گرمسیر است و اصل آن از مصر است. در انتهای ساقه هوایی این نوع سیر که به شکل مارپیچی می باشد، تعدادی غده ظاهر می شود که از آنها در ازدیاد این نوع سیر می توان استفاده کرد.

تاریخ و فواصل کاشت سیر

سیر را در مناطقی که از زمستان های سرد و طولانی برخوردار است به صورت یک محصول بهاره کشت می کنند. در کشت های بهاره گیاه را باید خیلی زود (اواسط یا اواخر زمستان) کشت کرد تا مدت زمان بیشتری برای رشد و نمو داشته باشد. سیر در مناطقی که از زمستان های ملایمتری برخوردار است به صورت یک محصول پاییزه (مهر-آبان) کشت می شود. در کشت های پاییزه چون گیاه فرصت بیشتری برای رشد و نمو دارد نه تنها عملکرد محصول، بلکه خاصیت انباری آنها نیز به مراتب بیشتر و مناسبتر از کشت های بهاره خواهد بود . تراکم نقش مهمی در افزایش عملکرد محصول سیر دارد. میزان تراکم بستگی به رقم و شرایط اقلیمی محل رویش گیاه دارد. سیر را باید در ردیف هایی به فاصله ۲۵ تا ۴۰ سانتی متر و فاصله دو بوته در طول ردیف ۱۰ تا ۱۲ سانتی متر کشت کرد. برای کشت در هر هکتار ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلوگرم سوخک مصرف می شود.
عمق کشت سوخک ها متفاوت و بین سه تا هفت سانتی متر مناسب است . عمق مناسب کاشت در کشتهای پاییزه و خاکهای سبک یا متوسط شش سانتی متر است . در حالی که در کشت های بهاره و خاک های سنگین باید سوخک را در عمق دو تا سه سانتی متری کشت نمود. کشت سوخک ها در عمق بیشتر خاک سبب کوچکتر شدن سوخ ها شده و برداشت آنها را با مشکل مواجه می کند.

روش کاشت سیر

ازدیاد سیر به روش رویشی (توسط سوخک) یا کشت بافت انجام می گیرد.

تکثیر توسط سوخک

سوخک های که برای تکثیر انتخاب می شوند باید سالم و عاری از هر گونه آلودگی قارچی یا باکتریایی باشند. طول این سوخک ها باید بین ۲۵ تا ۳۵، عرض آنها ۸ تا ۲۰ و قطر آنها بین ۶ تا ۱۴ میلی متر باشد. تجربه نشان می دهد که سوخک های قسمت بیرونی سوخ برای کاشت مناسبترند . هنگام کاشت سوخک ها، نوک آنها بایستی به طرف بالا باشد. کاشت سیر با توجه به سطح کشت و شرایط اقلیمی رویش به دو روش کرتی و جوی پشته انجام می گیرد. کشت سیر به روش جوی پشته مناسب تر بوده و معمولاً از این روش برای ازدیاد سیر استفاده می شود.

ریز ازدیادی

تکثیر گیاه سیر از طریق کشت درون شیشه ای یکی از روش های ازدیاد رویشی این گیاه است. از این روش در برخی کشورهای اروپایی و آمریکایی و ژاپن استفاده می شود. مهم ترین مزیت این روش تولید مواد بذری خوب و عاری از ویروس و باکتری است. در این روش با استفاده از برخی مواد جهش زا می توان نسبت به اصلاح و تولید ارقام مناسب تر اقدام نمود.

کاشت و داشت سیر

شرایط آب و هوایی کشت سیر

سیرهمانند پیاز معمولی برای تشکیل غده به دو عامل طول روز و حرارت نیازمند است و یک سبزی روزبلند می باشد و برای تشکیل غده حدود ۱۵ ساعت طول روز نیاز دارد بوته سیر در اوایل، رشد رویشی دارد (در موقعی که طول روز کوتاه است) به محض آنکه بوته شروع به تولید غده نمود (در زمانی که طول روز بلند است) رشد رویشی متوقف می شود که می توان گفت سیر در ابتدای فصل دمای خنک و در زمان رسیدگی هوای گرم نیاز دارد
سیر را مى‌توان در خاک‌هاى قوى و حاصلخیز که داراى پروفیل عمیق مى‌باشند کشت کرد. البته چون سیر به رطوبت زیاد حساس مى‌باشد در اراضى مرطوب پیاز سیر خیلى زود مى‌پوسد، بنابراین خاک‌هاى رسى سنگین چندان مناسب نیستند.

زمان کاشت

سیر را از اولین سرمای منطقه تا اواخر آبان ماه می کارند. کاشتن سیر در بهار باعث می شود که اندازه سیرها کوچک شود و نیز ممکن است پیش از زمستان جوانه بزند و یخ نابودش می کند.

خاک و تهیه بستر کاشت سیر

خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد. خاک رسی برای کاشت سیر مناسب نیستند، زیرا یا غده خوب در آنها تشکیل نمی شود و یا پیاز بدست آمده، بد شکل می گردد، مگراینکه این خاکها به وسیله کود دامی پوسیده سبک شوند.
برای تهیه بستر کاشت باید ابتدا زمین را متناسب با نوع آن با استفاده از شخم، دیسک و ماله کاملاً نرم و مسطح کرد و در مناطق خشک نسبت به نوع آبیاری که پشته بندی یا کرت بندی است آن را آماده نمود.
بهترینPHبرای رشد سیر ۶/۵ تا ۷ است. منطقه را از علف های هرز خالی کنید زیرا سیر نمی تواند با علف های هرز به خوبی رقابت کند.

نور و دما

گیاه سیر در هوای خنک به‌خوبی رشدمی‌کند و دمای بین ۹ تا ۲۸ درجۀ سانتی‌گراد (۴۸.۲ تا ۸۲.۴ درجۀ فارنهایت) را تحمل‌می‌کند. سیر باید در مناطقی کاشته‌شود که بیشتر روزها نور کامل خورشید دریافت‌ ‌کند. سیر زمانی که روزانه حداقل شش ساعت آفتاب کامل دریافت می‌کند، رشد بهتری دارد. به‌منظور رشد و توسعۀ مناسب سیر به یک دوره سرما و به‌دنبال آن یک دورۀ نور و گرما نیاز دارد. این گیاه در صورت داشتن ۶ تا ۸ هفته دمای کمتر از ۴/۴ درجۀ سانتی‌گراد (۴۰ درجۀ فارنهایت) بهتر عمل‌می‌کند. در صورتی که سیر در مناطقی کشت‌می‌شود که نیازهای دمایی را برآورده نمی‌کند، بهتر است پیازها پیش از کاشت در سرما قرارگیرند.

نحوه کاشت سیر

سیر را به دو روش کرتی و جوی پشته می کارند، بهترین روش برای کاشت سیر روش جوی پشته است که ابتدا سیرچه را از پیاز سیر جدا کرده، سیرچه های خیلی ریز را برای کاشت مناسب نیستند و از سیرچه متوسط برای کاشت استفاده کنید. فاصلۀ خطوط کشت در حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر و فاصلۀ هر سیرچه از یکدیگر ۷- ۱۰ سانتیمتر و عمق مناسب سیر ۵- ۳ سانتیمتر می باشد. سیرچه را طوری در خاک قرار می دهید که نوک سیر به سمت بالا و انتهای سیرچه به سمت پایین قرار گیرد. مقدار مصرف سیرچه در یکصد متر مربع حدود ۱۵ عدد سیر یا به عبارتی دیگر ۳ کیلو سیر برای ۱۰ متر مربع زمین، است. هرچه منطقه کشت سردتر باشد عمق کاشت نیز باید کمی بیشتر شود.
تراکم کاشت، زمانی بیشتر در نظر گرفته می شود که خسارتی به مزرعه وارد شده باشد یا زمانی که خاک خیلی حاصلخیز باشد.
فاصله بیشتر بین ردیفها باعث کنترل آسانتر علفهای هرز و نفوذ بیشتر نور خورشید می شود. کاشت متراکم تر در داخل ردیفها و بین ردیفها می تواند عملکرد را افزایش دهد اما هزینه کاشت نیز افزایش می یابد. کاشت نزدیک به هم در داخل ردیفها اندازه پیازها را تا اندازه ای کاهش می دهد، بنابراین نسبت عملکرد ممکن است کم شود. سیرچه ها را باید به طور قایم که قاعده آنها در پایین باشد در خاک قرارداد تا عملکرد بیشتر شود.
از آنجایی که سیرچه ها در ته حفره باید با فشار قرار داده شوند و خاک اطراف و روی آنها نیز تحت فشار قرار گیرد تا هوایی در اطراف سیرچه ها نماند، کاشت دستی موثرتر است.
درکاشت،سیرچه ها می بایست پوسته های کمی داشته باشند. از سیرچه های ناسالم و صدمه دیده نباید برای کاشت استفاده کرد چون ممکن است حامل بیماری هایی مانند پوسیدگی سفید، پوسیدگی قاعده و نماتدها باشد.

انتخاب پیاز بذری سیر برای کاشت

اهمیت کیفیت بذر برابر با عملیات زراعی مناسب است. سیر کاران باید بخشی از سیر تولیدی خود را برای کاشت سال آینده نگهداری کنند. در انتخاب بذر، اندازه پیاز مهمتر از اندازه سیرچه است. درحالی که بعضی از کشاورزان بزرگترین پیازها را انتخاب می¬کنند که برای کاشت مجدد ظاهری خوب دارند. کشاورزان با تجربه اظهار می¬کنند که پیازهای بزرگ بذر ضعیفی می دهند. تعجب نباید کرد اگر پیازهای کوچک گاه گاهی سیرچه های بزرگی تولید کنند. به همین ترتیب، کاشت سیرچه های بزرگ ضرورتا بیشترین عملکرد را تولید نمی کند. سیرچه های با اندازه متوسط بیشترین عملکرد اقتصادی را دارند. برای نگهداری سیرچه بذری، پیازهای کوچک را حذف کنید. بزرگترین ها را برای خوردن یا فروش استفاده کنید و اندازه های متوسط و سالم را برای کشت مورد استفاده قرار دهید. مواردی که در انتخاب پیاز سیرچه رعایت می شود اگر پیاز سیر را در زمستان خریداری می کنید باید دقت نمود پیاز یخ زده نباشد. (راه تشخیص وقتی پیاز را لمس می کنید قسمتی از آن نرم شده است).
از کاشت سیرچه های ریز و تا حدودی سبک و از سیرچه هایی که گوشت نرم یا قسمتی از آن کنده یا جوانه سبز آن قابل مشاهده می باشد، خودداری کنید. تا موقع کاشت نباید سیرچه ها از هم جدا شوند، زیرا رطوبت آنها از بین می رود و موجب پوک شدن آنها می شود.

آبیاری

سیر، به خشکی حساس است و رطوبت مناسب برای رشد آن ضروری است. تنش رطوبت رشد اولیه و تکثیر پیازها را تحت تأثیر قرار داده و باعث می شود سیرچه ها کوچکتر شده و در زمان برداشت پیازهای کوچک تولید شوند. نوع خاک می تواند در تعیین فواصل آبیاری و میزان آب مصرفی در هر دوره مؤثر باشد. به طوری که در خاکهایی با بافت سبکتر دوره آبیاری کوتاهتر و میزان آب مصرفی در هر دوره کمتر می باشد. درحالی که در خاکهای با بافت سنگین تر می توان دور آبیاری را افزایش داد. گفتنی است کاهش مدار آبیاری در خاکهای سنگین موجب افزایش رطوبت خاک شده و می تواند باعث توسعه بیماری های قارچی گردد.
آفتابگردان زودتر از دیگر گیاهان در شرایط تنش آب پژمرده می شود. می توان‌ آن را به عنوان شاخص زمان آبیاری در اطراف مزارع سیر کشت کرد. آخرین آبیاری را حدود سه هفته تا یک ماه قبل از برداشت و یا زمانی که برگها زرد می شوند و بخش های فوقانی خشک شده و شروع به ریزش می کنند، باید قطع کرد.

کوددهی گیاه سیر

سیر تغذیه سنگینی دارد و برای رشد سیرهای بزرگ به خاک حاصلخیز نیاز است که تمام مواد مغذی را در اختیار گیاه قرار دهد. کود دامی برای خاکهای رسی از اهمیت زیادتری برخوردار است. سیر به کود دامی زیاد احتیاج دارد، می توان گفت میزان مصرف کود حیوانی دو برابر سایر سبزیجات است، در خاکهای شنی کود شیمیایی بیشتر توصیه می شود اما بطور کلی کود ازته ۶۰-۸۰ کیلوگرم و کود فسفر ۱۲۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار و کود پتاس ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار برای مزرعه سیر مورد مصرف قرار می گیرد.
به دلیل این که ترکیب هوموس و زهکشی خوب بسیار مهم است، اضافه کردن کمپوست بهتر است. بعد از کاشت، کود گیاهی(چکن، یونجه، کاه و یا برگ) به طور مستقیم به خاک بدهید. در فصل بهار کود گیاهی ندهید و از کمپوست یا کود کامل استفاده کنید زیرا باعث افزایش محصول می شود. نیازی نیست که در پاییز به خاک کود بدهید، در صورتی که بخواهید در پاییز هم کود بدهید کود گیاهی را پیشنهاد می کنیم.

برداشت

سیر معمولا در اوایل تابستان به بلوغ می رسد. ساقه سختی به شکل میله به سمت بالا رشد خواهد کرد و بلوغ به این شکل خواهد بود. تا وقتی که این ساقه سخت نشده و سبز است آن را قطع کنید و در آشپزی و درست کردن ترشی از آن استفاده کنید. اگر شما این ساقه های جوان را قطع نکنید اندازه سیر شما ۳۰ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. در زمان رشد، هر زمانی که نیاز داشتید، برگ‌های سیر را برای استفاده از گیاه جدا کنید، ولی بیشتر از ۴/۱ ارتفاع گیاه از بالای آن جدا نکنید، زیرا در غیر این صورت باعث کاهش رشد غلاف خواهید شد. زمانی که برگ های پایینی شروع به زرد شدن می کنند قبل از این که رنگ برگ ها قهوه ای شود نشانه بلوغ سیر است. موقع برداشت سیر از اواخر بهار تا اوسط تابستان بنابه تاریخ کاشت تفاوت می کند. افتادن ساقه‌ها نشانه این است که غلاف‌های سیر تقریباً به رشد کامل خود رسیده‌اند.
برداشت را خیلی طولانی نکنید. سیرها را با چنگال بیل زن از خاک بیرون آورید، مراقب باشید به سیرها آسیبی وارد نشود و کبود نشوند. اگر هدف از برداشت تازه خوری باشد نیاز به قطع برگهای سیر نیست ولی اگر هدف خشک کردن و نگهداری در انبار باشد بعد از خارج کردن سیر برگها را از ۳-۱ سانتیمتر بالای غده قطع می کنیم، و غده ها را به مدت ۱ الی ۲ هفته در مقابل آفتاب در مزرعه قرار می دهیم تا رطوبت به حداقل برسد، این کار قدرت انبارداری سیر را افزایش می دهد. پس از آن سیرهای سالم را در درجه حرارت صفر درجه سانتیگراد با رطوبت نسبی بسیار پایین و تهویه مناسب می توان برای مدتی انبار کرد. سیرچه های بذری را باید در دمای بالاتر از ۱۰ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۷۰-۶۵ درصد انبار کرد و نباید یخ زده شوند. چون سیر بین ۵ تا ۱۰ درجه سانتیگراد به سهولت سبز می شود (شکستن خواب)، از نگهداری در این دامنه درجه حرارت باید اجتناب کرد.

هزینه های کاشت، داشت و برداشت گیاه دارویی سیر

وضعیت بازار جهانی سیر

آمار صادرات سیر

هدف شناسایی رقبا در بازار جهانی است.
وضعیت بازار جهانی رقم کل صادرات: ۲,۱۳۰,۶۴۹,۰۰۰ دلار
وضعیت بازار جهانی میزان رشد پنج ساله ارزش هر واحد: ۳ درصد
وضعیت بازار جهانی میزان رشد یکساله ارزش هر واحد: ۳- درصد
وضعیت بازار جهانی میانگین فاصله از کشور وارد کننده: ۴,۶۶۱ KM

آمار واردات سیر

هدف شناخت متقاضیان و پتانسیل ها در بازار جهانی است.
وضعیت بازار جهانی رقم کل واردات: ۲,۰۹۹,۴۸۷,۰۰۰ دلار
وضعیت بازار جهانی میزان رشد پنج ساله ارزش هر واحد: ۶ درصد
وضعیت بازار جهانی میزان رشد یکساله ارزش هر واحد: ۲- درصد
وضعیت بازار جهانی میانگین فاصله از کشور صادر کننده: ۵,۲۱۶ KM

نمودار صادرکننده ها

نمودار میله ای زیر، نشان دهنده ی رتبه و حجم صادرات کشور های جهان است.

نمودار وارد کننده ها و میانگین فاصله از مبدا

هرچه دایره ها به سمت بالاتر باشند گویای این است که فاصله ی کشور واردکننده تا محل تامین آن بیشتر است به عبارتی شعاع فاصله ای که میتوانیم در آن فعالیت کنیم بیشتر است. اگر خط عمودی این نمودار زیر ۲ الی ۳ هزار کیلومتر را نشان بدهد یعنی حمل و نقل و تامین کالای مورد نظر بسیار مهم و موثر می باشد پس راهکارهای حمل و نقلی را باید بررسی کرد. تامین برخی از کالاها محدود به کشورهای خاصی است لذا تامین آن از کشورهای دورتر انجام میشود و به علت ارزش زیاد آن محصول حمل و نقل در آن مطرح نیست.

نمودار نرخ رشد واردات

نمودار عمودی نشان دهنده مقدار رشد یکساله بازار محصول انتخابی و نمودار افقی نشان دهنده ی رشد بازار در پنج سال گذشته می باشد. هرچه نمودار به صفر نزدیکتر باشد به این معنا است که میزان رشد بازار این محصول کاهش پیدا کرده، در حال کوچکتر شدن است و دارای ظرفیت های رشد زیادی نیست. چنانچه زیر صفر و منفی باشد یعنی فرصت های تجاری این بازار در حال از بین رفتن است و آینده قابل پیش بینی ندارد و تمرکز اصلی را باید روی بازار کشورهای بالای نمودار گذاشت. حجم و اندازه دایره های این نمودار نیز نشان دهنده ی رقم میزان تجارت کشورهاست.

سیر صادراتی ایران محصولی پر تقاضا در بازار میوه تره بار کشورهای جهان بوده که سالانه حجم قابل توجهی از این سبزی پرخاصیت، برای صادرات به کشورهای دور و نزدیک به ایران، در بازار محصولات کشاورزی صادراتی، تولید و خرید و فروش می شود.

تحلیل پتانسیل صادراتی

در این نمودار میزان توان و ظرفیت صادرات به کشورهای دیگر را به ترتیب عددی، که نشان دهنده ی رتبه پتانسیل صادراتی و به ترتیب اندازه دایره، که نشان دهنده ی میزان تقاضای کشورها و به ترتیب پهنای خط، که نشان دهنده ی سهولت معامله با آن هاست، میتوان مشاهده کرد. اسم هر کشور کنار دایره نوشته شده و رنگ دایره هر کشور طبق منطقه آن دسته بندی شده است. برای مثال دایره های قرمز کشورهای منطقه شرق آسیا را نشان میدهد.

نمودار میزان پتانسیل صادراتی

در این نمودار دو نوع خط دیده می شود. خط های ممتد و خط های متقاطع (خط چین).
طول خطوط ممتد نشان دهنده فاصله میان ظرفیت صادراتی و صادرات واقعی و در نتیجه پتانسیل موجود در بازار آن کشورهاست.
بازار کشورهایی که دارای خطوط متقاطع هستند، واردات بیشتری نسبت به تقاضا و پتانسیل واقعیشان دارند و در نتیجه پتانسیل صادراتی قوی ای ندارند.

نقشه جغرافیایی بر اساس پتانسیل صادراتی

در این نقشه هر کشور با دایره و رنگ مربوط به منطقه آن نشان داده شده است.
دایره داخلی و پررنگ تر هر کشور نشانگر میزان صادرات واقعی به آن کشور است و دایره کمرنگ تر دور آن نشان دهنده پتانسیل موجود بازار در آن کشور است. درصد نوشته شده در هر دایره بیانگر درصد پتانسیل صادرات به آن کشور است.

بیشترین ظرفیت و پتانسیل صادراتی برای صادرات این محصول از جمهوری اسلامی ایران را کشورهای اندونزی، عمان و امارات دارا هستند. جمهوری اسلامی ایران نزدیکترین ارتباط صادراتی را با ترکمنستان دارد. بازار اندونزی بیشترین ظرفیت تقاضا را برای کالای ذکر شده دارد. اندونزی بیشترین تفاوت بین پتانسیل صادرات و صادرات واقعی را از نظر ارزش نشان می دهد، ظرفیت باقیمانده صادرات به ارزش ۲۱۱٫۹ هزار دلار است.

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح کشت کشت و پرورش سیر

ظرفیت تولید سالیانه : ۱۰ تن
نرخ برابری دلار : ۳۰۰۰۰ تومان
سطح زیر کشت : ۱ هکتار
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۴۰ میلیون تومان
نرخ بازده داخلی : ۳۷ درصد
تعداد دفعات مورد نیاز آبیاری : ۱۵
قابل قبول ( ec ) : 3000
کود شیمیایی مورد نیاز : ۳۰۰ کیلو گرم
کود دامی پوسیده : ۳۰ تن
زمان کاشت: پاییز
میزان بذر/نشاء/قلمه /پیاز در هکتار :۱۰۰۰ کیلوگرم
عملکرد: ۱۰ تن خشک
قسمت مصرفی : سیرچه ها
قیمت تقریبی فروش : ۲۰۰ هزار ریال

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: