کاشت و پرورش درخت مورینگا

مورینگا بومی بخش‌هایی از آفریقا و آسیا و برگرفته از کلمه مورانگای است. تیره مورینگاسه در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد کرده و در اندازه‌های مختلف از گیاهان کوچک تا درختان عظیم وجود دارند.
بیشترین گونه کشت شده از این تیره درخت مورینگا اولیفیرا بومی شمال هندوستان بوده و به درخت معجزه نیز معروف است.
نوع مورینگا استنپوتلا (Moringa stenopetala) نیز بومی آفریقا بوده و در بسیاری از نقاط این قاره کشت می‌شود.
درخت مورینگا یکی از کمیاب ترین درختانی می باشد که از ارزش بسیار زیادی برخوردار است، نام دیگر این درخت گز روغنی می باشد که برخی آن را با نام درخت معجزه هم می شناسند،
گونه‌های مورینگا در بسیاری از محیط‌ها رشد سریعی دارند.
مورینگا از قرن ها پیش در جهان شناخته شده بوده ؛ در اطراف رود نیل به خصوص کشور سودان به شجره الرواق یا درخت زلال مشهور است، و از آن جهت کاهش کدورت آب استفاده می شود. از معروف ترین گونه های مورینگا، گونه اولیفرا بومی، در مناطقی در هند می باشد. گونه هایی از درخت مورینگا اولیفرا در آب و هوای خشک مقاوم هستند ، و در نواحی خشک و نیمه خشک و هم در نواحی مرطوب رشد می‏کنند. مورینگا با نام “درخت معجزه” نیز در جهان شناخته شده می باشد.
طبیعت ذاتی گیاه مورینگا گرم و خشک است، و به عنوان یکی از مغذی ترین و مفیدترین درخت در کره زمین شناخته شده است. متخصصان و طبیبان هندی ۴۰۰۰ سال است که مورینگا اولیفرا را کشف کرده و از آن برای درمان ۳۰۰ بیماری استفاده می کنند. از این رو مورینگا اولیفرا در هندوستان به درخت معجزه معروف است.
تمام بخش های گیاه مورینگا اولیفرا، هم برگ و هم چوب آن قابل استفاده هستند و می توانند باعث بهبود سلامت شما شوند، زیرا برگ های گرد و کوچک آن، دارای املاح معدنی، ویتامین آ، ویتامین سی، پروتئین، کلیسم، پتاسیم، منیزیم و بتاکاروتن می باشند.

در مجموع ۳ محصول اصلی از کشاورزی مورینگا وجود دارد:
۱- برگ/ پودر
۲- شاخه ها/ میوه ها
۳- بذرها/ روغن

کارشناسان و دانشمندان در ABC تکنولوژی خاصی را جهت اهداف متفاوت برای برگ، شاخه ها و بذرها طراحی کرده اند که برای استفاده بسیار خاص از محصول نهایی استفاده می شود.
از جمله مسائل اصلی که می تواند در طی کارگاه ها مورد بحث قرار گیرد می توان به تراکم درخت، مدیریت درخت، تعامل با درختان، باروری و آبیاری، کنترل آفات و بیماری ها، تعاملات درختان و زمان تولید برای کشاورزی اشاره کرد که برای اهداف مختلف از جمله موارد زیر مورد استفاده قرار می گیرد.

۱- تراکم مطلوب
۲- مدیریت درخت
۳- باروری و آبیاری
۴- حفاظت در برابر آفات و بیماری ها
۵- زمان تولید
۶- روش های برداشت
۷- اقتصادی بودن تولید مورینگا

مناطق مساعد کشت مورینگا

جنوب کرمان
جنوب سیستان و بلوچستان
منطق حاشیه خلیج فارس

چگونگی پرورش و کاشت درخت مورینگا

این گیاه در منطقه های گرمسیر و نیمه گرمسیر بهترین رشد خود را نشان خواهد داد اما با این وجود مردم سایر مناطق نیز می توانند از کاشتن درخت مورینگا در منازل خود و استفاده از مزاید آن نهایت لذت را ببرند.

پرورش درخت زیبای مورینگا

اما باید توجه داشت که انتخاب محیط مناسب برای پرورش گیاه مورینگا بسیار ضروری و مهم بوده و قرار دادن گیاه در معرض مستقیم نور آفتاب،نبود آب کافی و همچنبن خاک آلوده خطرناک است و ممکن است منجر به از بین رفتن گیاه شود. در مقابل نیز درخت مورینگا چندان میانه خوبی با سرما ندارد و اگر در منطقه ای زندگی می کنید که سرمای هوا بیش از حد است توصیه می کنیم کاشت درخت مورینگا را در گلدان انجام دهید و در فصل های تابستان و بهار آن را بیرون از منزل و در فصل زمستان و سرمای هوا آن را درون یک محفظه نگه دارید.

انواع کشت درخت مورینگا

کاشت درخت مورینگا می تواند از طریق قلمه های درخت،بذر ها و کیسه های پلاستیکی صورت بگیرد.

کشت گیاه مورینگا توسط قلمه ها:

هر سال پس از این که میوه دادن گیاهان متوقف می شود،برای این که رشد تازه ای صورت بگیرد بایستی شاخه ها را قطع کرد و این شاخه ها(قلمه ها) برای کاشتن درخت جدید بسیار عالی و ایده ال هستند

کشت بذر مورینگا در زمین

بذرهای مورینگا دوره های نهفتگی ندارند و می توانند به زودی رشد کرده و کاشته شوند. بذرهای مورینگا به اندازه یک نخود بزرگ هستند و بال دارند. بذرها برای جوانه زدن نیاز به نور خورشید ندارند.
بهتر است بذرها را بطور مستقیم جایی بکار ببریم که درختان قرار است آن جا کشت شوند. نهال های جوان شکننده هستند و اغلب می توانند پیوند را زنده نگه دارند. برای کاشت بذر به طور مستقیم در زمین چندین مرحله وجود دارد که در ادامه شرح داده می‌شود:
۱. یک ناحیه را با خاکی سبک و شنی انتخاب کنید به گونه ای که نه با خاک رس سنگین باشد و نه اینکه بسیار روان باشد.
۲. حفر سوراخ هایی با عمق ۱ فوت (۳۰ سانتی متر). سوراخ ها را با خاک خالی پر کنید. کمپوست یا کود باعث می شود تا رشد درخت تسهیل گردد، حتی اگر درختان مورینگا بتوانند در خاک های فقیر رشد کنند.
۳. کشت ۳ تا ۵ دانه در هر سوراخ به میزان ۲ اینچ (۵ سانتیمتر) به صورتی که جدا از هم باشند. همچنین توجه شود که این ابعاد فراتر از سه برابر عرض بذر (تقریبا ½ اینچ یا ۱.۵ سانتی متر – اندازه ی کوچکترین عدد) تجاوز نکند.
۴. خاک را به اندازه کافی مرطوب نگه دارید تا خاک بالا خشک شود و گیاهان در حال ظهور را متوقف کند، اما نباید بیش از حد مرطوب باشد و یا دانه های دیگر از آب اشباع شده و دچار پوسیدگی شوند.
۵. هرگاه نهال به اندازه چهار تا شش اینچ رشد کرد، سالم ترین نهال را در زمین نگه دارید و بقیه را حذف کنید. موریانه ها و کرم ها می توانند یک جوانه جوان را از پای درآورند؛ لذا اقدامات لازم برای حفاظت از گیاهان را از این دو خطر انجام دهید.
توجه داشته باشید اگر خاک سنگین باشد، سوراخی با قطر بزرگتر تا ۳ فوت (۹۰ سانتیمتر) و عمق ۳ فوت حفر شود و با یک قسمت ماسه و ۲ قسمت اصلی خاک بکر پر شود. اضافه شدن کمپوست یا کود در این فرآیند میتواند به شما کمک وافری نماید.

کشت بذر در کیسه های پلاستیکی

هنگامی که امکان استقرار گیاه در زمین وجود ندارد، می توان از روش زیر استفاده کرد:
۱. کیسه های بذر را با مخلوط خاک سبک، به عنوان مثال ۳ قسمت خاک به ۱ قسمت ماسه پر کنید.
۲. دو یا سه بذر را در هر کیسه به عمق ¼ اینچ (۰.۵ سانتی متر) کشت کنید.
۳. رطوبت را تا حدودی حفظ کنید. جوانه زنی در عرض دو هفته اتفاق می افتد.
۴. جوانه های اضافی را جدا کنید و هر یک را از کیسه خارج کنید.
جوانه ها را می توان پس از چهار تا شش ماه، زمانی که آن ها به میزان ۲-۳ فوت (۶۰-۹۰ سانتی متر) رشد می کنند، پیوند زد.

پیوند زدن

زمینی که درختان باید کاشته شود، باید دارای نور کافی و شنی باشد و شامل خاک رس یا اشباع از آب نباشد. برای این کار، سوراخی با عمق ۱ فوت (۳۰ سانتی متر) مربع حفر کنید و با خاک شل پر کنید. افزودن کمپوست یا کود به درختان کمک می کند تا بهتر رشد کنند.
۱. به سوراخ های حفر شده یک روز قبل از کاشت نهال ها آب دهید.
۲. نهال های گیاهی را در اواخر بعد از ظهر، برای جلوگیری از نور گرم خورشید در روز اول کشت کنید.
۳. یک سوراخ در گودال برای پذیرش تمام خاک در کیسه ایجاد کنید. با دقت کیسه را باز کنید و نهال را در سوراخ کاشت بگذارید. مراقب باشید که خاک را در اطراف ریشه های گیاهچه سالم نگه دارید.
۴. خاک را در اطراف پایه نهال قرار دهید.
۵. تنها برای چند روز اول به آرامی آبیاری کنید.
اگر نهال ها در حال سقوط هستند، از چوب به عنوان تکیه گاه از آن ها حمایت کنید. حفاظت جوانه های جوان از موریانه ها و کرم‌ها امری است که در مراحل بعدی می بایست بدان توجه وافری گردد.
با وجود اینکه مورینگا می تواند در شرایط مختلف و در خاک فقیر کشت شود، با این وجود استفاده از کمپوست یا کود می تواند به رشد درخت کمک وافری نماید.
در مواقع آبیاری، خاک نباید خشک و ترک خورده باشد، دانه ها نباید زیر آب قرار گیرند. از آنجا که جوانه ها کمی شکننده هستند، سعی کنید از آبیاری ساقه گیاه جلوگیری کنید. مورینگا می تواند در آب و هوای بسیار خشک با آب کمی زنده بماند، اما آبیاری منظم طی دو ماه اول کاشت بذر به آنها کمک می کند تا به درستی رشد کنند. پس از دو ماه اول، شما می توانید آب را به طور قابل توجهی قطع کنید و فقط در شرایطی که درخت نیاز شدیدی به آب دارد، آبیاری گردد.
همه درختان مورینگا به هرس معمولی برای پیشبرد رشد برگ، محدود کردن شاخه، و جلوگیری از رشد زیاد درخت بیشتر از حد معمول نیاز دارند. اگر به رشد یک درخت مورینگا توجهی نگردد، با بسیاری از شاخه ها و برگ های کوچک بلند می شود و تنها گل می دهد که بسیار بی بهره است. ارتفاع خوب درخت مورینگا بین ۸ تا ۱۲ فوت است و اگر شما همچنان به عملیات هرس درخت مورینگا ادامه دهید، درختان مورینگا به جای بالای درخت، تعداد زیادی برگ و شاخه های در حال رشد را از تنه نگه می دارند. برای هرس مورینگا، می توانید به سادگی شعاع را به نصف طول خود برش دهید و بالای درخت را مرتب کنید.
قطعات شاخه ای که حذف کرده اید را می توانید به قسمت های ۴ تا ۱۰ اینچ تبدیل کرده و در زیر درخت مورینگا پراکنده کنید تا به عنوان یک کود گیاهی طبیعی استفاده شود.
اکثر بذرهای مورینگا طی دو هفته پس از کاشت به بوته تبدیل می شوند. درختان مورینگا معمولا به کود نیازی ندارند، اما اگر شما جهت ارتقای رشد نیاز به مکمل داشته باشید، فسفر به رشد ریشه و نیتروژن به رشد برگ کمک می کند. سولفات آمونیوم همچنین می تواند به رشد درخت کمک کند.
درخت مورینگا برخلاف سایر درخت ها، در معرض بسیاری از آفات مقاوم است، اما با این وجود هنوز احتمال آسیب دیدن توسط موریانه ها و کرم ها وجود دارد. اگر این امر رخ دهد، می توانید از کودگیاهی با برگ گیاه روغنی کاستور، تراشه های چوب ماهون یا برگ های سدر شیرین به عنوان درمان استفاده کنید.

برگ‏های درخت مورینگا

برگ‏های درخت مورینگا بسیار سالم هستند زیرا آن‏ها حاوی تمامی نه اسید آمینه ضروری می‏باشند که معمولا تنها محصولات حیوانی حاوی تمامی این مواد مغذی ضروری است. برگ‏ها حاوی مقدار قابل توجهی بتا کاروتن، ویتامین C، پروتئین، آهن و پتاسیم است. برگ‏های درخت مورینگا حاوی ویتامین C بیشتر از پرتقال، ویتامین A بیشتر از هویج، کلسیم بیشتر از شیر، پتاسیم بیشتر از موز، آهن بیشتر از اسفناج و از لحاظ کیفی حاوی پروتئینی برابر با شیر و تخم مرغ می‏باشد. علاوه براین برگ‏های مورینگا اولیفرا منابع غنی از فیبرهای رژیمی، نشاسته، بتاکاروتن، مواد معدنی (روی، منیزیوم و سلنیوم)، ید، لوتئین، زئاتین و غیره می‏باشند. ۱۰۰ گرم از برگ درخت مورینگا حاوی ۸/۳ گرم پروتئین، ۴۳۴ میلی‏گرم کلسیم، ۴۰۴ میلی‏گرم پتاسیم، ۷۳۸ میکروگرم ویتامین A و ۱۶۴ میلی‏گرم ویتامین C می‏باشد (فاحی، ۲۰۰۵).
پودر استخراج شده از برگ‏های مورینگا برای تولید مکمل‏های غذایی نیز بکار می‏رود. از جمله این کاربرد می‏توان به استفاده پودر برگ مورینگا جهت مبارزه با بیماری سوء تغذیه و بیماری‏های دیگر و همچنین مکمل غذای مادران باردار و شیرده، کودکان و نوجوانان به علت کمبود مواد معدنی و ویتامین در این افراد اشاره نمود

جایگاه درخت مورینگا در جهان

مورینگا الیفرا دارای تمام اسیدهای آمینه ضروری، چربیهای مفید و روغن های امگا میباشد. مورینگا دارای مقادیر غنی از کلسیم، آهن و بسیاری دیگر از مواد معدنی حیاتی، همچنین طیف گسترده ای از مقادیر فراوان ویتامین ها،آنتی اکسیدان ها و مواد ضد التهابی است ولی کالری بسیار کمی دارد.
براساس گزارش ScienceDaily (روز ۱۴مارس، ۲۰۱۰ )، گز روغن به عنوان “مفید ترین درخت جهان،” اعلام گردیده است. درخت مورینگا مقاوم در برابر خشکسالی و مغذیترین گیاه است که تاکنون کشف شده . مورینگا الیفرا رایج ترین نوع درمیان۱۳گونه سازگار آب وهوای گرمسیری و خشک درحال رشد طبیعی در آسیا و آفریقا است.برگ این گیاه به تازگی توسط مرکز نباتی جهان در تایوان به عنوان گیاهی با بالاترین محتوای تغذیه‌ای در میان۱۲۰ نوع گونه مواد غذایی مورد مطالعه مشخص شد.
در کشورهای در حال توسعه گرمسیری، درختان مورینگابرای مبارزه با سوء تغذیه، به ویژه در میان نوزادان و مادران شیرده استفاده شده است. برگ را می توان تازه، پخته شده، و یا ذخیره شده به عنوان پودر خشک برای ماهها بدون نگهداری در یخچال و بدون ازدست دادن ارزش غذایی خورد. تجزیه و تحلیل ترکیب برگ، مقدار قابل توجهی ازویتامین‌هایA،BوC، کلسیم، آهن و پروتئین را نشان داده اند.

نقش حیاتی مورینگا در جهان

به دلیل اینکه گیاه مورینگا اولیفرا سرشار از ویتامین و پروتئین می باشد، سازمان جهانی خواروبار و کشاورزی، کشت و بهره برداری از این گیاه دارویی را در آفریقا، که مردمش از نظر غذایی و دریافت ویتامین های مختلف محروم هستند، مورد حمایت قرار داده است. با استفاده از پودر مورینگا در نان، در چرخه ی غذایی آن ها کمک ارزشمندی کرده اند

وضعیت بازار پرورش درخت مورینگا

مورینگا یا گز روغنی رشد سریع و تحمل پذیری شرایط سنگلاخ و کم آبی را دارد و همه اجزای آن دارای خواص دارویی، تغذیه‌ای و صنعتی است که می‌تواند نوید بخش کشاورزان بخش جویم باشد.
مورینگا به دلیل دارا بودن خواص ویژه در صنعت غذا و دارو، محصولات آرایشی بهداشتی، سوخت بیودیزل، کشتی سازی، ابزار دقیق، ساعت سازی، هوا فضا از بازار خوبی برخوردار
است

الگوی اقتصادی تعاملی برای مورینگا Moringa می بایست به صورت کاملا هدفمند طراحی و اجرا و توسعه یابد. به طوری که این مدل می بایست تمامی داده های فنی، باغبانی و اقتصادی را پیوند دهد و به عنوان یک ابزار تصمیم گیری مالی عمل کند. این تابع مدل می تواند برای ترکیب همه مفروضات قابل سنجش، عدم قطعیت و خطرات درگیر در پروژه بالقوه باشد. این مدل برای پیش بینی فعالیت اقتصادی به گونه ای می تواند باشد که نتیجه گیری منطقی می‌تواند به مفروضات مربوط باشد. فرضیه هایی که می تواند استفاده شود عبارتند از: فرضیه های اقتصادی، قیمت گذاری و عملکرد. از این فرضیه، بودجه محصول مورینگا بر اساس هکتار توسعه یابد. بودجه محصول مورینگا خلاصه تمام هزینه ها و درآمد بالقوه مرتبط با تولید مورینگا بر اساس هکتار از بودجه محصول، ایجاد شغل و همچنین هزینه ایجاد شغل می تواند تعیین شود.
مدل اقتصادی درخت مورینگا همچنین بر سرمایه گذاری موردنیاز، هزینه مستقیم، هزینه های غیرمستقیم، استهلاک، بازپرداخت وام و جریان نقدی تخمین زده شده است. از این مقادیر، گزارش های مالی (صورت حساب خالص، تحلیل جریان نقدی و ترازنامه برای ۱۰ سال) با هم مقابله می شوند. برای تعیین پایداری و نرخ بازده، شاخص های اقتصادی تخفیف یافته زیر محاسبه می شود: NPV (ارزش خالص فعلی) و IRR (نرخ بازده داخلی). برای تعیین حساسیت NPV و IRR، اگر یک یا چند پارامتر اصلی در بودجه محصول تغییر کند، تجزیه و تحلیل حساسیت شامل می شود. برای این نوع پروژه ها، عملکرد و قیمت، خطر اصلی را تشکیل می‌دهند و باید در تجزیه و تحلیل حساسیت قرار گیرند. به عبارت دیگر، یک مدل اقتصادی مناسب برای هر طرح تولید خاص طراحی شده است.

گز روغنی (Moringa peregrina) یکی از گونه درختچه ای بومی با ارزش از جنس مورینگا است که درسطحی قریب یک میلیون هکتار در مناطق کوهستانی و تپه ماهوری جنوب شرق ایران، از بشاگرد هرمزگان تا مرز پاکستان گسترش دارد. این گونه با ارزش، از گذشته تا کنون بدلیل عدم شناخت از خصوصیات و ارزش آن پیوسته مورد تخریب شدید بوده به طوری که در بسیاری از رویشگاه های نزدیک مناطق مسکونی فقط تک پایه هایی از آن به جا مانده است. این درخت ضمن دارا بودن ارزش هایحفاظتی آب و خاک، زیستگاه حیات وحش، تامین علوفه، تولید سوخت، پرورش زنبور عسل، تولید آجیل و تنقلات، از نظر تولید روغن با مصارف متعدد خوراکی، دارویی و صنعتی با کاربرد در صنایع ظریف می تواند نقش کلیدی در اقتصاد منطقه ایفا نماید بذر این گونه حاوی ۵۳/۹ درصد روغن بوده که در بازارهای جهانی به لیتری حدود ۱۰۰ دلار امریکا داد و ستد می شود. براساس تحقیقات انجام شده، رویشگاه های طبیعی این گونه به صورت درختزارهای تنک با تراکمی کم (۲-۸۶ پایه در هکتار) در ارتفاعات استان های سیستان و بلوچستان و هرمزگان پراکنده می باشند. مونیتورینگ و ارزیابی های میدانی نشان داد بین درختان در عرصه های مختلف تفاوت زیادی از نظر باروری و سال آوری وجود داشته و تعداد کمی از پایه ها توان محصول دهی بالا و مداوم را داشته که مورد شناسایی قرار گرفته اند. این پایه های پرمحصول می توانند به صورت رویشی تکثیر شده و به صورت تجاری مورد کشت و کار قرار گیرند. با توسعه کاشت این گونه در باغ های الگوئی در استان های محروم واقع در جنوب و جنوب شرق کشور می توان ضمن ایجاد اشتغال، نسبت به ارزآوری آن نیز امیدوار بود. این گونه با خصوصیات آناتومیکی و اکوفیزیولوژیکی خاصی که دارد از گونه های بسیار مقاوم به کم آبی وخشکی بوده و با بکارگیری تمهیدات کم قادر به سازگاری و گسترش در ناحیه اقلیمی صحاری-سندین با کم ترین نیاز آبی خواهد بود.
در فنوج و نیک شهر سیستان و بلوچستان،‌چابهار، کهنوج، بشاگرد و جنوب استان فارس و هرمزگان در سطح ۱میلیون هکتار (۱۱ اصله در هکتار )به طور طبیعی یافت می‌شود و می‌توان با برنامه‌ریزی سالی یک میلیون هکتار از زمین‌های درجه ۳ را به کشت این درختچه با ارزش اختصاص داد.
کاشت مورینگا یا درخت گز روغنی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری امکان پذیر است .درخت مورینگا تا ارتفاع ۸ تا ۱۲ متر هم قد می‌کشد و از قسمت‌های مختلف آن استفاده می‌شود. برگ این درخت برای خوراک انسان و دام، چوب درخت برای سوخت و بذر آن برای روغن‌کشی استفاده می گردد.اسید اولئیک ۷۱ درصد روغن مورینگا (گز روغنی) را تشکیل می‌دهد و بهترین روغن دنیا به شمار می‌رود. درخت‌گز روغنی سالی ۲ بار بذر می‌دهد و روغنی که از آن گرفته می‌شود یکی از گران‌ترین روغن‌های دنیا به شمار می‌رود. از هر کیلو بذر آن ۲۱۲ گرم روغن قابل استحصال می باشد. وزن هر دانه حدود نیم گرم و هر درخت که حدود ۶ تا۷ متر رشد می کند قادر به تولید ۶۰ گرم روغن است. اگر بتوانیم ۲۰۰ درختچه در هر هکتار کاشت کنیم می توانیم حدود ۱۲ کیلوگرم روغن از محصول در هر هکتار استحصال کنیم.

راهبردهای تجاری سازی مورینگا

اگرچه فرآیند تولید مزرعه مورینگا کار سخت و دشواری نمی باشد؛ با این وجود، مزارع تولیدی مورینگا باید به لحاظ علمی برای رشد و تولید بهتر مدیریت شوند. راهبردهای تجاری سازی گیاه دارویی مورینگا و رشد و عملکرد این درخت جادویی (گز روغنی)، می تواند از طریق شیوه های مدیریتی موثر بهبود یابد. لذا در ادامه چند روش پیشنهادی که هر تولید کننده می تواند برای تولید، برداشت موفق و حفظ تولید کارآمد و موثر مورینگا در مزرعه از آن ها بهره برد، به شرح زیر بیان می‌شود:
۱- یک نوع مناسب برای یک منطقه خاص در حال رشد با یک هدف مشخص را انتخاب کنید.
۲- پیوند بدون بیماری گیاهی
۳- استفاده از سبزیجات و محصولات دیگر برای بهره برداری حداکثر زمین
۴- حفاظت از گیاه در مقابل حشرات و آفات را به طور منظم اجرا کنید
۵- مدیریت کوددهی مناسب (فقط اعمال توصیه شده برای دوزهای کود برای انواع خاص)
۶- ترتیب برداشت بذر به موقع
۷- پیاده سازی یک سیستم مدیریت مزرعه پایدار

عوامل کلیدی موثر در کشت که می توانند بر عملکرد محصولات مورینگا تأثیر بگذارند عبارتند از:
۱- آب و هوا
۲- کیفیت خاک
۳- آبیاری
۴- وجین کردن
۵- هرس کردن
۶- استفاده از کود
۷- تراکم محصول
۸- نوع ژنتیک
۹- استفاده از آفت کش ها
۱۰- نوع کشت
۱۱- برداشت

عوامل اصلی حصول سودآوری تولید مقیاس بزرگ مورینگا عبارتند از:
۱- انتخاب تنوع محصول با کیفیت قابل فروش مناسب.
۲- کاشت در یک فصل مناسب، مطابق با آخرین تکنیک های کشاورزی.
۳- کنترل آفات
۴- مدیریت پس از برداشت.

از آنجا که مورینگا در بسیاری از کشورهای جهان تولید می شود، به دلیل زمان های مختلف برداشت، معمولا در تمام طول سال موجود و قابل دسترس است.
در تولید گیاه دارویی مورینگا، اقدامات مدیریت مزرعه پایدار بسیار مهم است. در واقع هم برای اطمینان حفاظت از محیط زیست و همچنین کاهش تغییرات آب و هوایی به علت آلودگی بسیار موثر است. در برخی از کشورها، این روش های مدیریت مزرعه قبلا تصویب شده است. چنین شیوه هایی به عنوان استفاده از کودهای بیولوژیک طبیعی و زیست بوته ها و استفاده از منابع تجدید پذیر باید هرگاه امکان پذیر باشد.
یک مزرعه پایدار مورینگا، به تدریج مواد مغذی طبیعی را به وسیله انتشار کودها و مواد آلی به زیر و بین درختان اضافه می کند. این نوع لقاح، در طول زمان باعث افزایش عملکرد درخت مورینگا می شود و مواد معدنی یکنواخت و طبیعی را در زمین تولید می کند. یکی دیگر از روش های پایدار که در مزرعه های مورینگا استفاده می شود، کاربرد مناسب آب است. آبیاری قطره ای بهترین روش آبیاری برای افزایش بهره وری در مورد محصول مورینگا است.

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح کاشت و پرورش درخت مورینگا

ظرفیت : ۲۰۰ درخت در هکتار
نرخ برابری دلار : ۱۶۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۱۰۰۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۳۵ میلیون تومان
میزان درآمد میانگین سالیانه : ۵۵ میلیون تومان در هکتار
نرخ بازده داخلی : ۵۵ درصد

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: