طرح بازیافت الیاف نساجی

طبق تعریف هر گونه ماده یا شیئی که مصرف کننده آن را دور انداخته، قصد دور انداختن داشته باشد و یا می بایستی دور انداخته شود، تحت عنوان ماده ضایعاتی تعریف میگردد. امروزه میزان تولید مواد ضایعاتی توسط انسان بطور روز افزونی در حال افزایش است. ضایعات جامد نساجی را می توان در دو گروه ضایعات مصرف کننده و محصولات جانبی حاصل از فرآیند های تولید در صنایع تولید الیاف و منسوجات طبقه بندی نمود.
استفاده مؤثر از منابع طبیعی و بهره گیری از ضایعات قابل بازیافت، روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می کند، چون ضایعات بازیافت شدنی هم مزایای اقتصادی و هم مزایای زیست محیطی دارند. چون هزینه های مواد اصلی، عمده هزینه های تولید نخ را تشکیل می دهند، لذا کاهش هزینه های مواد خام، مزایای قابل توجهی را برای ریسندگان فراهم می کند.
ضایعات صنعت نساجی به دو گروه عمده ضایعات تولیدی و ضایعات پس از تولید تقسیم می شوند. ضایعات تولید، مواد خام هر گام تولید هستند که نمی توانند به دلایل مختلف به انتهای تولید برسند. برای ریسندگان نخ، این ضایعات می توانند در هنگام تمیز کردن الیاف یا در زمان شانه کردن الیاف استیپل کوتاه از الیاف بلند در ماشین شانه زنی و موارد دیگر ایجاد شوند. این ضایعات تمیز یا کثیف در الیاف دوباره نمی توانند مورد استفاده قرار گیرند. بعد از کارخانه ریسندگی، ضایعاتی در شکل های نخ و پارچه وجود خواهد داشت که آنها به بازیافت جهت استفاده مجدد برای تولید نیاز دارند. ضایعات پس از تولید عمدتا به لباس های کهنه و مندرس مربوط می شوند که می توانند بازیافت شوند و ممکن است دوباره در صنعت نساجی یا در دیگر تولیدات مورد استفاده قرار گیرن
بازیافت کردن منسوجات به دلیل هم مزایای اقتصادی و هم مزایای زیست محیطی از اهمیت زیادی برخوردار است. این کار از بسیاری آلودگی ها و فرآیندهای شدید انرژی که جهت ایجاد منسوجات از طریق مواد تازه مورد استفاده قرار می گیرند، جلوگیری می کند.
با بهره گیری از بازیافت، نیاز به فضای دفن زباله نیز کاهش پیدا می کند. منسوجات منجر به مسائل زیادی در محل دفن زباله می شوند. الیاف مصنوعی تجزیه نمی گردند. پوشاک پشمی می توانند تجزیه شوند، اما باعث تولید متان می گردند که در گرمایش جهانی مشارکت خواهند داشت.
از طریق بازیافت، فشار بر روی منابع تازه کم می شود. این موضوع به تعادل مبالغ پرداختی منجر می گردد، چون ما مواد کمتری برای نیازهای خودمان خریداری می کنیم.
وقتی الیاف به صورت محلی موجود باشند، از منطقه دیگری حمل نمی گردند، بنابراین آلودگی کم می شود و در مصرف انرژی صرفه جوبی می گردد. وقتی در هنگام فرآوری، تولیدات به رنگ زنی مجدد یا شستن دوباره نیاز پیدا نمی کنند، انرژی کمتری مصرف می شود. زمانیکه به شستشوی وسیع از طریق حجم های زیادی از آب، همانند کاری که برای پشم خام انجام می شود، نیاز نیست، پساب آب کم می شود. تقاضا برای مواد شیمیایی منسوجات، مانند عوامل رنگ زنی و ثابت کننده کاهش پیدا می کند.
صنعت نساجی از جمله مهم ترین صنایع کالاهای مصرفی به شمار می آید. با این حال صنعت نساجی به یکی از آلوده کننده ترین صنایع نیز متهم شده است. نه تنها تولید، بلکه مصرف منسوجات نیز باعث تولید ضایعات می شود. ایجاد ضایعات نساجی از نظر تجاری توسط تولید کالاهای نساجی تحت تأثیر قرار می گیرد. تولید بالاتر، مقدار ضایعات بیشتری ایجاد می نماید. این موضوع به نوبه خود، تابعی از تقاضای مصرف است که تحت تأثیر وضعیت اقتصادی قرار می گیرد.
وقتی این مسئله بتواند یک تأثیر محدود بر روی تولید ضایعات در بخش تولیدی داشته باشد، می تواند تأثیر بسیار بیشتری بر روی تولید ضایعات منسوجات خانگی ایجاد نماید. جهت محاسبه این مشکل، صنعت نساجی بسیاری از معیارها را برای کاهش مشارکت منفی این ضایعات به محیط زیست در نظر گرفته است.
یکی از این معیارها، بازیافت منسوجات است که الیاف بازتولیدشده از ضایعات نساجی را مورد استفاده مجدد قرار می دهد. تولید ضایعات به گونه ای است که به صورت طبیعی بازیافت می شوند و عمدتا قابل تجزیه زیستی هستند.
پس از ظهور انقلاب صنعتی، انواع مختلفی از ضایعات به وجود آمدند که اغلب قابل تجزیه زیستی نبودند و بسیار خطرناک محسوب می شدند. تولید همیشه با انواع مختلف آلودگی همراه بوده است که این موضوع به خصوص در کاشت، تولید و فرآوری پنبه، انواع مختلفی از ضایعات که بیش از نیمی از آنها دوباره مورد استفاده قرار می گیرند را آزاد می کند.

بازیافت فیزیکی

در بازیافت فیزیکی، ضایعات تولیدی و محصولات پسامصرف به محصولات جدید با استفاده از فرآیندهای بهسازی یا فرآوری ضایعات پلاستیک های ترکیبی تبدیل می شوند. به دلیل سادگی، ارزانی و سازگار با محیط زیست بودن این فرآیند، بازیافت فیزیکی بیش از بازیافت شیمیایی مورد توجه و پذیرش است.

بازیافت شیمیایی

بازیافت شیمیایی باعث تبدیل پلیمرهای سنگین وزن مولکولی به مواد سبک وزن مولکولی می شود. مواد به دست آمده می توانند به عنوان واکنش هایی برای آماده سازی دیگر پلیمرها و واکنش ها مورد استفاده قرار گیرند. بازیافت ضایعات نساجی را می توان به عنوان راه حلی برای بسیاری از مسائل اقتصادی، محیطی و اجتماعی به کار برد.
اگرچه بازیافت نساجی یک سابقه تاریخی دارد، اما در سال های اخیر به دلیل رشد فرهنگ مد و جهان غرب که باعث افزایش مصرف منسوجات و تولید ضایعات متناظر شده است، توجه به مسئله بازیافت دوچندان گردیده است. کمترین هزینه و تأثیر منفی بر روی محیط زیست زمانی حاصل خواهد شد که یک مؤلفه بتواند به محصول اولیه خود بازیافت شود که این مسئله بازیافت حلقه بسته نامیده می شود.
وقتی بتوان از این مؤلفه در محصول دیگری که معمولا به خواص مورد تقاضای کمتری نیاز دارد استفاده کرد، دومین حالت مناسب برای بازیافت حاصل خواهد شد که از جمله این حالت می توان پارچه صندلی ماشین که به مواد محافظ بازیافت می شود، اشاره کرد.

بازیافت ضایعات نساجی

ماشین بازیافت ضایعات نساجی الیاف از ۳-۶ سیلندر تشکیل شده است. نوع زننده ای که در این ماشین استفاده شده است غلتک های کاردینگ می باشند. پوشش این سیلندرها فلزی (متالیک) است که دارای ساختمان نواری فلزی صاف ثابت و پیوسته می باشد، که دندانه ها بر روی آن با کوچکترین فاصله ممکن و به وسیله فرآیند شبیه عملیات پانچ کردن بریده می شود.
دندانه های نسبتاً بزرگ برای پوشش سیلندرها در این ماشین استفاده میشود (پوشش دندان ارهای). تراکم دندانه ها و سرعت سیلندرها به ترتیب از عقب به جلو افزایش مییابد. با هدایت توده تکه های پارچه توسط تسمه به سمت قسمت تغذیه (غلتک تغذیه و میز)، لایه تکه های پارچه در عرض سیلندر کاملاً محکم گرفته می شود. نفوذ پوشش سیلندر و جهت حرکت سیلندر در خلاف لایه تغذیه، موجب کنده شدن الیاف و ایجاد تکه های خیلی کوچک پارچه از لایه تغذیه میگردد. الیاف جدا شده توسط جریان هوایی که توسط مکش بعد از سیلندر به وجود می آید، به قسمت تغذیه سیلندر بعدی منتقل میگردد ولی تکه های خیلی کوچک به دلیل جرم بیشتر نمیتوانند با جریان هوا تحت شتاب قرار گیرند و بر روی تسمه ای که در زیر سیلندرها قرار می دارند ریزش می کنند که مجدداً به قسمت تغذیه هدایت می شوند. با توجه به اینکه این عمل بصورت متوالی چندین بار انجام می شود در انتها فقط الیاف بازیافت شده از ماشین خارج می گردند. در شکلی زیر نمایی از ماشین بازیافت الیاف ارائه گردیده است.

کد آیسیک مرتبط با صنعت بازیافت الیاف نساجی

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
کد آیسیک بازیافت الیاف نساجی ۳۷۲۰۵۱۲۳۰۴

کد تعرفه گمرکی مرتبط با صنعت بازیافت الیاف نساجی

با جستجو در اطلاعات گمرک تا امروز تعرفه گمرکی اختصاصی به این محصول اختصاص نیافته لذا میزان واردات و صادرات آن نا مشخص میباشد.

مراحل بازیافت ضایعات نساجی

شستشوی مراحل بازیافت ضایعات نساجی

در مرحله شستشوی مراحل بازیافت ضایعات نساجی با جمع آوری ضایعات حاصل از روش تولید و زباله ها در سطح شهر، ابتدا دکمه ها، زیپ ها و سایر متعلقات مربوط به البسه جدا می شود. برای تمیز کردن و از بین بردن مواد خارجی و ناخالصی ها از روی پارچه ها یک شستشوی مناسب لازم و ضروری می باشد که بدین منظور از حوضچه های شستشو که اغلب برای شستشوی کالای پشمی به کار میرود، استفاده میشود.
این ماشین به علت اعمال نیروی مکانیک ضربه ای زیاد (توسط چنگال های آن) برای پارچه ها که حاوی ناخالصی و مواد خارجی زیاد می باشند، مناسب است. این ماشین دارای ۵ حوضچه میباشد که شکل زیر طرح یک حوضچه از ماشین Swing Rake را نشان میدهد که پارچه ها به وسیله انتقال دهنده ورودی D به داخلی اولین حوضچه شستشو منتقل می شود و در روی صفحه مشبک B و به وسیله چنگال های متحرک A به طرف جلو رانده می شود و عمل شستشو انجام می گیرد و سپس انتقال دهنده خروجی E پارچه ها را به طرف غلتک های فشاردهنده F هدایت میکند. این غلتک های فشار دهنده محلول فشرده شده از کالا را به این حوضچه واریز می کند و کالای فشرده شده را به طرف انتقال دهنده ورودی حوضچه بعدی هدایت میکند

دسته بندی مراحل بازیافت ضایعات نساجی

در مرحله دسته بندی مراحل بازیافت ضایعات نساجی با توجه به اینکه ضایعات پارچه ای از کارخانه های بافندگی، کارگاه های تولید پوشاک و زباله خشک دارای تراکم متفاوت میباشند و در سیستم های مختلف بافندگی تولید شده اند، دسته بندی پارچه ها توسط کارگرهای ماهر دسته بندی امری ضروری میباشد. در شکل زیر نمایی از بخش دسته بندی ضایعات نساجی توسط افراد ماهر را نشان میدهد.

برش در مرحله بازیافت ضایعات نساجی

برش در مرحله بازیافت ضایعات نساجی جهت برشی پارچه ها از دستگاه کاتر استفاده می شود که پارچه بر روی تسمه تغذیه دستگاه به صورت دستی ریخته می شود و سپس به سمت یک جفت سیلندر هدایت میگردد. با فشاری که توسط سیستم پنوماتیکی ایجاد میگردد و قابل تنظیم میباشد پارچه ها به صورت متراکم به دو تیغه برشی تحویل داده می شود که این دو تیغه با زاویه ۹۰ درجه مانند یک قیچی عمل می نماید. عرض قیچی ۶۰cm و رنج طول برش آنها از ۱۰mm تا ۲۰cm قابل تنظیم می باشد. تنظیمات دستگاه کارتر براساسی تراکم و نوع بافت منسوج انجام میگیرد بنابراین در این طرح از دو دستگاه کارتر استفاده می شود تا بتوان همزمان از منسوجات با تراکم متفاوت و بافت های مختلف استفاده نمود. در شکل زیر نمایی از ماشین کاتر ارائه شده است.

وضعیت واحد های فعال بازیافت الیاف نساجی

در نمودار زیر تعداد و ظرفیت واحدهای بازیافت الیاف نساجی در کشور به تفکیک استان آمده است

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح بازیافت الیاف نساجی

ظرفیت تولید سالیانه : ۱۳۰۰ تن
نرخ برابری دلار : ۲۵۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۴۰۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۱۲۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱۸ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۶ میلیارد تومان
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۳.۸ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی : ۳۲ درصد

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: