طرح کشت و فرآوری گل همیشه بهار

گل همیشه بهار سالیانی؛ به عنوان گیاهی زینتی کشت می شد تا اینکه خواص دارویی آن شناخته شد و به عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرار گرفت. کشت واز طرفی کشت این گیاه در اروپا از قرن هفدهم آغاز شد.
گل های بدون کاسبرگ همیشه بهار، در برخی از فارماکوپه ها به عنوان دارو معرفی شده اند و برای مداوای بیماری های معدی و روده ای استفاده می شوند. این گیاه در باغ های اروپا از قرن دوازدهم کاشته می شده است.
از بوی تند همیشه بهار به عنوان یک آفت کش م ؤثر استفاده می ش ده و این گیاه در میان گیاهان دیگر برای دفع حشرات به کار برده می شده است. گیاه همیشه بهار توسط مصری ها، یونانی ها، هندوها و عرب ها و نیز در باغ های اروپا کاشته می شده؛ اما به صورت دارویی از قرن ۱۲ کشت شده است.(طرح کشت و فرآوری گل همیشه بهار)
اسم این گیاه از نام لاتین Calendus به عنوان اولین روز هر ماه، به دلیل دوره طولانی گلدهی گرفته شده است. به این دلیل که گل های این گیاه خورشید را تعقیب می کنند،لذا نشانه ای از خورشید به حساب می آید.این گیاه در کشورهای آلمان، استرالیا، چک، اتریش، سوئیس، مجارستان و اخیراً در مصر و سوریه به عنوان گیاهی دارویی کشت می شود .همچنین در کشورهای مدیترانه ای مانند بالکان، شرق اروپا، شمال آمریکا و مقدار کمی در آلمان کشت می شود. کشورهای صادر کننده شامل مصر، لهستان و مجارستان هستند. اماکشورهای اصلی عرضه کننده شامل اسپانیا، پرتقال، الجزائر، تونس،یوگسلاوی، مجارستان، بلغارستان، سوریه و مصر می باشد.
گیاه همیشه بهار گیاهی است از خانواده کاسنی ( Asteracea ) ، با نام علمی : ( Calendula officinalis) ، و در زبان های عربی به نام های قوقحان ، اقحوان اصغر ، قرقهان زبید معروف می باشد . همیشه بهار گیاهی بوته ای است و اسامی دیگر آن ، همیشه بهار باغی ، همیشه بهار ، آذرگون ، زبیده و قرمهان می باشد . در فارسی به آن همیشه بهار و به هندی زر گل و به انگلیسی به آن marigold Pot گفته می شود .
هدف از کشت این گیاه ، تولید دارو و مواد مؤثره موجود در گل ها و مخصوصاً در گلبرگ ها می باشد . این گیاه یکساله دارای ساقه ای متشکل از شاخه های زیاد ، که با کرک نرمی پوشیده شده است و ارتفاع آن به ۷۵-۴۵ سانتی متر می رسد ، برگ های ساده ، بیضوی و خمیده و پشت و روی برگ کرکدار است . کاپیتول های آن بزرگ و به قطر ۳ تا ۵ سانتی متر است .

مواد مؤثره

گل همیشه بهار حاوی مقادیر کم اسانس روغنی فرار، ساپونین، رزین، ماده ای تلخ، اسیدهای آلی، ماده ای به نام کالندولین، صمغ، مواد لعابی، آلبومین و یک ماده رنگی در گلبرگ های خشک و اینولین (در ریشه)، اسید سالیسیلیک، اسید لوریک، اسید پالمیتیک و کلسترول می باشد . گل ها حاوی ۰.۲ تا ۰.۴ درصد اسانس بوده که اجزاء مهم آن، شامل منتون، ایزومنتون، گاما ترپینن،آلفامورولن و کاریوفیلن می باشند.
ترکیبات دیگر همیشه بهار شامل گلوکوزیدهای اولئانولیک اسید،موسیلاژ، توکوفرول، کاروتنوئیدها، تری ترپنوئیدها، فلاونوئیدهای گلوکوزیدی،کاروتن ها، گزانتوفیل ها، تانن ها، پلی ساکاریدها و الکل های تری ترپنی از جمله آلفا و بتا آمیرین، تاراگزاسترول و کالندولادیول هستند . در گیاه همیشه بهاروجود سالسیلیک اسید، یک ماده تلخ به نام کالندولین، اسانس، چند ساپونین وکاروتن مشخص شده است. شکوفه های تازه کاملاً باز شده آن، اسانس روغنی فرار دارند که شامل مواد آزولئوژنیک سسکی ترپن می باشد.
در گل های آن یک ماده بی شکل، عامل تلخ به نام کالندولین، یک مادهبی طعم شبیه باسورین و کمی اسانس وجود دارد و به علاوه اولانولیک اسید،یک ماده صمغی، یک استرول، کلسترول، اسیدهای لوریک، اسید پالمیتیک،اسید استئاریک، اسید پنتا دیلیک، اسید میرسیک، مواد فارادیول و ارفیدیول دارا می باشد و ریشه آن محتوی ایندولین بوده و ماده فعال گیاه همیشه بهار،ساپونین است. بسیاری از محصولات دارویی ت هیه شده از این گیاه، توسط عصاره گیری اتانولی گل های تازه و قسمت های هوایی تولید می شود.
ترکیبات موجود در گل های همیشه بهار شامل فلاونوئیدها، مانند فلاونول و فلاونول گلایکوزیت، شامل ایزوکورسیترین، نارسیسین، نئولیس پروسید و روتین، روغن فرار
باسکویی ترپن به عنوان اجزاء اصلی و نیز محتوی منتول، ایزومنتول،کاریوفیلن، تریپنوئیدها مانند ساپونین ها، اولئانولیک اسید به عنوان یک آگلیکن و مواد دیگری مانند استرول ها موجود به صورت الکل های آزاد، استرها و گلیکوسیدها، کومارین هایی مانند اسکوپولتین، آمبلی فرون و آئسکولتین،کاروتنوئیدها و پلی ساکاریدها است.
مهم ترین مواد مؤثره این گیاه را فلاونوئید های محلول در آب تشکیل می دهند. از مواد دیگر آن می توان از کارتنوئیدها که در آب و چربی محلولند، اسانس مواد موسیلاژی محلول در آب و ویتامین ای نام برد.

فرآورده های گل همیشه بهار

تحقیقات اخیر نشان دامی دهدکه بذر های همیشه بهار حاوی روغن است .چنانچه این روغن تحت فشار سرد استخراج گردد، تأثیر ضد تورم خواهد داشت. گل همیشه بهار حاوی رزین، ماده ای تلخ، اسیدهای آلی، صمغ، مواد لعابی، آلبومین و یک ماده رنگی (در گلبرگ های خشک)، اینولین (در ریشه) وکلسترول می باشد.
ترکیبات کاروتنوئیدی گیاه همیشه بهار مدت زیادی نیست که مورد تحقیق قرار گرفته است، کاروتنوئیدها به عنوان پیش ماده تولید ویتامین آ و رتینوئیدها در زندگی انسان ها و حیوانات نقش عمده ای دارند. به علاوه، این ترکیبات به عنوان آنتی اکسیدان، بالا برنده ایمنی، بازدارنده جهش، پیش سازهای رنگدانه در پستانداران و تشکیل دهنده غیر فتوشیمیایی شناخته می شوند.
روغن همیشه بهار برخی مواقع با محصولات دیگر حاصل از این گیاه اشتباه گرفته می شود. اگرچه روغن همیشه بهار به عنوان یک روغن دم کردنی .یا خیساندنی شناخته می شود که مواد گیاهی برای تولید آن در روغن جوشانده شده و سپس مواد گیاهی خارج شده و روغن دارای برخی مواد گیاهی بر جای می ماند.روغن ماساژ همیشه بهار تأثیرات نرم کنندگی و معالج زیادی دارد که از آن گزینه مناسبی در تولید کرم های ترکیبی می سازد.
این روغن برای کمک به بهبودی پوست های خشن، ملتهب و خارش دار وبهبود اگزما و خارش های پوستی مفید است و نیز در درمان رگ های واریسی و عنکبوتی مفید می باشد. چنانچه این روغن تحت فشار سرد استخراج گردد،تأثیر ضد تورم خواهد داشت.یکی از محققان اظهار می دارد که گل های همیشه بهار همچنین دارای کلسترول، استرول و استر اسیدلانوریک می باشند . در برخی کشورها مانند نیوزیلند توجهات خاصی به کشت همیشه بهار و استفاده از دانه آن مبذول داشته شده است.
زیرا بذور این گیاه محتوی ۵-۲۰ درصد روغن می باشند. که این روغن تا ۶۰ درصد کالندیک اسید داراست. این روغن بذر محتوی مشابه با روغن چرب(تانگ) دارد. همچنین می توان از آن در نقاشی، ایجاد پوشش و صنایع آرایشی استفاده نمود.
گیاه همیشه بهار سال هاست به عنوان یک گیاه زینتی باغی کشت می شود و مصارف زیادی دارد. روغن های ضروری و رنگدانه هایی که از گل ها استخراج می شوند، پس از فرآوری در محصولات دارویی متفاوت به فروش می رسند.ساختار شیمیایی کالندیک اسید موجود در روغن بذر، آن را برای استفاده در تولید محصولات صنعتی مناسب ساخته است.
گلبرگ های خشک گیاه همیشه بهار مانند زعفران، به عنوان ادویه استفاده می شوند. همچنین گاهی این گیاه را با زعفران مخلوط کرده و به صورت تقلبی به فروش می رسانند. بوی تند گل همیشه بهار، حشره کش مؤثری است و اغلب به منظور راندن حشرات، بر روی سبزی ها پاشیده م ی شود . طبع آن سرد وخشک است. گل همیشه بهار دارای خو اص قابض، قاعده آور، ضد تشنج،نیرودهنده، مسهل صفرا، ضدعفونی کننده، مقوی، خواب آور، ادرار آور،رقیق کننده خون، ضد انگل و رفع استفراغ است.
یک فرآورده تولید شده از عصاره گل همیشه بهار، با غلظت ۵ درصد به همراه آدانتوئین به طور چشمگیر در تحریک تولید پوست در جراح ی ها مؤثر بوده است. از طرفی پژوهشگران دریافته اند که پماد همیشه بهار ، متابولیسم تولید گلیکوپروتئین، نوکلئو پروتئین و کلاژن را در محل مدنظر زیاد م ی کند . مصرف خوراکی عصاره گل همیشه بهار، دارای خاصیت ضد باکتری، ضدویروس،ضد اسپاسم، ضد گاستریت، ضد اسپاسم های روده ای، معده ای و تحریک ایمنی بدن است. عصاره آبی گل همیشه بهار، روی استافیلوکوک اورئوس، تأثیر خوبی دارد و دارای خاصیت مقوی رحم است.همیشه بهار به صورت کرم برای رفع هر مشکلی که به التهاب ناشی از خشکی پوست مربوط می شود به کار می رود. همیشه بهار دارای اثر خواب آور، ضد تشنج، دفع انگل، رقیق کننده خون، مقوی اعصاب معده، کیسه صفرا و نیروی جنسی است.
گاهی برگه ای کاپیتول های آن را هنگامی که کاملاً بازشده اند جمع آوری می کنند و در سایه در حرارتی کمتر از ۳۵ درجه سانتی گراد خشک م ی کنند .گل ها و یا گلبرگ ها بیشترین استفاده را دارند که به طور تازه یا خشک استفاده می شوند، اما در برخی موارد از برگ های آن نیز استفاده می شود.
مواد رنگی استخراج شده از گل همیشه بهار در رنگ کردن مواد غذایی و همچنین در رنگ کردن بعضی از انواع چربی ها استفاده می شود.از اسانس همیشه بهار در عطرساز ی و از رنگ زرد آن (کاروتنوئیدها) در صنایع آرایشی به عنوان رنگ کننده، استفاده صنعتی به عمل می آید. از روغن همیشه بهار محصولات زیادی تولید می شود که در نقاشی و تولید روغن تانگ به کار می رود.

نیازهای اکولوژیکی گل همیشه بهار

از آنجاکه منشأ این گیاه نواحی گرم مدیترانه است، در طول رشد به گرما و همچنین تابش نور نیاز دارد. همیشه بهار به خوبی قادر است خشکی را تحمل کند. بذرها در دمای ۸ – ۱۰ درجه سانتی گراد پس از ۴-۵ رئز جوانه میزند.
کشت این گیاه در مناطقی که میانگین درجه حرارت در ماه خرداد ۱۷-۱۸ درجه سانتی گراد و در ماه های تیر و مرداد حدود ۲۰ درجه سانتی گراد باشد، موفقیت آمیز خواهد بود.گل همیشه بهار درجه حرارت های پایین را به خوبی تحمل می کند و حتی برای مدت محدودی قادر به تحمل درجه حرارت های زیر صفر است.گل همیشه بهار درجه حرارت های پایین را به خوبی تحمل می کند و حتی دوره رویشی این گیاه طولانی (بین ۲۰۰-۲۱۰ روز) است.چنانچه هوا درفصل پاییز خیلی سرد شود و درجه حرارت به زیر صفر برسد، گیاه قادر به ادامه رویش نخواهد بود.اگر گل ها بلافاصله پس از باز شدن چیده شوند، جوانه های زایشی جدیدبه وجود می آورند. در ایران اولین گل ها اواخر بهار (اوایل خرداد) ظاهر می شوند و تا اواخر پاییز، قبل از بروز سرما همچنان روی گیاه مشاهده م ی شوند . زمان گل دادن آن خرداد تا شهریورماه است.بذرها ۵-۶ سال قوه رویشی مناسبی دارند. همیشه بهار رشد و نمو سریعی دارد، به طوری که ۴۰-۵۰ روز پس از سبز شدن بذر، گیاهان به گل می نشینند.این گیاه می تواند در جنوب انگلیس به صورت دوساله کشت شود، به این دلیل تصور می شود که به زمستان مقاوم است. همیشه بهار با آب وهوای اروپایی سازگاری دارد، اگرچه به نظر می رسد بومی مدیترانه است.در حال حاضر در مزارع میزان بذری معادل ۱۰۰۰-۱۵۰۰۰ کیلوگرم در هکتار از این گیاه حاصل می شود، اما با بهبود دستگاه ها ی تولید و انتخاب واریته های مناسب این میزان م ی تواند به دو برابر برسد. به همین دلیل همیشه بهار برای کشاورزان اروپایی و در تولید گیاهان روغنی بسیار جذاب است.

آثار عوامل خاکی بر همیشه بهار

اگرچه این گیاه در خاک های فقیر ازنظر مواد غذایی نیز گل ها ی زیبایی تولید می کند، ولی در این شرایط حداقل ماده مؤثره را دارا خواهد بود. بافت خاک هایی که در آن ها همیشه بهار کشت می شود، باید طوری باشد که عمل تهویه به آسانی انجام گیرد. (خاک های سنگین رسی مناسب نیست). سطح زمین باید کاملاً صاف باشد، زیرا پستی و بلندی سبب آب ایستایی
می شود که برای رویش گیاه خطرناک است. در دوره ها ی خشک م ی توان هفته ای یک یا دو بار به این گیاه آب داد. برای مبارزه با علف های هرز می توان در اطراف این گیاه از مالچ استفاده کرد.همیشه بهار یک خاک غنی و دارای زهکشی مطلوب را دوست دارد، اما درمقابل خاک های متوسط تا نسبتاً فقیر مقاومت خوبی دارد. بهبود کیفیت خاک می تواند سبب تولید گیاهان سالم تر و گل ها ی بهتر شود، بنابراین می توان مقادیر زیادی کمپوست به خاک اضافه نمود.

نیازهای غذایی و توصیه های کودی

نیاز به استفاده از کودها بستگی به وضعیت خاک از لحاظ عناصر غذایی و نیز تاریخچه گیاهان قبلی کشت شده در مزرعه دارد. آزمایش هایی که پاسخ همیشه بهار را به مقادیر مختلف نیتروژن مقایسه می کنند، پیشنهاد دادند که بیوماس گیاهی به تمام مقادیر نیتروژن پاسخ می دهد، اما نکته مهم این است که این پاسخ لزوماً در جهت افزایش تولید بذر نیست. با توجه به اینکه جذب عناصر غذایی در بذر زیاد نیست استفاده اندک از کودهای غیرآلی یا آلی کافی است.

کاربرد های گل همیشه بهار

همیشه بهار به عنوان معرق ، تصفیه کننده خون ، پایین آورنده قند خون و ضد التهاب پوستی مصرف سنتی دارد . تنتور و عصاره گل آن به طور موضعی برای تسریع درمان زخم و کاهش تورم استفاده می شود . مصرف خوراکی تنتور و عصاره آن نیز برای پایین آوردن تب و درمان سرطان مؤثر است .
گلبرگ های خشک گیاه همیشه بهار مانند زعفران ، به عنوان ادویه استفاده می شوند . همچنین گاهی این گیاه را با زعفران مخلوط کرده و به صورت تقلبی به فروش می رسانند . بوی تند گل همیشه بهار ، حشره کش مؤثری است و اغلب به منظور راندن حشرات ، بر روی سبزی ها پاشیده می شود . طبع آن سرد و خشک است . لوسیون حاصل از گلبرگ های همیشه بهار پوست تاول زده را ترمیم و تقویت می کند .
در صنعت تولید لوازم آرایشی ، در بسیاری از موارد از این گیاه برای نرم کردن پوست و مصارف موضعی استفاده می کنند . از رنگ نارنجی تند این گیاه برای بهبود بخشیدن حالت ظاهری دیگر مواد دارویی استفاده می شود .
همیشه بهار از داروهای بسیار مؤثر در موارد خونروی شدید از بواسیر ( استوارت ) بوده وبرای جلوگیری از خونریزی از لثه مفید است . همیشه بهار قابض است و برای تنگ کردن عروق و سریعاً بندآوردن خون بسیار مؤثر است .
همیشه بهار به صورت کرم برای رفع هر مشکلی که به التهاب ناشی از خشکی پوست مربوط می شود به کار می رود . همیشه بهار دارای اثر خواب آور ، ضد تشنج ، دفع انگل ، رقیق کننده خون ، مقوی اعصاب معده ، کیسه صفرا و نیروی جنسی است .
در صنایع آرایشی ، از گل های این گیاه برای شستشوی موها و خارج کردن هایلایت و در حمام گیاهی به منظور لطافت پوست و نیز به صورت کمپرس برای لکه های پوستی استفاده می گردد . همراه با بابونه و سنفیتون برای ایجاد لطافت و تیمار انواع پوست ها استفاده می گردد . برای استحمام و یا تیمار صورت و محلول های صورت مفید است .
مواد رنگی استخراج شده از گل همیشه بهار در رنگ کردن مواد غذایی و همچنین در رنگ کردن بعضی از انواع چربی ها استفاده می شود. از اسانس همیشه بهار در عطرسازی و از رنگ زرد آن ( کاروتنوئیدها ) در صنایع آرایشی به عنوان رنگ کننده ، استفاده صنعتی به عمل می آید. از روغن همیشه بهار محصولات زیادی تولید می شود که در نقاشی و تولید روغن تانگ به کار می رود.

اکولوژی کشت

این گیاه برای رشد به نور خورشید نیاز دارد.
سطح زمین برای کشت باید صاف باشد.
پی اچ مناسب خاک برای رشد این گونه بین ۵/۴ الی ۲/۸ است.
رطوبت زیاد در خاک موجب رشد بیماری های قارچی می شود بنابراین رطوبت این گیاه نباید زیاد باشد.
این گیاه تحمل سرما را درجه حرارت پایین تا دمای صفر درجه سانتی گراد دارد.
برای افزایش کیفیت مواد موثره گیاه باید تحت آبیاری منظم قرار گیرد.
بافت خاک برای رشد گیاه باید به گونه ای باشد که عمل تهویه به سهولت انجام گیرد.
بذرها در دمای ۸ الی ۱۰ درجه سانتی گراد پس از ۷ الی ۱۴ روز جوانه می زنند.
میانگین درجه حرارت مورد نیاز برای کشت باید در ماه خرداد ۱۷ الی ۱۸ سانتی گراد و در ماه های تیر ۱۹ الی ۲۰ درجه سانتی گراد باشد.

تاریخ و فواصل کاشت

تاریخ کاشت با توجه به وجود پدی ده ها ی اقلیمی مانند تغییرات دما،رطوبت و… در هر منطقه متفاوت بوده، برای حصول حداکثر عملکرد، بهترین تاریخ کاشت باید موردتوجه قرار گیردکه اواخر زمستان (نیمه دوم اسفند)،زمان مناسبی برای کاشت همیشه بهار است. بذرها در ردیف هایی به فاصله ۴۰ – ۵۰ سانتی متر کشت میشوند و عمق بذر همیشه بهار در موقع کشت، باید ۲-۳ سانتی متر باشد.
تناوب کاشت : پس از برداشت همیشه بهار، می توان هر نوع گیاهی را کشت کردو همیشه بهار را نباید بافاصله زمانی کمتر از دو سال در همان زمین کاشت.

روش کاشت گل همیشه بهار

کاشت و تکثیر همیشه بهار به وسیله بذر صورت می گیرد. گیاهان را در زمان مناسب به صورت ردیفی در زمین اصلی کشت م ی کنند . به منظور تسریع و هماهنگی دررویش بذر، آبیاری زمین پس از کاشت ضرورت دارد. با آن همه فراوانی و پراکندگی که این گیاه در بعضی نواحی دارد، به پرورش آن غالبا به عنوان گیاه زینتی توجه می شود. تکثیر همیشه بهار در زمینه ای قابل نفوذ و نسبتاً مرطوب که کود کافی، به ویژه کودهای نیتروژنی و فسفردار داشته باشند به وسیله کاشتن میوه (دانه) صورت می گیرد.
برای تکثیر گیاه ابتدا دانه ها را در گلخانه که گرمای مناسبی داشته باشد، می کارند. سپس گیاه جوان حاصل را در امتداد خطوطی با فاصله ۸۰ سانتی متر به نحوی نشاء می کنند که هر گیاه از دیگری حداقل ۴۰-۴۵ سانتی متر فاصله داشته باشد. با استفاده از روش گلخانه، قبل از فروردین تا اوایل اردیبهشت،می توان گیاه جوان حاصل را به زمین اصلی انتقال داد. بنابرای ن با این عمل حدود یک ماه، زمان بهره برداری جلو می افتد؛ یعنی در واقع کاپیتول های گیاه زودتر از موعد معین به بازار عرضه م ی گردند . بدون استفاده از گلخانه نیز می توان عمل تکثیر را انجام داد. به این نحو که دانه ها را در شیارهایی به عمق ۳سانتی متر کاشته و رعایت کرد که در هر ۴۰ سانتی متر فاصله ۲-۳ دانه کاشته شود.روی دانه ها را نیز باید به علت مجاور بودن با هوا که اغلب ممکن است سرد و نامساعد باشد از یک قشر نازک خاک مناسب پوشانید. با این روش پس از اینکه دانه ها به گیاهان جوان تبدیل گردیدند، فواصل آن ها را به میزان مناسب رسانده و بوته های اضافی را خارج یا به محل دیگر که قبلا آماده شده است انتقال می دهند.
پس از برداشت محصول آن ها را یا به طور طبیعی در سایه و یا در اتاق های مخصوص که هوای گرم جریان داشته باشد ، یا در خشک کن با حرارت ۴۰-۳۵ درجه سانتی گراد خشک می نمایند و پس از خشک شدن ، آن ها را در بسته های کنفی ۳۰-۲۰ کیلوگرمی بسته بندی و به بازار عرضه می نمایند .

کودهای مورد نیاز

اکسید فسفر
اکسید پتاس
ازت

آفات و بیماری ها

قارچ لکه برگی ( Entylmoa Calendulae)
سفیدک (ُSphaerotheca Fuliginea)
شب پره برگ خوار جالیزو صیفی
کپک یا زنگ زدگی

روش جمع آوری

گل ها همراه با کاسبرگ ها برداشت شده، سپس کاسبرگ ها را از گل ها جدا کرده و گل ها را خشک می کنند.
در صورت تمایل می توان گل و کاسبرگ ها را با هم خشک می کنند.
خشک کردن به دو روش سنتی ( در سایه) یا توسط دستگاه های خشک کن انجام می شود.
از هر یک هکتار یک الی دو تن گل خشک همراه با کاسبرگ به دست می آید.

روش نگهداری

این گیاه را باید در کیسه های نخی و به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری کرد.

برداشت محصول

همیشه بهار به سرعت رشد کرده، گل ها اغلب از اواخر بهار (اوایل خرداد ) باز و قابل برداشت می شوند. پس از چیدن گل ها همواره گل های جدیدی به وجود می آیند، به طوری که برداشت گل ها را می توان تا قبل از بروز سرما همچنان ادامه داد.
برای تسریع در کار، بایدگل ها همراه با کاسبرگ برداشت شوند، آنگاه گل ها را از کاسبرگ ها جدا کرد. البته می توان گل ها و کاسبرگ ها را باهم خشک کرد. برای اینکه گلبرگ ها رنگ خود را از دست ندهند وکیفیت مطلوبی داشته باشند، گل ها را باید به سرعت خشک کرد.
اگر مقدار گل ها کم باشد، م ی توان آن ها را در سایه و در سطح زمین باضخامت کم پخش نمود، ولی چنانچه مقدار آن ها زیاد باشد، باید از خشک کن الکتریکی بادمای ۳۵-۴۰ درجه سانتی گراد استفاده کرد.
مقدار محصول گل خشک شده مقدار محصول گل خشک شده ۱-۲ تن در هکتار و بدون کاسبرگ ۴۰۰-۳۵۰ کیلوگرم در هکتار خواهد بود .گل ها ی تازه برداشت می شوند. کل گل ها یا گلبرگ ها را با قرار دادن روی کاغذ و به دور از نور مستقیم بدون حرارت بسیار زیاد یا با جریان هوا خشک می کنند و در این هنگام نباید روی یکدیگر قرار گیرند. درصورتی که رنگ گلبرگ ها در هنگام خشک کردن برود، به این معناست که به طور مناسبی خشک نشده اند.

هزینه های کاشت ، داشت و برداشت گیاه دارویی
عملیات	نوع هزینه	مبلغ هزینه (هزارریال)	توضیحات
هزینه های آماده سازی و کاشت	شخم و آماده سازی بستر کاشت	۱۴۰۰۰	_
	کود شیمیایی و حیوانی	۴۰۰۰۰	_
	بذر/نشا/پاجوش/قلمه /پیاز	۱۰۰۰۰	۱۰کیلو
	کشت	۱۰۰۰۰	_
هزینه های داشت	وجین و تنک کردن	۱۰۰۰۰	_
	تغذیه کودی /کود سرک	۱۰۰۰۰	_
	آبیاری	۱۰۰۰۰	_
	محلولپاشی	۰	_
هزینه های برداشت وبسته بندی	برداشت	۶۰۰۰۰	۳۰نفر
	جمع کردن محصول	۰	_
	جداکردن و بوجاری	۰	_
	حمل محصول به انبار	۰	_
	خشک کردن	۶۰۰۰۰	_
	بسته بندی	۰	_
پیش بینی نشده : ۵-۱۰درصد(واکاری و….)		۱۶۰۰۰	_
جمع کل هزینه ها		۲۴۰۰۰۰	_

 

پیش بینی وضعیت سرمایه گذاری طرح کشت و فرآوری گل همیشه بهار

عملکرد سالیانه : ۲ تن در هکتار
نرخ برابری دلار : ۳۰۰۰۰ تومان
مساحت زیر کشت : ۱ هکتار
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۲۴ میلیون تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
نرخ بازده داخلی در سال مبنا : ۷۰ درصد
تعداد دفعات مورد نیاز آبیاری : ۶
قابل قبول ( ec ) : 5000
کود شیمیایی مورد نیاز : ۲۰۰ کیلوگرم
کود دامی پوسیده : ۲۰ تن
زمان کاشت: بهار _ پاییز
میزان بذر/ نشاء/ قلمه / پیاز در هکتار : ۸ تا ۱۰ کیلو بذر
زمان برداشت : تابستان
عملکرد: ۲ تن
قسمت مصرفی : گل
قیمت تقریبی فروش هر کیلو : ۱۰۰ هزار تومان


درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: