انواع تاسیسات گردشگری

تعاریف تاسیسات گردشگری مندرج در آئین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه بندی و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر فعالیت آنها مصوب ۱۳۶۸ و اصلاحات بعدی

   هتل: هتل نوعی مکان مسکونی اجاره ای است که معمولا برای مدت کوتاه به افراد اجاره داده می شود. هتل ها از امکانات اقامتی و گردشگری شهرها به حساب می آیند و بیشتر مورد استفاده مسافران و گردشگران قرار می گیرند هتل ها دارای تعداد زیادی اتاق هستند که گاه به چند صد اتاق میرسد. علاوه بر اتاق ها و سوئیت های اقامتی، هتل ها دارای امکانات جنبی گوناگونی هستند. رستوران استخر شنا، کافی شاپ و سالن اجتماعات نمونه هایی از امکانات هتل ها هستند. معمولا مشتریان هتل در اتاق ها و سوئیت هایی که دارای تخت خواب توالت و حمام مجزا هستند ساکن می شوند.

   هتل آپارتمان: به اقامتگاههایی اتلاق میشود که واحد اقامتی در آنها نه بصورت اتاق بلکه بصورت آپارتمان بوده و دارای اتاق خواب، پذیرایی، آشپزخانه و سرویس بهداشتی بوده و بصورت مبله تجهیز شده و در اختیار مهم انان قرار می گیرد. هتل آپارتمان به یک فضای اقامتی اطلاق میشود که موجبات اقامت و زندگی یک خانواده حداقل چهار نفره را فراهم نماید و شامل اطاق نشیمن، پذیرائی، آشپزخانه، حداقل یک اتاق خواب، حمام توالت، دستشوئی و رختکن باشد. که از چند آپارتمان مستقل و مجزا تشکیل شده و بعضا دارای فضاهای خدماتی مشترک چون رستوران می باشد.

   متل: اقامتگاههایی هستند که بصورت مجموعه یا منفرد در مسیر راههای ارتباطی اصلی عمدتاً برای مسافران عبوری احداث می شوند متل ها شبیه هتل ها بوده با این تفاوت که متل ها معمولا در سطح ساخته می شوند و از فضای سبز و تفرجگاه های وسیع تری برخوردارند ولی هتل ها بیشتر از سه طبقه را دارا می باشند. متل ها اصولا در خارج از شهر و در حومه و در بین جاده ها ساخته میشوند. در تعریف متل میتوان گفت که هتلی است که در آن مسافران میتوانند با خودروی شخصی وارد شده و حتی خودرو را مقابل درب اتاق خود پارک نمایند. یکی از مشخصه های اصلی متلها عدم وجود لابی در آنهاست چرا که میهمانان به مجرد وارد شدن به متل بدون نیاز به پیاده شدن کلید اتاق خود را از رسپشن دریافت نموده و مستقیماً به سمت اتاق خود رانندگی می نمایند. در طراحی و ساخت متلها تاسیس امکاناتی مانند : فروشگاه تعمیرگاه اورژانس و واحدهای امدادی اماکن ورزشی کارواش و … پیش بینی می گردد.

   واحدهای خدمات رفاهی بین راهی: به واحدهای اقامتی، پذیرایی و تفریحی نظیر هتل رستوران و .. درون مجتمع های خدمات رفاهی بین راهی(دارای مجوز از سازمان حمل و نقل و پایانه ها) گفته میشوند که ملزم به اخذ مجوز ساخت و بهره برداری از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری می باشند.

   پانسیون: در شهر واقع شده و تعدادی اتاق، سالن غذاخوری به اندازه ای که بتواند غذای ساکنان اتاق ها را تأمین نماید. کتابخانه و سالن مطالعه و اتاق تلویزیون در آن پیش بینی و آماده شده است پانسیون معمولاً اتاق را به صورت ماهانه و یا سالانه اجاره داده و مشتریان دیگری را از خارج هتل برای صرف غذا نمی پذیرد. بر همین اساس معمولاً سالن غذاخوری پانسیون فقط به اندازه احتیاج اتاق ها در نظر گرفته میشود. در پانسیون ها مقرارت خاصی وجود دارد و مسافران می بایست در ساعات معینی برای صرف صبحانه، نهار و شام سرمیز حاضر شوند و تا ساعت مشخصی نیز درب ورودی پانسیون باز است.

   زائر سرا: زائر سرا نوعی مکان اقامتی است که بیشتر در نزدیکی امامزاده ها و اماکن مذهبی بنا میشود. زائرسراها ممکن است همانند هتل دارای اتاقها و سوئیت های مجزا باشند اما معمولا چون مورد استفاده گروهی کاروانهای زیارتی قرار میگیرند دارای خوابگاه های گروهی با تختخواب یا بدون تختخواب هستند.

   سفره خانه سنتی: سفره خانه مکانی است که باید در آنجا انواع غذاهای محلی ارائه شود و کارگران لباس سنتی به تن داشته باشند و معماری، فضاسازی و دکور سفره خانه بر اساس سنت آن منطقه باشد تا زمانی که مسافری وارد سفره خانه می شود آداب، فرهنگ و رسم و رسوم سنتی آن منطقه را مشاهده کند. سفره خانه های سنتی باید دارای ساختار درونی متناسب با معماری اصیل منطقه بوده و تنها غذاهای اصیل و بومی را عرضه کنند.
   مهمانپذیر: تأسیسات اقامتی ساده و ارزان قیمتی هستند که عموماً خدمات اقامتی ارائه میدهند و از نظر کیفیت پایین تر از هتل ها قرار دارند. این تاسیسات اغلب دارای سرویس بهداشتی و آشپزخانه مشترک بوده و به منظور سهولت رفت آمد تمرکز این مکان ها در مراکز اصلی شهر می باشند. مهمانپذیرها دارای درجات مختلفی هستند که به ترتیب از مهمانپذیر ممتاز درجه یک – دو – سه از کیفیت آنها کاسته میشود. اتاق های چهارتخته پنج تخته و شش تخته از انواع رایج اتاق های موجود در مهمانپذیرها هستند. برخی از این اماکن دارای اتاق های یک تخته و دو تخته و یا اتاق های دارای امکانات مستقل نیز هستند.

   مراکز اقامتی جوان: نوعی اقامتگاه شبانه روزی اجاره ای است که مهمانان بیشتر به صورت گروهی در اتاقها یا سالنهای بزرگ اقامت می کنند که میتوان آنرا مهمانپذیر جوانان نامید. معمولا هر مهمان دارای یک تخت است که در یک اتاق مشترک با تعداد دیگری از مهمانان قرار گرفته است. معمولا امکانات بهداشتی(حمام و توالت) و نیز آشپزخانه در بیرون از اتاقها و به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار میگیرند شبانه روزی ها بیشتر مورد استفاده جوانان گردشگر و مسافران معروف به یک یکر به معنی گردشگر کوله پشتی قرار می گیرند. مراکز اقامتی جوانان معمولا ارزانقیمت ترین مکانهای اقامتی مسافرتی به حساب می آیند. هزینه نگه داری از آنها در مقایسه با هتل ها ناچیز است و خدمات آنها نیز ابتدایی است.

   تفرجگاه: این نوع اقامتگاهها فضاهای باز و آزادی هستند که هیچگونه تأسیساتی ندارند و صرفاً بخاطر زیبایی محل برای برافراشتن چادر یا اقامت در فضای باز مورد استفاده مسافران قرار می گیرند نمونه این نوع اقامت را میتوان تقریباً در تمامی شهرهای توریستی مشاهده کرد.

   اردوگاه گردشگری: اردوگاههای گردشگری به محلها و پارکهایی اطلاق میشود که به منظور استراحت و اقامت مسافران و گردشگران به وجود آمده و اغلب دارای فروشگاهها و ساختمانهای کوچک اقامت و یا کومه ها و چادرهای متعدد و محل استقرار چادرهای شخصی گردشگران میباشد که میتواند جهت اقامت شبانه مورد استفاده مسافران واقع گردد.

   کمپینگ: واحدهایی هستند فصلی با نصب چادر و یا به صورت کانکس که در فضای باز طراحی شده، معمولا استفاده کنندگان از این واحدها باید امکانات رفاهی و اسکان شخصی خود را همراه داشته باشند و تنها از فضای محیط و سرویس های بهداشتی و خدمات جانبی این محلها استفاده میشود. مبالغ پرداختی نیز جهت اقامت به مراتب کمتر از هتل ها و مهمانپذیرها و سایر واحدهای اقامتی می باشد.

   محوطه کاروان: محوطه هایی که برای استقرار کاروان ها (اتاقک هایی چرخ دار و متحرک است که به وسیله خودرو یا اسب یا جابجا میشود و بیشتر مخصوص افرادی است که قصد مسافرتهای طولانی مدت را دارند.) طراحی و ساخته میشود. و شامل آشپزخانه، سرویس بهداشتی و حمام می باشد.

   مراکز سرگرمی و تفریحی (مراکز تعطیلات): به تاسیساتی گفته می شود که مجموعه ای از واحدهای گردشگری ساخته شده به صورت خود پذیرایی بوده و یا خدمات پذیرایی را ارائه میکنند فروشگاه ها، سالن های تفریحی، رستوران، اغذیه فروشی ها، تسهیلات ورزشی، شهربازی ها، فضاهای تفریحی و بازی، مجتمع گردشگری، اقامتگاه تسهیلات تورگردانی از جمله خدمات مختلفی است که می تواند در این مراکز به گردشگران ارائه شود. تسهیلات ساحلی، تاسیسات چشمه های آب معدنی، مجتمع های سیاحتی و تفریحی نیز بخشی از این تاسیسات هستند که می توانند تحت پوشش استانداردهای مربوطه در آیند. همچین در اکثر این تاسیسات واحدهای ساخته شده دارای اتاق مانند، هتل کلبه و ویلا عرضه می شود. واحدهای اقامتی خود پذیرایی مانند خانه های تعطیلات کاروانی آپارتمان ها و ویلاها نیز در این مقوله می گنجند. ممکن است در این مناطق فضای مناسب اردوگاهی وجود نداشته باشد.

   دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی: دفتر خدمات مسافرتی در زمینه تنظیم برنامه های مسافرتی فروش بلیط مسافرت ذخیره مکان اخذ روادید، تنظیم و انجام مسافرت گروهی داخلی و خارجی و هرگونه خدمات ایرانگردی و جهانگردی فعالیت می
نماید.

   مناطق نمونه گردشگری: منطقه نمونه گردشگری منطقه ای است با مرز و بوم مشخص و مساحت معین که در جوار جاذبه های تاریخی، فرهنگی، مذهبی طبیعی و گردشگری کشور که به منظور ارایه خدمات به گردشگران توسط بخش غیر دولتی تاسیس و اداره میشود این مناطق در چهار سطح محلی استانی ملی و بین المللی دسته بندی شده و برای صدور مجوز نیازمند مصوبه هیات وزیران می باشند.

   اقامتگاهها با مالکیت زمانی:
در اینگونه اقامتگاهها، مالکیت حداکثر ۴۰ از ظرفیت واحد اقامتی به صورت مالکیت زمانی مشاع یا مالکیت زمانی منافع با کسب مجوز از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به افراد متعدد واگذار می شود.

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: