طرح تولید راکت ورزشی

راکت یا دستاک یک ابزار ورزشی به شکل یک پاروب کوچک است که برای زدن توپ در بازی‌هایی چون تنیس و پینگ‌پنگ استفاده می‌شود. به ورزش‌هایی که با استفاده از راکت بازی می‌شوند، ورزش‌های راکتی می‌گویند.
به‌طور سنتی، بدنهٔ راکت‌ها از ورقه‌های چوب ساخته می‌شدند، ولی امروزه استفاده از فیبر کربن، فایبرگلاس، سرامیک و فلزهایی مانند آلیاژهای تیتانیوم ساخته می‌شوند. نخ به کار رفته در راکت‌ها نیز از رودهٔ حیوانات به دست می‌آمد که امروزه جای خود را به نایلون، پلی آمید و بسپارهای دیگر داده‌است.
راکت‌هایی که سطح آن‌ها از شبکهٔ نخی تشکیل شده‌است ممکن است در صورت نیاز دوباره نخ‌بندی شوند که این امر برای یک بازیکن حرفه‌ای ممکن است پس از هر مسابقه انجام گردد و برای یک فرد عادی هرگز لازم نشود. راکت تنیس روی میز , ضروری‌ترین وسیله ورزشی مورد استفاده توسط یک تنیس باز (پینگ پنگ باز) می‌باشد که در آمریکا به آن Paddle, در انگلیس و هند Bat و در اصطلاحات فدراسیون جهانی تنیس روی میز به آن راکت Racket می‌گویند. معمولا یک طرف این راکت ها سیاه و طرف دیگر قرمز است
راکت آماده تنیس روی میز معمولا از چوب لمینت پوشیده شده با لاستیک در دو طرف چوب راکت پینگ پنگ تشکیل شده است. در آمریکا عموما از اصطلاح “paddle” برای راکت تنیس روی میز استفاده می کنند در حالی که اروپایی ها و آسیایی ها اصطلاح “bat” را به کار می برند ولی کلمه “راکت” از طرف ITTF رسما برای آن اعلام شده است. همیشه یک طرف راکت ها رویه قرمز و طرف دیگر رویه سیاه دارد. راکت های آماده عموما توسط شرکت سازنده با رویه راکت های مخصوص بر روی چوب های راکت پینگ پنگ مونتاژ شده اند و قابل جداکردن نمی باشند.

راکت تنیس از بخش‌های زیر تشکیل شده است

* صفحه یا Head
* زه یا String
* دسته یا Grip

جنس راکت

با پیشرفت تکنولوژی و اضافه شدن کربن به چوب راکتهای پینگ پنگ، راکتها به دو دسته کربن دار و بدون کربن تقسیم شدند با وجود اینکه موادی مانند شیشه، فایبر گلاس و تکسالیوم هم به چوب راکتها اضافه می‌شوند اما دسته‌بندی راکتها به دو نوع کربن دار و بدون کربن می‌باشند. یکی از مباحث پیچیده و بسیار پیشرفته نوع لایه‌های چوب (سفت، تقریباً سفت، سرعتی نرم،کنترلی نرم، نرم) است.
هرچقدر لایه‌های چوب سفت‌تر باشد سرعت ضربه بیشتر می‌شود کنترل و احساس آن کم می‌شود و بازیکنان باید با توجه به سبک بازی و نظر مربی خود راکت مورد نظر را انتخاب کنند. هرچه بازیکنان تجربه بیشتری در بازی داشته باشند از چوب لایه‌های سفت‌تر استفاده می‌کنند چرا که سرعت بازی را افزایش می‌دهد و با تمرین بیشتر به این نوع بازی عادت می‌کنند و حرفه ای تر می‌شوند و همین‌طور بازیکنان مبتدی بهتر است از چوب‌های کنترلی نرم و سرعتی نرم استفاده کنند.

اندازه صفحه راکت تنیس (Head Size)

سر و یا صفحه راکت به محدوده بیضی شکلی که شبکه‌ی زه‌ها را در خود جای داده است، اطلاق می‌شود. مساحت صفحه راکت با واحد اینچ مربع (.sq. in) یا سانتی‌متر مربع (cm2) اندازه‌گیری می‌گردد. اندازه‌ی سر راکت معمولا (اما نه همیشه) با سطح بازی بازیکنان رابطه مستقیم دارد؛ بدین معنی که راکت‌های با سایز صفحه بزرگ (عموما بیش از ۱۰۵ اینچ مربع) برای بازیکنان مبتدی و مسن و راکت‌های با اندازه‌های متوسط و کوچک برای تمامی سطوح (مبتدی، نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای) مناسب هستند. راکت‌های با سایز صفحه کوچک امروزه کم‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند. صفحه‌ی بزرگ‌تر، ناحیه‌ی وسیع‌تری را برای ضربه زدن در اختیار بازیکن قرار می‌دهد. این ویژگی به بازیکنان مبتدی که زمان‌بندی (تایمینگ) خوبی ندارند، کمک می‌کند تا ضربات خود را بهتر اجرا کنند و مهارت خود را به تدریج بهبود ببخشند. صفحه بزرگ‌تر هم‌چنین قدرت بیشتری تولید می‌کند که این به معنای کنترل کمتر خواهد بود.

طول راکت تنیس (Racquet Length)

طول راکت عبارت است از فاصله سر تا انتهای دسته آن که با واحدهای سانتی‌متر و یا اینچ بیان می‌گردد. راکت‌های بزرگسالان قانونا می‌توانند بین ۲۷ تا ۲۹ اینچ (۶۸.۸ تا ۷۳.۷ سانتی‌متر) طول داشته باشند، اما طول اغلب راکت‌های موجود در بازار ۲۷ اینچ است. طول بیشتر سبب افزایش قدرت راکت می‌شود و امکان دسترسی به توپ‌های دورتر را فراهم می‌کند. راکت‌های بلندتر برای اینکه قابل استفاده باشند باید از نمونه‌های مشابه خود که از طول استاندارد بهره می‌برند، سبک‌تر باشند.

ضخامت فریم راکت تنیس (Racquet Beam)

ضخامت فریم راکت با میزان استحکام بدنه راکت رابطه مستقیم و با میزان انعطاف‌پذیری آن رابطه معکوس دارد؛ ضخامت بیشتر بدنه راکت استحکام آن را افزایش می‌دهد که این یعنی راکت هنگام برخورد با توپ به میزان کمتری دفرمه می‌شود. دفرمه شدن بدنه راکت باعث اتلاف انرژی ضربه می‌گردد، بنابراین راکت‌هایی که فریم ضخیم‌تری دارند (به دلیل انعطاف کمتر) قدرت بیشتری تولید می‌کنند. راکت‌های کنترلی به طور معمول کمتر از ۲۲ میلی‌متر و راکت‌های قدرتی بیش از ۲۸ میلی‌متر ضخامت دارند. راکت‌های تعادلی نیز دارای ضخامتی بین ۲۳ تا ۲۷ میلی‌تر هستند. به افراد مبتدی توصیه می‌شود راکتی با ضخامت حداقل ۲۲ میلی‌متر انتخاب کنند.

وزن راکت تنیس (Racquet Weight)

وزن راکت مهم‌ترین و ملموس‌ترین فاکتور در انتخاب راکت است. به طور کلی می‌توان گفت که هر چه راکت سنگین‌تر باشد، قدرت بیشتر و ثبات بالاتری دارد و شوک (لرزش) کمتری را به هنگام ضربه به دست بازیکن منتقل می‌کند. در مقابل، راکت سبک‌تر قابلیت مانور بیشتری دارد و بازیکن می‌تواند آن را راحت‌تر و با سرعت بیشتری به حرکت دربیاورد. از همین رو می‌توان گفت که وزن راکت نیز همانند اندازه‌ی سر راکت، با سطح و مهارت یک بازیکن رابطه مستقیم دارد؛ بازیکنان مبتدی بهتر است با راکت‌های سبک بازی کنند، چرا‌که می‌توانند بدون صرف نیروی زیاد ضربات خود را اجرا کنند. راکت‌های با وزن متوسط و سنگین بیشتر مناسب بازیکنان نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای می‌باشند که قدرت کافی برای به حرکت درآوردن راکت را دارند.
علاوه بر سطح بازی، جثه و توانمندی فیزیکی بازیکن نیز در انتخاب وزن راکت موثر است. به طور معمول آقایان و افرادی که جثه بزرگ‌تری دارند از راکت‌های سنگین‌تر و خانم‌ها و افرادی که جثه کوچک‌تری دارند از راکت‌های سبک‌تر استفاده می‌کنند. توصیه می‌شود آقایان برای شروع راکتی با وزن بین ۲۸۰ تا ۳۱۰ و خانم‌ها راکتی با وزن بین ۲۵۵ تا ۲۸۵ گرم انتخاب کنند.

انواع زه از نظر جنس

نایلون

زه‌های نایلون معمولا از یک هسته یک‌پارچه و یک یا دو لایه رویی ساخته می‌شوند. این زه‌ها به رغم قیمت پایین از دوام بالایی برخوردارند و کشش (Tension) خود را در طول زمان به خوبی حفظ می‌کنند. زه‌های نایلون اما بسیار خشک هستند و در جذب شوک ناشی از ضربه خوب عمل نمی‌کنند. زه‌های نایلون با نام «گات مصنوعی» نیز شناخته می‌شوند.

پلی‌اورتان/نایلون مولتی‌فیلامان

بهترین نوع زه‌های مصنوعی به حساب می‌آیند و ترکیب فوق‌العاده‌ای از کنترل و قدرت را ارائه می‌دهند. بر خلاف زه‌های نایلونی که یک هسته مرکزی دارند، زه‌های مولتی‌فیلامان از درهم‌تنیده‌شدن صدها یا هزاران الیاف که به وسیله رزین پولی‌اورتان به صورت یک‌پارچه درآمده‌اند، ساخته می‌شوند. زه‌های مولتی فیلامان از زه‌های نایلونی گران‌ترند و برای بازیکنانی که به دنبال کنترل بیشتر هستند، گزینه مناسبی محسوب می‌شوند.

گات یا روده طبیعی

این‌ زه‌ها از روده گاو درست می‌شوند و در گذشته انتخاب اول اکثر بازیکنان حرفه‌ای تنیس بودند. اما امروزه به صورت ترکیبی با زه‌های پلی‌استر استفاده می‌شوند بدین صورت که زه‌ ردیف‌های اصلی از جنس پلی‌استر و ردیف‌های فرعی از جنس روده کشیده می‌شود. زه‌های گات برای افرادی که در ناحیه دست و آرنج دچار مصدومیت هستند، انتخاب مناسبی می‌باشد. باید در نظر داشت که این زه‌ها از دوام بالایی برخوردار نیستند و با اینکه بعضی انواع آن‌ها از لایه‌های محافظ نیز برخوردارند، هنگام قرار گرفتن در معرض رطوبت، کشش خود را از دست می‌دهند.

پلی‌استر

این زه‌ها قدرت راکت را کم می‌کنند و به همین خاطر بیشتر توسط تنیس‌بازان حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. چراکه می‌توانند بدون نگرانی از به خارج رفتن ضربات خود با تمام قدرت به توپ ضربه بزنند. زه‌های پلی‌استر نیز به سرعت کشش خود را از دست می‌دهند که این بزرگترین نقطه ضعف آن‌ها به حساب می‌آید.

مواد سازنده زه راکت تنیس

زه راکت از نظر کلفتی به سه شماره ۱۵، ۱۶ و ۱۷ تقسیم می‌شود و با افزایش شماره، ضخامت سیم یا زه کاهش پیدا می‌کند. برای سیم‌های نازک‌تر به دلیل ایجاد لرزش در زمان زدن ضربه از یک قطعه پلاستیکی به نام ضربه گیر استفاده می‌گردد. موادی که به عنوان زه برای راکت استفاده می‌شود عبارتند از:
نایلون
پلی آمید
بسپار‌ها (پلیمرها)

مواد سازنده فریم راکت تنیس

این قسمت در گذشته از چوب تولید می‌شد، ولی در طی سال‌های گذشته از فلزات و کامپوزیت برای تولید آن استفاده می‌شود و استفاده از چوب بسیار کمتر شده است. کامپوزیت‌هایی که برای ساخت فریم راکت استفاده می‌شوند طیف گسترده‌ای را تشکیل می‌دهند؛ که مهمترین ان‌ها شامل موارد ذیل است:
کامپوزیت از پایه فیبر کربنی
گلاس فایبر یا فایبر گلاس: ترکیبی از الیاف شیشه و مواد پلیمری
فیبر بور: هسته تنگستنی با رویه بور
آرامید فایبر: ترکیبی از پلی آمید و آروماتیک
این فیبر‌هایی که نام برده شد در ترکیب با ماتریس‌های ترموست و ترموپلاستیک تشکیل کامپوزیت می‌دهند و برای ساخت فریم راکت استفاده می‌شوند. از لاستیک‌ها نیز به عنوان رویه جذب کننده ضربه در فریم‌ها استفاده می‌گردد. استحکام و انعطاف پذیری مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که یک فریم مناسب باید داشته باشد. عامل مهم دیگری که در راکت باید رعایت شود وزن است. وزن عاملی است که روی خستگی بازیکن و قدرت ضربات وارده اثر دارد و در انتخاب جنس فریم باید مورد نظر قرار گیرد.
همچنین از آلیاژ‌های آلومینیوم در تولید فریم راکت به طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند این فلز علاوه بر وزن سبکی که دارد از قیمت پایینی نسبت به کامپوزیت‌ها برخوردار است. به جز آلومینیوم، از آلیاژ‌های تیتانیوم هم در ساخت بدنه راکت‌ها استفاده می‌شود. به طور کلی راکت از جنس آلومینیوم برای افراد مبتدی و راکت گرافیتی برای افراد حرفه‌ای توصیه می‌شود. راکت گرافیتی علی رغم وزن سبک خود مستحکم هستند.

مواد به کار رفته شده در راکت تنیس در طول تاریخ

۱- چوب

به جزء در موارد معدودی, ساخت راکت با فریمهای چوبی عملا منسوخ شده می باشد. هرچند که از آغاز پیدایش بازی تنیس, چوب به مدت تقریبا ۴۰۰ سال به عنوان اصلی ترین ماده تشکیل دهنده فریم راکت بشمار می آمد. چوب در واقع یک کامپوزیت طبیعی بشمار می رود که خواص آن براساس نوع درختی که از آن گرفته شده و شرایط آب و هوایی رشد آن قابل تعیین می باشد. از چوبهای سخت تر مانند چوب درختا غان (Birch tree), چوب درخت افرا (Maple tree), چوب ماهون (Mahogany tree), درخت گردوی آمریکایی (Hickory tree) و چوب درخت راش (Beech tree) برای تولید راکتهای سخت تر و از چوب درختانی نظیر زبان گنجشک (Ash) و یا چوبهای نرمتر بمنظور ساخت راکتهای نرمتر و منعطف تر استفاده می نمودند.
اما راکتهای چوبی سرانجام پس از سالیان دراز جای خود را به راکتهای دیگری, از جمله راکتهای فلزی و کامپوزیتی دادند. از جمله معایب راکتهای چوبی در این راستا می توان به موارد زیر اشاره نمود.
۱- ناپایداری و تاب برداشتن در اثر رطوبت محیط, که در نتیجه باعث کاهش طول عمر راکت می شد.
۲- عیوب طبیعی در ساختار چوب که باعث تضعیف راکت می شد, و رفع آن باعث افزایش هزینه های کنترل کیفیت می شد.
۳- مقاومت نهایی و خستگی کم این مواد که باعث فروپاشی این فریم ها در ضربات سنگین و کشش زیاد سیم می شد.
۴- مشکل در ساخت راکتهای سبک و تو خالی.
۵- استحکام نسبتا پایین اتصالات که تنوع راکتها را پایین می آورد.

۲- فلزات

پیدایش فریمهای فلزی به اوایل قرن ۱۹ میلادی باز می گردد, اما تا سال ۱۹۶۰ میلادی طول کشید که اینگونه از فریمها تاثیر گذاری خود را در بازار نشان دهند. مزیت عمده اینگونه از راکتها, در مقایسه با فریمهای چوبی, استحکام بالای برشی و خستگی بود و قابلیت ساخت فریم با اشکال پیجیده تر نیز بوسیله فلزات ساده تر بود. در ابتدا فریمهای فلزی بصورت توپر و پس از آن فریمهای تو خالی که بمراتب سبکتر و محکمتر بودند جای آنها را گرفت. برای اولین بار ساخت فریمهای بزرگتر, که قابلیت تحمل ضربات سنگین و کشش سیم راکت را داشته باشند, توسط فلزات امکان پذیر گردید. از جمله مزیت دیگر فریمهای فلزی, گلوگاه محکم در این فریمها بود, که این نقطه یکی از نقاط ضعف همیشگی فریمهای چوبی بود. اما در فریمهای فلزی این مشکل با کمترین هزینه برطرف گردید.
تنها آلیاژ فلزی که بطور مکرر در فریمهای فلزی مورد استفاده قرار می گرفت, آلومینیوم با گرید ۶۰۶۱ بود, که این فلز بمنظور رسیدن به خواص مطلوب تحت عملیات حرارتی خاصی قرار می گرفت. آلومینیوم امروزه نیز در فریم راکتهای ارزان قیمت در بازار از جایگاه مهمی برخوردار می باشد.

۳- کامپوزیتها

امروزه انواع مختلفی از راکتهای کامپوزیتی در دسترس می باشند, و اکثر آنها از جدیدترین تکنولوژی مواد کامپوزیتی بهره می برند. کامپوزیتها هم شامل فیبر و فیلامنت از مواد بسیار قوی مانند گرافیت, گلاس, بور و سرامیک می باشند, و هم شامل لمینت سازی انواع مختلفی از مواد با خواص منحصر به فرد مانند چوب, گلاس و آلومینیوم تولید می شوند. فرآیندهای امروزی باعث بهبود خواص مواد از لحاظ انعطاف پذیری, استحکام ساختاری, وزن و غیره می شوند. علاوه براین, بدلیل طبیعت فیبری مواد, فایبرها می توانند بگونه ای جهت یابی شوند, که باعث استحکام و سختی در یک جهت فریم و انعطاف پذیری در جهت دیگر فریم شوند.
راکتهای باصطلاح گرافیتی و کربنی عمدتا شامل کامپوزیتهای زمینه اپوکسی تقویت شده با کربن فایبر می باشند, در حالیکه فیبرهای گلاس و آرامید به مقدار کمی در بعضی از راکتها استفاده می شوند. علاوه براین, ترموپلاستیکها به شکل پلی امید عمدتا بصورت ماتریس در این کامپوزیتها مورد استفاده قرار می گیرند.

کد آیسیک مرتبط با صنعت تولید راکت ورزشی

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
با توجه به بررسی های انجام شده کد آیسیک راکت ورزشی به شرح جدول ذیل می باشد

کد تعرفه گمرکی مرتبط با صنعت تولید راکت ورزشی

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.
با توجه به بررسی های انجام شده کد تعرفه گمرکی راکت ورزشی به شرح جدول ذیل می باشد

وضعیت واحدهای در دست احداث تولید راکت ورزشی

در نمودار زیر تعداد و ظرفیت واحدهای تولید راکت ورزشی در کشور به تفکیک استان آمده است .

جدول واحدهای در دست احداث تولید راکت ورزشی

در جدول زیر تعداد و ظرفیت واحدهای تولید راکت ورزشی در کشور به تفکیک استان آمده است .

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: