طرح کشت گیاهان علوفه ای

یونجه

(یونجه) که در فارسی به آن «اسپست باغی»، «پست»، «سبیس» یا «درفا»، در افغانستان «اسپیشتا» و در ترکی بدان «یونجه»، به رومی «میدیکی»، به مصری «قضب» و به عربی «رطبه» یا همان «فصفصه» گویند، گیاهی است علفی، پایا و از تیره پروانه واران و همدسته شبدرها که ارتفاع آن تا یک متر می رسد. دارای ساقه های بلند و برگچه های نازک، نوک تیز و بیضی شکل. هایش غالبأ بنفش، کوچک یا گاهی زردرنگ است و به میوه «یونجه» مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچک تر از آن است. «یونجه» ریشه ای بسیار عمیق دارد که تا ۳ متر به عمق زمین نفوذ می کند، در نتیجه ویتامین ها و مواد معدنی را از خاک تهیه می کند. این گیاه از علف های خوب مراتع است و بهترین نوع آن سبز املس (نرم) است.
یونجه از نظر تغذیه عمومی غذایی کامل است که چاق می کند و آهن بسیاری دارد و خوردن آن تمام اعضای بدن را تقویت می کند، «یونجه» در درمان ضعف عمومی، ضعف بنیه، کم خونی و اعصاب مفید است و مغز و ستون فقرات را قوت می بخشد. این گیاه خوراکی با خواص تغذیه ای فوق العاده، منبع غنی از ویتامین های B, K, E, D, A و همچنین املاح معدنی نظیر کلسیم، اسیدفولیک، منیزیم، پتاسیم به حساب می آید و البته مصرف خشک آن تأثیر گذارتر خواهد بود.

دستورالعمل فنی کاشت یونجه:

آماده سازی زمین: یونجه گیاهی چند ساله است، لذا بازدن شخم عمیق، دیسک، لولر بستر کاشت آماده می شود. خاک های خوب و حاصلخیز با کلسیم کافی برای یونجه مناسب است.
تناوب زراعی: عمر مفید و اقتصادی یونجه در مواردی ۷-۵ سال است و بعد از برگرداندن یونجه بعلت تثبیت ازت در خاک بوسیله از توباکترهای ریشه گیاه کاشت نباتات وجینی مانند سیب زمینی – غلات – یونجه در نظر گرفته می شود.
تاریخ کاشت: یونجه را می توان در دو فصل پائیز و بهار کاشت نمود. کاشت پائیزه بر کاشت بهاره ارجحیت دارد. کاشت پائیزه در مناطق سرد استان اوائل شهریور ماه و در مناطق سرد معتدل تا اواسط شهریورماه کشت انجام گیرد.

کشت بهاره:

در بهار معمولا بعد از رفع سرمای بهاره از نیمه دوم اردیبهشت ماه الی خردادماه انجام داد.

عمق و روش کاشت:

عمق کاشت بذر حدود ۲-۱ سانتیمتر است البته با توجه به نوع خاک، عمق کاشت می تواند تغییر یابد. در خاکهای رسی و سنگین کمتر و در خاکهای شنی و سبک عمق کاشت میتواند کمی بیشتر شود. بذرپاشی یونجه به دو طریق صورت می پذیرد. ۱- دستپاش ۲- ماشینهای بذرافشان از نکات مهم دربذر کاری یونجه، این است که سعی شود بذر بطور یکنواخت و مزرعه پخش شده و به اندازه کافی با خاک پوشیده گردد.

مصرف کودهای شیمیایی:

بر اساس آزمون خاک میزان کود مورد نیاز و روش مصرف کود شیمیایی در زراعت یونجه تعیین گردد. کودهای شیمیایی فسفره، پتاسیمی و برخی از کودهای ریز مغذی قبل از کشت مصرف گردند. با توجه به اینکه یونجه از خانواده لگو مینوز بوده و قادر به تثبیت ازت هوا توسط باکتریهای موجود در گره های ریشه که عمدتا از خانواده ریزوبیوم می باشد لذا مصرف ۲۵ کیلو گرم ازت خالص در هکتار (هنگام آماده سازی زمین) قبل از کاشت توصیه می شود (به منظور افزایش کارایی جذب ازت هوا توسط این میکروارگانیسم ها حتی المقدور از مصرف کود ازته خودداری گردد).
با توجه به اثرات مفید کودهای پتاسیمی بر خصوصیات کمی و کیفی یونجه و برابری نیاز غذایی یونجه به عناصر ازت و پتاسیم، در صورت توصیه کارشناس، مصرف این کود الزامی است. در سال دوم در صورت بروز علایم کمبود عناصر غذایی به منظور بررسی وضعیت تغذیه ای کشت یونجه با مشورت کارشناس تغذیه و با انجام تجزیه برگ و آزمون خاک، کود مورد نیاز تعیین و توصیه می گردد.
میزان و نوع بذر مصرفی و تراکم بوته: استفاده از اکوتیپ های یونجه همدانی مانند (قهاوند، فامنین و کوه زره) در استان توصیه می شود.
از ارقام خارجی رقم یونجه دیابلوورده در استان دارای عملکرد بالایی می باشد. تراکم لازم برای تولید علوفه یونجه، مصرف میزان ۳۰- ۲۵ کیلوگرم بذر و فاصله ردیف کاشت ۵۰ سانتیمتر در هکتار است. بیشترین عملکرد علوفه از مصرف این مقدار بذر وفاصله ردیف کاشت ۱۶ تن علوفه خشک در هکتار حاصل شده است. تراکم لازم برای تولید بذر، مصرف مقدار ۱۵-۱۰ کیلو گرم بذرموقع کاشت در هکتار بافاصله ردیف کاشت ۵۰ سانتیمتر مناسب است. که بکاری این تراکم در استان، دارای بیشترین عملکرد بذری با تولید ۵۰۰ کیلوگرم بذر در هکتار بوده است.
آبیاری یونجه: یونجه در اوائل کاشت به ویژه در مرحله جوانه زنی به کم آبی و شوری خاک حساس است. بعد از آبیاری مهم اول برای جلو گیری از سله بستن بعد از سه روز آبیاری تکرار شود و بعداز سبز مزرعه، بسته به نوع بافت خاک، مرحله یولوژیکی رشد و شرایط آب و هوایی محل کشت دور آبیاری بین ۱۲-۷ روز می باشد.

کنترل علفهای هرز:

۱- مبارزه مکانیکی: زدن کولتیواتوربین ردیفهای یونجه.۲-مبارزه شیمیایی: مصرف علفکش داکتال قبل از سبز شدن علف های هرز به میزان ۱۲- ۸ کیلو گرم در هکتار.
کنترل سس: روش مبارزه با سس یونجه: به دو روش می توان مزرعه را از سس پاک نمود. ۱- مبارزه مکانیکی: در صورت مشاهده لکه آلوده به سس، آن قسمت از مزرعه را کاملا” سوزانده وجهت به تأخیر انداختن رشد یونجه روی آن قسمت کاه ریخته شود.۲- مبارزه شیمیایی: استفاده از سم پاراکوات ۵-۳ لیتر در هکتار در جاهایی که علف هرز سس وجود دارد.

کنترل آفت سرخرطومی برگ یونجه:

۱- چراندن مزرعه یونجه پس از برداشت چین آخردر اواسط آبان ماه توسط دام ۲- سوزاندن بقایای یونجه در اواخر زمستان و هم زمان با شروع رشد رویشی یونجه باشعله افکن ۳- سم پاشی مزرعه توسط سمومی نظیر فوزالن، دورسبان ودیازینون در زمانی که حداکثر جمعیت آفت را لاروها تشکیل میدهند (با بررسی دقیق ومرتب جوانه های انتهایی گیاه یونجه) ۴- برداشت زودتر محصول یونجه در چین اول.

کنترل بیماری ها:

۱-بیماری لکه قهوه ای یونجه که در بعضی از مزارع استان مشاهده شده است بعد از برداشت چین اول با قارچکش بنومیل ۲/۵ – ۲ در هزار سمپاشی گردد.
۲ – بیماری باکتریایی پنتیوم یونجه، در اوائل فصل بهار به علت رطوبت مشاهده شده است و با گرم شدن هوا از بین میرود در صورت مبارزه باسم ردومیل (گرانوله) براساس دستورالعمل آن مصرف می شود.

زمان برداشت:

الف برداشت علوفه چین اول یونجه تازه کشت شده بر اساس زمان رشد و در مرحله ۷۵-۵۰٪ گلدهی و بیشتر انجام میشود ولی در چینهای بعدی در مرحله ظهور ۱۵-۱۰٪ گلهای بنفش در مزرعه بوده زیرا در این زمان یونجه دارای بیشترین کیفیت علوفه می باشد. توجه گردد در این زمان طول ساقه های جدید یونجه از زمین ۵ و از محل طوقه ۳-۲ سانتیمتر باشد.
ب – برداشت بذر: قطع آبیاری مزرعه بذری یونجه در مرحله شروع به قهوه ای شدن غلاف هاو برداشت غلافهای بذری در مرحله ۵۰٪ قهوه ای شدن آنها انجام می گردد.
روش برداشت علوفه: در زراعت های بزرگ با ماشین موور انجام می گردد و سپس با دستگاهی به نام ریک علوفه ردیف شده و بعد از ۷۲-۴۸ ساعت هواخوری با ماشین بسته بندی (بیلر) شده و پس از جمع آوری بسته ها به انبار جهت مصرف حمل می گردد.
برداشت بذر: با کمباین مخصوص برداشت نباتات دانه ریز قابل برداشت می باشد. و محصول بذری بعد از استحصال باید بوجاری و سس گیری و کیسه گیری شود.

ذرت علوفه ای:

ذرت از جمله گیاهانی است که مورد توجه خاص دامداران منطقه بوده است. خصوصا پس از پیدایش ارقام هیبرید با عملکرد بالا و کیفیت مطلوب، بسیاری از مؤسسه های تحقیقاتی در سراسر دنیا روی این محصول با ارزش سرمایه گذاری و فعالیت های مؤثری انجام داده اند. که به موفقیت های چشمگیری نیز دست یافته اند.
ذرت بعد از گندم و برنج سومین محصول زراعی دنیا از نظر سطح زیر کشت ودومین محصول بعد از گندم از نظر میزان تولید است. که علاوه بر تامین دانه وعلوفه ای مورد نیاز مرغداری ها و دامداری ها در صنعت غذایی، شیمیایی و دارویی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

دستورالعمل های فنی جهت کاشت ذرت آماده سازی زمین:

ذرت گیاهی است که کشت و برداشت آن کاملا” مکانیزه می باشد. ذرت در کلیه خاکهایی با بافتهای مختلف قابل کشت است و در خاکهای لومی، عمیق، بدون زه آب و غنی از هوموس بهترین شرایط رشد را دارد. در پائیز بازدن شخم عمیق (۳۰ سانتیمتر) و درصورت نیاز در بهار در مرحله گاورو شدن شخم بهاره (۱۵ سانتیمتر) ودر صورت وجود کلوخه با دو بار زدن دیسک ولولرزمین آماده کاشت می شود. ذرت حساس به شوری بوده و واکنش خاک مناسب برای رشد بهینه آن ۸/ ۷-۵/۵ = PH است.

تناوب زراعی

ذرت در تناوب زراعی بعداز گیاهانی قرار می گیرد که این گیاهان بتوانند مواد غذایی کافی در زمین باقی گذاشته و زمین را نرم و قابل نفوذ نمایند. بعد از یونجه، شبدر، سویا، سیب زمینی وغلات میتوان ذرت را کاشت نمود.
عمق و روش کاشت: شرایط اقلیمی ورقم عمق کاشت را تعیین میکند عمق مناسب کاشت، عمقی است که به بذر فرصت جذب آب داده و در مقابل پرندگان حفاظت نماید، حداقل عمق کاشت ذرت ۴ سانتی متر و حداکثر آن ۷ سانتی متر است که به بافت و شرایط خاک بستگی دارد. عمق کشت در خاکهای سبک بیشترودر خاکهای سنگین کمتر است. بهترین روش کاشت روشی است که بذور را در عمق صحیح قرار داده و تماس خوبی را برای بذر با خاک فراهم می آورد. کاشت ردیفی که با بذر کارهای پنوماتیک و سایر بذر کارهای ذرت با فاصله ردیف کاشت ۷۵-۷۰ سانتیمتر تنظیم شده باشد انجام می گردد و معمولا”همراه با بذرافشانی فاروئر نیز جویها (عمق ۱۵-۱۰ سانتیمتر) راجهت آبیاری ایجاد می نماید.
تاریخ کاشت: کاشت ارقام دیررس مانند ۷۱۱ KSC 704 KSC در شهرستانهای کامیاران و مریوان وسنندج در نیمه دوم اردیبهشت ماه (۱۵ / ۲) دارای بیشترین عملکرد دانه می باشند. تأخیر در تاریخ کاشت (یعنی تاریخ اولین آبیاری) موجب کاهش محصول خواهدبود.

مصرف کودهای شیمیایی

میزان کود مورد نیاز ذرت و روش مصرف کود شیمیایی بر اساس آزمون خاک تویین گردد. کود شیمیایی فسفره، پتاسیمی، یک سوم کود ازته و برخی از کودهای ریز مغذی در بهار قبل از انجام کشت توسط بذر کار دارای مخزن کود انجام گیرد. بقیه کود ازته به دلیل حلالیت نسبی زیاد ازت به صورت تقسیط حداقل در دو مرحله (مصرف بقیه کود ازته توصیه شده بطور مساوی به صورت سرک در دو مرحله ۸-۶ برگ و گلدهی)
سپس بعد از هر مرحله کوددهی آبیاری انجام گردد. میزان و نوع بذر مصرفی و تراکم بوته: نسبت به وزن هزار دانه ارقام ذرت میزان بذر مصرفی متفاوت و از ۲۵-۲۰ کیلوگرم در هکتار برای کاشت ذرت دانه ای توصیه میشود. برای داشتن تراکم مطلوب زمان برداشت به دلیل تلفات بوته از کاشت تا بر داشت که در بیشتر محیط ها حدود ۲۰٪ است تراکم توصیه شده را باید به مقدار درصد تلفات تقسیم نموده تا میزان بذر توصیه شده به دست آید. مثلا” اگر تراکم توصیه شده ۶۰۰۰۰ بوته در هکتار باشد، تراکم بوته توصیه شده در شرایط زارع به این صورت محاسبه شود.
بوته در هکتار ۷۵۰۰۰-(۲/-۱) ÷ ۶۰۰۰
چنانچه در یک کیلو بذر ۳۵۰۰ دانه بذر وجود داشته باشد این تراکم از مصرف ۴ / ۲۱ کیلوگرم بذر در هکتار به دست می آید. ودر کاشت مزارع ذرت علوفه ای به این مقدار ۱۵-۱۰٪ افزوده می شود.
عوامل کاهش تراکم بوته: ۱- میزان بذر کاشته شده کم باشد. ۲- بستر بذر نامناسب باشد.۳- بذور کشت شده زنده نباشند.

آبیاری:

ذرت به کمبود رطوبت حساس می باشد. خشکی در طی مرحله استقرار گیاه می تواند منجر به مرگ گیاهچه جوان و در نتیجه کاهش تراکم بوته شود. در حوالی مرحله گلدهی (حدود دو هفته قبل تا دو هفته بعد از ظهور کاکلها) ذرت بسیار حساس به تنش رطوبت است و اگر خشکی در این دوره اتفاق بیافتد، عملکرد دانه به شدت کاهش می یابد. لوله شدن برگهای ذرت در زمان رشد و نمو نشان دهنده نیاز شدید گیاه به آب است و باید سریعا “نسبت به آبیاری اقدام در ضمن به این نکته بایستی توجه داشت که هیچگاه ذرت در این شرایط فرارنگیرد زیرا موجب کاهش عملکرد خواهد شد. در مناطق سرد معتدل استان با توجه به بافت خاک، مرحله رشد فیزیولوژیکی دور آبیاری ۱۰-۷ روز توصیه می شود.

کنترل علفهای هرز:

الف – مبارزه مکانیکی: زدن کولتیواتور بین ردیفهای کاشت در مرحله دو و سه برگه شدن ذرت.
ب-مبارزه شیمیایی: ۱- استفاده از علف کش آترازین به مقدار ۱/۵-۱ کیلوگرم بعد از کاشت و قبل از سبز شدن ذرت
۲- مصرف علف کش توفوردی به میزان ۵/۱ لیتر در هکتار بعد از رویش علف های هرز در مرحله ۷-۵ برگه شدن ذرت. صدمه علفکش با دز بیش از حد موجب ناهنجاری و بدشکلی بوته های جوان و زردی، سوختن و خشک شدن برگها می شود. لذا در استفاده از علفکش دقت لازم اعمال گردد.

کنترل آفات:

۱-کرم طوقه بر (اگروتیس) دراثر حمله لاروهای آفت (به بوته ذرت از محل طوقه یا کمی پائین تر) در اوائل رشد، بوته پژمرده شده و می افتد. روش های مبارزه با این آفت شامل: دفع علف های هرز مزارع ذرت وشخم زمین بعد از برداشت محصول در پائیز، ضدعفونی خاک با حشره کش ودر صورت مشاهده لکه های آلوده در مزرعه بوسیله طعمه مسموم انجام می شود.
۲- کارادرینا (لاروهای جوان به برگ ذرت حمله می کنند) از آفات دیگر ذرت در منطقه می باشد که می توان با حشره کش آن را دفع نمود.

کنترل بیماری ها:

بیماری سیاهک ذرت ندرتا”در سطح استان مشاهده می شود، برای جلوگیری از آلودگی مزارع واشاعه بیماری متناوب زراعی و ضدعفونی بذر می تواند در کاهش خسارت بیماری مؤثر باشد.
زمان برداشت: برداشت ذرت دانه ای هنگامی است که برگهای پائین تر از بلال وهمچنین غلاف و به رنگ زرد در آمده و سفت
شده دانه و تشکیل لایه سیاه در محل اتصال دانه به بلال پدید آید. برداشت با کمباین مخصوص ذرت مجهز به هد انجام می شود. دان ذرت در زمان برداشت رطوبت بالایی دارد و در صورت انبار نمودن آن کپک زده و از بین می رود برای جلو گیری از فساد ذرت پس از برداشت به وسیله تریلرهای مخصوص حمل و به ایستگاه های خشک کنی جهت خشک نمودن و رساندن رطوبت دانه به ۱۴ ٪ (رطوبت استاندارد انتقال داده شود. سپس کیسه گیری وجهت مصرف انبار گردد.

جو:

جو گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع آن بسته بانواع مختلف آن تا یک متر می رسد. برگهای آن متناوب و باریک و دراز و به رنگ سبز تیره می باشد.
جو از نظر کاشت به دو دسته تقسیم می شود: جو بهاره و جو پائیزه.
جو بهاره در بهار کشت می شود و احتیاج به سرمای زمستان ندارد و قبل از زمستان دانه می دهد در حالیکه جو پائیزه در پائیز کشت می شود و محتاج سرمای زمستان است.

تهیه زمین:

به منظور افزایش رطوبت ذخیره شده در خاک از عملیات زیر شکن زنی به عمق ۵۰ سانتیمتر با استفاده از یک دستگاه زیر شکن با فواصل ردیف ۵۰ سانتیمتر استفاده گردد. بدین منظور در صورتی که زمین مورد نظر آیش باشد در مزارع آبی عملیات زیر شکن زنی بعد از آبیاری در اوایل مهر و رسیدن رطوبت خاک به ۱۵٪ در جهت عمود بر شیب انجام شود و در اواخر مهر با تأمین رطوبت بوسیله بارندگی یا آبیاری، شخم با گاوآهن برگرداندار به عمق ۲۵-۲۰ سانتیمتر برای مدفون ساختن بعضی از آفات و علفهای هرز و همچنین خارج کردن خاک از حالت پیوستگی اجرا شود.

کاشت:

آماده سازی بستر بذر و اعمال توصیه های کودی در زمان در نظر گرفته شده برای کاشت بوسیله عملیات خاک ورزی ثانویه با دیسک صورت می گیرد و در نهایت کشت با استفاده از خطی کار یا عمیق کار پرسی موجود در منطقه و پس از کالیبره کردن و تنظیمات لازم انجام شود.
ضد عفونی بذر جو برای مبارزه با بیماری های قارچی با استفاده از سم رورال تی اس به میزان ۲ در هزار توصیه می شود. مناسبترین تاریخ کاشت برای جو در طول آبان ماه می باشد. به ازاء هر روز تاخیر در کاشت مقدار ۰/۷ کیلو گرم به میزان بذر مصرفی توصیه شده بایستی اضافه گردد تا حدودی از کاهش عملکرد جلو گیری نماید. مناسبترین میزان بذر با توجه به تراکم مناسب برای ارقام آبی (صحرا و یوسف) با ۲۷۰ و دیم (ماهور و خرم) با ۲۵۰ دانه در متر مربع جهت کشت معادل ۱۳۰-۱۱۰ کیلو گرم در هکتار متغیر است. فاصله خطوط کشت با خطی کار و عمیق کار پرسی به ترتیب ۱۲ و ۱۷ سانتیمتر و عمق مناسب کاشت ۶-۴ سانتیمتر توصیه می شود.

تغذیه:

مصرف بهینه کود و رعایت نسبت مناسب بین عناصر غذایی در خاک و گیاه در افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی اهمیت فوق العاده ای دارد. در کود دهی متعادل، اطلاع از میزان عناصر غذایی قابل استفاده گیاه در خاک، یعنی ارزیابی حاصلخیزی خاک ضروری است. ارزیابی حاصلخیزی خاک را می توان تخمین قدرت خاک در عرضه عناصر غذایی گیاه به مقدار کافی و نسبت بهینه برای رشد مطلوب بیان نمود. در خاک هایی با بافت سبک در شرایط آبی بهتر است یک چهارم نیتروژن قبل از کاشت، یک چهارم در مرحله پنجه دهی، یک چهارم در مرحله تشکیل ساقه و یک چهارم در مرحله گلدهی مصرف شود. در خاک های سنگین بایستی یک سوم نیتروژن قبل از کاشت، یک سوم در مرحله پنجه دهی و یک سوم در مرحله تشکیل ساقه رفتن بکار رود. در خاک هایی با هدایت الکتریکی بیش از ۶ دسی زیمنس بر متر بهتر است از کود اوره استفاده کرد. البته در خاک های شور می توان از نیترات یا سولفات آمونیوم (با رعایت تقسیط بیشتر) نیز استفاده نمود در خاک های غیر شور کاربرد کود نیترات آمونیوم به صورت سرک مناسب تر است.
مصرف کود نیتروژن در شرایط دیم بهتر است یک دوم نیتروژن قبل از کاشت و یک دوم آن در مرحله تشکیل ساقه مصرف شود. البته مصرف سرک دوم در مرحله ساقه منوط به وجود رطوبت لازم در خاک می باشد.
کودهای فسفره و پتاسه نیز معمولا باید قبل از کشت مصرف و با شخم زیر خاک گردند. در صورتی که پتاسیم موجود در خاک کافی نباشد و کود پتاسیمی نیز قبل از کاشت مصرف نشده باشد مصرف سرک کود کلرور پتاسیم در دو الی سه نوبت همزمان با معرف سرک کودهای نیتروژنه در مراحل اولیه رشد توصیه می شود. در صورت عدم وجود نتیجه آزمون خاک می توان نسبت به مصرف ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار اوره، ۱۲۵ – ۷۵ و ۱۰۰ – ۵۰ کیلو گرم در هکتار سوپر فسفات تریپل و سولفات پتاسیم به ترتیب اقدام نمود.

میزان سرمایه مورد نیاز جهت احداث تولید کشت گیاهان علوفه ای

بودجه: بالاتر از ۳۰ میلیارد تومان
نام محصول: گیاهان علوفه ای (یونجه، ذرت علوفه ای، جو)
ظرفیت تولید محصول: ۱۰۰ تن یونجه – ۱۰۰۰ تن ذرت علوفه ای – ۵۰ تن جو
مساحت زمین: ۵۰۰۰۰۰۰ متر مربع
مساحت زیربنای طرح: ۳۳۰۰ متر مربع
نرخ برابری دلار: ۱۵۰۰۰۰ ریال
قیمت ماشین آلات تولید کشت گیاهان علوفه ای: ۹۶۰۰ میلیون ریال
تعداد اشتغال مستقیم: ۱۳۵ نفر
طول دوره ساخت: ۱ سال
نرخ بازده داخلی:۲۵.۶۸ درصد
سرمایه ثابت: ۲۶۱۰۰۰ میلیون ریال
سرمایه در گردش: ۶۴۰۰۰ میلیون ریال
سرمایه کل: ۳۲۵۰۰۰ میلیون ریال

۵/۵ - (۱ امتیاز)