طرح کاشت و پرورش پرتقال ماندارین

پرتقال ماندارین (نام علمی: Citrus reticulata) نام یک گونه از سرده مرکبات است. پرتقال ماندارین معمولاً یا به صورت خالی یا به صورت سالاد مصرف می‌شود. پرتقال ماندارین به ویژه آن دسته که به رنگ‌های نارنجی متمایل به سرخ می‌باشند با نشان و اسم نارنگی به بازار عرضه می‌شوند ولی این دسته‌بندی از لحاظ گیاهشناسی نادرست است. درخت پرتقال ماندارین به نسبت میوه دارای مقاومت بیشتری در برابر خشکی است. میوه این درخت بسیار لطیف است و در برابر سرما زود آسیب می‌بیند. پرتقال ماندارین در نواحی استوایی و نیمه استوایی رشد می‌کند.
“پرتقال ماندارین” یک اصطلاح است که برای یک گروه کل مرکبات استفاده می شود. این گروه، به عنوان گیاه شناسی به عنوان Citrus reticulata طبقه بندی شده ، شامل گونه هایی از قبیل ساتسوما، کلمنستین، دندی، عسل، پیکسی و نارنگی به طور کلی است. اکثر ماندارین ها شیرین تر از پسر عموی مرکبات خود هستند، در حالی که برخی از گونه های ترش است. اکثر ماندارین ها یک پوست نارنجی روشن است که به راحتی پوست می کند و بخش های داخلی که به راحتی از هم جدا می شوند. انواع بذر و بدون دانه وجود دارد.
اصطلاح “نارنجی ماندارین” و “نارنگی” اغلب به جای یکدیگر استفاده می شود، به ویژه در خارج از ایالات متحده. این می تواند گیج کننده باشد، گرچه نارنگی نارنجی ماندارین است، نه همه پرتقال های ماندارین، نارنگی است.
نارنگی ها رایج ترین انواع نارنجی ماندارین تازه در ایالات متحده هستند. اولین پرتقال ماندارین که به اروپا صادر می شود، از شهر تانگیر ها در مراکش صادر شده است، از این رو “نارنگی” نامیده می شود.
میوه کلنتیین، انواع استریل ماندارین، کوچک و بدون دانه است و در ایالات متحده بسیار محبوب است. این امر به ویژه برای کودکان اهمیت دارد، زیرا آنها کمتر از خطر خفگی هستند.
عملکرد پرتقال ماندارین ۹۰ تن در هکتار است.

منشا پرتقال ماندارین

نام “ماندارین” به رنگ های نارنجی روشن مجهز به ماندارین ها اشاره دارد که مقامات رسمی دادگاه باستان چینی بودند. این میوه های خوش طعم اغلب صرفا برای کلاس های ممتاز در خاور دور است، که یکی دیگر از دلایل متفاوتی است که امروزه آنها apranges mandarin نامیده می شوند. اگرچه بیش از ۳۰۰۰ سال در چین کشت شده بود، پرتقال ماندارین تا قرن نوزدهم اروپا و آمریکای شمالی نیافت.
چین به مراتب بزرگترین مصرف کننده و مصرف کننده در جهان است و هر ساله ۱۲ میلیون تن آن برداشت می شود. اسپانیا، ترکیه، برزیل، مصر یکی از شایع ترین تولید کنندگان می باشد. ماندارین ها در ایالات متحده، حدود ۶۰۰،۰۰۰ تن، بیشتر در کالیفرنیا، تگزاس و آلاباما رشد می کنند.
ماندارینها یک میوه زمستانه هستند. پرتقال ماندارین از ژاپن یک هدیه محبوب کریسمس در ایالات متحده، کانادا و روسیه است. همچنین در طول سالگرد تولد سال نو قمری، آنها ثروت و رفاه را نمادین می دانند.

ارزش غذایی

تغذیه ای، تمام انواع ماندارین ها مشابه هستند. ماندارین حدود ۵۰ کالری است. این دارای ۲ گرم فیبر، معادل ۲ قاشق چای خوری شکر و ارزش روزانه ویتامین C است. ماندارین ها منابع ارزشمندی از آنتی اکسیدان های فلاونوئیدهای مانند naringenin، naringin، hesperetin، vitamin-A، carotines، xanthins و lutein هستند. در واقع، بارها بیشتر از پرتقال است.
آنتی اکسیدان ها با کاهش خطر ابتلا به بیماری های بعد از آن در زندگی، اعتبار می گیرند.

انواع ماندارین

ماندارین انواع مختلفی دارد که برخی از آن ها محبوب تر هستند، از جمله:

ماندارین ساتسوما

بیشتر در ژاپن یافت می شود اگرچه در نواحی همچون خلیج Gulf Coast و سایر مناطق آمریکای جنوبی نیز به سرعت رشد می کند

ماندارین معمولی

یا بلانکو یا پونکان گونه محبوب دیگری است که در مناطق گرم تا آب و هوای گرمسیری از جمله بخش هایی از چین، برزیل، اسپانیا و فیلیپین رشد می کند

نارنگی

نوع دیگر ماندارین است که پوست نارنجی مایل به قرمز دارد و بومی طنجه مراکش می باشد
علاوه بر موارد ذکر شده گونه های پیوندی زیادی نیز وجود دارد که حاصل پیوند میان ماندارین و دیگر میوه های خانواده مرکبات بوده و تعداد آن ها حدود ۱۶۲ تا ۲۰۰ گونه می باشد.
کلمانتین یا نارنگی یافا با رنگ نارنجی پر رنگ تر و پوست براق کوچک ترین گونه پیوندی ماندارین است که حاصل پیوند ماندارین و پرتقال شیرین بوده و معمولا هسته ندارد.

کاشت درخت ماندارین

پرتقال ماندارین بومی فیلیپین و جنوب شرقی آسیا است و به تدریج برای کشت تجاری از طریق آلاباما ، فلوریدا و می سی سی پی با باغات کمتری در تگزاس ، جورجیا و کالیفرنیا توسعه یافته است. در حالی که میوه نارنگی لطیف است و در حین عبور به راحتی آسیب می بیند و به سرما حساس می شود ، درخت نسبت به پرتقال شیرین در برابر خشکی و سردی تحمل بیشتری دارد.
نارنگی را در مناطق ۹-۱۱ USDA مناسب می توان از طریق بذر پرورش داد یا از ریشه خریداری کرد. بذور را باید در داخل منزل شروع کرد و پس از جوانه زنی و کاشت آنها به یک درخت کوچک یا در گلدان دیگری یا مستقیماً در باغ در مناطق مقاوم در بالا رشد کرد. اطمینان حاصل کنید که هنگام کاشت درخت نارنج نارنگی محلی را در معرض آفتاب قرار دهید.
اگر از ظرف استفاده می کنید ، باید سه برابر بزرگتر از گلدان ریشه گیاهچه باشد. گلدان را با مخلوط گلدان خوب تخلیه شده با کود کود گاوی یا کود پر کنید ، یا اگر کاشت درخت نارنجی نارگیل در باغچه ، خاک را مطابق شکل فوق با یک کیسه مواد آلی ۲۰ پوندی (۹ کیلوگرم) به هر پایه اصلاح کنید.

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: