طرح تولید قوطی کنسرو

قوطی عبارتست از ظرفی اساساً چهارگوش یا گرد ساخته شده از ورق حلب یا آلومینیوم با ظرفیت بسته بندی حداکثر ۵ کیلوگرم مواد. قوطی مواد غذایی یک نوع بسته بندی برای محافظت از مواد غذایی است و یا بعبارت دیگر سیستمی است که کالاهای مظروف خود را در فاصله تولید تا مصرف حفظ کرده و آن را از آسیبهای گوناگون مصون می دارد.
انواع قوطی از نظر وزن کالاهای مظروف آنها شامل موارد ذیل است:
قوطی ۵۰۰۰ گرمی، ۲۰۰۰ گرمی، ۱۰۰۰ گرمی، ۵۰۰ گرمی، ۵۰۰ گرمی کوتاه (قطر ۹,۹ سانتیمتر)، قوطی ۴۰۰ گرمی (ارتفاع ۸۵ و قطر ۷۳ میلیمتر)، قوطی ۳۳۰ گرمی (مخصوص آبمیوه)، قوطی ۲۷۵ گرمی، قوطی ۲۰۰ گرمی (مخصوص تن ماهی)، قوطی ۱۷۵ گرمی و قوطیهای کششی ۳۰۰، ۲۰۰ و ۷۰ گرمی. شمای ذیل تقسیم بندی انواع قوطی فلزی را نشان می دهد.
شکل قوطی کنسرو از نظر ظاهری معمولاً استوانه ای بوده و از سه قسمت بدنه، سر و کف تشکیل شده است که دو قسمت سر و کف کاملاً مشابه یکدیگر می باشند.
سطح خارجی سر و کف در صورتی می تواند پوشش قلعی معادل ۸,۲ گرم در متر مربع داشته باشد که با پوشش ثانوی از لاک مقاوم در برابر زنگ زدگی پوشانده شود. در غیر اینصورت حداقل پوشش قلع برابر ۶,۵ گرم در متر مربع تعیین می شود
سطح داخلی قوطی کنسرو باید دارای پوششی از لاک مقاوم در برابر عوامل فیزیکی و شیمیایی باشد. بطور کلی لاک باید دارای هیچگونه مواد سمی نبوده و در محتوی قوطی ایجاد ترکیبات سمی ننماید و حلالهای آلی بر روی آن بی اثر باشد، چسبندگی کافی بر قوطی داشته و در برابر صدمات فیزیکی ناشی از حمل و نقل که بر سطح خارجی قوطی وارد می شود، مقاوم باشد و شکنندگی ایجاد نکند. در خصوص قوطی های لوبیا سبز و نخود سبز با توجه به وجود مواد پروتئینی سولفوره لاک و میزان ضخامت آن باید دقیقاً رعایت گردد.
قوطی هایی که تولید می شود معمولاً در آنها باز بوده و موقعی سرپوش به بدنه متصل و درب بندی می شود که قوطی از مواد غذایی پر شده باشد. درب بندی قوطی به طریق درببندی مضاعف می بایست صورت گیرد بطوریکه دو لبه بدنه بطریقه چفت و بست در یکدیگر درگیر شوند.

موارد مصرف و کاربرد محصول

قوطیهای فلزی اعم از قوطیهای کنسرو و … بـرای بـسته بنـدی مـواد غـذایی بـه منظـور محافظت آنها در برابر عوامل فساد، افزایش ماندگاری مواد غذایی، حمـل و نقـل آسـانتر و سریعتر استفاده می شود.

بررسی کالاهای جایگزین و تجزیه و تحلیل اثرات آن بر مصرف محصول

امروزه قوطی به عنوان پیشرو و گونه ای از بسته بندی به دلیل سهولت در استفاده، استحکام بالا، جذابیت ظاهری، انعطاف در موارد مصرف، سهولت نگهداری و قابلیت بازیافت از نظر ملاحظات زیست محیطی و … از مقبولیت خاصی برخوردار است.
قوطیهای فلزی در صنایع کنسرو سازی از جایگاه خاصی برخوردارند، زیرا این ظروف امکان درزبندی محکم و مناسب را دارند و در نیتجه مواد غذایی درون آنها برای مدت طولانی از فساد مصون خواهد بود.
ظروف شیشه ای در مواردی می تواند جایگزین قوطی های فلزی باشد لیکن استحکام و حمل و نقل قوطیهای فلزی بیشتر است. همچنین درب بندی قوطیهای فلزی، امکان تماس با هوا و در نتیجه فساد مواد را کاملاً منتفی می سازد که چنین درب بندی محکم و دقیقی در ظروف شیشه ای امکانپذیر نمی باشد.
ظروف پلاستیکی نیز از نظر بهداشتی عموماً ظروف مناسبی برای نگهدای مواد غذایی نمی باشند و همچنین درب بندی دقیق آنها نیز مشکل است. بنابراین در مواردی امکان جایگزینی ظروف فلزی کنسرو با سایر ظروف وجود دارد اما بطور کلی ظروف پلاستیکی و شیشه ای جایگزین کاملاً مناسبی برای ظروف فلزی از نظر نگهداری درازمدت مواد و سهولت حمل و نقل محسوب نمی شوند.

اهمیت استراتژیکی کالا در دنیای امروز

امروزه صنعت بسته بندی از مهمترین صنایع بین رشته ای محسوب می گردد. این صنعت می تواند کشورها را در نفوذ به بازارهای جهانی یاری نموده، از ضایعات محصولات تولیدی بویژه در بخش مواد غذایی کاسته و ضریب سلامت و بهداشت عمومی را افزایش دهد. مواد غذایی که امروزه بصورت قوطی کنسرو عرضه می گردد دارای گستره وسیعی بوده و از جهت صرفه جویی در وقت و تأمین مواد غذایی مورد نیاز، مورد استقبال خانواده ها قرار گرفته است.
در حال حاضر فاسد شدن مواد غذایی یک مشکل اساسی در توزیع و مصرف این مواد است که با استفاده از صنعت بسته بندی و کنسرو کردن آن می توان آن را به حداقل رساند. تأمین و تضمین سلامت عمومی یکی از مواردی است که میتوان با بسته بندی مناسب مواد غذایی به آن دسترسی پیدا کرد. امروزه بسیاری از مواد غذایی کشورهای جهان سوم به علت نبود بسته بندی و نگهداری از بین می رود (به گفته کارشناسان صنایع غذایی و تبدیلی کشاورزی حدود۳۰ الی ۵۰ درصد ) و این در حالی است که میزان اتلاف در کشورهای صنعتی کمتر از ۵ % است. در کشور ما حدود ۳۰ %محصولات کشاورزی بدون استفاده مفید، ضایع می گردد. لذا با رشد و توسعه صنعت بسته بندی بویژه کنسرو مواد غذایی می توان از ضایعات محصولات کشاورزی جلوگیری کرده و با صدور اینگونه فرآورده ها ارز قابل توجهی را وارد کشور نمود.
با وجود پیشرفت تکنولوژی و دست یابی بشر به روشهای مختلف بسته بندی کالا، قوطی فلزی شاید مطمئن ترین، آسان ترین و اقتصادی ترین روش برای عرضه بسیاری از محصولات کشاورزی، دامی و دریایی در جهان و مسلماً در ایران است.
شاید نتوان فروشگاه یا نمایشگاهی در زمینه مواد غذایی یافت که در آن خبری از قوطی غذایی نباشد و اگر قدری به اطراف خود نگاه کنید و یا به روستاهای دورافتاده و مناطق کوهستانی که فقط محل عبور کوهنوردان است بروید با قوطی مواجه خواهید شد و به واقع در زندگی مدرن امروزه، اگر قوطی حذف شود، زندگی بسیاری مختل خواهد شد. از آنجا که ایران کشوریست وسیع با آب و هوای گوناگون، عدم آلایش خاک آن به آلاینده های مختلف و آفتاب فراوان، محصولات کشاورزی و دامی بصورت طبیعی و با طعم و مزه
عالی در حجم فراوان با کمترین سرمایه گذاری بدست می آید و قاعدتاً باید از بازار خوبی برخوردار باشد اما با مروری بر وضعیت موجود و آمار مربوط به ضایعات این محصولات و برگشت آنها از بازارهای مختلف در شرایطی که محصولات مشابه سایر کشورها حتی با کیفیت پایین تر، از فروش خوبی برخوردار است، چنانکه پیگیر مسئله شده و آنرا دقیقا مورد بررسی قرار دهیم، یکی از مهمترین عوامل این وضعیت ناخوشایند، نحوه بسته بندی است و این امر جایگاه صنعت بسته بندی و اهمیت آن را نشان می دهد.
قوطی فلزی اگرچه رایج ترین وسیله عرضه بسیاری از محصولات بخصوص مواد کشاورزی و دامی است ولی بعلت گرانی قیمت مواد اولیه و حساسیت تولید نیازمند به استفاده از روش های مدرن و تولید انبوه جهت استفاده از صرفه جویی های حاصله برای کاهش
قیمت تمام شده و در عین حال حفظ کیفیت لازم می باشد و همین امر باعث لزوم انجام سرمایه گذاریهای ثابت سنگین و بکارگیری ماشین آلات بسیار مدرن و پیشرفته گردیده است.
در نتیجه منابع تأمین ماشین آلات و مواد اولیه مرغوب محدود و برای بسیاری از کشورهای جهان، صنعتی وابسته محسوب می گردد.
میزان وابستگی این صنعت در ایران بخصوص در زمینه قوطیهای غذایی از نظر ماشین آلات ۱۰۰ %و از نظر مواد اولیه حدود ۹۵ %می باشد. (فقط تینر، مرکب، مایع لاستیک و سیم مسی که مواد جنبی می باشند از منابع داخلی قابل تأمین می باشد.)

کد آیسیک مرتبط با صنعت تولید قوطی کنسرو

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.

کد تعرفه گمرکی مرتبط با صنعت تولید قوطی کنسرو

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.

مراحل تولید قوطی فلزی

با روش‌های نخستین، یک کارگر خوب و ماهر، چهار قوطی در هر روز تولید می‌کرد، این در حالی است که امروزه سرعت تولید خطوط قوطی‌سازی پیشرفته حتی به بیش از هزار قوطی در دقیقه می‌‌رسد. در طول سال‌های پس از پیدایش صنعت قوطی‌سازی تغییرات بسیاری در ماشین‌آلات و دانش این فن‌آوری ایجاد شده است و همواره شاهد پیشرفت و شنیدن اخبار جدید در این زمینه هستیم.
افزایش سرعت تولید به بیش از یک هزار قوطی در دقیقه، افزایش استحکام قوطی‌ها، به وجود آمدن اشکال و اندازه‌های متنوع، استفاده از تزیینات چاپی بر روی قوطی و ابداع درهای متنوع موسوم به راحت بازشو (Easy Open) در آن‌ها در کنار کاهش وزن قوطی شاخص‌های اصلی روند پیشرفت قوطی‌سازی به شمار می‌‌آیند.

روش‌های تولید قوطی فلزی

تولید قوطی کنسرو از جنس ورق قلع‌اندود، برخلاف تصور عموم که آن را آسان می‌‌دانند، مستلزم دانستن بسیاری از مهارت‌های نوین و فن‌آوری‌های روز است
دقت و ابعاد قطعات در تجهیزات و ماشین‌آلات تولیدی تابع تولرانس‌هایی در حد چند میکرون است که این صنعت را در گروه صنایع دقیق جای می‌‌دهد. مهم‌ترین انواع قوطی، قوطی فلزی غذایی یا غیرغذایی به‌صورت دوتکه یا سه‌تکه هستند.

الف– قوطی دو تکه (۲-Piece can)

۱- قوطی دو تکه Drawn& Wall Ironed can DI: قوطی‌های دو تکه بلند که در اثر عملیات و اتو شدن ورق در قالب کشش شکل می‌‌گیرد و کف و بدنه آن‌ها از یک جنس است.
۲- قوطی دو تکه کششی: قوطی‌های دو تکه با عملیات کشش با نسبت کشش کم‌تر و جریان مواد به داخل قالب تولید می‌‌شود و بدنه و کف قوطی از یک جنس هستند.

مراحل تولید قوطی دو تکه
۱- لاک اندود کردن ورق قلع‌اندود در خط لاک‌زنی
۲- برش ورق‌های بدنه به شکل زیگزاگ یا ساده و یا بدون برش در روش تغذیه ورق Sheet Feading
۳- تغذیه ورق قلع‌اندود به داخل پرس و تولید قوطی دو تکه کششی با لبه برگردانده شده در پرس مخصوص که عملیات کشش و بازکشش (Draw& Redraw)، برش زواید (Trimming) و برگرداندن لبه‌ها در آن یکجا انجام می‌‌شود.
اغلب خطوط قوطی‌سازی در ایران در طول دهه اخیر با انواع ماشین‌آلات جدید و مدرن تجهیز شده‌اند. گرایش‌ به استفاده از ورق‌های قلع‌اندود نازک‌تر جهت صرفه‌جویی در مصرف مواد اولیه از مشخصه‌های اصلی این خطوط محسوب می‌‌شود. کاهش ضخامت ورق‌ها در کنار افزایش سرعت تولید، مسلتزم رعایت هر چه بیشتر محدوده‌های کیفی مختلف مورد نیاز در تولید مواد اولیه، مخصوصاً ورق‌های قلع‌اندود است.
گفتنی است که طرح چاپ شده روی قوطی‌های دو تکه کششی با نرم‌افزار مخصوص طراحی می‌‌شود. در این نوع قوطی‌ها طرح چاپ شده روی ورق پس از کشیده شدن شکل اصلی خود را پیدا می‌‌کند. شرکت اسپانیایی لاجی‌تک از جمله مراکزی است که این سرویس را انجام می‌‌دهد و بسیاری از شرکت‌های ایرانی طرح خود را به آن‌جا سفارش می‌‌دهند

ب – قوطی سه تکه (۳-Piece can)

۱- قوطی با بدنه درزجوش: بدنه قوطی بعد از رول شدن با روش جوشکاری الکتریکی مقاومتی (Electrical Resistance Welding) ERW به‌صورت سیلندر در می‌‌آید
۲- قوطی با بدنه درزجوش لیزری
۳- قوطی با بدنه درز لحیمی (این روش به علت آلودگی ناشی از آلیاژ لحیم‌کاری کنار گذاشته شده است.)
۴- روش‌های دیگری نیز برای دوخت درز بدنه قوطی وجود دارد که در کشور ما متداول نیست.

مراحل تولید قوطی سه‌تکه
۱- لاک‌اندود کردن ورق قلع‌اندود در خط لاک‌زنی
۲- برش قطعات بدنه قوطی (Body Blank) در دستگاه قیچی دوبل (Dublex Slitter)
۳- تولید سیلندر بدنه قوطی در دستگاه بدنه‌ساز
۴- پوشاندن درزجوش بدنه از داخل توسط پودر یا لاک به روش الکترواستاتیک جهت حفاظت این قسمت از خوردگی
۵- پخته شدن و چسبیدن پودر (یا لاک بیرون درز) به سیلندر بدنه در کوره مخصوص (Seam Coating Curing Oven)
۶- انجام عملیات: تقسیم بدنه (Parting)، کنگره‌ای کردن (Beading)، تغییر شکل سطح مقطع قوطی، برگرداندن لبه بدنه (Flanging)، دوخت کف به بدنه (Seaming) که در یک یا چند مرحله و در یک یا چند ماشین با توجه به نیاز و نوع تجهیزات به‌کار گرفته شده در پایان عملیات تولید صورت می‌‌پذیرد

نکات مورد توجه و مشکلات و محدودیت‌های مربوط به ورق قلع‌اندود در صنعت قوطی‌سازی به‌طور مختصر به‌صورت زیر است:
۱- مشخصات ورق مصرفی پیشنهاد شده از سوی سازنده ماشین در دستگاه‌های بدنه‌ساز قوطی مخصوصاً دستگاه‌های با سرعت بالا لازم است به دقت رعایت شود
۲- رعایت جهت نورد (Rolling Direction) در خطوط تولید بدنه قوطی با روش جوشکاری مقاومتی الزامی است
۳- عدم رعایت تولرانس‌های ابعاد در یک باندل ورق، عملیات لاک‌زنی و ایجاد نوار دقیق بدون لاک (Margin) و برش قیچی بدنه را دچار اشکال سازد
۴- عملیات برگرداندن لبه‌ها برای ورق‌های با سختی بیشتر از حد معین با روش چرخشی (Spin Flanging) انجام می‌‌شود در حالی که این عملیات برای ورق‌های با تمپر و سختی کم با روش حدیده‌ای (Die Flanging) صورت می‌‌پذیرد، هزینه قطعات و تجهیزات روش چرخشی به مراتب بیشتر از روش دوم است.
رفتار برگشت فنری ورق (Spring Back) در شرایط یکسان از نظر قطعات و ماشین‌آلات تولید، با تغییر در سختی ورق تغییر نموده و فاکتورهای دوخت قوطی به عنوان اساسی‌ترین عامل کیفی محصول تغییرات آشکار می‌‌نماید
پروفیل قطعات به‌کار رفته جهت ایجاد کنگره (Bead) در بدنه قوطی ثابت است و تغییرات سختی ورق، در میزان عمق این کنگره‌ها و در نتیجه ممان اینرسی به‌دست آمده و مقاومت در برابر فشارهای داخلی قوطی پر شده، تأثیر چشمگیر دارد
۵- اغلب ماشین‌آلات صنعت قوطی‌سازی در ایران با ورق (Sheet) قلع‌اندود تغذیه می‌‌شود و به علت فقدان امکانات لاک و چاپ کلاف (رول) در کشور این نوع محصول مورد مصرف مستقیم قرار نمی‌‌گیرد.
۶- قلع: تحقیقات نشان می‌‌دهد افزایش قلع مستلزم افزایش جریان جوشکاری است. تغییرات خارج از حدود استاندارد، از کیفیت جوش درز بدنه و مقاومت آن در برابر فشارهای مختلف ناشی از فرایند مواد غذایی کاست.
اگرچه پوشش قلع در اصل جهت افزایش مقاومت ورق در برابر خوردگی، قابلیت جوشکاری و لحیم‌کاری و لاک‌کاری و ایجاد ظاهری خوشایند، بر ورق پایه به‌کار می‌‌رود، تجارب به‌دست آمده نشان می‌‌دهد که وجود قلع همچنین سایش قطعات تولید را کاهش و شکل‌پذیری ورق را افزایش داده و بهبود می‌‌بخشد. افزایش قلع اگرچه عامل اصلی افزایش قیمت تمام شده ورق محسوب می‌‌شود و با جریان جوش رابطه معکوس دارد ولی در قوطی‌های کششی و فرایند اتوکاری نقش مفید و مستقیم دارد.
از پدیده‌هایی که در مورد قلع ورق‌ها قابل ذکر است چسبیدن ذرات قلع به‌صورت جوش سرد به قطعات تولیدی است. این ذرات در طول زمان به قطعاتی که وظیفه شکل‌دهی ورق را به عهده دارند، چسبیده می‌‌شوند که لازم است زدوده شوند. قطعاتی مانند طبق‌های دوخت (Seaming Chuck)، قرقره‌های دوخت (Seaming Rollers) و رولرهای بدنه‌ساز در معرض این مشکل واقع می‌‌شوند.
۷- غیرفعال کردن (Passivation): این کار جهت افزایش مقاومت سطح ورق در برابر اکسیداسیون و ارتقای کیفیت لاک‌کاری و چاپ صورت می‌‌گیرد. دو روش برای غیرفعال نمودن متداول می‌‌باشد: در روش ۳۱۱ محلول دی‌کرومات سدیم به‌صورت کاتدیک بر روی ورق نشانده می‌‌شود. عمده سازندگان از این روش بهره می‌‌گیرند. روش ۳۰۰ که با فرو بردن ورق در محلول کرومات سدیم به آسانی انجام می‌‌شود، به علت آلودگی محیط‌زیست، در کشورهایی که آلودگی محیط زندگی و آب و خاک از اهمیت بالایی برخوردار است دیگر مورد توجه نمی‌‌باشد.
۸- روغن‌کاری (Oiling): با مراجعه به دستورالعمل‌های بهداشتی صنایعی که با ورق قلع‌اندود سروکار دارند، تنفس و تماس مستمر با ذرات و گازهای فلزات ناشی از فرایندهای مختلف تولید و شکل‌دهی این‌گونه ورق‌ها با عملیات جوشکاری، گداختن، برش، سنگ‌کاری و ماشین‌کاری، به خاطر وجود ذرات کربن، کروم، آهن، منگنز، نیکل، سیلیکون و قلع، مستلزم رعایت نکات ایمنی و تمهیداتی است تا عوارض کم‌تر‌ی به بار آورند. از جمله مواردی که در کاهش ذرات گرد و غبار ناشی از عملیات بر روی ورق‌های قلع‌اندود مؤثرند، استفاده از روغن‌های مجاز و مناسب برای صنایع غذایی است که در این مرحله به‌کار می‌‌رود، این روش از جذب رطوبت محیط نیز جلوگیری می‌‌کند.
مقادیر روغن و توزیع یکنواختی و عمر آن اهمیت به سزایی در کیفیت لاک‌کاری و عملیات پوشش‌دهی ورق دارد. بهتر است این روغن با روش‌های متعارف قبل از ورود به مراحل پوشش‌دهی، کنترل و تحت بررسی قرار گیرد.
۹- بسته‌بندی ورقع قلع‌اندود: بسته‌بندی نامناسب و قابلیت نفوذ رطوبت محیط تا زمان مصرف به همراه نفوذپذیری شدید ناشی از خاصیت کشش سطحی موجود بین ورق‌ها‌، خسارت جبران‌ناپذیری به این تولید صنعتی وارد می‌‌سازد.

مواد لازم جهت پوشش قوطی

در صورت لزوم جهت پوشش داخلی و یا خـارجی قـوطی (بـسته بـه مـورد) از مـواد ذیـل استفاده می شود:
الف – لاک (Laquer )
نظر به اینکه بسیاری از موادی که در بسته های فلزی بسته بندی می شوند، بـسیار فعـال بوده و در مدت زمان کوتاهی با بسته ها واکنش نشان می دهند و سبب خوردگی مـی گردنـد، لذا با قراردادن یک لایه نازک بین بسته و محصول مانع این کار می شـوند. بـدیهی اسـت ایـن لایه برای محصولات مختلف متفاوت است تـا از ترکیـب احتمـالی محـصول بـا لایـه محـافظ، جلوگیری شود.
لاک مصرفی جهت قوطیهای مواد غذایی عبارتست از: محلول رزیـن یـا ترکیبـی از رزیـن و روغن های خشک شونده در حلالهای فرار شیمیایی که پس از پختن به صورت لایه ای سـخت بر روی ورق باقی می ماند.

شرایط صادرات

برای صادرات این گونه از محصولات پس از اخذ تأییدیه از موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران محدودیت خاص دیگری با توجه به اهمیت موضوع صادرات کالاهای غیر نفتی وجود ندارد. لیکن با توجه به اینکه محصول تولیدی جزو محصولات حجیم بوده و حمل ونقل آن در مسافتهای طولانی مقرون بصرفه نمی باشد، تقریباً در تمامی کشورها قوطی کنسرو مورد نیاز صنایع غذایی در داخل کشور تولید می گردد و واردات و صادرات آن چندان اقتصادی و قابل توجیه نمی باشد. صادرات این محصول میتواند تنها به کشورهای همسایه از جمله بازار عراق صورت گیرد.

وضعیت واحد های فعال تولید قوطی کنسرو

در نمودار زیر تعداد و ظرفیت واحدهای تولید قوطی کنسرو در کشور به تفکیک استان آمده است .

جدول واحد های فعال تولید قوطی کنسرو

در جدول زیر تعداد و ظرفیت واحدهای تولید قوطی کنسرو در کشور به تفکیک استان آمده است .

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح تولید قوطی کنسرو

ظرفیت تولید سالیانه : ۵۰۰۰ تن
نرخ برابری دلار : ۲۸۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۳۰۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۱۶۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۳۸ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۲۹ میلیارد تومان
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۱۹ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی : ۳۷ درصد