محاسبه برنامه تولیدی، محاسبه هزینه تولید در طرح توجیهی

سرمایه در گردش موردنیاز یک طرح توجیهی مهم ترین هزینه پس از بهره برداری است که از هزینه های جاری مرتبط با تولید استنتاج می گردد. به طوری که پیش بینی یک دوره آن در زمان بررسی طرح توجیهی الزامی است. اما پس از بهره برداری در دوره های بعدی تولید(سنوات آتی) جایگاه مخصوصی در هزینه های جاری پروژه داشته و تامین همیشگی منابع آن از ضروریات می باشد. این هزینه در صورت مالی گردش وجوه نقد و ترازنامه هر سال شرکت ها به عنوان یکی از مصارف الزامی درج می گردد. در سیستم بانکی نیز در ردیف تسهیلات کوتاه مدت برای تامین، آن حد اعتباری در نظر گرفته می شود.
معمولاً پیش بینی سرمایه در گردش بر پایه تامین مواد اولیه، کمکی و بسته بندی و تنخواه گردان نقدی در یک دوره معین استوار است. بر اساس پیش بینی جداول مبانی محاسبات تولیدی، حقوق و دستمزد کارکنان، سوخت و روشنایی و تعمیرات(هزینه های جاری) محاسبه و پیش بینی می گردد.
موضوع مهم پس از ارزیابی سرمایه گذاری ثابت پروژه، بررسی، تجزیه و تحلیل سرمایه جاری پروژه و یا سرمایه در گردش می باشد.
اولین مرحله، تعیین وضعیت برنامه تولید طی سال های بهره برداری است.
به این منظور لازم است برنامه تولید و هزینه های تولید با ظرفیت اسمی مندرج در مجوزهای صادره از سوی ارگان های ذی ربط، ظرفیت بالقوه ماشین آلات و ظرفیت بالفعل واحدهای مشابه از اولین ظرفیت پیش بینی شده در سال اول بهره برداری تا رسیدن به ظرفیت بالقوه پیش بینی گردد.
دلیل انتخاب حداقل ظرفیت و رسیدن به حداکثر طی چند سال بهره برداری برای آموزش پرسنل، بهینه سازی، ترکیب مواد و بالا بردن کیفیت محصول و در نهایت آب بندی و هم آهنگی ماشین آلات با یکدیگر است.
عواملی که در جدول مبانی محاسبات قابل استفاده می باشد عبارتند از:
– مجوزهای قانونی صادره از سوی ارگان های ذی ربط، مانند جواز تاسیس، پروانه بهره برداری و…
– ظرفیت بالقوه ماشین آلات که پرفرمای صادره نتیجه گیری می شود. در صورت وجود ماشین آلات متنابه کم ترین ظرفیت ماشین خاص، ظرفیت خط تولید لحاظ می گردد.
– تعداد شیفت کار در هر روز با ذکر ساعت کار، نسبت به ۲۴ ساعت (۸ به ۲۴ یا ۱۲ به ۲۴)
– تعداد روز کار در سال واحد تولیدی با احتساب روزهای تعطیل و نوع صنعت
– مواد اولیه موردنیاز پروژه با احتساب ضایعات و ترکیب(آنالیز) مواد در تولید محصول، مواد کمکی و بسته بندی
– قیمت مواد اولیه، کمکی و بسته بندی که از سوی بازار مشخص و به قیمت پایه طی گزارش اقتصادی ارایه گردیده است.
تعیین درصد استفاده از ظرفیت اسمی به طور معمول از ظرفیت بالقوه ماشین آلات در صورتی که از ظرفیت اسمی بیشتر نباشد و ظرفیت بالفعل سایر واحدهای مشابه نتیجه گیری می شود و به طور معمول در طرح های مداوم با ظرفیت ۷۰ درصد آغاز و به ۱۰۰ درصد نیل پیدا می کند و رد طرح های غیرمداوم و کارگاهی از ۶۰ درصد تا ۹۰ درصد در نوسان می باشد.
به جهت استفاده بهینه از ظرفیت بالقوه ماشین آلات، نوع صنعت مدنظر قرار گرفته و با توجه به ترکیب ماشین آلات ظرفیت هر یک در یک ساعت کاری مشخص و حداقل ظرفیت تعیین شده ظرفیت بالقوه ماشین آلات می باشد. اگر بیش از ظرفیت اسمی مندرج در مجوزهای رسمی صادره باشد، سرمایه گذار باید برای اصلاح ظرفیت اسمی باشد، مبنای محاسبات در پیش بینی ها قرار گیرد.
معمولاً، ظرفیت بالفعل در طرح های مداوم با سه شیفت کامل کاری با ۷۰ درصد آغاز و به ۱۰۰ درصد ظرفیت بالقوه طی سه سال می رسد. در طرح های نیمه مداوم و فصلی ظرفیت از ۶۰ درصد آغاز و طی سال های بعد تا ۹۰ درصد نوسان دارد.

تدوین و ارایه جدول مبانی محاسبات(مبانی و مآخذ) طرح توجیهی: