طرح کاشت و پرورش میوه مارولا

مارولا (انگلیسی: Sclerocarya birrea‎) درختی خزاندار، در اندازه‌های متوسط و بومی جنوب آفریقا، غرب آفریقا و ماداگاسکار است. این درخت دارای یک تنهٔ اصلی و انشعابات و شاخه‌های فراوان می‌باشد. این درخت در نواحی و ارتفاعات پست و جنگل‌های باز تا ارتفاع ۱۸ متر نیز رشد می‌کند. از میوه‌های این گیاه به عنوان نوشیدنی‌های الکلی نیز استفاده می‌گردد.
درختی با میوه خوراکی که از همه قسمتهای آن استفاده می شود. یکی از با ارزش ترین درختان آفریقاست.درختی با اندازه متوسط تا بزرگ با یک تنه عمودی و تاج گرد است. نام درخت به معنی آجیل سخت است و از برگ های آن فیل ها زرافه ها گورخرها و بسیاری دیگر از نشخوار کنندگان تغذیه می کنند.
میوه های زرد رنگ این درخت از دسامبر هر سال تا ماه مارچ می رسند و خاصیت های مختلفی را دارا هستند. به عنوان مثال این میوه ها ۸ برابر پرتقال دارای ویتامین C هستند.

خصوصیات گیاه شناسی

پوست تنه به رنگ خاکستری و خالدار است.
این درخت در نواحی و ارتفاعات پست و جنگل های باز تا ارتفاع ۱۸ متر نیز رشد می کند. از میوه های این گیاه به عنوان نوشیدنی های الکلی نیز استفاده می گردد.
میوه های رسیده در طی ماه های دسامبر تا مارچ دارای پوستی زرد رنگ و گوشتی سفید رنگ هستند. این میوه ها بسیار غنی از ویتامین C (هشت برابر پرتقال) می باشند و مزه ای ترش و قوی دارند. درون میوه، هسته ای به اندازه ی گردو و با پوستی ضخیم وجود دارد. این بذرها بسیار معطر و خوش مزه هستند بخصوص برای جانورانی مانند موش ها که بذر را از قسمت سوراخ آن می جوند و می خورند.

شرایط محیط رشد

مارولا به آب و هوای گرم و بدون سرما نیاز دارد. البته در برخی نواحی می تواند در ارتفاعاتی که سرمای زمستانی در آنها کوتاه مدت است نیست رشد کند.
این درخت حساس به سرما است ولی در حد متوسط می تواند خشکی را تحمل کند. و تحمل بالایی نیز نسبت به املاح موجود در خاک دارد.
دمای مورد نیاز برای رشد حدود ۱۹ تا ۳۵ درجه سانتیگراد است.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی

با وجودی که این گیاه از نظر جهانی شناخته شده نیست ولی در آفریقا به عنوان غذا مصرف می شود و نقش اقتصادی-اجتماعی مهمی دارد.
مغز بذرهای مارولا دارای پروتئین و روغن و دارای مزه ای خوب است.
روغن مارولا که از مغز بذرهای آن استخراج می شود، به عنوان یک افزودنی خوش طعم و مطبوع به غذاها در آفریقا اضافه می گردد. این روغن حاوی آنتی اکسیدان ها و اولئیک اسید است.
پوست آن برای درمان و پیشگیری از مالاریا مفید است. دم کرده ای از پوست داخلی این درخت برای تکسین دردهای ناشی از مارگزیدگی و یا نیش عقرب استفاده می شود. همچنین از پوست این درخت، رنگ قهوه ای مایل به قرمز تهیه کرده و برای رنگ کردن اشیا از آن بهره می گیرند.
جویدن برگ های درخت مارولا به درمان بیماری های ناشی از سوء هاضمه و سوزش معده کمک می کند.
روغن این گیاه علاوه بر استفاده در انواع غذاها، می تواند برای درمان بیماری های پوستی نیز کاربرد داشته باشد.
در برخی نواحی از صمغ استخراج شده از ساقه ها در مخلوط با آب و دوده، جوهری جهت نوشتن تهیه می کنند.
میوه درخت مارولا به وسیله افراد بومی که این درخت در زمین هایشان بصورت خودرو رشد کرده است برداشت می شوند. برداشت و فروش این میوه ها در طی دو تا سه ماه صورت می گیرد ولی می تواند درآمدی را نصیب افراد فقیر کند.
از این میوه ها در سطح تجاری، نوشیدنی های الکلی، پوره ی منجمد شده و روغن تهیه می کنند. که در صنایع فرآوری، تولید روغن بیشترین بخش را به خود اختصاص داده است.

آفات و بیماری ها

موش ها یکی از مهمترین آفاتی هستند که به میوه های این گیاه حمله می کنند.
از دیگر آفات می توان به تریپس اشاره کرد که به گیاه صدمه می زند. برای کنترل تریپس می توان از سم مالاتیون استفاده کرد.

تکثیر

تکثیر مارولا از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد.
بذرها در ماسه شسته شده کاشته می شود . درختی سریع الرشد که تا یک متر و نیم در سال هم رشد می کند. و در جای گرم و مرطوب گلدان حاوی بذرها نگهداری می شود.

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: