طرح احداث پارک جنگلی
- 21 تیر 1401
- ۰
- بازدیدها: 987
- دسته بندی:
طرح احداث پارک جنگلی
آنچه که نظر انسانها را برای استفاده از فضای سبز جنگل جلب کرده و اندیشه پارکهای جنگلی را دیکته میکند امتیازاتی است که جنگل دارای آن هست. که با هیچگونه طراحی و سرمایهگذاری نمیتوان در محیط خارج از جنگل پیاده نمود و انسان بسیاری از نیازهای خود را از محیط جنگل برآورده کرده است.
امروزه بشر پس از گذشت زمانی طولانی در ساختن شهرهای بزرگ و به دست آوردن فنّاوری پیشرفته در استفاده از ماشین با تصور درست یابی به رفاه، آرامش روحی را از خود سلب کرده مردم شهرنشین با افزایش جمعیت و رشد صنعت دچار ترافیک و به سروصدای ناشی از آن شدهاند و با مشکلاتی از قبیل ضعف اعصاب، بیماریهای روانی، سکتههای قلبی و مغزی و… نیاز انسان به استراحت و آرامش هرروز بیشتر محسوس میگردد. اندیشمندان راه چاره همه مشکلات را پناه بردن مجدد انسان به دامن طبیعت میدانند. امروزه در کشورهای مترقی به دنبال پیگیری این اندیشه، قسمتهایی از جنگلهای طبیعی را انتخاب و پارکهای جنگلی را به وجود میآورند.
تهیه طرح پارکهای جنگلی
به دلیل ویژگیهای طبیعت کار طراحان پارکهای جنگلی بهمراتب آسانتر از کار طراحان پارک شهری است. بسیاری از برنامهها در مورد زیباسازی محیط پارک در پارک جنگلی حذف و برنامههای خاکبرداری و خاکریزی در جنگل طبیعی لزومی نخواهد داشت. از دریاچه و برکه میتوان برای تهیه آبی استفاده نمود.
ولی باوجوداین پارکهای جنگلی را نمیتوان بدون طراحی قبلی تأسیس نمود و برای طراحی آنها شناخت کامل روی علوم طبیعی، زیستشناسی گیاهان و جانوران، معماری ویژه، معماری با گونههای چوب، پاکسازی، زیباشناسی و ذوق و سلیقه و از همه مهمتر روانشناسی و رفتارشناسی و فرهنگ و جامعه لازم است.
هدف تأسیس پارکهای جنگلی
بهرهبرداری صحیح و سالم از دادههای رایگان طبیعت بهجای سرمایهگذاری و صرف انرژی کار و هزینه در مناطق فاقد جنگل.
کشانیدن مردم خسته از زندگی شهری به درون طبیعت واقعی و آشنا ساختن آنها بافرهنگ منابع طبیعی و علاقهمند ساختن مردم به بهرهبرداری صحیح از نعمتهای طبیعی و برگرداندن سلامت روحی به آنان.
در بازدیدکنندگان از پارکهای جنگلی با الهام سیری از پدیدههای طبیعی و با استفاده از لطف طبیعت نوعی همکاری و احساس محبت زنده میشود. و این قدم مؤثری برای رشد فرهنگ نسلهای جوان و آینده هست.
احداث محلهای استراحت مناسب برای همه طبقات مردم بهویژه محرومان.
به وجود آوردن امکانات بررسی تحول و تواتر طبیعت چه در این پارک تا، جنگلها به حال خود واگذاشته نمیشوند.
نکات ضروری در طراحی پارکهای جنگلی
طراحی پارکهای جنگلی و نکات آن
۱- آگاهی از شرایط اکولوژیکی محیطزیست جنگل
۲- آب و آبیاری
۳- مصالح ساختمانی
۴- بررسی و آماده کردن طرح جامع
۵- انتخاب محلی برای تأسیس پارک جنگلی
۶- تهیه نقشه پارک
۷- تهیه برنامه کار زمانبندیشده
۸- تأمین اعتبارات ایجاد پارک
۹- کارکنان پارک
۱۰– پیاده کردن طرح پارکهای جنگلی (اجرای برنامه):
الف: ایجاد در ورودی
ب: محوطه ورودی
ج: تابلوهای راهنما و اتیکتها
د: نقشه راهنمایی و اطلاع
۱۱- حصار پیرامون پارک
۱۲- پارکینگ
۱۳- خیابانهای اصلی پارک جنگلی
۱۴- خیابان فرعی پارک جنگلی
۱۵- پیادهرو در پارکهای جنگلی
۱۶- دالها
۱۷- ساختمانها و تأسیسات:
الف: ساختمانهای لازم برای مدیریت و نگهداری و کنترل پارک (دفتر اطلاعات، نگهبانی، دفتر بلیتفروشی، خانه سرایدار، انبار، خانه نگهبان، دفتر مدیریت پارک میتوان بهصورت پیشساخته نصب نمود و دارای اشکال متنوع باشد)
ب: ساختمانهای لازم برای خدمات عمومی مردم (فروشگاه، رستوران، کافه، دفتر پست و تلفن، درایوینسینما، میز و نیمکت، توالتهای عمومی و …)
پ: ساختمانهای تزییناتی و تفننی (برجهای دیدهبانی و تفریحی، نمایشگاهها، محلهایی برای نمایش لباس محلی، تئاتر محلی، آلاچیق، مجسمه شخصیتها)
ت: آبنماها (برکهها، دریاچهها، نهرها، رودخانههای طبیعی)
ث: تأسیسات و تجهیزات راهنمایی (تهیه پایه تابلوهای اخطاردهنده یا پیامهایی که از چوب تهیه میشود)
ج: شبکه آبیاری و فاضلاب
چ: ساختمان کارگاهها (دریکی از نقاط دید مردم یک کارگاه درودگری به وجود آید تا نیازهای چوبی را برآورده سازد)
ح: ساختمان زبالهدانها و کورههای زبالهسوزی
خ: ساخت زمینهای ورزشی و محل استراحت بزرگسالان (میتوان محل بازی والیبال، بدمینتون، هندبال، پیس بال، و… برای بازدیدکنندگان در نظر گرفت. در پارکهای جنگلی سکوهایی برای نشستن بزرگسازان ساخته نمیشود و افراد دورهم مینشینند)
د: پارک ویژه کودکان (در وسعت و تنوع کمتری ساخته شود)
۱۸- تزیینات گیاهی و ایجاد باغهای فصلی و تپههای سنگی و گلخانه
۱۹- محلهای پیکنیک و کیفیت در پارکهای جنگلی
۲۰- ایجاد باغوحش در پارکهای جنگلی
۲۱- سمبل پارکهای جنگلی
۱)
طراح پارک جنگلی قبل از تهیه طرح پارک باید در مورد وضع جغرافیایی و شرایط آب و هوایی تغییرات درجه حرارت سالیانه، فصلی، ماهیانه و حداقل مطلق و حداقل مطلق و متوسط درجه حرارت، میزان رطوبت نسبی هوا (در سد)، میزان شکل بارندگیها (باران، برف و تگرگ و …) و شیوه پراکنش آنها در فصول مختلف سال، جهت سرعت بادهای غالب محلی ) شرایط مربوط به خاک (شرایط فیزیکی، مکانیکی، شیمیایی خاک، عمق خاک و قابلیت شسته شدن خاک) شرایط بیولوژیکی (گونههای مهم درختها و درختچهها و جامعه گیاهی موجود در منطقه و امکان واردکردن گونههای درختی جدید بهویژه با دامنه بردباری اکولوژیک گونههای درختی جنگل و گونههای مهم جانوران گوشتخوار، شکاری، پرندگان بهویژه پرندگان آوازخوان منطقه و پرندگان آبی) شرایط توپوگرافی (ارتفاع از سطح دریا، میزان جهت شیبها، وضعیت رویش سطح شیبها در جهات مختلف و تطبیق رستنیها با میزان و جهت شیبها) شرایط اقتصادی- اجتماعی و محلی و در سطح گسترده، شناخت کافی از اکثر بازدیدکنندگان داشته باشند.
۲)
در اکثر مناطق جنگلی مانند جنگلهای شمال نیاز به آبیاری درختان و گیاهان در هیچیک از فصول سال پیدا نمیشود ولی مسئله آب آشامیدنی مهم است که میتوان بهوسیله ساخت منبع آب یا پمپاژ از چشمههای قابلکنترل و با لولهکشی و قرار دادن شیرهای آب فوری بهداشتی تأمین نمود.
۳)
بیشتر مردم علاقهمند که پارکها دارای ساختمانهای چوبی و حالت روستایی باشد. بدنه درونی ساختمانها را میتوان از مصالح ساختمانی مانند: سنگ، بلوکهای سیمانی، آجر یا بتون تهیه کرد و رویه آنها با چوبهای جنگلی پوشش نمود. چوبها باید سالم باشد و آثار کرمخوردگی، حشره خوردگی، قارچ زدگی و سایر آفات و بیماریهای چوب در آن وجود نداشته باشد تا دوام آن طولانی شود و کانونی برای انتشار آفات و بیماریها نشود.
۴)
جنگلها درواقع متعلق به عموم مردم بوده و دولت متولی آن هست. طراح باید قبلاً همه مسائل را در نظر گرفته و بهویژه مسائل اقتصادی و اجتماعی را بهخوبی مطالعه نماید و اگر مسئلهای (مانند سکونت خانواده در عرصه جنگل، وجود گاو بند و گاوداری در جنگل و … وجود داشته باشد) قبلاً آن را حل کرده و یا راهحلی برای آن پیدا نماید و سپس از بلامعارض شدن عرصه جنگل ازنظر سکونت، گاوداری، بهرهبرداری و غیره و با تصویب مقامات مسئول احترام به تهیه طرح نماید.
۵)
جنگلها متعلق به دولت (ملی) بوده و مسئولان سازمان جنگلها و مراتع میتوانند درباره واگذاری محل برای ایجاد پارک جنگلی تصمیم بگیرند این مسئولان بهتر از هر کس دیگر میدانند جنگلهای بلامعارض هرکجا قرار دارند و چه مساحتی از آنها را میتوان برای ایجاد پارک اختصاص داد لذا در این مورد برخلاف طراحان پارکهای شهری، فقط مهندسین طراح نیستند که برای انتخاب محل پارک نظر میدهند فقط محلی که برای ایجاد پارک جنگلی انتخاب میشود باید درجایی باشد که اکثر علاقهمندان به بازدید و استفاده از آنها بهراحتی امکان دسترسی به پارک را از طریق جادههای اصلی و فرعی داشته باشند.
۶)
نقشهبرداری در عوارضی پوشیده از جنگل مشکل است ولی بدون نقشه و آگاهی عوارض زمین مانند تپهماهورها، دانهها، شیبها، جهت آنها و… کار تهیه طرح پارک جنگلی امکانپذیر نیست. طراح معلومات فوق را با مقایسههای اجرائی ۱۰۰/۱ یا ۵۰/۱ بر روی کاغذ آورده و سپس از پیاده کردن تصمیمات لازم در مورد تأسیسات پارک بر روی نقشه طرح خود را در زمین اصل اجرا میکند. خطوط میزان بافاصله معین ۲ تا ۵ متر رسم شود.
۷)
پس از تهیه نقشه باید برنامه امکان کارها را به فازهای مختلف تقسیم نمود و هر یک را با مدتی که برای اجرای آن لازم است در جدول زمانبندیشده آورد تا از روی آن کیفیت پیشرفت کار مشخص شود بهتر است برنامه کار بهصورت فازهای کوتاهمدت، میانمدت و درازمدت تقسیم شود و با تشخیص اولویت برنامه منظمی برای پیاده کردن اندیشهها در نظر گرفته شود.
۸)
در کشور ما برای در اختیار گرفتن عرصه جنگل تأسیس پارک جنگلی بودجهای لازم نیست و میتوان با موافقت مسئولین منابع کشور آن را بهرایگان در اختیار گرفت. ولی برای تبدیل به پارک جنگلی برخی تأسیسات و تجهیزات از قبیل جادهسازی، درخت بری، حصار کش، تهیه محل بازی کودکان، ساختمانهای اداری، مدیریت، نگهداری، اطلاعات و غیره ضرورت دارد که مستلزم سرمایهگذاری و هزینههای ثابت بهمراتب بهتر است مهندس طراح پارک جنگلی پیشنهادها تأسیساتی خود را در چند فاز با مدت محدود ارائه کرده و برای پیاده کردن آنها و بودجه و هزینه تقریبی آن را پیشبینی نماید تا مقامات مسئول مالی بتواند برای اعتبار آن تصمیم بگیرد.
۹)
در پارک جنگلی معمولاً نیازی به جنگلکاری، گلکاری، درختکاری، آبیاری و کارهایی که در پارک شهری رواج دارد نیست ولی به تعدادی از مسئولین و کارکنان مانند نگهبان و مسئولین راهنمایی، مسئولین نظافت جمعآوری زباله، شبکه لولهکشی آب، مسئولین مدیریت و برنامهریزی جهت گسترش پارک نیاز هست که در هنگام تهیه طرح باید به آنها اشاره شود.
۱۰)
الف: در ورودی پارکهای جنگلی نیاز چندانی به طرحهای معماری پیچیده ندارد و از مواد اولیه ساختمانی مانند سیمان، آجر و غیره استفاده نمیشود بلکه از خود چوب که در جنگل فراوان است تهیه میکنند. در ورودی بهتر است در کنار یکی از جادههای اصلی باشد تا پیدا کردن آدرس آن آسان باشد. پهنای در ورودی باید نسبتاً زیاد (در حدود ۵/۳ تا ۴ متر) و قابلعبور برای ماشینهای بزرگ باشد. در ورودی پارکهای جنگلی باید درجایی انتخاب شود که مانع عبور و مرور سبب کند شدن ترافیک عمومی جادهها نگردد.
ب) در پارکهای جنگلی زیاد متداول نیست ولی بهتر است در پشت در ورودی محوطه نسبت وسیعی را از درختان جنگلی پارک کرده و در آنها نقشهها و تابلوهای راهنمایی را نصب نمایند تا بازدیدکنندگان بتوانند بهراحتی خود را توجیه نمود.
ج) چون وسعت پارک جنگلی بزرگ و انتخاب جادههای فرعی زیاد است نصب تابلوهای راهنما که بتواند محل تأسیسات وسایل موردنیاز مردم را که معمولاً دور از هم قرار میگیرد نشاندهنده ضروری است. اتیکت نام درختان نوعی آموزش بصری بشمار میرود.
عده زیادی از بازدیدکنندگان از نوع خدماتی که در پارکهای جنگلی عرضه میشود و یا از وجود راهها و پدیدههایی که در پارکها وجود دارد آگاه نیستند لذا بهجا خواهد بود که در نزدیکی در ورودی مثلاً در محوطه ورودی پارک دفتری برای این کار به وجود آید تا مسئولین اطلاعات لازم را در اختیار مردم قرار دهند. این مرکز باید مجهز به تلفن، بیسیم، بلندگو، میکروفون و سایر وسایل پیامرسانی مانند دوچرخه، موتورسیکلت و غیره باشد از این مرکز میتوان بهعنوان Information یا Guidauce برای اطلاع دادن اشیاء گمشدن یا پیداشده و پیامهای مردم نیز استفاده کرد.\
۱۱)
در پارکهای جنگلی ایجاد حصار از مصالح ساختمانی مانند آجر، بتون، آهن و… متداول نیست بلکه از حصارهای چوبی کم که از چوبهای کم قطر جنگلی تهیه میشود، استفاده میشود.
۱۲)
به دلیل تعداد زیاد بازدیدکنندگان پارک جنگلی که در مساحت وسیعی پراکنده میشوند پارکینگ بزرگی در نزدیکی در ورودی یا خارج از پارک تهیه نمیشود بلکه در داخل پارک در محوطههای کوچکی که برای پیکنیک بازدیدکنندگان در نظر گرفته میشود محل کوچکی برای پارک اتومبیل در نظر میگیرند. محل پارکینگ باید درجایی انتخاب شود که به نهالهای جنگل و زادآوری جنگل لطمه نزند.
۱۳)
ازآنجاییکه وسعت پارکهای جنگلی زیاد هست (ممکن است به چند صد هکتار برسد) ایجاد جادههای اصلی طوری که بازدیدکنندگان بتوانند دید کاملی بر روی مناظر جنگل داشته باشند و از آنجائی که این جادهها مورداستفاده وسایل نقلیه قرارگرفته و طول نسبتاً زیاد دارند بسیار مهم و ضروری است که سطح آنها بهوسیله آسفالت پوشیده شود. پهنای خیابانهای اصلی بهتر است از ۲۰ متر نباشد. کفپوش آن باید از نوعی باشد که بتواند در زیر بارندگیهای سالیانه دوام آورده و خراب نشود. خیابانهای اصلی را گاهی بهصورت بلوار درست کرده و در کنار آنها فروشگاه، چایخانه و رستوران دفتر پست و تلگراف دفتر بانک و امثال آن تأسیس کنند تا بازدیدکنندگان در موقع لزوم از آن استفاده نمایند. لزومی ندارد که این خیابانها کاملاً مستقیم باشند. قرار دادن نیمکت، شیر آب، زبالهدانی و امثال آن در کنار خیابانهای اصلی به سودمندی آن میافزاید.
۱۴)
برای راه یافتن به قسمتهایی از درون جنگل و برای قدم زدن و تماشای مناظر و دسترسی به محل استقرار خانوادهها ضروری است. این خیابانها بهتر است به یکدیگر و به خیابانهای اصلی راه داشته باشد. پهنای آنها ۶۰۰-۵ در نظر گرفته شود. و کف آن عاری از آسفالت است بهتر است در کنار آن در فواصل معین نیمکت، شیر آب و زبالهدان نصب شود.
۱۵)
برای دسترسی بازدیدکنندگان به عمق جنگل پیادهرویی به پهنای ۱ تا ۲ متر از لابهلای درختان بهصورت پیچوخم دار احداث میکنند که از خیابانهای فرعی پارک منشعب میشود. ماشین نمیتواند از آن عبور کند بهتر است شاخههای اطراف درختان پیادهرو را هرس کنند تا مزاحم عابرین
نشود. همچنین باید گیاهان خاردار مزاحم را از بین برد.
۱۶)
آب موجود در سطح جنگلها همیشه قابل شرب نیست بنابراین لازم است آب آشامیدنی تصفیه شود. در شبکه لولهکشی مناسب و شیرهای آب قابلکنترل در دسترسی بازدیدکنندگان قرار گیرد. برای تکمیل شبکه آبیاری میتوان یک برج آب نیز تأسیس نمود درصورتیکه چشمههای آبی در جنگل وجود داشته باشد میتوان آن را به حالت طبیعی نگه داشت. فاضلاب پارکهای جنگلی باید بهوسیله نهرهای سرپوشیده یا لوله از محوطه پارک خارج شود تا در دسترس مردم قرار نگیرد.
۱۷)
در پارکهای جنگلی به علت کثرت تعداد بازدیدکنندگان زباله زیادی به وجود میآید که بهمنظور تأمین بهداشت عمومی بهتر است در اسرع وقت این زبالهها جمعآوری و سوزانده شود طراحان باید این تأسیسات را طوری پیشبینی کنند که هم سریعاً زباله موجود در پارک سوزانده شود و هم خطر آتشسوزی برای جنگل در برنداشته باشد.
۱۸)
چمنکاری، گلکاری و درختکاری در پارکهای جنگلی به عهده طبیعت بوده و توسط انسان متداول نیست. گل را فقط میتوان بهطور محدود در وسط بلوارها و میدانها کاشته ولی در برخی از پارکهای جنگلی کشورهای پیشرفته جهان ازجمله در آلمان، هلند، دانمارک، فرانسه، اتریش و غیره در زیر درختان جنگلی بافاصله زیاد از کاشت گلهای معین پیازی مانند لاله، سنبل، زعفرانهای خودرو، فریز یا و غیره در نقشه و مساحتهای بسیار وسیع و گسترده استفاده میکنند که در فصل بهار بینهایت زیبا و جالب است. در جنگلهای طبیعی کشور هنوز این اقدام جامه عمل نپوشیده است.
۱۹)
محیط جنگل ازنظر اکولوژی برای زیست بسیاری از جانوران مناسب هست. بنابراین در این مورد نیز شکل جدی وجود ندارد و با صرف هزینه اندک میتوان طرح پارک وحش را تهیه و در محیط پارک جنگلی پیاده نمود تا علاقهمندان با جانوران محلی و بومی جنگلهای کشور خود آشنا شوند.
۲۰)
سمبل پارک را میتوان از بین اسامی درختان مهم، جوامع گیاهی، انسانهای مهم منطقه، حیوانات، کوهها، دریاچهها و دیگر پدیدههای مهم طبیعی انتخاب نموده و پارک را بهوسیله آن به بازدیدکنندگان معرفی نمود.
این سنبل دارای چند مزیت است:
۱- توجه مردم را به مهمترین پدیدههای طبیعی موجود در آن پارک جلب نموده و به علاقهمندی آنها جهت استفاده از پارک میافزاید.
۲- حس کنجکاوی بازدیدکنندگان را تقویت کرده و آنها را به مطالعه درباره ویژگیهای پارک و افزودن دانش خود تشویق میکند.
۳- انسان را از حالت بیتفاوتی و از فرم یک رهگذر ساده در پارک خارج ساخته اهمیت اقدامات اجتماعی و خدمات مردمی را برای آنها نمایانتر میسازد.
۴- به انسان میآموزد تا به هرچند به دیده احترام و با توجه بنگرد و او را اندیشمند بار میآورد.
ضرورت احداث و توسعه پارکهای جنگلی
تغییر و تحولاتی که در چند دهه اخیر در اوضاع اجتماعی و اقتصادی کشورها به وجود آمده نتیجه رشد اقتصادی است. شکی نیست آنچه را که مربوط به تحولات یک جامعه است نمیتوان خارج از مدار اقتصادی آن جستجو کرد. کشور ما نیز که گام نهادن درراه توسعه اقتصادی و اجتماعی را نیز یک ضرورت دیده است و مانند سایر کشورها که در آستانه صنعتی شدن هست با مشکلات زیادی روبرو است.
پدیدههایی نظیر مهاجرت روستائیان به شهرها و تهاجم شهرنشینی به پایتخت و مراکز صنعتی، پدیده انبوهی و تراکم جمعیت در مرکز صنعتی و آلودگی نظیر آلودگی هوا و صدا، مشکلاتی است که پدیده صنعتی شدن در سالهای اخیر در کشور ما به دنبال داشته است که نتیجه آن ضایعات روحی و جسمی فراوان بر ساکنین اینگونه شهرهاست.
وجود منابع عظیم و باارزش ازجمله جنگلهای در اکثر نقاط جهان مشتاقان در این کشورها را ترغیب نموده تا دولتها این میراث جالبتوجه و عجیب را برای لذت عموم مردم حفظ نموده، امکان بقاء آنها را برای استفاده نسلهای بعد نیز فراهم سازند. جنگلها به دلیل اینکه مناطق وسیعی از اراضی سرزمین را اشغال میکنند و عرضهکننده یکرشته از عوامل جالبتوجه نظیر سکوت و خلوت، پناهگاه مقدار زیادی حیاتوحش و گیاهان و دیگر عوامل طبیعی جالبتوجه علاقهمندان به تفریح هستند، زمینه بهکارگیری بیشتر از آن بهغیراز آنچه تحت عنوان پارکهای جنگل مورداستفاده قرار میگیرند، دارد.
این سیستم که امکان بهرهبرداریهای دیگر از فرآوردههای جنگلی را ضمن بهرهبرداری تفریحی ممکن میسازد به سیستم جنگل یا پارکهای جنگلی معروف گردیدهاند. اختصاص جنگل بهمنظور ایجاد پارکهای جنگلی مطلوب به انتخاب صحیح آن دارد و درصورتیکه تحت مدیریت مناسبی قرار گیرد، موقعیت آن در جلب مکرر و مداوم توریستها دور از انتظار نیست.
اصولاً بازدیدکنندگان ضمن بازدید از پارکها انتظار دارند مسائل متفاوتی را تجربه کرده و پدیدههایی را ببینند که در منطقه یا کشور خود نمیتوانند به آن دست یابند، به همین دلیل باید کلیه امکانات و عوامل ویژه محلی بهعنوان عوامل اصلی جذب توریسم بهگونهای با یکدیگر تلفیق یابند که محیطزیست ضمن حفظ کیفیت خود مستقرا فرصتهای لازم را جهت استفاده گردشگران فراهم نمایند.
اقدامات ضروری برای حفظ صنعت توریسم
اختصاص بخشهایی از منابع طبیعی به پارکها
مدیریت اراضی و حفظ ارزشهای ویژه آنها
بهبود وضع روستاهای اطراف پارک
جلوگیری از تعارضهای فیزیکی و فرهنگی
دادن آگاهیهای لازم برای بازدیدکنندگان
بهرهجویی از مصالح و مواد مناسب محلی
پارکهای جنگلی
تأسیس پارکهای جنگلی دارای ضوابط اختصاصی است که با پارکهای ملی متفاوت میباشد و برای احداث آن نکات بسیاری را باید در نظر گرفت. معمولاً پارکهای جنگلی به دو دسته تقسیم و مورد بهرهبرداری قرار میگیرد.
۱- پارکهای جنگلی طبیعی
– ایجاد امکانات حرکتی و تفریحی برای عموم در فضاهای جنگلی طبیعی.
– تا آنجا که میسر است شکل طبیعی مناطق جنگلی نبایستی مورد آسیب و زبان عوامل تغییردهنده قرار گیرد.
– زیباییهای طبیعی بهمنظور خلق زیباییهای مصنوعی نبایستی دستخوش تغییرات واقع شود
۲-پارکهای جنگلی مصنوعی
احداث جنگلهای مصنوعی، بهمنظور ایجاد فضای سبز و تفرجگاه در اطراف شهرها.
احداث جنگلهای مصنوعی نبایستی کاملاً در مجاورت مراکز صنعتی پدید آید.
مناسب است احداث جنگلهای مصنوعی بهگونهای پدید آید که به دشت منتهی شود.
در احداث پارک جنگلی لازم است قبلاً ازلحاظ سطح و امکانات نگاهداری کاملاً موردبررسی قرار گیرد.
بایستی کاملاً توجه داشت که احداث پارکهای جنگلی خواه بهطور طبیعی یا مصنوعی، منحصراً بهمنظور وجود مکانی برای استراحت، سالمسازی و رعایت بهداشت محیط انسانی باشد. در یک پارک جنگلی لزوم تأسیساتی مانند پیادهرو، پارکینگ، احداث جاده اتاقکهای چوبی یا مکانهای سرپوشیده، زمین ورزشی، رستوران، نیمکت، ساختمانهای بهداشتی، محل پیکنیک، محل بازی کودکان، ایجاد فضای گلکاری در نزدیکی جلگه به جنگل ارتباط مییابد ضروری است.
فضاهای پیش بینی شده در سایت گردشگری
ردیف | شرح |
۱ | هتل |
۲ | رستوران و کافی شاپ |
۳ | مجموعه اقامتی ویلایی |
۴ | مجتمع تجاری- تفریحی |
۵ | کمپهای اقامتی |
۶ | مجتمع ورزشی |
۷ | شهربازی |
۸ | مسیرهای دوچرخه سواری |
۹ | فضای سبز |
۱۰ | مسیرهای پیادهروی |
۱۱ | پارکینگ |
۱۲ | ساختمان تاسیسات و آتش نشانی |
۱۳ | ساختمان مدیریت و ایستگاه پلیس |
۱۴ | جایگاه پمپ بنزین |
جنگلکاری
در پارکها ایجاد محوطهای به نام جنگل یا بیشهزار برای گردش در فصول مختلف سال ضروری است. ایجاد بیشهها در پارک نهفقط ازنظر زیبایی، بلکه به نحوی در آبوهوای شهر نیز مؤثر میباشد. در این بیشهها خیابانها بهطور نامنظم و متنوع و با عرضهای مختلف احداث میکنند، در قسمتهایی از آن محوطه هائی را خالی و آزاد میگذارند تا بتوان از نیمکتهای چوبی و سنگی برای استراحت و نشستن استفاده نمود.
در پارکهای بزرگ میتوان جنگل یا بیشهها را بهصورت قطعات مجزا از یکدیگر احداث نمود. معمولاً در کنار این جنگلها مکان هائی جهت ایجاد آلاچیق، بهمنظور استفاده عموم در نظر میگیرند. آلاچیقها یا سرپناهها بیشتر در مواقع بارانی یا آفتابی شدید مورداستفاده میباشد. اصولاً تعداد آنها برحسب وسعت پارک میتواند متعدد باشد.
پیش بینی وضعیت سرمایه گذاری طرح احداث پارک جنگلی
نرخ برابری دلار : ۳۰۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۴۷۵ هکتار
زیربنای کل : ۴ هکتار
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۴۰ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۶۸.۵ میلیارد تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۲۸ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی در سال مبنا : ۳۱ درصد
درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید:
دیدگاه خود را ثبت کنید