پرورش گوسفند شاروله

نژاد شاروله یکی از نژادهای مشهور گوسفند در جهان است. خاستگاه گوسفند شاروله کشور فرانسه است و هنوز هم این دام در سراسر فرانسه پرورش داده می شود. این گوسفند یک نژاد گوشتی-شیری است که پرورش آن در کشورهای دیگر نیز رایج است.
گوسفند شاروله تونایی تولید گوشت بالایی دارد و معمولا در مراتع آزاد و نیمه آزاد چرا می کند. زمان جفت گیری این گوسفندان در فصل پاییز است.
درصد دوقلوزایی در این گوسفندان بالا بوده و بره های متولد شده اغلب سنگین و با لاشه بدون چربی هستند. رشد بره های شاروله سریع بوده و از نظر ژنتیکی برای اصلاح نژادی گوسفندان دیگر بسیار مناسبند. کشور فرانسه سالیانه ۴۰ تا ۵۰ درصد از مواد ژنتیکی گوسفند را از نژاد شاروله صادر میکند.
میزان باروری در گوسفندان نژاد شاورله قابل توجه است و درصد دوقلوزایی آنها نیز بالاست. این گوسفندان در فصل تولید مثل اغلب باردار می شوند و اغلب در ماه دسامبر زایش دارند. بره زایی در ماه دسامبر ۱۸۰ درصد و در ماه فوریه ۲۰۰ درصد است.
بره هایی که در فوریه تا مارس متولد می شوند به همراه مادرانشان در مرتع پرورش داده می شوند. این بره ها درصد لاشه قابل توجهی در حدود ۵۳- ۵۰% دارند. بره های شاروله اغلب کم چرب و عضلانی دارند. این گوسفند ها در قسمت کمر و ران ماهیچه زیادی دارند.
درصد لاشه نژاد شاروله بیشتر از سایر نژاد ها است و به همین دلیل اغلب برای تولید گوشت پرورش داده می شوند. از قوچ های این نژاد برای اصلاح نژادهای دیگر و تولید بره زایی عضلانی استفاده می شود.

ویژگی های ظاهری نژاد شاروله

جثه متوسط تا برزگ و عضلانی
کمر دراز و ران و کپل بسیار ماهیچه ای
پاهای کوتاه و فاقد پشم

خصوصیات گوسفند شاروله

اهداف انتخاب نژاد عبارتند از ویژگی‌های تولید گوشت (رشد، سازگاری، کیفیت لاشه) و در عین حال حفظ ویژگی های مادر (بلوغ زود رس، باروری، توانایی شیردهی) که برای بره قابل توجه است.
در این نژاد اندازه بدن متوسط تا بزرگ، کمر دراز و ران و کپل بسیار ماهیچه ای است. شاروله نژادی بارور، عضلانی، با پاهای کوتاه و فاقد پشم است. میش‌ها دارای فصل تولید مثلی طولانی و پرکار هستند. میش های شاروله دوقلوزایی بالایی دارند، به طوری که میش هایی که در دسامبر زایش دارند دارای بره زایی ۱۸۰ درصد و میش هایی که در فوریه زایش می کنند دارای بره زایی ۲۰۰ درصد هستند. بره های این نژاد بصورت سنتی در ماههای فوریه تا مارس بدنیا می آیند و به همراه مادرانشان در مرتع نگهداری می شوند در صد لاشه بره ها قابل ملاحظه بوده ورقمی در حدود ۵۳- ۵۰% می باشد. لاشه بره های تولیدی این نژاد گوشتی لخم و کم چرب دارند. دارای ماهیچه زیاد به ویژه در قسمت کمر و ران هستند. درصد لاشه بیشتر از سایر نژادهاست. از قوچ های این نژاد به عنوان یک نر نهایی برای افزایش میزان رشد و ماهیچه ای بودن بره ها استفاده می شود. این نژاد ارزش شیر دهی در خور توجهی دارد که بخاطر آن درجه ارزش گذاری بالائی در مسابقات کسب کرده و جوایز زیادی را به خود اختصاص می دهد. این نژاد در شرایط آب وهوائی زمستانی بدلیل مقاومت قادر به زنده ماندن وتولید می باشد و میش های این نژاد در زمستان فقط شبها به آغل ها آورده می شوند و در تمام مدت در مراتع و پس چرها به چرا مشغول می باشند. برنامه اصلاح نژادی شاروله بر اساس کیفیت رشد دام ولاشه بوده که منجر به دستیابی حداکثری سود دهی برای پرورش دهندگان این نژاد گردیده است در حال حاضر برنامه وآزمونهای زیادی برای بهبود عملکرد واصلاح نژاد این نژاد در فرانسه و دنیا صورت می گیرد. همه ساله تعداد ۸۰۰/۰۰۰راس دام بصورت طبیعی جفت گیری می کنند ولی تحت کنترل وثبت مشخصات بوده واطلاعات تولیدی مرتبا جمع آوری می گردد و نیز هر سال تعداد ۱۰۰/۰۰۰راس میش نیز از تکنولوژی تلقیح مصنوعی به روش لاپاراسکوپی بارور می گردند.

این نژاد درحال حاضر در بیش از ۲۵ کشور دنیا از جمله کانادا، ژاپن، سوئیس، لهستان، اسلواکی، ترکیه، چین ونیز در کشور‌های اروپای شرقی نیز پرورش می یابد

ویژگی های گوسفند شاروله

نام علمی : Charollais sheep – Ovis aries
افزایش وزن روزانه: گرم ۳۵۱
تعداد بره به دنیا آمده در هر زایمان: کیلوگرم ۱٫۸
وزن بره نر ۷۰ روزه: ۱۵٫۹ کیلوگرم
میزان دوقلوزایی در هر زایمان: ۱۸۰ درصد
وزن گوسفند ماده بالغ: ۹۵-۸۰ کیلوگرم
وزن گوسفند نر بالغ: ۱۱۰-۱۷۰ کیلوگرم
,وزن قوچ بالغ ۱۱۰-۱۷۰ کیلوگرم

میزان سرمایه مورد نیاز جهت طرح پرورش گوسفند شاروله

بودجه: کمتر از ۵۰۰ میلیون تومان
ظرفیت طرح: ۵۰ راس مولد
تعداد اشتغال طرح توجیهی پرورش گوسفند شاروله: ۲ نفر
مساحت زمین مورد نیاز جهت پرورش گوسفند شاروله : ۱۰۰۰ متر مربع
نرخ برابری دلار: ۱۸۰۰۰۰ ریال
تعداد سال ساخت: ۱ سال
سرمایه ثابت: ۳۷۰۰ میلیون ریال
سرمایه در گردش: ۱۲۰۰ میلیون ریال
سرمایه کل: ۴۹۰۰ میلیون ریال

۵/۵ - (۲ امتیاز)