طرح احداث شهرک حمل و نقل بار

شهرک حمل و نقل بار محلی است به منظور ساماندهی امور حمل و نقل کالا که در آن اغلب فضاهای مورد نیاز از سوی شرکت حمل و نقلی تهیه و در اختیار رانندگان و صاحبان کالا قرار داده‌ می‌شود. ضوابط حاکم بر این شهرک از نظر مدیریت حمل و نقل تابع ضوابط و مقررات وزارت راه و از سایر نظرات تابع قوانین و مقرارت شهری است.اداره این شهرک ها توسط شرکتهای حمل و نقل انجام می گردد.در واقع احداث شهرک حمل و نقل بار باعث کنترل هرچه بیشتر بر امنیت جابجایی بار و کاهش هزینه ها و کمتر کردن ترافیک بیرون شهری و همچنین باعث راحتی ورفاه حال رانندگان میشود.

اهداف اصلی که از تاسیس و بهره‌برداری از پایانه‌های عمومی بار مدنظر بوده است عبارتند از:

۱- ارائه خدمات رفاهی به رانندگان وسایل نقلیه در زمینه‌های گوناگون از قبیل استراحتگاه، سرویسهای بهداشتی، ورزشی، تعمیرگاهها، فروشگاهها، پارکینگ‌ها، امکانات فرهنگی و ….
۲- ارائه آموزشهای عمومی و تخصصی به رانندگان وسایل نقیله و کلیه عوامل دست اندر کار سیستم حمل و نقل جاده ای.
۳- ایجاد امنیت ترافیکی جهت شهروندان از طریق تفکیک ترافیک شهری از ترافیک سنگین(برون شهری) و کاهش آلودگی (صدا، هوا، ارتعاشات لرزشی) ناشی از عبور وسایل .
۴- ارائه اطلاعات مربوط به حمل کالا در منطقه و سهولت دسترسی به آن.
۵- امکان اعمال مدیریت منسجم برسیستم های حمل و نقل جاده ای.
۶- کنترل و افزایش ضریب امنیت جابجایی کالا.
۷- تسهیل و تسریع در امر جابجایی کالا.
۸- امکان اولویت بخشیدن به حمل و نقل کالاهای استرتژیک و هماهنگ کردن ناوگان ترابری با سیاستهای موضعی و منطقه‌ای.
۹- جلوگیری از دپو محمولات کارخانه‌ها و کاهش هزینه‌های انبارداری.
۱۰- به حداقل رساندن تردد کامیونهای یکسر خالی و درنتیجه کاهش نرخ خدمات حمل و نقل کالا.
۱۱- ایجاد زمینه های اشتغال در زمان اجرای طرح، بهره‌برداری و نگهداری از پایانه ها با توجه به مشاغل وابسته به حمل و نقل و حرفه های جانبی.
۱۲- جلب توجه رانندگان کامیونهای ترانزیت بلحاظ وجود امکانات کامل خدماتی، رفاهی دراین مجموعه‌ها.
۱۳- ایجاد مراکزی مناسب و قابل اطمینان برای رانندگان و صاحبان کالا و ایجاد امنیت خاطر آنها برای حفظ وسایل نقلیه .
با این حال از دیدگاه عملی و آنچه در واقعیت عینی و ملموس کشور روی داد، به نتیجه نرسیدن و محقق نشدن بسیاری از آرمانها و خواسته های اولیه بود.

مهمترین دلایلی که عدم استقبال از پایانه های عمومی را بدنبال داشت عبارت بودند از:

۱) طولانی شدن زمان بهره‌برداری (با توجه به نقش سرمایه‌گذاری، مدیریتی و بهره‌برداری دولتی) که سبب افت در سود دهی این تسهیلات میشدند.
۲)متقاضی و‌ سرمایه‌گذار جدیدی که وارد این مجموعه‌ها میشد نمیتوانست تصوری از وضعیت جدید کاری خود داشته باشد و با توجه به ریسک سرمایه‌گذاری و … محافظه کارانه دست به هر اقدامی میزد.
درنتیجه شرکتهای توانمند و با جاذبه‌های بالای فعالیتی تمایلی به انتقال به این اماکن پیدا نکرده و نهایتا، با توسل به اجبارمدیریت شهری و متولیان حمل ونقل برخی از این شرکتها مکان خود را تغییر دادند.نارضایتی متولی و سرمایه گذاری دولتی ( که عموما” منفعتی ملموس از قبال این تصمیم و برنامه‌ریزی نداشت) از یکسو و نارضایتی شرکتهای حمل‌و‌نقلی از کمبود فضاها، از دست رفتن هویت تملیکی مؤسسات و مهمتر از همه کاهش نقش تصدی گری و اعمال نفوذی آنها از سوی دیگر، سبب شد تا در رویه مذکور و در نوع صدور مجوز موافقت اصولی ساخت این مراکزتغییراتی حاصل آید و در ادبیات حمل ونقلی مبحث جدیدی تحت عنوان شهرک حمل ونقل Logistic city)) مورد توجه واقع شود.

‌تعریف پایانه بار:

«پایانه بار محلی است به منظور ساماندهی امور حمل و نقل کالا و ارائه خدمات مورد نیاز رانندگان وسیله نقلیه عمومی باری و دارای کلیه تأسیسات و امکانات برای ارائه خدمات وابسته به حمل و نقل کالا (از قبیل سالن اعلان بار، مؤسسات و شرکتهای حمل و نقل کالا و … ) و تعیین نرخ خدمات حمل و تعیین مقصد با مشارکت راننده، شرکت یا مؤسسه و صاحب کالا می‌باشد.»

نتایج حاصل از احداث شهرکهای حمل و نقل در زمینه مدیریت حمل ونقلی علاوه بر مواردی که از احداث پایانه های عمومی بار مدنظر بود عبارتند از:

۱- اداره این شهرکها توسط شرکتهای حمل و نقل انجام می گردد.
۲- هرشرکت حمل‌و‌نقل می تواند در شهرک دارای تأسیسات و امکانات مستقل غیر مشاع باشد در واقع براساس نوع درخواست میتواند برای خود فضای کار و خدمت به مشتریان ایجاد کند.
۳- جلوگیری از سرمایه گذاری بالا و موازی صاحبان شرکتهای حمل و نقل
۴- شرکتهای حمل‌و‌نقل بطور مستقل به کامیونداران خدمات بهتر و در فضای مناسبتری ارائه می کنند. در واقع دراین نوع از ساخت و سازها شرکتهای حمل و نقل از امکان بیشتری برای حضور در عرصه فعالیتهای حمل‌و‌نقلی برخوردار بوده، سرمایه گذاری مورد نیاز احداث شهرک حمل و نقل از طریق مشارکت فعالان حمل و نقل تأمین و پرداخت میگردد.
۵- نظارت متمرکز دولتی
۶- شرکتهای باربری در شهرکهای حمل‌و‌نقل برخلاف پایانه‌های عمومی خدمات خصوصی ارائه می‌کنند. تأثیر‌گذاری پایانه عمومی بلحاظ ماهوی و عملکردی از یک طرف و تصمیم گیری مدیران بخش حمل و نقل از سوی دیگر، باعث شده بود تا خدمات خصوصی که از جانب شرکتهای حمل و نقل ارائه می شدند، بکل حذف گردد.
۷- گام برداشتن در جهت حذف پدیده یکسر بار انتظار می رود که این شیوه باعث همکاری و هم زیستی مسالمت آمیز هرچه بیشتر بین شرکتهای حمل و نقل و کامیونداران گردد.

عمده منافعی که مدیریت شهری از قبل تاسیس این شهرک ها بدست میآورد عبارتند از:

۱- سالم سازی محیط
۲- تأمین بهداشت روانی و سلامت آمد‌ و شد شهروندان با توجه خارج کردن کامیونها از جریان ترافیک شهری
۳- پیشگیری از اتلاف وقت
۴- ارائه خدمات آموزشی به کامیونداران
۵- تأمین راحت و مناسب خدمات شهری مورد نیاز شهرک

شهرک حمل و نقل بار واحد های زیر را شامل میشود :

۱) ساختمان اداری شامل بخشهایی مربوط به ارباب رجوع، کارمندان و مدیریت
۲) استراحتگاه رانندگان شامل خوابگاهها، سرویس و حمام، آشپزخانه و استراحتگاه
۳) نمازخانه و وضوخانه برای کارمندان
۴) توقفگاهها (کامیون و سواری)
۵) انبار و سوله
۶) استراحتگاه بین راهی و مهمانسرا
۷) مسجد
۸) رستوران
۹) پمپ بنزین و گازوئیل
۱۰) واحدهای تجاری
۱۱) تاکسی سرویس
۱۲) آتش نشانی

ظرفیت های شهرک حمل و نقل بار

تیپ یک با لحاظ مساحت هر شرکت و موسسه حمل و نقل معادل ۵۰۰۰
تیپ دو با لحاظ مساحت ساختمان و موسسه حمل و نقل معادل ۳۰۰۰

حداکثر زمین مورد نیاز برای احداث شهرک حمل و نقل بار

تیپ یک :
– درجه یک ۴۵/۸۸ (هکتار)
– درجه دو ۳۱/۶۸ (هکتار)
– درجه سه ۱۸/۷۳۲  (هکتار)
– درجه چهار ۱۷/۷۳۲ (هکتار)
تیپ دو :
– درجه یک ۳۳/۴۸ (هکتار)
– درجه دو ۲۳/۲۸ (هکتار)
– درجه سه ۱۴/۳۱۲ (هکتار)
– درجه چهار ۱۳/۷۱۲(هکتار)

دستگاه صادرکننده موافقت اصولی برای احداث شهرک حمل و نقل بار

سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای
وزارت راه و شهرسازی

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار احداث شهرک حمل و نقل بار

نرخ برابری دلار : ۲۵۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۱۷۵ هزار مترمربع
زیربنای کل : ۵۲ هزار مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۳۷ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۶۱ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی : ۳۲ درصد

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: