طرح کشت و پرورش کوکوریکو

کوکوریکو (در زبان انگلیسی نارگیل سبز «Green Coconut» خطاب می‏‌شود) همان نارگیل جوان سبز رنگ است که هنوز کامل نرسیده و به رنگ قهوه‌‏ای آشنای نارگیل تغییر رنگ نداده است. کوکوریکو روی همان درخت نارگیل (به انگلیسی «Coconut Palm»؛ نام علمی «Cocos Nucifera») که نارگیل قهوه‌‏ای از آن به دست می‏‌آید رشد می‌‏کند، اما زودتر از رسیدن کامل چیده م‌ی‏شود. به عبارت دیگر، نارگیل رسیده‏ قهوه‌‏ای مودار و کوکوریکو، نژادهای متفاوتی از نارگیل نیستند، بلکه یک نژاد از نارگیل هستند که در زمان‌‏های متفاوتی چیده شده‌‏اند؛ کوکوریکو زمانی که میوه همچنان نارس بوده است و نارگیل پس از رسیدن کامل میوه.
رسیدن کامل نارگیل‏‌ها حدود یک سال زمان می‌‏برد، اما پس از گذشت هفت ماه می‌‏توان آنها را برداشت کرد. نارگیل جوان سبز رنگ برای تبدیل شدن به نارگیلی قهوه‌‏ای مراحل زیادی را پشت سر می‏‌گذارد؛شش ماه اول، نارگیل رنگ سبز روشنی دارد. در این مرحله، نارگیل سرشار از آب است (یک نارگیل سبز جوان، می‌‏تواند حاوی ۳۲۵ میلی‌‏لیتر آب باشد) اما هنوز گوشتی ندارد. درواقع آب درون نارگیل، همان قسمت مایع آندوسپرم یا هسته آن است که در گذر زمان جامد و فیبری شده و گوشت سفید و چرب درون نارگیل را می‌‏سازد.
از آنجایی که نارگیل سبز نارس است، در نتیجه گوشتی ندارد و تنها آب درون آن قابل استفاده است. پس از گذشت حدود دو ماه، رنگ نارگیل به تدریج به رنگ زرد تغییر می‌‏کند و نقطه‌‏های قهوه‌‏ای رنگی روی آن نمایان می‏‌شود. در این مرحله، آب نارگیل جوان شیرین‏‌تر شده و کمی گوشت ژله‏‌مانند درون آن شکل یافته است که در گذر زمان متراکم‌‏تر و سفت‌‏تر خواهد شد.
می‌‏توان علاوه بر آب درون این نارگیل‌‏ها، از گوشت ژله‌‏ای‌شان نیز تغذیه کرد. پس از گذشت حدود یازده تا دوازده ماه، نارگیل رنگ قهوه‌‏ای به خود می‏‌گیرد. در این مرحله، گوشت ژله‌‏ای گذشته کاملا سفت، متراکم و چرب شده است. حجم آب درون نارگیل در این مرحله به حالت قابل توجهی کمتر از نارگیل سبز است.
نارگیل‏، در هر مرحله‌‏ای از رشد که برداشت بشود، خواص بسیاری برای بدن به همراه خواهد داشت. گوشت نارگیل قهوه‌‏ای سرشار از آنتی اکسیدان فیبر طبیعی، پتاسیم، منیزیم، مواد معدنی، ویتامین ب و چربی‏‌های اشباع سالم و طبیعی است.
آب نارگیل سبز (و گوشت ژله‏‌ای آن) نیز منبع غنی فیبر، ویتامین ث و پتاسیم است و پروتئین، کربوهیدرات، الکترولیت‏‌ها و مواد معدنی همچون منیزیم، منگنز، سدیم و کلسیم را نیز شامل می‏‌شود. اما زمانی که نارگیل رشد می‏‌کند و از نارگیلی سبز و سرشار از آب به نارگیلی قهوه‌‏ای و سرشار از گوشت تبدیل می‏‌شود، تغییرات قابل توجهی در میزان مواد مغذی آن اتفاق می‌‏افتد.
یک درخت نارگیل بالغ در شرایط محیطی مناسب سالانه تا ۷۵ عدد نارگیل تولید کرده است اما معمولا میزان تولید این درختان کمتر از ۳۰ عدد میوه در سال است است. میوه نارگیل حدود ۱.۴ کیلوگرم وزن دارد .

خصوصیات گیاهشناسی

درخت نارگیل، درختی همیشه سبز با یک تنه بلند و مستقیم و بدون انشعاب است. ارتفاع آن به ۳۰ متر هم می رسد. قطر تنه این درخت تا یک متر می رسد. برگ ها در انتهای تنه درخت ظاهر گشته و بسیار بزرگ به طول ۴ تا ۵ متر هستند. رنگ برگ ها سبز روشن است. برگ ها بصورت مرکب و پرمانند هستند. طول برگچه ها حدود یک متر می باشد. عمر برگ ها ممکن است به سه سال برسد. یک نخل سالم می تواند حدود ۳۰ برگ داشته باشد. هر ماه با تولید یک برگ جدید، یک برگ از برگ های قبل، سقوط می کند.
میوه نارگیل مانند خوشه، شامل چندین نارگیل به اندازه های مختلف است. این میوه کروی شکل است که قسمت خارجی آن ضخیم و سفت و متشکل از الیاف نباتی و داخل آن نیز صاف و سخت می باشد. در قاعده نارگیل سه سوراخ دیده می شود که چشم های نارگیل نامیده می شود. برای استفاده از مایع داخل نارگیل که شیر نارگیل نامیده می شود این سوراخ ها را باید با جسم نوک تیزی باز کرد و مایع درون آنرا بیرون آورد.نارگیل از طریق بذر تکثیر می شود رشد آن آهسته است و قبل از رسیدن به سن باردهی به دوره طولانی جهت رشد نیاز دارد. سن باردهی نارگیل با توجه به نوع واریته، حاصلخیزی خاک و شرایط اقلیمی بین ۳ تا ۵ سال متغیر است. بذرها در نارگیل رکود نداشته و به تیمار خاصی جهت جوانه زنی نیاز ندارند.
در شرایط معمول، حدود ۹۰ درصد بذرها جوانه میزنند. جهت کشت، بذرها باید به پهلو در گودالی کم عمق قرار گیرند، به طوریکه یک سوم بذر با خاک پوشیده شود. بذر باید به طور منظم آبیاری شود تا از خشک شدن آن جلوگیری گردد. جوانه زنی بذر معمولا بعد از ۳ ماه اتفاق میافتد ، اما ممکن است تا ۶ ماه نیز به طول انجامد.
ریشه: برخلاف گیاهان دیگر، ریشه نارگیل نه بصورت مستقیم است نه بصورت افشان، بلکه دارای سیستم ریشه ی فیبری است. سیستم ریشه نارگیل شامل تعداد زیادی از ریشه های نازک که نزدیک سطح زمین رشد می کند، می باشد. فقط تعداد کمی از ریشه ها به اعماق خاک جهت پایداری و استقرار بهتر نفوذ می کنند. این ریشه ها معمولاً کمتر از ۳ اینچ قطر دارند.
این گیاه دارای دو زیرگروه پاکوتاه و پابلند می باشد. معمولاً برای اهداف تجاری از زیرگروه پابلند آن استفاده می شود و کشت می گردد.

شرایط محیط رشد

خاک: نارگیل در همه انواع خاک می تواند رشد کند اما خاک های خوب زهکشی شده را ترجیح می دهد. pH بین ۵ تا ۸ را می پسندد.
دما: بهترین دما برای رشد این گیاه دمای بین ۷۰ تا ۸۰ درجه فارنهایت می باشد.
آبیاری: درخت نارگیل به کم آبی مقاوم است ولی باید دقت کرد که خاک در فاصله بین دو آبیاری زیاد خشک نشود.
آفات: از آفات درخت نارگیل می توان به لارو تعدادی از دوبالان مانند پروانه و بید اشره کرد. گونه هایی از دوبالان که از این گیاه تغذیه می کنند شامل arenosella Batrachedra ، B. atriloqua ، B. mathesoni ، B. nuciferae ، Brontispa longissima است.

گرده افشانی و رشد و نمو میوه

درخت نارگیل یک پایه است و روی یک گل آذین هر دو گروه گلهای نر و ماده را تولید می کند گلدهی روی نخل ۴ تا ۵ ساله ظاهر می شود. گل آذین آن دارای ۱ تا ۲ متر طول می باشد. گل آذین نارس (اسپادیکس) در اسپات پوشیده شده است. هر رشته گل آذین حاوی گلهای نر و ماده می باشد. گلهای ماده در انتهای گل آذین قرار گرفته اند. تنها یک یا چند عدد گل ماده روی هر رشته وجود دارد و تعداد بسیاری گل نر کوچکتر در بالای آن قرار دارد.
معمولا ۵۰ عدد گل ماده و هزاران گل نر در یک گل آذین موجود است. تعداد گل ماده بستگی به رقم دارد، ارقام پابلند دگرگشن (دگر گرده افشان) هستند، در حالی که ارقام پاکوتاه عموما خودگشن (خود گرده افشان) هستند. باتوجه به گلدهی درخت در طول سال ، زنبورعسل برای گرده افشانی آن مناسب می باشد و بهتر است در باغات نارگیل برای ارقام پابلند کندوی زنبور عسل گذاشته شود.
ارقام پاکوتاه ۴ -۲ ، سال پس از کشت ولی ارقام پابلند ۵-۷ سال بعد از کشت به گل میروند. میوه نارگیل شفت فیبری می باشد ، میوه بالغ در حدود ۱ تا ۲ کیلوگرم وزن، ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر قطر و ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر طول دارد و به صورت گرد یا کشیده می باشد. برونبر، بیرونی ترین بخش میوه است و میان بر فیبری را پوشش میدهد. برونبر میوه ، مومی و سبز، زرد یا قرمز مایل به قهوه ایی رنگ است که در میوه بالغ به رنگ قهوه ایی یا خاکستری تبدیل می شود.
میان بر میوه، فیبری و درون بر آن، چوبی، سخت و به رنگ قهوه ایی تیره است ۶ تا ۸ ماه پس از تلقیح تخمک ، آندوسپرم شروع به نمو کرده و به صورت مایع ژله ای شکل در می آید و بعدا تبدیل به آندوسپرم جامد می شود. میوه ، در مرحله سبز ( نابالغ ) یا بالغ مصرف میگردد. میوه نابالغ برای مایع آندوسپرمی استفاده می شود و غنی از قند، پتاسیم و ویتامینها می باشد.
از زمان گلدهی تا بلوغ کامل میوه در ارقام پابلند، ۱۲ تا ۱۳ ماه طول میکشد ، ولی در ارقام پاکوتاه این مدت کمتر می باشد. در شش ماه اول به سرعت آندوسپرم رشد کرده و پر آب میشود، پس از آن سخت، ضخیم و قهوه ای رنگ می گردد. میوه در طی ۵ تا ۶ ماه به حداکثر اندازه خود میرسد. در فرایند بلوغ، میزان قند در آندوسپرم مایع از ۱ درصد (در ماه های اول بعد از شکوفایی گل) به ۵ تا ۸ درصد (۶ تا ۸ ماه بعد از شکوفایی گل) افزایش می یابد، سپس در مرحله بلوغ کامل در ارقام پابلند به ۲ درصد کاهش مییابد.
در مراحل اولیه رشد میوه، قندها به شکل گلوکز و فروکتوز می باشند. پس از طی این مرحله، ساکارز در مقادیر کم نمایان میشود و بعد از ماه ششم، در میوه بالغ ، میزان آن به ۱ تا ۲ درصد افزایش می یابد، در صورتیکه میزان قندهای احیاء به ۱ درصد کاهش می یابد. طی ۳ ماه اول رشد میوه، میزان روغن در اندوسپرم جامد بسیار ناچیز است و در میوه بالغ به ۳۵ تا ۴۰ درصد وزن تر میوه میرسد.

آبیاری

نیاز آبی نخل نارگیل با توجه به نوع خاک و شرایط آب و هوایی متفاوت می باشد. عموما، درخت بالغ ۶۰۰ تا ۸۰۰ لیتر آب هر ۴ تا ۷ روز یکبار نیاز دارد. آبیاری در تشتک به شعاع ۱/۸ متر و عمق ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر صورت میگیرد. آبیاری قطره ای بهترین روش آبیاری نارگیل است. در طی تابستان فواصل آبیاری کمتر شده و هر ۴ روز یکبار آبیاری انجام می شود. همچنین به منظور حفظ رطوبت و کاهش رشد علف هرز ، کاربرد مالچ در اطراف درختان ضروری است. از برگ خرد شده نارگیل به عنوان ماچ میتوان استفاده کرد.

کوددهی

درخت نارگیل در محدوده وسیعی از انواع خاکها ( لومی، شنی، آبرفتی، رسی) رشد می کند اما خاک مناسب برای آن رسوبات آبرفتی رودخانه با زهکشی مطلوب می باشد. برای رشد مناسب به خاکی با زهکشی مطلوب و ظرفیت نگهداری بالای آب نیاز دارد. کوددهی منظم از سال اول کشت جهت رسیدن به عملکرد مطلوب ضروری می باشد. برای هر نخل نارگیل ۲۰ تا ۵۰ کیلوگرم کود آلی در سال نیاز است.

شاخص های بلوغ میوه

مهمترین شاخص بلوغ میوه، طول دوره از زمان گلدهی میباشد که برای برداشت میوه نابالغ بین ۶-۷ ماه است. پوست میوه در این مرحله سبز رنگ میباشد. در زمانی که میوه بالغ مصرف شود، این زمان ۱۱ تا ۱۳ ماه است. رنگ پوست میوه در این زمان از سبز به قهوه ای تغییر مییابد. برداشت زودتر از موعد سبب کاهش کیفیت، نرم شدن میوه و کدری روغن میوه میگردد.

منشاء ، توزیع و سطح تولید

درخت نارگیل در مناطق گرمسیری جهان یافت می شود. هر چند تنوع بیشتر آن در جنوب شرقی آسیا و مالزی نشان میدهد که این منطقه مبدأ پیدایش نارگیل بوده است. نارگیل در بیش از ۸۵ کشور کشت می گردد. اندونزی با میزان تولید ۱۸۳۰۰۰۰۰ تن بزرگترین تولیدکننده نارگیل در جهان می باشد.
فیلیپین، هند، برزیل و سریلانکا از نظر میزان تولید نارگیل در رتبه های بعد از اندونزی قرار دارند. کشت نارگیل در ایران، در استان سیستان و بلوچستان انجام می شود. سطح زیر کشت این محصول در ایران ۴۵/۵ هکتار و با میزان تولید آن ۳۱۰/۵ تن می باشد.

برداشت، انبارداری و فرآوری

برداشت میوه توسط کارگر صورت میگیرد. در صورتی که هدف ، برداشت میوه نابالغ باشد ، زمانی که یکی از میوه های خوشه به مرحله مناسب رسید، همه میوه ها در خوشه همزمان برداشت می شوند. پس از برداشت ، میوه ها در سایه نگهداری شده تا از آفتاب حفظ شوند ، سپس در انبار قرار میگیرند. برای استفاده مناسب از فضای انبار پوست رویی میوه برداشته و تمیز می شود. سطح روی میوه توسط واکس کارنوبا و پارافین پوشیده شده تا از کاهش وزن میوه جلوگیری شود.
سپس میوه توسط پوشش پلاستیکی پی وی سی پوشانده می شود. انبارداری در دمای ۱۳ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۵۰ درصد صورت میگیرد. در هر کارتن ۹ تا ۱۲ میوه (۸ کیلوگرم) قرار داده می شود. حداکثر زمان نگهداری میوه در انبار با دمای سرد تا ۲ ماه میباشد.

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح کشت و پرورش کوکوریکو

ظرفیت تولید سالیانه : ۳.۵ تن
نرخ برابری دلار : ۲۵۰۰۰ تومان
سطح زیر کشت : ۵۰۰۰ متر مربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۱ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۷۰ میلیون تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
نرخ بازده داخلی در سال مبنا: ۶۵ درصد
دوره بازگشت سرمایه : ۶ سال

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: