طرح تولید پاستیل

پاستیل که برخی از افراد به آن آبنبات ژله‌ای نیز می‌گویند، نوعی شیرینی نقلی و کوچک است که حالت لاستیکی مانند دارد. به کارگیری ژلاتین در تهیه پاستیل، سبب شده تا این خوراکی خوشمزه حالتی نرم و جذاب داشته باشد؛ به گونه ای که در زمان خوردن، سریع در داخل دهان آب می‌شود.
صنعت پاستیل سازی یکی از مستعدترین صنایع جهت سرمایه گذاری در حیطه مواد غذایی می باشد. پاستیل یا آبنبات ژله ای نوعی آبنبات کوچک و لاستیکی مانند است که از ترکیب شکر، طعم دهنده، شربت گلوکز، رنگ های خوراکی و ژلاتین بدست می آید ویژگی برجسته ای که این آبنبات را در بین سایر خوراکی های این سبکی معروف کرده است، حالت ژله ای یا ژلاتین موجود در آن می باشد که به محض قرار گرفتن در دهان به راحتی آب شده و حالت چسبندگی پیدا می کند. مدت زمانی که طول می کشد تا پاستیل در دهان آب شود، تحت تاثیر مقدار ژلاتین موجود در ترکیبات پاستیل می باشد.

خالق اولین پاستیل جهان

شاید مشهورترین نوع پاستیل، پاستیل خرسی باشد، تکه ای ژلاتین طعم دار که با رنگ خوراکی همراه شده و پاستیل هایی یک سانتیمتری و خوشمزه به شکل خرسی به وجود آورده، بهتر است بدانید که شروع تاریخچه پاستیل با تولد همین خرس های کوچک و رنگارنگ آغاز می شود. اگر شما چای کیسه ای را با لیپتون می شناسید و قهوه فوری را با نسکافه، باید بدانید که پاستیل هم با خرس های هاریبو شناخته می شود و اما داستان تولد این خرس های خوشمزه و بند انگشتی چیست؟
سال ۱۲۹۰ بود که یک کارگر ساده کارخانه آبنبات سازی در شهر بن آلمان به نام » هانس ریگل « تصمیم عجیبی گرفت. او زمانی که به استخدام این کارخانه درآمد دستمزد بخور و نمیری داشت برای همین همیشه ایده راه اندازی کسب و کاری برای خودش را در سر داشت تا مزد زحمت هایش مستقیم بر سر سفره خودش بیاید و مجبور نباشد آن را با کارفرما تقسیم کند در آن زمان آبنبات طرفداران زیاد بین المللی داشت و هانس که تنها تخصصش قنادی و شیرینی پزی بود بالاخره تصمیم گرفت از کارخانه جدا شده و شرکت آبنبات سازی خودش را تأسیس کند تنها کارمند او همسرش و تنها دارایی اش یک کیسه شکر، یک تخته مرمری، یک کتری، یک اجاق و یک وردنه بود و البته کوله باری از تجربه.
هانس به همراه همسرش گرترود که در محل کار قبلی اش کسب کرده بود و هیچ سرمایه دیگری نداشت هر روز در آشپزخانه شان آبنبات های رنگی تولید می کردند و بعد سوار بر دوچرخه آن ها را به شهر برده و می فروختند چیزی نگذشت که آبنبات های دست ساز هانس به محبوبیت رسید و او نام هاربیو را برای محصولات خانگی اش که برگرفته از اسم خودش بود انتخاب کرد. روز به روز آبنبات های هاریبو طرفداران بیشتری پیدا می کرد و طی دو سال هانس موفق شد سرمایه اندکی جمع کند بعد از دو سال تصمیم گرفت برای رونق بخشیدن به کسب و کارش با تولید کنندگان بزرگ وارد رقابت شود به دنبال ترفند جدیدی بود که متوجه شد نوعی آبنبات میوه ای محبوبیت خاصی بین افراد جامعه دارد برای همین تصمیم گرفت دستی در تولید آبنبات هم ببرد. اما برای قوام بیشتر آبنبات هایش به طور اتفاقی از ژلاتین هم استفاده کرد مواد لازم دستور ساخت بسیار ساده بود کمی ژلاتین، رنگ خوراکی، شکر و طعم میوه.

کد آیسیک مرتبط با صنعت تولید پاستیل

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
با توجه به بررسی های انجام شده کد آیسیک پاستیل به شرح جدول ذیل می باشد

شرح محصولکد آیسیک
پاستیل۱۵۴۳۴۱۲۴۴۹

 

کد تعرفه گمرکی مرتبط با صنعت تولید پاستیل

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.
با توجه به بررسی های انجام شده کد تعرفه گمرکی پاستیل به شرح جدول ذیل می باشد

شرح محصولکد تعرفه گمرکی
پاستیل۱۷۰۴۹۰۰۰

 

مواد خام مورد استفاده در پاستیل

دستورالعمل های تولید پاستیل به طور معمول توسط تکنسین های با تجربه مواد غذایی و شیمیدانان توسعه می یابد. با ترکیب مواد مختلف، آنها می توانند ویژگی های مختلف پاستیل ها مانند بافت، طعم و ظاهر آن ها را کنترل کنند. مواد اولیه اصلی برای تولید پاستیل شامل آب، ژلاتین، شیرین کننده، طعم و رنگ است.
عنصر اصلی برای تولید پاستیل ، همان ویژگی های ژله ای ژلاتین است. این پروتئین حاصل از بافت حیوانی است که در هنگام قرار دادن در آب، محلول های ضخیم یا ژل را تشکیل می دهد. هنگامی که در غلظت مناسب مورد استفاده قرار می گیرد، ژلاتین بافت جویدنی و چسبناک به پاستیل را می دهد. با این حال، از آنجایی که این ژلاتین ها به گونه ای هستند که هرچه بیشتر گرما ببینند نازک تر می شوند، پاستیل های تولید شده خاصیت ” آب شدن در دهان” را دارا هستند. بافت و مدت زمانی که طول می کشد تا پاستیل در دهان اصطلاحا آب شود، می تواند با استفاده از مقدار ژلاتینی که مورد استفاده قرار می گیرد، کنترل شود.
از آنجا که ژلاتین یک ترکیب کاملا بدون مزه و بدون بو است، از چربی، شیرین کننده ها و طعم دهنده ها در تولید پاستیل استفاده می شود تا پاستیل ها طعم و مزه بگیرند و بتوان آن ها را به فروش رساند.
قندهای مختلفی را می توان به عنوان شیرین کننده به پاستیل ها اضافه کرد، به عنوان نمونه:
ساکاروز: این قند از چغندر یا نیشکر بدست می آید و میزان شیرینی بالایی به پاستیل تولید شده، می دهد.
فروکتوز: این قند به طور قابل توجهی شیرین تر از شیرین کننده های معمولی موجود در بازار است که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد.
شربت ذرت: این شیرین کننده نیز در خط تولید پاستیل مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا از کراستالیزه شدن قندهای دیگر و از بین رفتن مزه جلوگیری می کند. همچنین، شربت ذرت به پاستیل ها ساختار مقاوم تری می دهد، رطوبت محصول را حفظ می کند و همچنین هزینه محصول نهایی را کاهش می دهد.
سوربیتول: یکی دیگر از شیرین کننده ها سوربیتول است که از مزایای آن حفظ رطوبت پاستیل ها می باشد.
علاوه بر اینکه این شیرین کننده ها به محصول نهایی طعم و مزه می دهند، برخی از این شیرین کننده ها نیز از رشد میکروب در پاستیل ها جلوگیری می کنند.
شیرین بودن پاستیل ها تنها یکی از ویژگی های خاص این محصول است. طعم های مصنوعی و طبیعی نیز برای ایجاد طعم منحصر به فرد، در پاستیل ها استفاده می شوند.

فرمولاسیون تهیه پاستیل

۳ پایه مختلف برای تولید پاستیل وجود دارد.
پاستیل بر پایه ژلاتین
پاستیل بر پایه پکتین
پاستیل بر پایه کاراگینان
بسته به نوع بازار، می‌توانید پاستیل را با استفاده از انواع مختلف مواد اولیه تهیه کنید.
پاستیل‌ها از ژلاتین، پکتین، کاراگینان، شربت گلوکز، شکر، آب تصفیه شده، سیترات سدیم، عصاره میوه و گیاه، طعم‌ها، رنگ‌ها و کمی اسید سیتریک و غیره تهیه شده‌اند و همه این مواد را با ویژگی‌های مختلف ترکیب کرده تا بهترین طعم و بافت به دست آید.

فرآیند تولید پاستیل

در ابتدا پاستیل های اولیه تولید می شوند، سپس آن ها را درون سینی های سرامیکی می ریزند. سینی های پر شده از پاستیلی که هنوز فرم نگرفته، باید تا حدودی خنک شوند و سپس پاستیل شکل گرفته از سینی ها جدا می شود. در تولید انبوه پاستیل، بهبود قابل ملاحظه ای در افزایش سرعت و کارایی این فرآیند صورت گرفته است.

ترکیب کردن مواد خام

تولید پاستیل با مرحله ترکیب کردن آغاز می شود. کارگران کارخانه، که به عنوان سازنده شناخته می شوند، دستورالعمل های مندرج در دستورالعمل تولید پاستیل را دنبال می کنند و مقدار مناسب از هر مواد خامی که در دستورالعمل به آن اشاره شده در مخازن مخلوط اصلی می ریزند تا این مواد خام تشکیل دهنده پاستیل، با هم مخلوط شوند. این مخازن که مجهز به قابلیت مخلوط کردن، گرمایش و خنک سازی هستند، در سایز بزرگ ساخته شده اند. بسته به اندازه، ترکیب کردن این ترکیبات مواد خام پاستیل می تواند از یک تا سه ساعت طول بکشد.

کنترل کیفیت

هنگامی که این مرحله به اتمام رسید، مواد حاصله را به آزمایشگاه کنترل کیفیت ( QC) می فرستند تا از کیفیت آن مطمئن شوند و بررسی های لازمه را روی این مواد انجام دهند.

قالب گیری

بعد از اینکه مواد اولیه با هم ترکیب شده و آزمایش QC روی آن انجام شد، آن را به وسیله پمپاژ و یا انتقال به یک ماشین قالب گیری نشاسته می فرستند. این دستگاه می تواند چند عمل را به طور خودکار انجام دهد. این ماشین، ماشین قالب گیری نشاسته نامیده می شود زیرا نشاسته جزء اصلی است. در این دستگاه وجود نشاسته سه دلیل اصلی دارد که در ادامه به آن اشاره شده:
۱) وجود نشاسته باعث می شود که پاستیل به راحتی از قالب جدا شود در نتیجه جدا کردن آن به راحتی انجام می شود و پاستیل تولید شده خراب نمی شود.
۲) وجود نشاسته در طول تمام فرآیندها از جمله خشک کردن و خنک کننده، باعث می شود که مواد از جای خود درون قالب ها حرکت نکنند.
۳) در نهایت باعث می شود که رطوبت لازم به راحتی جذب پاستیل ها شود و به آنها بافت مناسب را می دهد.

نوار نقاله

فرآیند تولید پاستیل یک فرآیند به هم پیوسته است. در ابتدای این مرحله ، سینی هایی که حاوی پاستیل هایی هستند که سرد شده و شکل گرفته اند، در یک قسمت انباشته می شوند. سپس سینی ها یکی یکی با زمان بندی خاصی بر روی یک نوار نقاله قرار می گیرند که آن ها را به بخش بعدی خط تولید هدایت می کند.

جداسازی

هنگامی که سینی ها به وسیله نوار نقاله به این قسمت می رسند، با کمک دستگاه مخصوصی وارونه می شوند تا پاستیل ها از سینی(قالب) جدا شوند و بر روی یک صفحه فلزی که در حال ارتعاش است، ریخته شوند. عمل ارتعاش به همراه برس های نوسانی انجام می شود که تمام نشاسته های اضافی را از پاستیل ها جدا می کنند.

پاک سازی نشاسته

نشاسته اضافه ای که از روی پاستیل ها برداشته شده در فرآیندی مجددا مورد استفاده قرار می گیرد، اما ابتدا باید آن را تمیز، خشک و یا در غیر اینصورت بازسازی کرد.

بسته بندی

سپس پاستیل های آماده شده به وسیله نوار نقاله به قسمت بسته بندی ارسال می شوند و توسط پرکن بسته توزین و بسته بندی می شود.
اگر کره حیوانی از خامه ترش تهیه شده باشد در طول انبارداری در درجات خیلی پایین ممکن است عیوب شیمیایی در آنها رخ دهد.

تجهیزات مورد نیاز تولید پاستیل

دیازیتور
مدل بورد
نازل پلت
سینی محصول
هوپر
کندی کلینر
اویلر
دیگ بخار
تابلو برق
دستگاه بسته بندی
منبع سوخت
منبع آب
وسایل اطفای حریق
باسکول
کوره الکتریکی

واردات پاستیل

اکثر واردات پاستیل از کشورهایی نظیر چین، ترکیه، آلمان، امارات متحده عربی و ….. می‌باشد. شما عزیزان برای واردات پاستیل به کور نیاز به اخذ مجوزاتی خواهید داشت. واردات این محصول خوراکی مشمول رعایت قوانینی می‌باشد.

وضعیت واحدهای فعال تولید پاستیل

نمودار واحدهای فعال تولید پاستیل در کشور به تفکیک سال در شکل زیر آمده است.

پیش بینی وضعیت سرمایه گذاری طرح تولید پاستیل

ظرفیت تولید سالیانه : ۱۸۰۰ تن
نرخ برابری دلار : ۳۰۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۲۰۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۸۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱۸ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۵ میلیارد تومان
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۲ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی : ۴۲ درصد



درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید:

۵/۵ - (۸ امتیاز)