طرح تولید نخ بخیه

نخ بخیه؛ شاید کمتر کسی تاکنون به تولیدش فکر کرده باشد، درحالی‌که حداقل در کشور خودمان با حجم بالایی از حوادثی که پشت سر می‌گذارد، بازار داغی دارد و مشتریانی همیشگی که به نظر نمی‌رسد هیچ‌گاه بی‌نیاز از این نخ حیاتی باشند.

قیمت‌های پایین به دلیل کم شدن دامنه سود بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به‌خصوص مراکز خصوصی، باعث رشد بازار محصولات خارجی می‌شود و چون در این‌گونه مراکز انگیزه مادی بیشتر است و عملاً نگران بودجه بیماران نیستند به همین دلیل سعی می‌کنند از انواع خارجی آن استفاده کنند. این در حالی است که مصرف‌کننده نخ‌های بخیه عموما افراد بیهوش و داخل اتاق عمل هستند و نمی‌دانند از چه مواد با سطح کیفی‌ای برای‌شان استفاده شده است و حق انتخاب ندارند.
امروزه اهمیت تجهیزات و اقلام پزشکی در نظام سلامت جامعه بر کسی پوشیده نیست. از آنجا که تمام عمل‌های جراحی با ایجاد زخم در بافت بدن آغاز می‌شود، نقش حیاتی نخ‌های بخیه به‌عنوان پایان‌دهنده این فعالیت بیش از پیش خودنمایی می‌کند.
برای بررسی بازار نخ بخیه و مصرف و نیاز بازار گفت‌وگویی داشته‌ایم با مهندس جوانشیر افشار؛ مدیرعامل شرکت تجهیزات پزشکی سوپا. در حال حاضر میزان مصرف نخ‌های بخیه هر سال ۱۵درصد رشد دارد که در این بین نخ‌های ساخته شده از مواد طبیعی ۱۳درصد، نخ‌های تهیه شده از مواد سنتزی غیرقابل جذب ۴۱درصد و نخ‌های سنتزی قابل جذب ۱۵درصد از بازار مصرف را به خود اختصاص داده‌اند.
به علت رشد سریع جمعیت و عدم توجه کافی به سرمایه‌گذاری جهت تولید این محصول در داخل کشور هم‌اکنون تنها ۳۰درصد از نیاز داخل توسط تولیدکنندگان داخلی تهیه شده و ۷۰درصد این نیاز از خارج وارد می‌شود که برای رهایی از این مشکل به یک برنامه مدون، دقیق و کلان در عرصه مدیریت تجهیزات پزشکی نیازمندیم تا از یک طرف با سرمایه‌گذاری بیشتر باعث ایجاد شرکت‌های تولیدی جدید و از طرف دیگر با ترغیب تولیدکنندگان فعلی موجب افزایش بهره‌وری آنها و در نتیجه بالابردن میزان تولیدات‌شان شویم.
در حال حاضر نیاز بازار داخل برای نخ بخیه حدود ۴۰میلیون عدد است که در این میان ۱۰میلیون از انواع تخصصی نخ بخیه و ۳۰میلیون آن نیز از انواع عمومی است و به‌طور متوسط ۹۰درصد نیاز بازار داخلی از طریق تولیدکننده‌های خارجی تامین می‌شود. بنابراین بازاری با ظرفیت‌های خالی وجود دارد که سرمایه‌گذاران بیشتری را می‌طلبد چون نیاز به این کالا همیشه رو به افزایش است و نه‌تنها بازار داخلی بلکه بازار کشورهای همسایه نیز خواهان این کالا هستند و در حال حاضر نیز صادراتی به برخی‌کشورها مانند گرجستان و عراق صورت می‌گیرد.

انواع نخ‌های بخیه

هر چند نوع نخ بخیه هم در جهان تولید شود یک سرنخ آن در نخ‌های بخیه‌ای است که از دیرباز از روده حیواناتی چون سگ، گربه، گوسفند، گوساله و گاو تهیه می‌شده است و هنوز هم بخش قابل توجهی از نخ‌های قابل استفاده در علوم پزشکی و جراحی‌های دشوار از همین نخ‌های بخیه است، با این حال امروزه نخ‌های متنوع برای بخیه زدن تولید می‌شود که به برخی از آنها به طور گذرا اشاره می‌کنیم:
۱ـ نایلون‌ها
رایج‌ترین نوع نخ‌های بخیه و از نوع غیرقابل جذب هستند و از نظر استحکام، نایلون را به فولاد پلیمری تشبیه کرده‌اند. نخ‌های نایلونی خنثی هستند و برای بستن عمومی زخم‌ها استفاده می‌شوند. ضمن اینکه بیشترین کاربرد را در بستن زخم‌ها دارند. با توجه به اینکه از نظر ساختار شیمیایی شبیه بافت پوست هستند و با توجه به استحکام کششی بسیار بالای نایلون از آن برای بخیه تاندون و لیگامنت استفاده می‌شود. از جمله مزایای آن نسبت به نایلون چند رشته‌ای خواص زیردستی راحت‌تر و همچنین کاهش تجمع باکتری بین الیاف نخ‌های چند رشته‌ای است. ازجمله معایب نخ‌های نایلونی می‌توان به حساسیت‌زایی آنها اشاره کرد.
۲ـ پلی‌لاکتیک اسید
این نوع نخ بخیه قابل جذب است و براساس نظر پزشکان استحکام مورد نیاز را تامین می‌کند و ۶۰ تا ۹۰ روزه جذب می‌شود.
۳ـ پلی‌کولیساکید
این نوع نخ بخیه غیرقابل جذب و خنثی است و از نوع نخ‌های تک‌رشته‌ای محسوب می‌شود. از این نوع نخ برای بخیه بافت چشم ـ رگ‌ها و تاندون استفاده می‌شود. اما استحکام کافی برای استفاده در بافت عضلانی را ندارد.
۴ـ استنلس استیل
این نخ بخیه از جنس فولاد ضدزنگ و غیرقابل جذب است و برای رفع آن از پوست احتیاج به ابزار خاصی به صورت علمی وجود دارد. برای بعضی از بیماران محل زخم و ظاهر زخم التیام‌یافته بیش از بیماری اصلی اهمیت دارد؛ بنابراین انتخاب نخ‌های بخیه باید متناسب با نوع زخم و محل آن، و شرایط بیمار انجام شود. هر نخ بخیه‌ای برای هر کاربردی مناسب نیست و باید با سنجیدن شرایط بهترین نخ را برگزید.

بخیه از آشوریان تاکنون

بخیه اثرگذارترین بخش در عمل‌های جراحی است و تقریبا تمام‌کننده و پایان کار هر نوع عمل جراحی است، اما از دیرباز در فرهنگ زبان فارسی از عبارت «بخیه به آبدوغ زدن» هم استفاده می‌شده و این عبارت زمانی به‌کار می‌رفته که حکایت از انجام یک کار بیهوده بوده و بر انجام کاری غیرممکن دلالت داشته است. با این حال همین ضرب‌المثل نشان می‌دهد که بخیه زدن از دیرباز در فرهنگ پزشکی و طب سنتی ایران وجود داشته است، گرچه نوشته‌های برجا مانده از مصر باستان و تمدن آشوری در ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد حکایت از آن دارد که در گذشته‌های بسیار دور نیز از مواد مختلفی برای بخیه زدن و بستن زخم‌ها استفاده می‌کردند.
مفهوم «بخیه زدن» در نوشته‌های بقراط در سال ۴۶۰ قبل از میلاد آمده است. در نوشته‌های گالن (پزشک یونان باستان) برای نخستین بار از روده گوسفند برای بخیه استفاده شده است. بعدها رازی (۹۰۰ میلادی) از روده‌های تابیده شده برای زخم‌های شکمی استفاده کرده و در دهه ۱۵۰۰ «یلادی آمبرویس پر» جراح ارتش فرانسو روش بستن زخم را بجای روش داغ کردن استفاده کرد.

تقسیم بندی نخ های بخیه

۱ـ نخ‌های بخیه قابل جذب

نخ‌های قابل جذب قسمت عمده‌ای از استحکام مکانیکی خود را در دوره‌ای دو ماهه از دست می‌دهند؛ نکته مهم تفاوت بین کاهش استحکام مکانیکی در فرآیند جذب و حذف مواد تخریب شده از بدن است. به این ترتیب که یک نخ ممکن است استحکام خود را در مدت کوتاهی از دست بدهد، اما به ماه‌ها یا سال‌ها زمان احتیاج داشته باشد تا کاملا جذب شود.

۲ـ نخ‌های بخیه غیرقابل جذب

نخ‌های غیرقابل جذب قسمت عمده‌ای از استحکام مکانیکی خود را در بیش از دو ماه حفظ می‌کنند و باید پس از مدت زمان مشخص شده توسط پزشک، حذف شوند. در غیراین‌صورت به‌عنوان جسم خارجی در بدن باقی می‌مانند.
نخ‌های بخیه از نظر شکل فیزیکی به دو دسته تقسیم می‌شوند اول: نخ‌های تک رشته‌ای و دوم نخ‌های چند رشته‌ای.
نخ‌های تک رشته‌ای انعطاف‌پذیرترند و نسبت به چند رشته‌ای‌ها راحت‌تر گره می‌خورند. همچنین دقت گره بیشتری داشته و برای جراح امکان انجام روش‌های مختلف گره‌زدن را فراهم می‌کنند. علاوه براین به دلیل داشتن سطوح صاف، اصطکاک کمتری به هنگام عبور از بافت دارند و خطر پارگی بافت را کاهش می‌دهند. این مسئله بویژه در جراحی‌های قلب، چشم و اعصاب اهمیت دارد.
نخ‌های بخیه از نظر منبع تهیه هم به دو دسته مصنوعی و طبیعی تقسیم می‌شوند. ویژگی‌های ایده‌آل برای انتخاب نخ‌های بخیه اینها هستند:
۱ـ کمترین واکنش بافتی را ایجاد کند؛ (نخ بخیه به عنوان یک جسم خارجی می‌تواند منجر به تاخیر در زمان ترمیم زخم شود).
۲ـ دارای استحکام کششی کافی باشد.
۳ـ محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها فراهم نکند.
۴ـ قابل استریل کردن باشد.
۵ـ آلرژی‌زا و سرطان‌زا نباشد.
۶ـ انعطاف‌پذیر باشد.
با توجه به ویژگی‌های انعطاف پذیری، زیست سازگاری نسبی و قابلیت تغییر شکل زیاد در پلیمرها، بیشتر نخ‌های بخیه از جنس مواد پلیمری ساخته می‌شوند. از آنجاکه نخ‌های بخیه در محل زخم و برای بستن آن بکار برده می‌شوند و این موجب وارد آمدن تنش‌های کششی برای بسته شدن زخم می‌شود، استحکام کششی نخ‌های بخیه اهمیت زیادی می‌یابد.

کد آیسیک مرتبط با صنعت تولید نخ بخیه

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
کد آیسیک : ۳۳۱۱۵۱۳۷۵۳

کد تعرفه گمرکی مرتبط با صنعت تولید نخ بخیه

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.
کد تعرفه گمرکی نخ بخیه : ۹۰۱۸۳۲۳۰

موانع و مزایا تولید نخ بخیه

وجود قوانین سخت‌گیرانه گمرکی و عدم استفاده از افراد متخصص در زمینه ترخیص مواد اولیه از یک سو و دست‌و‌پاگیر‌ بودن قوانین اداری از سوی دیگر سبب شده که خرید این مواد و تکمیل فرآیند تولید در شرکت‌های تولیدی، تولیدکنندگان را با دردسرهای بی‌شماری روبه‌رو کند.
همچنین عدم همکاری بیمارستان‌ها و اداراتی همچون سازمان تامین‌اجتماعی و وزارت بهداشت و درمان در پرداخت بدهی‌های خود به تولیدکنندگان نیز یکی دیگر از موانعی است که این شرکت‌ها را در راه ادامه فعالیت با مشکل کمبود نقدینگی روبه‌رو کرده است و در پایان بالا بودن نرخ وام‌های پرداختی از سوی بانک‌ها و عدم تخصیص اعتبارات ویژه به این بخش نیز سبب شده که این گروه از تولیدکنندگان انگشت‌شمار به سختی بتوانند امور جاری خود را پوشش دهند و چشم‌انداز روشنی از آینده کاری خود را متصور نباشند.راساس نیازسنجی انجام‌شده در ایران در سال ۹۰ متوسط نیاز سالانه ایران به نخ بخیه در حدود ۲۰۰ تن است اما میزان تولید فعلی کشور در مجموع به ۱۸۰ تن می‌رسد.
کمبود حداقل ۲۰ تنی نیاز کشور به نخ بخیه با واردات انواع این محصول تامین می‌شود اما اکنون با افزایش تولید پروپیلن و (پی‌آ) در صنعت پتروشیمی کشور امکان سرمایه‌گذاری بیشتر در تولید نخ بخیه پلیمری که یکی از مرغوب ترین انواع نخ بخیه محسوب می‌شود، وجود دارد.

وضعیت واحد های فعال تولید نخ بخیه

در نمودار زیر تعداد و ظرفیت واحدهای فعال تولید نخ و سوزن جراحی (بخیه) در کشور به تفکیک استان آمده است .

جدول واحد های فعال تولید نخ بخیه

در جدول زیر تعداد و ظرفیت واحدهای فعال تولید نخ و سوزن جراحی (بخیه) در کشور به تفکیک استان آمده است .

وضعیت واردات و صادرات نخ بخیه

نمودار واردات و صادرات تولید نخ بخیه در کشور به تفکیک سال در شکل زیر آمده است.

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح تولید نخ بخیه

ظرفیت تولید سالیانه : ۱۲۰۰۰۰۰۰ عدد
نرخ برابری دلار : ۲۳۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۲۵۰۰ مترمربع
سطح زیربنا : ۱۲۵۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۲۸ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۹.۵ میلیارد تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
ارزش ماشین آلات و تجهیزات : ۴ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی : ۴۱ درصد

درصورت تمایل به این مطلب امتیاز دهید: