طرح تولید گچ پلیمری (گچ پاششی)

گچ پلیمری گونه‌ای از گچ ساختمانی است که با توجه به استفاده از افزودنی‌های پلیمری و آهک هیدراته و ماده معدنی پرلیت در ترکیبات آن دارای مزایای قابل توجهی مانند قابلیت استفاده در ماشین‌های گچ پاش، زمان گیرش بیشتر، وزن سبکتر و خصوصیات عایق بهتر نسبت به گچ‌های معمولی می‌باشد. از جمله مزایای مهم گچ پلیمری پاششی بالا بردن سرعت اجرای گچ کاری به حدود ۲۵۰ الی ۴۰۰ متر مربع در روز می‌باشد. گچ پلیمری با اضافه کردن پلیمرهای خاص به گچ تولید می شود و توسط دستگاه گچ پاش مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع گچ، ضایعات گچ سنتی را ندارد و برای پوشش دهی دیوارهای داخلی و سقف ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد.
سرعت انجام عملیات گچ کاری با گچ پاششی بسیار سریع تر از انجام آن به روش های سنتی و با دست می باشد. این گچ پس از آن که بر روی سطح پاشیده شد، بسیار سخت و محکم شده و به میزان قابل توجهی در برابر رطوبت و حرارت مقاوم می شود.
گچ پاششی بهترین انتخاب برای پوشش ستون های بتنی و فلزی به شمار می آید و مقاومت فشاری آن در مقایسه با گچ معمولی بالاتر است. اصولاً یکی از مسائلی که هنگام استفاده از گچ مطرح می شود عدم استفاده از آن در مکان های مرطوب است، اما افزودن مواد پلیمری به آن دوام و استحکام آن را تقویت بخشیده و در تمام شرایط آب و هوایی می توان از آن استفاده نمود.
دستگاه گچ پاش با فشار و سرعت بالا گچ را بر روی سطوح می پاشد، از این رو تمام ترک ها و درزها پر می شوند و هیچ راهی برای نفوذ رطوبت به لایه های زیرین وجود نخواهد داشت.

انواع گچ پاششی

گچ پاششی معمولی
گچ پاششی عایقکاری
گچ پاششی لایه نازک
گچ پاششی عایقکاری روی پشم سنگ

انواع گچ پلیمری

گچ گیپتون یا بتوگیپس
گچ سیوا
گچ ساتن
گچ پاششی
ماستیک

استفاده از ماده معدنی گچ درساختمان به دلیل خواص مناسب این ماده دارای قدمتی بسیار طولانی بوده و به حدود سه تا چهار هزار سال قبل برمی گردد. رنگ سفید گچ، فراوانی معادن و در دسترس بودن آن در تمام مناطق کره زمین، روش‌های به نسبت آسان پخت و عمل آوری، عایق صوت بودن، دانه بندی ریز و… سبب شده تا این ماده از اعصار قدیم تا کنون جایگاه خود را در ساختمان حفظ کند. در کنار تمامی حسن‌هایی که گچ دارد معایبی نیز به همراه دارد که سبب شده در حال حاضر در دنیا گچ به شکل خام و سنتی گذشته استفاده نشود. معایبی همچون مقاومت بسیار پایین در برابر ضربه و فشار زود گیر بودن و ایجاد محدودیت برای اجرا و همچنین میزان پرت بالا و مهم تر از همه مقاومت بسیار پایین در برابر رطوبت که باعث می‌شود گچ زرد شده شوره بزند و ترک بخورد.
از این رو محققین بر آن شدند تا با تغییراتی در پودر گچ کاری معایب آن را حذف کنند و حتی محاسنی به این ماده اضافه کنند. در حدود سال ۱۹۶۵ در کشور کانادا که سهم ۱۰ درصدی از منابع گچ را به خود اختصاص داده[۱] تغییراتی در گچ به وجود آمد و در پی آن کشورهای آلمان و ترکیه به تکمیل این تغییرات پرداختند که این امور تا جایی ادامه پیدا کرد که امروزه گچ‌هایی تولید می‌شود که با ۱۲ ماده افزودنی تولید طی فرایندهای متعدد تولید شده که نه تنها معایب گچ سنتی را بر طرف کرده بلکه ویژگی‌های شگفت‌انگیزی به گچ افزوده است.

ویژگی ها

گچ‌های پلیمری طی عملیات‌های میکرو یونیزه شدن پخت و سرند کردن و اضافه کردن مواد افزودنی همچون پرلیت، مواد سلولزی آهک هیدراته، مواد پلیمری، اسید سیتریک، اسید تارتاریک، هوستاپور و … معایب گچ سنتی را از بین برده و ویژگی‌های جدیدی به گچ افزوده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از:
چسبندگی بسیار زیاد
دیر گیر بودن و ایجاد پرت حداقل
مقاومت بالا در برابر ضربه و فشار
مقاومت بسیار بالا در برابر رطوبت و قابل شست‌وشو بودن
چگالی کمتر و حجم بیشتر
مقاومت در برابر حرارت و حریق
قابلیت اجرا به صورت پاششی
عدم ترک خوردگی
اجرای تک مرحله‌ای بدون نیاز به گچ و خاک
این ویژگی‌ها سبب شده تا در برخی موارد گچ‌های پلیمری جای سیمان سفید را بگیرند و مقرون به صرفه باشند. بهای گچ‌های پلیمری در مقایسه با گچ‌های سنتی به‌طور تقریبی در حدود ۳ برابر بیشتر است لیکن با توجه به نسبت مصرف حدود نصف در قیاس با گچ معمولی در سطوح مورد استفاده و مزایای سبکب وزن و عایق بودن، بخش زیادی از این قیمت بالا توجیه اقتصادی پیدا می‌کند. اجرای گچ‌های پلیمری چه به صورت دستی و چه به صورت پاششی به علت دیر گیر بودن سرعت گچ کاری را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد که این میزان در حالت پاششی به ۵ برابر سریعتر از گچ کاری سنتی می‌رسد.
یکی از پر کاربرد ترین مصالحی که در صنایع مختلف بیشترین مصرف را دارد گچ می باشد.
این ماده از نوعی سنگ رسوبی تولید می شود که در طبیعت موجود است. سنگی که از آن برای تولید گچ استفاده می شود نوعی کانی کلسیم دار است که بیشتر به صورت مخلوط با آهک و خاک کلسیم سولفات ابدار یا ترکیب با کربن یا اکسید های آهن می باشد که با استفاده از روش های مختلف از معادن روی زمین استخراج می گردد و به سنگ های کوچکتر خرد و در کارخانه با ابعاد میلی متری تبدیل و سپس به کوره های گچ پزی منتقل می گردد و خرده سنگ ها در کوره حرارت دیده و بعد از طی مراحلی به صورت پودر در می آیند.

کد آیسیک مرتبط با صنعت تولید گچ پلیمری (گچ پاششی)

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
کد آیسیک گچ سفیدکاری پلیمری (مخصوص پاشش) ۲۶۹۴۵۱۲۳۳۱
کد آیسیک گچ زیر کاری پلیمری (مخصوص پاشش) ۲۶۹۴۵۱۲۳۳۵

کد تعرفه گمرکی مرتبط با صنعت تولید گچ پلیمری (گچ پاششی)

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.
کد تعرفه گمرکی گچ پلیمری پاششی ۲۵۲۰۲۰۱۰ میباشد.

فرآیند تولید گچ

گچ پاششی با استفاده از گچ ساختمانی مخصوص سفیدکاری بعنوان ماده اصلی و پایه ای، تولید میگردد.
در هنگام تولید، ابتدا گچ میکرونیزه را وارد یک سیستم اختلاط خشک می نمایند و با توجه به یک فرمول اختلاط ویژه، تعدادی افزودی خاص را با درصد های مشخص به آن افزوده می گردد تا گچ پلیمری پاششی با مشخصات فوق الذکر بدست آید. پس از آن، گچ پاششی تولید شده را در پاکت های ۳۰ کیلوگرمی توزین و بسته بندی می نمایند و برای ارسال به اقصی نقاط کشور بارگیری می کنند.

تغییر زمان گیرش یا گیرایی

تغییر زمان گیرش گچ پاششی می‌تواند به گونه‌ای انجام شود که زمان گیرش این گچ، کاهش و یا افزایش پیدا کند. این تغییر زمان گیرشِ گچ مخصوص دستگاه گچ پاش، باید با استفاده از مواد شیمیایی خاص و با تکیه بر آزمون‌های دقیق آزمایشگاهی انجام گیرد تا سایر خصوصیات گچ پلیمری پاششی (جت گیپس) در محدوده استاندارد حفظ شده و مشکلی در عملکرد ملات این محصول حاصل نشود. اما در برخی مواقع مشاهده شده که به دلیل عدم دسترسی به مواد شیمیایی کندگیر و یا زودگیر کننده، امکان انجام این کار وجود ندارد. در این مواقع با عوض کردن نسبت آب و گچ در هنگام تهیه ملات در دستگاه گچ پاش، می‌توان زمان گیرش ملات گچ پاششی را تا حدودی تغییر داد. روش انجام این کار به این صورت است که با افزایش نسبت گچ، ملات غلیظ‌تر شده و زمان گیرش آن کاهش خواهد یافت و با افزایش نسبت آب ملات رقیق‌تر شده و زمان گیرش آن افزایش می‌یابد.
نکته پراهمیت در انجام این روش این است که باید توجه داشت که نباید میزان آب یا گچ را به گونه‌ای افزایش دهیم که ملات آنقدر غلیظ یا رقیق شود که عملاً غیرقابل استفاده در دستگاه شود. معمولا افزایش نسبت آب یا گچ تا حدود ۶۰ الی ۶۵% وزنی برای رسیدن به زمان گیرش دلخواه کارساز خواهد بود.

گچ پاششی در جهان و ایران

استفاده از گچ پاششی در دنیا روز به روز در حال افزایش است. به دلایل بیان شده و به علت ویژگی های خاصی که این نوع گچ دارد، ارزش افزوده فوق العاده زیادی را برای بازسازی ساختمان ایجاد می کند و به همین علت ساختمان سازان و همچنین شرکت های فعال در حوزه بازسازی ساختمان در دنیا، از این نوع گچ برای عملیات های ساختمانی خود استفاده می کنند.
ارزش بالای گچ پاششی به قدری است که کشورهای مطرح در زمینه تولید گچ در دنیا مثل کشور آمریکا سعی می کنند گچ را به صورت خام مورد استفاده قرار نداده و با ترکیب گچ با مواد توضیح داده شده در بالا، آن را به گچ پلیمری تبدیل کنند.
متأسفانه در ایران گچ پلیمری هنوز نتوانسته است جایگاه اصلی خود را پیدا کند. استفاده از این نوع گچ ها در ایران به شدت محدود و منحصر به شرکت هایی است که ارزش این نوع گچ را متوجه می شوند. با اینکه ایران از نظر تولید گچ ساختمانی در رده دهم جهان جای گرفته، اما در تولید گچ پاششی بسیار ضعیف عمل می کند که دلیل آن عدم استفاده ساختمان سازان و شرکت های بازسازی ساختمان از این نوع گچ است.
توجه بیشتر به استفاده از گچ پاششی می تواند هم کیفیت بازسازی ساختمان را بالاتر ببرد و هم زمان بازسازی را به شدت کاهش دهد. لازم است شرکت های فعال در زمینه بازسازی ساختمان به این نوع تکنولوژی بیشتر توجه داشته باشند.

صادرات گچ پلیمری پاششی

واحدهای تولید کننده انواع گچ پاششی در کشورهای آمریکایی و اروپایی، بسیاری از فعالان صنعت ساختمان، به مزایای خاص استفاده از گچ پلیمری پاششی آگاهی دارند، این در حالی است که در کشور ایران، فقط در بخش بسیار ناچیزی از فعالیت های ساختمانی از گچ های پاششی بهره گیری می شود. این شرایط باعث گردیده بخش زیادی از محصولات پلیمری ساختمانی تولید شده در کارخانه گچ سمنان اسپندار به کشورهای شرق اروپا و آسیای میانه و هند صادر شود.
معمولاً از گچ پلیمری پاششی بعنوان لایه اول، برای پوشش دهی دیوارها و سقف های داخلی ساختمان بکار برده می شود. سهولت و سرعت بسیار زیاد در اجرا (سرعت بیش از ۳ برابر در اجرا نسبت به اجرای به روش دستی)، زمان گیرش بالا، امکان اجرای روی انواع سطوح (چسبندگی بالا روی سطوح بتنی، سیمانی، فوم پلی استایرن و …) و ضریب انتقال صوتی و حرارتی بسیار پایین در کنار ورن مخصوص (دانسیته / چگالی) بسیار کم از جمله عوامل مهمی هستند که باعث مقبولیت این کالا در کشورهای ذکر شده گردیده اند. هرچند در این میان نباید از حمایت های دولتی و تبلیغاتی رسانه های این کشورها بسادگی عبور کرد.

وضعیت واحد های فعال تولید گچ پلیمری

در نمودار زیر تعداد و ظرفیت واحدهای تولید گچ پلیمری در کشور به تفکیک استان آمده است .

وضعیت واحد های فعال تولید گچ پلیمری

در نمودار زیر تعداد و ظرفیت واحدهای تولید گچ پلیمری در کشور به تفکیک استان آمده است .

پیش بینی وضعیت سرمایه گذاری طرح تولید گچ پلیمری (گچ پاششی)

ظرفیت تولید سالیانه : ۲۰۰۰۰ تن
نرخ برابری دلار : ۲۳۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۶۰۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۲۵۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱۸ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۸ میلیارد تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۳ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی در سال مبنا : ۳۴ درصد

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: