طرح احداث مینی پالایشگاه (پالایشگاه مقیاس کوچک)

پالایشگاه های نفت با هدف تبدیل نفت خام و یا میعانات گازی به فرآورده های قابل استفاده توسط مصرف کنندگان ایجاد می شوند . بدون شک دسترسی به منابع خوراک هیدروکربنی، بزرگی و تنوع بازار فرآورده های پالایشگاهی و فناوری های منجر به تولید اقتصادی این محصولات، مهمترین عوامل مؤثر بر مکان احداث پالایشگاه و همچنین ظرفیت آنها می باشند.
در گذشته از آنجا که تولید نفت خام از میادین بزرگ با ظرفیت و طول عمر بالا، امکان پذیر بوده است و از سوی دیگر مصرف فرآورده ها در نقاط خاصی از کشور متمرکز شده و همچنین راندمان تولید در فناوری های موجود پایین بوده است.
توجیهات کافی برای احداث پالایشگاه های با ظرفیت بالا وجود داشته است. مجموعه عوامل فوق تمایل به بالا بردن ظرفیت واحدهای تولید فرآورده را افزایش داده و اقتصاد متوسط پالایشگاه ها را با افزایش ظرفیت جبران نموده است.
نگاهی به گذشته و توقف روند احداث پالایشگاه های بزرگ در کشور و اتفاقات سالهای گذشته نشان دهنده تغییراتی در اتمسفر احداث پالایشگاه می باشد. تغییراتی از قبیل عمومی شدن استفاده از فرآورده ها در کلیه نقاط کشور، رشد جمعیت شهرها و در نتیجه پراکندگی مراکز مصرف، وجود خطوط لوله نفت خام در گسترده بزرگتری از کشور، افت تولید میادین نفت و گاز بسیار بزرگ و لزوم به تولید رساندن میادین کوچکتر در اقصی نقاط کشور، امکان یافتن واردات نفت خام از مبادی خارج از کشور (همانند طرح Swap) و همچنین دستیابی به فناوری های جدیدتر و اقتصادی، توجیهات مناسبی برای احداث پالایشگاه های کوچک و پراکنده در سطح کشور می باشند.
به این لیست از دلایل می توان به توجیهاتی نظیر افزایش ضریب اطمینان در امنیت ملی در اثر پراکنده کردن واحدهای تولید فراورده های نفتی را افزود. همچنین در خصوص کشورهای همانند ایران که از وسعت سرزمینی بالایی برخوردارند، پراکنده کردن واحدهای تولید فرآورده با ملاحظه دسترسی به منابع خوراک، منجر به کاهش هزینه های حمل و نقل فرآورده ها می گردد.
با ذکر دلایل فوق می توان به برداشت مناسبی از تعریف واحدهای با پالایشگاه های با ظرفیت پایین دست یافت. Mini Refinery واحدهای کوچک تولید فرآورده های پالایشگاهی با ظرفیت ۲۰۰ تا ۲۰۰۰۰ بشکه در روز می باشند که توانایی تولید فرآورده های قابل استفاده توسط مصرف کنندگان نهایی (مطابق با استانداردهای مورد نیاز کشور) را دارا می باشند.

فناوری Mini Refinery (مینی ریفاینری) به همین علت از فناوریهای رایج که تنها مقیاس آن کوچک شده باشد (Miniaturized Refinery) و یا اینکه به جداسازی اولیه پالایشگاهی (Toping Plants) که فرآورده های خام را به عنوان محصول ارائه می دهد، تشخیص داده می شود.
فناوریهای مورد نظر دارای نقاط مشترک و شاخص دیگری نیز می باشند که آنها از انواع واحدهای پالایشی دیگر متمایز می نمایند. به طور مثال در اغلب موارد واحدهای Mini Refinery به نحوی طراحی و ساخته می شوند که در چهارچوب یک یا چند کانتینر که به سرعت قابل اتصال به یکدیگرند قرار گیرند. این نوع از مجموعه های فرآیند Modular نام گرفته اند.
کاربرد این روش موجب تسریع در ساخت، تست احداث و نصب آنها می گردد. همچنین با این روش سرمایه گذاران می توانند متناسب با توانایی تأمین خوراک و کشش بازار محصولات، ظرفیت کلی واحد پالایشی را افزایش داده و از مکانیزم سرمایه گذاری تدریجی بهره ببرند.
در صورت بکارگیری چند Module پالایشی و ایجاد ظرفیت، می توان Availability مجموعه را بالا برده و اقتصاد بهتری را انتظار داشت.طرح احداث مینی پالایشگاه (پالایشگاه مقیاس کوچک)
یک مینی ریفاینری (Mini Refinery) عموماً برای پالایش حدود۲۰۰۰۰-۱۵۰۰ بشکه در روز نفت خام و میعانات گازی انواع ضایعات نفتی استفاده می شوند .
این پالایشگاهها برای پالایش و جداسازی مواد خام از قبیل نفت خام , میعانات گازی , انواع حلالها انواع ضایعات هیدروکربوری سبک وسنگین و مخلوط آنها برای تهیه مواد با ارزش افزوده بالاتر مانند نفتا ، گازوئیل , کروسین نفت کوره و … طراحی می گردند .

مزایای طرح احداث مینی پالایشگاه (پالایشگاه مقیاس کوچک)

مزیتهای ساخت این پالایشگاهها عبارتند از :
– انعطاف پذیری خوراک ورودی با توجه به مشکالت مربوط به تهیه مواد اولیه و تنوع آنها
– میزان سرمایه گذاری کم با توجه به میزان کارائی
– برگشت سرمایه سریع:در صورت وجود خوراک کافی
بااضافه نمودن واحد کراکینگ می توان بیشتر این موارد را به گازوئیل تبدیل کرد.
– ساخت و راه ندازی سریع
– عدم وابستگی به مکان فیزیکی خاص
– کارائی با کلیه مواد هیدروکربور سبک وسنگین

صنعت پالایشگاه در ایران

با آغار کار پالایشگاه آبادان در سال ۱۹۲۱ که اولین پالایشگاه نفت خام کشور است زمینه استفاده از فرآوردههای نفتی در بخشهای مختلف صنعت، تجارت، حمل و نقل و مصارف خانگی همسو با توسعه اقتصادی کشور فراهم شد، به دنبال آن صنعت پالایشگاهی یکی از راهبردی ترین صنایع معرفی شد. در حال حاضر ۱۰ شرکت پالایشی در ایران مشغول به فعالیت هستند که ۶ عدد از این شرکتها در بورس اوراق بهادار ایران در حال معامله اند. هرکدام از این پالایشگاه ها در سال متفاوتی تاسیس شده اند.

مواد اولیه:
مواد اولیه این پالایشگاهها کاملاً انعطاف پذیر بوده و با توجه به چگونگی تامین خوراک قابل تغییر است . در این واحدها محصولات با API متنوع اعم از محصولات سنگین تا سبک مانند انواع نفت خام ، میعانات گازی ، انواع هیدروکربنهای سبک و سنگین ، انواع ضایعات نفتی , انواع حلالهای پتروشیمی و یا ترکیبی از آنها استفاده می گردد.
لازم به ذکر است در پالایشگاههای طراحی شده توسط شرکت بنیان توسعه راستین مواد اولیه گاز نبوده و امکان پالایش محصولات به صورت گاز امکانپذیر نمی باشد.

محصولات شرکتهای پالایشگاهی ایران

محصولات تولیدی در این صنعت عمدتا شامل گازوئیل، بنزین ، سوخت جت، لوبکات و غیر میباشد و در کل این محصولات را در سه دسته فرآرودههای نفتی، فرآوردههای ویژه تحویل مشتریان عمده و فرآوردههای ویژه خوراک صنایع کوچک تقسیم میشوند. در حال حاضر، بازار اصلی محصولات شرکت، داخلی بوده و بر اساس قانون کشور، شرکتها مکلف به تحویل پنج فرآورده اصلی به علاوه سوخت هوایی خود به شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران میباشند و شرکت ملی پخش فراوردههای نفتی ایران با توجه به مولفههای مختلف اقدام به فروش هریک از پنج فراورده اصلی مینماید.
این پنج فرآورده اصلی شامل گاز مایع، بنزین، نفت سفید، نفت گاز، نفت کوره میباشد. محصولات ویژه تولیدی شرکت شامل نفتا، وکیوم باتوم، وکیومسلاپس،لوبگات، ایزوریسایکل، انواع حلال و غیره میباشد که در بورس کالا و انرژی عرضه میشود و مشتریان عمده این فرآوردهها شرکتهای قیرسازی و تولید کننده انواع روانکارها هستند. در میان شش شرکت بورسی در صنعت پالایش، پالایشگاه اصفهان در دو محصول گاز مایع و نفت گاز بیشترین مقدار تولید رل دارد و پالایشگاه بندرعباس در دو محصول نفت سفید و نفت کوره بیشترین مقدار تولید را دارد.
در خصوص بنزین شرکت بندرعباس صدر نشین تولید است اما در مقیاس کشوری در محصول نفت سفید پالایشگاه بندرعباس به ترتیب محصولات نفت سفید، گاز مایع، نفت کوره، نفت گاز و بنزنین، پالایشگاه های بندرعباس، اراک، آبادان ، اصفهان و ستاره خلیج فارس بیشترین مقدار را تولید میکنند.

محصولات خروجی مینی پالایشگاه

کمیت و کیفیت محصولات کاملاً وابسته به آنالیز خوراک ورودی و همچنین بازده پالایشگاه و اوپراتور مربوطه دارد . بستگی به آنالیز خوراک وارد شده ، محصولات زیر می تواند از این واحدها استخراج گردد .
– محصولات اصلی شامل :
– گازوئیل ۲۰تا۴۰ درصد . مورد استفاده برای موتورهای دیزل
– مازوت ۶۰-۵۰ درصد .
– محصولات فرعی شامل :
– انواع حلالهای صنعتی سنگین
– محصولات میانی مانند نفت سفید ، حلا لهای ویژه سنگین
– ته مانده برج (VB) که برای تهیه قیر استفاده می شود .

بررسی و تحلیل صنعت فرآورده های نفتی

محل های احداث مینی پالایشگاه

به طور سنتی پالایشگاههای بزرگ به صورت متمرکز در مراکز خاصی ساخته شده و تامین مواد خام آنها با اتصال به خط لوله یا کامیون انجام می شده است . محصولات پالایش شده معمولاً با کامیون به بازارهای مصرف منتقل می گردید .
با توجه به اینکه بیشتر اکتشافات هیدروکربنها در مناطقی بوده که برای انتقال یا پالایش محدودیت وجود داشته بیشتر تولیدکنندگان مجبور بوده اند تا سیستمهای گران قیمت برای انتقال هیدروکربونها به پالایشگاهها تهیه کنند و یا یک پالایشگاه جدید نزدیک مرکز تولید بسازند . در بهترین شرایط این فرآیند چندین سال به طول می انجامید.
واحدهای پالایشگاه های کوچک در یک منطقه پرجمعیت نزدیک خط لوله نفت نه نزدیک به پالایشگاه بزرگ ساخته شده و می توانند مصرف محلی را تهیه و سپس مواد مصرف نشده را به خط لوله بازگردانند .
عموماً محل احداث این سایتها در هر نقطه ای امکانپذیر بوده و این از مزایای اصلی پالایشگاههای کوچک است . این مزیت مخصوصاً برای واحدهایی که به صورت بچ ( (Batch) کار می کنند بسیار چشمگیر بوده و مکان تاثیر بسزایی در قیمت محصولات خروجی ندارد .
ولی در سیستمهای پیوسته و واحدهای با ظرفیت بالا توصیه می گردد.طرح احداث مینی پالایشگاه (پالایشگاه مقیاس کوچک)

روش های تولید مینی پالایشگاه

پالایش مواد نفتی به دو صورت بچ ( (Batch) و پیوسته ( (Continues) انجام می گیرد . معمولاً واحدهای کوچک و واحدهایی که در آنها تامین مواد اولیه به صورت دائم امکانپذیر نبوده و تنوع خوراک زیاد است از سیستم بچ استفاده کرده و بسته به نوع خروجی تعریف شده و همچنین تامین خوراک پخت انجام شده و برای پخت بعدی مواد اولیه تغییر می کند .

در سیستمهای پیوسته مواد اولیه به مقدار زیاد قابل تامین است و یا ورودی سیستم به خط لوله وصل بوده و به صورت دایم از آن می توان استفاده کرد . معمولاً در این واحدها ورودی متنوع نبوده و از یک خوراک خاص به مدت طولانی استفاده می گردد .
در واحدهای پیوسته شرکت بنیان توسعه راستین طراحی طوری صورت می گیرد که در صورت لزوم بتوان آنرا مانند بچ استفاده کرد . تغییر مواد ورودی در سیستمهای پیوسته باعث توقف تولید و همچنین بالا رفتن مصرف انرژی می گردد.

تقسیم بندی مینی پالایشگاه ها از نظر فرآیندی
(Topping Refinery)پالایشگاه ساده
این پالایشگاه صرفاً شامل واحد تقطیر در اتمسفر بوده و برای جداسازی اولیه برشهای مختلف نفت خام بکار می رود .در این پالایشگاه، تولید محصولات نهائی مانند بنزین معمولاً با افزودن مواد انجام می شود و این پالایشگاه معمولاً دارای ۳ واحد تقطیر با برج تقطیر می باشد.

پالایشگاه ساده دارای فرآیند تبدیل کاتالیس (Topping Refinery + Reformer)
این پالایشگاه شامل واحد تقطیر در اتمسفر،تبدیل کاتالیستی و برخی از واحدهای تصفیه هیدروژنی بوده و همچنین این نوع پالایشگاهها از حداقل انعطاف پذیری در تولید فرآورده ها برخوردار می باشند و این واحد پالایشگاه نیز معمولاً سه واحد تقطیر با سه برج تقطیر مجزا دارد .

پالایشگاه دارای فرآیند شکست (Cracking Refinery)
این نوع پالایشگاه علاوه بر واحد های تقطیر در اتمسفر و تبدیل کاتالیستی دارای واحد تقطیر در خلاء نیز بوده و همچنین دارای واحد های شکست (هیدروژنی یا کاتالیستی) برای ارتقاء محصول نفت گاز تولیدی واحد خلاء نیز می باشند .
واحد های کراکینگ (شکست) موجب افزایش درآمد پالایشگاه از طریق افزایش میزان محصولات (در اثر افزایش حجم حاصل از شکست ) شده ضمن اینکه محصولات با ارزش تری (نسبت به خوراک این واحد ها ) تولید می کنند .این پالایشگاه ها دارای انعطاف پذیری زیادی برای تولید انواع محصولات بوده ولی هزینه سرمایه گذاری آنها زیاد می باشد. این پالایشگاه معمولاً دارای ۴ واحد تقطیر مجزا با ۹ برج تقطیر می باشد.

Bottom Upgrading
در برخی از پالایشگاهها جهت دست یابی به محصولات با ارزش تر و در نتیجه کسب ارزش افزوده بیشتر، اقدام به ارتقاء مواد باقی مانده سنگین آن پالایشگاه از طریق اضافه نمودن سایر فرآیندها (Bottom Upgrading) می نمایند . این واحدها معمولاً در پالایشگاههای بزرگ ایجاد می گردند. بدین منظور از فرآیند های زیر میتوان استفاده نمود:
۱-تولید قیر
۲-تولید روغن
۳-تولید کک نفتی
۴-آسفالت زدایی
۵-کاهش گرانروی
۶-شکست کاتالیسی مواد باقی مانده (RFCC)

وضعیت عرضه و تقاضای محصول در داخل و خارج از کشور و وضعیت صنعت در جهان

نفت خام پس از استخراج، جهت تبدیل به فرآورده های قابل استفاده در زندگی روزمره و نیز فرآورده های مورد نیاز صنعتی، به مراکز پالایشگاهی ارسال می شود. در این مراکز با انجام عملیات ویژه بر روی نفت خام، انواع فرآورده های مورد نیاز تهیه شده و به شبکه توزیع عرضه می شود.
مراکز پالایشگاهی بر اساس نحوه استفاده از آن ، در محل های متفاوتی احداث می شود. پالایشگاه های صادراتی در کنار بنادر و پالایشگاه های داخلی در نزدیکی مراکز مصرف و با توجه به منابع مورد نیاز نظیر آب برق و نیروی انسانی، احداث می شود. حمل و نقل نفت خام و فرآورده ها نیز، پس از بررسی های لازم ساخته می شود.
عملیات پالایش نفت خام تا قبل از سال ۱۹۰۰ میلادی محدود به تقطیر ساده نفت برای تولید فرآورده های اصلی تجاری، یعنی نفت چراغ و روغن و دو محصول کم مصرف آن زمان، یعنی بنزین و گازوئیل بود.
در اوایل قرن بیستم میلادی همراه با توسعه صنایع اتوموبیل سازی، رشد سریعی در میزان مصرف بنزین موتور حاصل شد. صنعت پالایش برای تطبیق با وضعیت جدید، روش های جدید پالایشی برای تبدیل محصولات اضافه بر مصرف، به بنزین موتور ابداع گردید.

در سال های پس از جنگ جهانی دوم به دنبال پیشرفت سریع تکنولوژی در صنایع مصرف کننده فرآورده های نفتی و همچنین توسعه سریع استفاده از این فرآورده های سنگین به فرآورده ها، تحول بزرگ و اساسی دیگری در صنعت پالایش در زمینه تبدیل فرآورده های سنگین به فرآورده های سبکتر نظیر بنزین و محصولات میان تقطیر بوجود آمد. در حال حاضر نیز با کاهش مصرف فرآورده های سنگین مانند نفت کوره و جانشین شدن تدریجی آن با سوخت های دیگر نظیر گاز، زغال سنگ و انرژی اتمی، صنعت پالایش جهان با تطبیق هر چه بیشتر خود در جهت تولید فرآورده های سبکتر مواجه است.
از آنجا که مقدار هر فرآورده نفتی در نفت خام محصول یک منبع نفتی، ثابت است و با روش های معمولی تقطیر (روش های غیر واکنشی) قابل تغییر نیست و نیز درصد مورد نیاز هر فرآورده نفتی در کشورهای مختلف جهان بسته به نوع آی و هوا، نوع زندگی اجتماعی و اقتصادی، سطح درآمد عمومی و غیره تفاوت می کند، روش های مختلفی برای تبدیل فرآورده های مازاد بر مصرف، ابداع شده است.
بطور مثال در کشور آمریکا به دلیل کثرت اتوموبیل ها و بعد مسافت، بنزین و موتور، قسمت اعظم فرآورده های مصرفی را تشکیل می دهد. در حالی که در ژاپن نفت کوره و فراورده های میان تقطیر خیلی بیشتر از بنزین موتور مصرف دارد. در کشور ما، مصرف فرآورده های میان تقطیر (مانند نفت سفید و گازوئیل) به مراتب بیشتر از میزان تولید این محصولات از نفت خام، به روش معمولی تقطیر است.
به این ترتیب لازم است هر کشوری انواع خاصی از واحدها و عملیات پالایشگاهی را بکار گیرد. تا نیازهای خود را به فراورده های مختلف نفتی مرتفع سازد.طرح احداث مینی پالایشگاه (پالایشگاه مقیاس کوچک)

خلاصه ای از ارزیابی موقعیت رقابتی شرکت در داخل و خارج از کشور

شرکت در صورت حضور در بازارهای جهانی و کشورهای همسایه هم از نظر قیمت و سهم بازار (با توجه به ظرفیت بالای تولیدی و مجوز بهره برداری اخذ شده) و هم از نظر کیفیت قابل رقابت می باشد. همچنین مطابق مجوز صادر شده سبد کالای این شرکت در مقایسه با سایر رقبا و شرکت های مشابه داخلی تکمیل تر و قابل اشاره می باشد.
وابستگی کسب و کارهای شرکت به شرایط اقتصادی عمده ای که در آن فعالیت می کند
کلیه محصولات و خوراک این شرکت وابسته به قیمت نفت و قیمت ارز در بازار داخلی و همچنین شرایط منطقه از نظر امنیتی بوده و متأثر از نوسانات در این حوزه می باشد.
طرح های توسعه آتی محصولات و خدمات، میزان سرمایه مورد نیاز، زمان تقریبی اجرا، منابع تأمین مالی و …

اهمیت طرح احداث  (پالایشگاه مقیاس کوچک)

در یک بررسی اجمالی اهم دلایل توسعه­ ی مینی پالایشگاه ها را در عناوین ذیل خلاصه می ­شود:
کاهش میزان تولید و صادرات نفت خام و میعانات گازی همزمان با اعمال تحریم ­های اقتصادی؛
تولید و عرضه­ ی نفت خام و برش­ های نفتی در منطقه ­ی خودگران کردستان عراق؛
عرضه ­ی میعانات گازی تولیدی در پالایشگاه های گازی کشور از جمله ایلام، شهید هاشمی­ نژاد (خانگیران) و پارس جنوبی در بورس انرژی؛
خصوصی­ سازی مجتمع­ های پالایشگاهی و پتروشیمیایی کشور؛
تقاضای قابل توجه فراورده­ های هیدروکربوری در همسایه های شرقی کشور از جمله افعانستان و پاکستان؛
قاچاق و انحراف سوخت به دلیل اختلاف قابل توجهی قیمتی بنزین و نفت گاز در کشور با سایر کشورهای همسایه؛
بهره ­گیری از پدافند غیر عامل در ساختار تولید و توزیع فراورده­ های سوختی کشور؛
تولید و عرضه برش ­های هیدروکربوری مختلف در پتروشیمی ­های مبتنی بر خوراک مایع (بنزین پیرولیز، ریفورمیت و …)؛
وجود فرصت­ های فراوان در سواحل خلیج فارس جهت بانکرینگ سوخت؛
این نکته نیز قابل توجه است که با گذشت زمان و بالغ شدن ذی­ نفعان این موضوع در کشورهای عراق و البته افغانستان و از طرف دیگر وضع قوانین سخت ­گیرانه تر در کشور به منظور جلوگیری از قاچاق و انحراف سوخت و نهایتا جلوگیری از صادرات محصولات بدون استاندارد باعث شده است که جذابیت احداث پالایشگاه­ های کوچک کمتر و کمتر شود.

کشورهای پیشرفته دنیا به سمت ساخت واحدهای پترو پالایشی معطوف شده که از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از مزایای ایجاد آن می توان به افزایش حاشیه سود فرآوری نفت، کاهش آلودگی، کاهش هزینه های تأمین خوراک، مدیریت یکپارچه و هماهنگی میان واحدها اشاره کرد.
در سال های اخیر همزمان با پیشرفت دانش و فناوری ساخت مجموعه‌های چند منظوره در صنایع مختلف در راستای افزایش بهره‌وری، یکسان‌سازی تولید مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است و در این میان ساخت پتروپالایشگاه‌ها به عنوان مصداقی از تجمیع واحد‌های پتروشیمی و پالایشگاهی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

باید این نکته را مورد توجه قرار داد که پتروپالایشگاه ها چه هستند و چگونه این واژه به ادبیات نفت و گاز و انرژی راه پیدا کرده است. غالب مردم با واژگانی چون پالایشگاه و پتروشیمی آشنایی دارند. پالایشگاه و پتروشیمی به دلیل این که قدمت بسیار طولانی دارند و بسیاری از محصولات مورد نیاز مردم به تفکیک از هر کدام از آنها تامین می شود، اسامی شناخته شده هستند.

در واقع نفت و گاز خام از میادین تولید و پس از فرآورش اولیه در واحدهای بهره برداری به پالایشگاه ها ارسال می شود. مهمترین خروجی و محصول پالایشگاه های نفتی و گازی شامل:نفتا، بنزین، گازوییل، نفت سفید، نفت کوره، قیر و مالچ و همچنین میعانات گازی و گازهای سبکی چون متان، اتان و پروپان و گوگرد است.

محصول خروجی پالایشگاه ها بخشی به صورت مستقیم در بازار به مردم عرضه می شود و مورد مصرف قرار می گیرد اما بخشی دیگربه عنوان خوراک به پتروشیمی ها انتقال داده شده و محصولات مختلف از سوی مجتمع های پتروشیمی روانه بازارهای داخلی و خارجی می شود و و می توان به سه گروه محصولات اصلی اشاره کرد .
دسته اول: اتیلن، پروپیلن، پلی پروپیلن، گوگرد، بنزن،اوره و آمونیاک و چندین محصول دیگر، این محصولات پایه و اساس محصولات متعدد دیگر پتروشیمی را تشکیل می دهد. دسته دوم شامل محصولات میانی که خود ماده اولیه محصولات نهایی است مانند مواد اولیه پلاستیک ، پی وی سی و ملامین و … و دسته سوم محصولات نهایی مانند: لاستیک، کودهای شیمیایی، بنزین، الیاف مصنوعی و … تقسیم می شود.
یکی از راهکارهای اساسی بی‌اثرکردن تحریم‌های نفتی آمریکا به پیشنهاد کارشناسان و متخصصان، تغییر رویکرد از خام‌فروشی به سمت فرآورده‌فروشی و تولید محصولات نهایی و ایجاد ارزش افزوده بیشتردر مسیر کاهش وابستگی کشور به نفت خام است.
ساخت واحدهای پتروپالایشی افزون بر دور زدن تحریم‌های نفتی، باعث ایجاد ارزش افزوده و اشتغال شده و برای سهامداران آن سود سرشاری را به همراه خواهد داشت. در حال حاضر بسیاری از کشورهای دنیا مانند سنگاپور که فاقد منابع نفت و گاز بوده با سرمایه‌گذاری در حوزه صنایع پتروپالایشی و توسعه این واحدها سرمایه‌ی بسیاری را برای کشور خود به ارمغان آورده‌اند در نتیجه ضرورت توسعه صنایع پتروپالایشی در داخل کشور با توجه به فضای تحریمی بیش از گذشته است.
توسعه صنعت پتروپالایشگاهی ازجمله برنامه های کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه‌ دنیاست. کشورهای توسعه‌یافته با ایجاد پارک های شیمیایی و صنایع پتروپالایشگاهی و ارائه‌ اعتبارات و تسهیلات مناسب و ویژه به این صنایع، زمینه رشد چشم‌گیر صنایع پتروپالایشی خود را ایجاد کرده اند.
این کشورها با توسعه صنایع تبدیلی نفت خام به فرآورده های سودده، سعی بر نقش‌آفرینی در آینده بازار انرژی دنیا را دارند. در این میان، ایران که سابقه ای طولانی در صنعت پالایشگاهی دنیا دارد، از مشکلات عدیده ای همچون فرسودگی تأسیسات و تجهیزات پالایشگاهی، عدم بازدهی مناسب در صنایع میان‌دستی و پایین‌دستی نفت خام و فقدان اعتبارات لازم برای نوسازی و توسعه صنایع پالایشگاهی خود رنج می برد.طرح احداث مینی پالایشگاه (پالایشگاه مقیاس کوچک)

موضوع فعالیت این مینی پالایشگاه، تولید گازوئیل و بنزین، روغن دنده و موتور ، ضد یخ و مکمل سوخت است. ظرفیت هر یک از محصولات این مینی پالایشگاه به شرح ذیل است :
تینر شستشو ۱۵۰۰۰ تن
تینر روغنی ۱۵۰۰۰ تن
ضد یخ ۱۰۰۰۰ تن
برش هیدروکربنی سبک (بنزین و گازوئیل) ۵۵۰۰۰ تن
برش هیدروکربنی سنگین (بنزین و گازوئیل) ۴۰۰۰۰ تن
هیدروکربن سبک حاصل از بلندینگ (بنزین و گازوئیل) ۱۲۰۰۰۰ تن
هیدروکربن سنگین حاصل از بلندینگ (بنزین و گازوئیل) ۹۰۰۰۰ تن

طرح احداث مینی پالایشگاه (پالایشگاه مقیاس کوچک)

ظرفیت خوراک روزانه : ۳۰۰۰ بشکه در روز
نرخ برابری دلار : ۲۸۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۳۰۰۰۰ مترمربع
زیربنای ساختمان ها : ۱۱۰۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۵۶ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۷۷.۵ میلیارد تومان
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۲۸.۳ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی : ۳۷ درصد

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: