طرح احداث باغ صنوبر

صنوبر، تبریزی، شالک (نام علمی: Populus] درختی است از راسته مالپیگیالس (Malpighiales)، تیره بیدیان (Salicaceae). نام آن به انگلیسی Poplar است.
صنوبرها درختانی هستند که سریع رشد می کنند و دوره بهره برداری از چوب آن ها به خاطر رشد زیاد آنان، کوتاه است. این درختان تا ۵۰ متر مکعب در هکتار در سال نیز می توانند چوب تولید کنند که در ترکیه با کشت رقم اورآمریکن آی ۲۱۴ این میزان برداشت به دست آمده است ولی در صنوبر کارهای کشور معمولا ۲۰ تا ۳۰ مترمکعب در هکتار در سال می باشد.
تیره این درخت دارای ریشه‌های سطحی بوده ولی رشد آنها بسیار عالی است و درکمتر از۱۵ سال به ارتفاع ۲۵ متر می رسد. خزان کننده‌، پهن برگ و تک پایه(دانه گرده و مادگی روی یک گیاه تشکیل و لقاح صورت می گیرد) است. گلها منفرد، اکثراً کرکدار، و با گل آذین(طرز قرارگرفتن گلها روی ساقه و یا شاخه) خوشه‌ای بوده و میوه‌ها کرکدار است.
صنوبرها جزء درختان سریع الرشد می باشد.
صنوبرها از نظر رده بندی گیاهی، متعلق به جنس صنوبر و خانواده بیدیان می باشند. چوب صنوبرها در صنایع کبریت سازی، نئوپان، فیبر، جعبه سازی و غیره استفاده می شود.
این درختان سریع الرشد، ۱۵ – ۱۰ برابر درختان جنگلی چوب تولید می کنند و از نظر گونه متنوع هستند. چون صنوبرها در منطقه‌های آب و هوایی مختلف قابل کشت می باشند و از خود سازگاری نشان داده اند، فعالیت‌های پژوهشی بر روی این درختان قابل توجیه و دارای اهمیت می باشد.
صنوبر از درختان سریع الرشدی است که در مقایسه با سایر درختان جنگلی از رشد سریعتر و در نتیجه از دوره بهره برداری کوتاهتری برخوردار است. این درختان به عنوان منبع تامین چوب در خارج از جنگل مورد توجه قرار دارد.
ارتفاع درخت از ۱۸ تا ۲۵ متر بوده و بسیار مقاوم است. و یک واریته هرمی شکل (Pyramidalis) نیز دارد.صنوبر خاکستری (p.canescens) یک گونه دیگری است که زیاد کاشته می شود و تا ۳۰ متر رشد می کند که از نظر برگ با P.alba فقط در اندازه تفاوت دارد اما شما می توانید صنوبر خاکستری را از طریق پوست زرد – خاکستری آن شناسایی نمائید.
دیگر صنوبر ها عبارتند از P.candicans Aurora ( به ارتفاع ۹ متر با لکه های سفید کرم بر روی برگ ها)P.migra Var Italica (شالک- تبریزی – صنوبر آسیایی – صنوبر لمباردی) یکی از بهترین درختان قد بلند ستونی شکل با برگ های لوزی شکل و زیبا که درازای برگ ها بیشتر از پهنا و دارای نوک یز و دراز بوده و در فصل پاییز به رنگ زرد پر رنگ در می آیند. معمولا در حاشه مزارع و باغ ها و پارک ها کاشته می شود.
اشنگ یا صنوبر لرزان (P.tremula) با برگ های نارون مانند مخصوص نواحی جنگلی است و برگ ها حتی در نسیم خیلی ملایم نیز تکان می خورند.گونه دیگر این نوع در نقاط گرم به نام پده نامیده می شود (P.euphratica) و مخصوص نواحی گرم است. ریشه عمیق و جانبی و سطحی دارند لذا در هر خاکی رویش دارند. در سایه و روشنایی رشد می کند فقط باد های خیلی شدید باعث شکسته شدن آن می شود.معمولا نیاز نیست فقط شاخه های مرده و یا ناخاسته را از تابستان ا آخر زمستان حذف نمائید و در بهار هرس را انجام ندهید.
درختی است که تمام انواع آن به راحتی از طریق قلمه ریشه می دهند و تکثیر می شوند.
قلمه به طول ۲۰ ا ۳۰ سانتیمتر با ۳ تا ۴ بند را در خاک معمولی در اسفند و فروردین می کارند بطوریکه نصف تا دو سوم آن در خاک فرو می رود. آبیاری اولیه با فواصل کم و از موقع ریشه دار شدن با فواصل بیشتر صورت می گیرد.
سر شاخه های تبریزی و سپیدار به راحتی در آب هم ریشه می دوانند و هنگامیکه سر شاخه ها کاملا ریشه دار شوند می توان آنها را در گلدان یا در محل اصلی کاشت.اصولا تکثیر صنوبر ها از طریق بذر به میزان زیاد مشکل است.
بهتر است بذرها بلافاصله به محض اینکه کپسول ها شروع به باز شدن می کنند جمع و کاشته شوند زیرا قوه نامیه خود را به سرعت از دست خواهند داد.و نباید گذاشت که خشک شوند.هر چند اگر آنها درون ظرف و در دمای نزدیک صفر درجه سانتیگراد قرار دهند بذرهای بعضی از گونه ها می توانند برای مدت حدود ۳ سال نگه داری شوند .
هیچگونه وضعیت استراحت یا دوره خواب وجود ندارد و بذر ها به راحتی چند روز بعد از کاشت جوانه می زنند. نهالچه ها به میزان زیادی به قارچ عامل مرگ گیاهچه حساس هستند و همچنین نمی توانند حرارت و خشکی زیاد را تحمل کنند.

گیاه شناسی صنوبر

صنوبر گونه ای پهن برگ و نور پسند و خزان کننده است . گل ها معمولا قبل از برگ در اوائل بها ظاهر می شود.
گونه های صنوبر دو پایه هستند یعنی گل های نر و ماده آنها هر یک بر روی در ختان جدا قرار دارند بذر در داخل کپسول بوده که هر کپسول نیز غالبا دارای ۲ تا ۴ دریچه است در انتهای هر بذر کرک های سفید رنگ ابریشم مانندی قرار دارد که به پخش و انتشار آن کمک زیادی می کند
پوست تنه درختان جوان اکثرا سفید و یا سبز رنگ بوده و با افزایش سن شیارها ی عمیق و نیمه عمیق در آن ظاهر شده و رنگ آن نیز تیره می گردد.
برگها به شکل قلبی و یا تخم مرغی کشیده با کناره دندانه دار روی دمبرگ بلند قرار دارند جوانه ها معمولا با یک ماده مومی شکل پوشیده شده و حالتی براق دارند.
جنس populus که در فارسی و به طور عام صنوبر نامیده میشود نام های فراوانی از جمله تبریزی . راجی . کبوده . سفیدار . یا سپیدار دارد.

 

گونه های صنوبر عبارتند از:

۱- سپیدار:P.albaدرختی است ستونی شکل و بلند. پشت برگها روشن‌تر است و نقره‌ای رنگ می‌باشد ارتفاع آن ۲۵-۱۸ متر و بسیار مقاوم است. در باغهای تاریخی و قدیمی زیاد کاشته می‌شده است چه بعنوان باد شکن در حاشیه‌ها و بعضاً در مسیرهای اصلی نیز کاشته می‌شد.
۲- صنوبر خاکستری: P.canescens ارتفاع آن به ۳۰ متر می‌رسد. اندازه برگ آن با سپیدار تفاوت دارد. پوست تنه آن خاکستری مایل به زرد می‌باشد.
۳- تبریزی: ( اشالک‌، صنوبرآسیایی، صنوبر لمباردی)P.nigra var Italica از درختان با ارتفاع زیاد و زیبا می‌باشد. معمولاً در کنار باغها کاشته می‌‌شده است. برگهای آن لوزی شکل و زیبا که درازی برگها بیش از پهنای آن می باشد. در پاییز به رنگ زرد قناری در می‌آید.
۴- صنوبر لرزان: ( آشنگ ) P.tremula برگهای آن شبیه نارون است.
۵- پده P.eupratica مخصوص نواحی گرم است.

مقاوم به سرما با رشد سریع

اگر بخواهیم یک دلیل مهم و اصلی برای انتخاب صنوبر برای پرورش انتخاب کنیم، بی شک باید به فاکتور مقاوم بودن آن در برابر سرما و رشد سریع آن اشاره کنیم. به همین خاطر در هر نقطه‌ی کشور، با هر دمایی امکان کاشت نهال صنوبر وجود دارد. و می توانید با خیال راحت بدون نیاز به گلخانه و شرایط خاص، با تهیه‌ی قلمه‌های بیست سانتی که مناسب و آماده برای کاشت هستند قدم اول را برای شروع پرورش صنوبرهایتان بردارید. یکی دیگر از ویژگی های صنوبر طریقه ی تکثیر غیر جنسی آن است که فرایند رشدش را بیشتر می کند و در نتیجه این رشد سریع، میزان سودهی هم افزایش پیدا می کند‌.

خزانه‌داری صنوبر

اگر می خواهید پرورش صنوبر را به عنوان شغل اصلی و اول خود انتخاب کنید پیشنهاد من به شما خزانه داری صنوبر است. در روش خزانه داری بعد از داشتن زمین، داشتن «وقت» یکی از فاکتورهای اصلی است؛ در این روش به حداقل ۱۰۰متر زمین نیاز دارید تا بتوانید پرورش و کاشت نهال را شروع کنید.
اگرچه که موقعیت جغرافیایی زمین در پرورش این نوع نهال اهمیت ندارد، به همان اندازه مراقبتهای خاص از آب و خاک محیط مساله‌ی مهمی تلقی می شود. به همین خاطر باید بعد از انتخاب زمین به تغذیه ی خاک و سلامت نگه داشتن آن توجه زیادی کرد.
برای روش خزانه داری به عمق زیادی از خاک احتیاج نداریم، حداقل عمقی که برای ریشه گرفتن صنوبر در خاک نیاز است، سی سانت است و این مساله کار را برای کسانی که تا به حال کشاورزی نکرده اند راحت تر می کند، چون نیازی به شخم زدن و زیر و رو کردن عمیق خاک نیست.
برای اطمینان از کیفیت خاک بعد از اضافه کردن ریزه های مغذی با آزمایش کردن و نمونه برداری از آن می توانید با خیال راحت، نهالهای‌تان را بکارید و مطمئن باشید با همین آزمایش ساده، نیمی از راه موفقیت را طی کرده اید.
برای قلمه زدن نهال های یک زمین با متراژ هزار متر، حداکثر زمانی که احتیاج دارید سه تا چهار روز است که می توانید با دست آن را انجام دهید اما اگر زمین انتخابی شما متراژ بزرگ و قابل توجهی داشته باشد دیگر به روش سنتی با دست نمی توانید کاشت را انجام بدهید و احتیاج به ماشین های مخصوص قلمه زنی (که در بازار یافت می‌شود) دارید که به صورت اتوماتیک با رعایت فاصله های کرت بندی شده، نهال ها را در زمین می کارد.
اگر نهال ها تازه نباشند به راحتی با متورم شدن جوانه ها و برآمدگی که روی ساقه ی نهال ایجاد می شود می توانید آن را تشخیص دهید. خرید و حمل و نقل این نهالها راحت و آسان است. از هر خزانه ای که اقدام به خرید کنید بعد از یک بار بازدید و اطمینان از کیفیت نهالها خود خزانه دار نهالها را برای شما برش های ۲۰ سانتی متری می زند و در گونی های مرطوب می ریزد و همین قطعه قطعه شدن آنها حمل و نقل و انتقال را راحت‌تر می‌کند و نهالهای شما در کمال سلامت و صحت به زمین شما می رسند.

اوایل فروردین بکار!

بهترین زمان برای کاشت نهال ها اوایل فروردین هر سال است چون در این فصل شیرابه‌ی نهال هنوز جاری نشده و تازه بعد از گرم شدن هوا شروع به فعالیت زیستی می کند و فرصت مناسبی برای پرورش پیدا می کند. در روش خزانه داری به ساخت و ایجاد گلخانه و مسقف کردن زمین احتیاجی نیست، به همین خاطر هزینه ای اضافی بابت درست کردن گلخانه ندارید و می توانید آن را در خریدن نهال صرف کنید.

دوران مراقبت

بعد از کاشتن نهالها وارد فاز مراقبت می شوید که مهمترین قسمت زراعت محسوب می شود. روییدن علف های هرز و پیچیدن آن ها دور قلمه ها یکی از خطرناک ترین آفتهایی است که سلامت نهال شما را تهدید می کند.
گیاه انگل یکی دیگر از خطرهایی است که ممکن است نهال شما با آن مواجه شود، این گیاه خودرو که از شیرابه های نهال تغذیه می کند مانند نخ به دور آن می پیچد و نهال را ضعیف و خشک می کند. از اولین بهار که شروع به کاشت می کنیم باید مراقبت های خاص را برای نهال هایمان انجام بدهیم تا پاییزی که از راه می رسد.
اگر بخواهیم زمان کار سختی که در پیش داریم را تخمین بزنیم شش ما ه اول سال را باید درنظر بگیریم که در آن مراقبت باید به شکل ویژه ای انجام شود تا نهال مان پا بگیرد پس عملا کسی که بخواهد نهال صنوبر بکارد ۶ ماه اول سال زمان فشرده ی کاری اش محسوب می شود و بعد که به قول کشاورزها در فصل پاییز درخت به خزان رفت کار سبک تر می شود و از مراقبت های هر روزه کم می شود.

زراعت چوب

در بحث خزانه داری فرد باید همیشه پای زمین باشد و در اصطلاح کشاورزها ساکن زمین تا بتواند به موقع از عهده ی مراقبت، آب پاشی، سم پاشی و کارهایی از این دست بر بیاید. اما اگر شما جز افرادی هستید که شغل اولی دارید و قصد دارید در کنار شغل فعلی تان یک کار پرسود را تجربه کنید، پیشنهاد ما به شما زراعت چوب صنوبر است که حجتی در این خصوص توضیح می‌دهد.
برای این کار هم نیاز به مراقبتهای خزانه داری و سر زدن های مدام به زمین تان ندارید. همین که یک زمین زنده داشته باشید کافی است تا با یک استارت سود خوبی نصیبتان شود. البته زمینی حداقل به ابعاد یک هکتار یا بیشتر. برای این کار کافی است نهال های یک ساله و کامل ۱۷۰ سانتی متری را با قیمت حدودی بین ۲۵۰۰ تومان به بالا خریداری کنید و در فاصله های یک متر در سه متر بکارید

زمین مناسب برای کاشت صنوبر

زمین مناسب نباید سنگلاخی، شیب دار یا باتلاقی و ماندابی باشد و در معرض بادهای گرم و سرد قرار نداشته باشد. خاکهای فشرده، دارای ساختمان بد با خلل و فرج درشت برای کاشت صنوبر مناسب نیست. مناسب ترین خاک برای کاشت صنوبر خاکی است که یکنواخت باشد و درصد رس آن کمتر از ۳۰ درصد و بقیه سیلت باشد. ریشه در مناطق آبگیر و با زه کش نا مناسبب از بین می‌رود.

کود و مواد غذایی لازم برای رشد صنوبر

درختان صنوبر سریع الرشد هستند و می‌توانند در زمان کوتاهی مواد غذایی مورد نیاز خود را از خاک جذب کنند. کودهای شیمیایی مورد نیاز برای رشد صنوبر شامل ازت، فسفر و پتاس برای رشد و تولید چوب مورد نیاز است.

آبیاری درختان صنوبر

درختان صنوبر برای رشد مناسب به آبیاری دائمی و کافی نیاز دارند. در مناطقی که تنش های خشکی و کم آبی دارند این درختان قادر به رشد نیستند. صنوبر ها از جمله گونه های رطوبت پسند هستند که در خاکهای آبرفتی حاشیه رودخانه ها یا کانال های آبیاری که جریان آب سرد و خنک دارند رشد خوبی دارند. شوری آب در دستر این درختان نباید زیاد باشد و pH آب مناسب بین ۷ تا ۸.۵ است. نیاز آبی در صنوبرهایی که در دامنه های جنوبی البرز و آذربایجان رشد می‌کنند بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلی متر بارندگی سالیانه است و سالانه بین ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ متر مکعب در هکتار است. فاصله بین دو آبیاری در نهالستان های کشت انبوه چهار تا پنج روز و برای درختان بزرگ و چند ساله هفت تا هشت روز یکبار است. البته فواصل آبیاری در ماههای اول بهار و اواخر شهریور و مهر ماه کمی بیشتر و در ماههای گرم سال مانند خرداد، تیر و شهریور کمتر در نظر گرفته می‌شود. این درختان نسبت به آبیاری بسیار حساس هستند و میزان آبیاری آنها به نوع گونه، نوع خاک، سن و ابعاد درختان متفاوت است.

مناطق مناسب برای کاشت درختان صنوبر در کشور

صنوبر ها بسته به گونه و رقم شرایط محیطی متفاوتی را می‌پذیرند. صنوبرها به آب و هوای گرم نسبت به سرما و یخبندان حساسیت بیشتری دارند و آب و هوای گرم را نمی‌پذیرند. مناطق شمالی که آب و هوای مرطوب و خنک دارند برای کاشت صنوبر ها مناسب هستند. در مناطق غرب استان گیلان نیاز به آبیاری ندارند البته در شرق گیلان و غرب مازندران شرایط برای رشد این درخت مناسب است به شرط اینکه در بهار و تابستان آبیاری انجام شود. مناطق غربی کشور که تا حدودی دارای جریان آب و هوای مرطوب مدیترانه ای هستند و رودخانه های کوچک و بزرگ دارند برای زراعت چوب صنوبر مناسب هستند. مناطق کوهستانی استان های مرکزی کشور که نزدیک به رودخانه ها قرار دارند برای زراعت چوب صنوبر مناسب هستند. البته استان های جنوب کشور مانند خوزستان هم در مناطقی که به آبهای جاری نزدیک هستند برای کاشت این درختان مناسب هستند. در مناطق گرم و خشک کشور در مرکز و غرب کشور می‌توان از گونه های مناسب اکالیپتوس استفاده کرد.

مکان مناسب برای کاشت قلمه

سطح آب زیر زمینی در فصول زراعی پایین تر از ۲ متر باشد و گیاهان مزاحم و سنگ و کلوخ نداشته باشد. در هر هکتار ۳۰ تن کود دامی پوسیده استفاده شود. شخم و تسطیح خاک انجام شود و ابتدا با نهر کن جوی هایی به عمق ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر حفر شود. فاصله دو جوی به قدری باشد که نهال ها با رشد کردن مزاحمتی برای یکدیگر ایجاد نکنند. قلمه گیری از شاخه های جوان یکساله، جست ها، پاجوش ها انجام می‌شود. طول قلمه ها ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر و قطر انها ۱ تا ۱.۵ سانتی متر باشد و زمان تهیه قلمه بعد از پایان یخبندان زمستانه انجام شود. در گلخانه یا در نواحی گرمتر قلمه ها می‌توانند در پاییز تهیه شوند. بعد از انتقال قلمه ها پس از یک تا دو سال وقتی اندازه نهال ها به ۱.۵ تا ۲.۵ متر و قطر آنها بیشتر از ۱ سانتی متر رسید نهال ها آماده هستند.

هرس

معمولا نیاز نیست فقط شاخه‌های مرده و یا ناخواسته را از تابستان آخر زمستان حذف نمایید و در بهار هرس را انجام ندهید.

 

تکثیر

درختی است که تمام انواع آن به راحتی از طریق قلمه ریشه می‌دهند و تکثیر می‌شوند. قلمه به طول ۲۰ تا۳۰ سانتیمتر با ۳ تا ۴ بند را در خاک معمولی در اسفند و فروردین می‌کارند به طوریکه نصف تا دو سوم آن در خاک فرو می‌رود. آبیاری اولیه با فواصل کم و از موقع ریشه دار شدن با فواصل بیشتر صورت می‌گیرد.
سر شاخه‌های تبریزی و سپیدار به راحتی در آب هم ریشه می‌دوانند و هنگامیکه سرشاخه‌ها کاملا ریشه‌دار شوند می‌توان آنها را در گلدان یا در محل اصلی کاشت.
اصولا تکثیر صنوبرها از طریق بذر به میزان زیاد مشکل است. بهتر است بذرها بلافاصله به محض اینکه کپسول‌ها شروع به باز شدن می‌کنند جمع و کاشته شوند زیرا قوه نامیه خود را به سرعت از دست خواهند داد. و نباید گذاشت که خشک شوند. هر چند اگر آنها را درون ظرف و در دمای نزدیک صفر درجه سانتیگراد قرار دهند بذرهای بعضی از گونه‌ها می‌توانند برای مدت حدود ۳ سال نگه‌داری شوند. هیچگونه وضعیت استراحت یا دوره خواب وجود ندارد و بذرها به راحتی چند روز بعد از کاشت جوانه می‌زنند. نهالچه‌ها به میزان زیادی به قارچ عامل مرگ گیاهچه حساس هستند و همچنین نمی‌توانند حرارت و خشکی زیاد را تحمل کنند. تعدادی از صنوبرها توس ریز ازدیادی تکثیر می‌شوند. در این نوع تکثیر صنوبر از طریق نوک ساقه با موفقیت همراه بوده است.

آفات مکنده درخت صنوبر
شته مومی صنوبر (شته تاول مانند و یا شته آبله ای صنوبر) :

علائم آفت به صورت دانه های آبله ای شکل سفید مایل به زرد همراه با ترشحات چسبنده ای روی تنه و شاخه مشاهده میگردد. اگر یکی از دانه ها را بلند نماییم، شته های خیلی ریز در وسط دانه ها دیده میشود. حمله شته در اوایل تابستان محسوس بوده و اوایل پاییز به منتهای شدت خود میرسد. در این موقع درختان مبتلا کاملاً ضعیف و برگها زرد و دچار خزان میگردند. انتشار و خسارت این آفت در سالهای کم باران و خشک شدید و اهمیت فراوان دارد.

شته برگ تبریزی :

این آفت روی برگها و سرشاخه های جوان فعالیت دارد و هیچ نوع پیچیدگی یا گال ایجا د نمی کند، ولی ترشحات شیرهای آن بسیار زیاد و برگها براق و به دنبال آن مورچه ها نیز جلب می شوند. حملات شدید این شته باعث ضعف شدید نهالها و خزان برگ آنها می شود.

شته پده :

این شته در سطح فوقانی برگها فعالیت داشته و کمی نیز باعث پیچدگی در برگ می شود. لبه برگ های آلوده تغییر رنگ داده و به رنگ سفید تا صورتی مایل به زرد در می آید.

شته گال کیسه ای صنوبر :

خسارت این آفت مانندسایر افراد خانواده شته ها بصورت ضعیف شدن گیاه ودر ادامه عامل حمله سایرعوامل خسارت زا می باشدکه در صورت عدم مقابله با آفت ، زوال تدریجی درخت آلوده را بدنبال خواهدداشت.

برگخوار صنوبر :

حشرات کامل زمستان گذران به تدریج از اواسط تا اواخر فروردین ظاهر شده، پس از تغذیه از برگ های تازه صنوبر و جفت گیری، از اوایل اردیبهشت تخم ریزی را آغاز کردند. پیدایش لاروهای سن یک در نیمه اول اردیبهشت بوده و پس از طی سه سن لاروی، پیش شفیرگی و شفیرگی در نخستین نیمه خرداد اولین حشرات کامل نسل جدید ظاهر شدند.

موارد استفاده از چوب درخت صنوبر

چون این درخت کاربرد های فراوانی دارد، که از آن جمله می توان به نمونه های زیر اشاره کرد:
صنایع کبریت سازی‌
ساخت نئوپان
ساخت فیبر
جعبه سازی
و استفاده های دیگری که جایگاه چوب صنوبر در صنعت را گسترش داده است.

انواع درخت صنوبر

انواع درخت صنوبر دارای برگ های پهن هستند و گلها قبل از برگ ها در ابتدای بهار ظاهر می شوند. صنوبر دارای دو گونه نر و ماده پایه است که گل های نر و ماده هر کدام بر روی یک درخت جدا قرار دارد. درخت صنوبر دارای گونه های مختلفی می باشد که در زیر اشاره کوتاهی به آن ها می کنیم:
درخت سپیدار
درخت صنوبر خاکستری
درخت صنوبر تبریزی
درخت صنوبر لرزان
و گونه پده درخت صنوبر که مخصوص نواحی گرم می باشد. البته لازم به ذکر است که بیش از صد گونه از درختان صنوبر در دنیا وجود دارد.

کد آیسیک مرتبط با احداث باغ صنوبر

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطه شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
کد آیسیک درخت صنوبر ۰۲۰۰۵۱۲۳۱۱

کد تعرفه گمرکی مرتبط با احداث باغ صنوبر

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.
کد تعرفه گمرکی درخت صنوبر ۰۶۰۲۹۰۹۰ میباشد.

 

 

صادرات چوب صنوبر

صادرات انواع چوب صنوبر تولید شده در کشور، با توجه به افزایش نرخ ارز شتاب بیشتری گرفته است. زندگی مدرن و امروزی، موجب افزایش درخواست برای فراورده های چوبی شده است. از این روز طی دهه های گذشته، تولید چوب دست کاشت صنعنی چند برابر شده است. یکی از این چوب های پرطرفدار چوب درخت صنوبر می باشد.

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح احداث باغ صنوبر

ظرفیت تولید سالیانه : ۶۶۰۰ تن
نرخ برابری دلار : ۱۶۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۲۰ هکتار
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۹۰ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۳.۳ میلیارد تومان
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۳۰۰ میلیون تومان
نرخ بازده داخلی : ۴۳.۷ درصد

 

نکته مهم

این طرح صرفا به عنوان یک ایده سرمایه گذاری مطرح می شود. جداول و نمودارها تقریبی است.

امکان سرمایه گذاری با ظرفیتهای مختلف و به تبع آن سطح سرمایه گذاری کمتر و بیشتر از میزان اعلام شده نیز وجود دارد.

درصورت نیاز به تدوین طرح توجیهی می توانید با شرکت تماس حاصل فرمایید یا فرم اولیه سفارش طرح را تکمیل نمائید.

۴.۲/۵ - (۱۲ امتیاز)