طرح تولید جلیقه ضد گلوله

از زمانی که موضوع حمله و دفاع در تاریخ بشری شکل گرفته، نقش پوشش های محافظ نیز مطرح و مورد استفاده بوده است؛ چه آن زمان که پوست و چرم حیوانات محافظ انسانها بود و چه آن زمان که کاربرد فلز برای آدمی عیان شد، لباس ها و سپرهای خاص، تلاش می کردند بدن انسان را از گزند آسیب مصون نگاه دارند. اولین نوع زره ها را قطعات ساده و سنگین از فلز توصیف کرده اند که در جنگ های قرون وسطی وظیفه حفاظت از جان جنگجویان را بر عهده داشته است و شخص تن کننده این زره علی رغم مصائب در اختیار داشتن این پوشش بسیار سنگین و طاقت فرسا، زنده ماندن را به هر چیز دیگر ترجیح م داد. هر چند برخی نیز نمدهای تولید شده در ایران باستان را پیش قراول ساخت زره می دانند. اما زره های آن زمان نیز انواع و اقسامی داشت و ابتکارات زیادی با الهام از بدن حیوانات برای ساخت آنها به کار می رفت که یکی از آنها زره‌های فلس‌دار بود.

جلیقه ضدگلوله سخت

جلیقه ای که شامل الیاف فلزی بوده و در برابر گلوله به خوبی مقاومت می کند. این نوع از جلیقه ها محدودیت استفاده در عملیات ها را دارد، زیرا هم سنگین بوده و هم پوشیدن آن سختی مخصوص به خود را دارد. در جلیقه ها از سرامیک آلومینا(Al2O3) که بسیار سخت است استفاده می شود این نوع از سرامیک در مقابل گلوله به مانند توپ و تور والیبال در مقابل گلوله ایستادگی کرده و نیروی وارده از سوی گلوله را در تمام جلیقه پخش می کند. گفتنی است که جلیقه ای که گلوله به آن اصابت کرده باشد دیگر قابل استفاده نبوده و باید از جلیقه دیگری استفاده کرد.

جلیقه ضدگلوله نرم

این نوع از جلیقه به سنگینی جلیقه سخت نبوده و می توان آن را به مانند یک تیشرت به تن کرد. این جلیقه از الیاف خاصی استفاده می شود که هم به لحاظ وزنی و هم هزینه ای شرایط مطلوب تری نسبت به نوع اول دارد. در بدنه این جلیقه از الیاف توری مانندی استفاده می شود که به مانند توپ و تور فوتبال در مقابل گلوله مقاومت کرده و نیروی حاصل از برخورد گلوله با جلیقه را در تمام جلیقه پخش می کند. الیاف استفاده شده در جلیقه نرم از جنس کولار بوده که ۵ برابر مقاومت تر از فولاد با همان وزن است. البته دانشمندان الیاف دیگری را نیز کشف کرده اند که مقاومت آن حتی به ۱۰ برابر بیش تر فولاد نیز می رسد اما به لحاظ هزینه اختلاف قابل ملاحظه ای با جلیقه های عصر حاضر دارند.

تاریخچه جلیقه ضد گلوله

از زمانی که موضوع حمله و دفاع در تاریخ بشری شکل گرفته، نقش پوشش های محافظ نیز مطرح و مورد استفاده بوده است؛ چه آن زمان که پوست و چرم حیوانات محافظ انسانها بود و چه آن زمان که کاربرد فلز برای آدمی عیان شد، لباس ها و سپرهای خاص، تلاش می کردند بدن انسان را از گزند آسیب مصون نگاه دارند. اولین نوع زره ها را قطعات ساده و سنگین از فلز توصیف کرده اند که در جنگ های قرون وسطی وظیفه حفاظت از جان جنگجویان را بر عهده داشته است و شخص تن کننده این زره علی رغم مصائب در اختیار داشتن این پوشش بسیار سنگین و طاقت فرسا، زنده ماندن را به هر چیز دیگر ترجیح م داد. هر چند برخی نیز نمدهای تولید شده در ایران باستان را پیش قراول ساخت زره می دانند. اما زره های آن زمان نیز انواع و اقسامی داشت و ابتکارات زیادی با الهام از بدن حیوانات برای ساخت آنها به کار می رفت که یکی از آنها زره‌های فلس‌دار بود. مورخان، اولین نمونه استفاده از زره های فلس دار که به مانند فلس های روی بدن ماهی ساخته شده اند به چین باستان و سپس هند باز می گردد. اساس کار “زره های فلسی” بر پایه تکه های جدا از هم فلز بوده که بر روی هم قرار گرفته و مجموعه ای از آنها کل زره را تشکیل می داد. وقتی که ضربه تیر، نیزه و یا شمشیر به این زره ها برخورد می کرد انرژی ناشی از برخورد بین فلس های زرهی تقسیم شده و اگر یکی از فلسها شکسته می شد دیگر فلسها از شدت ضربه وارد کم می کردند. مهندسین در دهه ۱۹۶۰ یک جلیقه ضد گلوله و مناسب را ساختند که بر خلاف زره های سنتی بسیار راحت بود.جلیقه های ضد گلوله سبک از فلز ساخته نشده اند بلکه از بافت های فیبری که قابل دوخت بر روی جلیقه و دیگر لباس های سبک می باشد ساخته شده اند. انسان از هزاران سال پیش زره به تن کرده است، قبایل باستان در هنگام شکار پوست حیوانات را به دور بدنشان می بستند؛ جنگجویان روم باستان و اروپایی های قرون وسطی، پیش از رفتن به میدان نبرد، بدن خود را با صفحه های فلزی می پوشانند. در دهه ۱۴۰۰ زره در دنیای غرب بسیار فراگیر و پیشرفته شد و با یک زره مناسب شخص تقریبا شکست ناپذیر بود. با پیشرفت اسلحه و توپ در دهه ۱۵۰۰ زره ها تغییر کردند. سرعت بالا ی گلوله ها، می توانند به آنها انرژی لازم برای نفوذ در لایه های نازک فلزی را بدهد. بنابراین می توان بر ضخامت فلزات زره های سنتی افزود ولی بنابراین برای شخص تن کننده بسیار سنگین و طاقت فرسا می گردد.مهندسین در دهه ۱۹۶۰ یک جلیقه ضد گلوله و مناسب را ساختند که بر خلاف زره های سنتی بسیار راحت بود. جلیقه های ضد گلوله سبک از فلز ساخته نشده اند بلکه از بافت های فیبری که قابل دوخت بر روی جلیقه و دیگر لباس های سبک می باشد ساخته شده اند.

موفقیت ایران در تولید نانو ذرات کاربیدبور برای جلیقه های ضد گلوله

به اعتقاد کارشناسان یکی از مناسب ‌ترین مواد محافظ برای ساخت جلیقه ‌های ضدگلوله، سپرها و پوشش‌ های ضدانفجار، موادی هستند که توان بالایی در جذب انرژی داشته و گلوله و یا هر جسم نفوذ کننده دیگری را برگردانند. در این راستا محققان کشورمان موفق به تولید نانوذرات کاربید بور شدند که برای الیاف جلیقه های ضد گلوله به کار می رود و اثرات تخریب بر روی کسی که گلوله به جلیقه ‌اش برخورد می کند را به شدت کاهش می دهد. که موفق به تولید نانو ذرات کاربید بور برای جلیقه های ضد گلوله شده است. تاکنون این مواد در ابعاد میکرو تولید شده است، در این پروژه تحقیقاتی، ذرات کاربید بور در ابعاد کمتر از ۱۰۰ نانو متر تولید شده است. بکار بردن این نانو ذرات در جلیقه های ضد گلوله علاوه بر اینکه باعث کاهش وزن در این نوع جلیقه ها می شود، مقاومت آن را نیز در برابر برخوردهای گلوله افزایش خواهد داد.