طرح پرورش اردک

پرورش اردک در برخی نقاط کشور به‌ویژه شهرهای شمالی از رونق خوبی برخوردار است به طوری که برای افراد در این مناطق به عنوان یک منبع درآمد مناسب برای تأمین نیازهای زندگی درنظر گرفته می‌شودو با توجه به آب و هوای مناسب به فضای مخصوص و تجهیز کردن مکان نگهداری نیاز ندارد.

دلایل پرورش اردک

پرورش اردک نسبت به سایر طیور سهلتر و با هزینه کمتری انجام می‌گیرد.
نگهداری اردک اگر با دقت صورت گیرید نسبتاً آسان است و درامد پرورش اردک می‌تواند قابل توجه باشد.
انواع گوشتی آنها دارای سرعت رشد قابل توجهی هستند.
چنانکه در عرض ۵۵-۹۰ روز با یک ضریب مصرف غذائی مناسب وزنشان به ه/۲-۲ کیلوگرم می‌رساند.
در صورت پرورش اردک به صورت اصولی کیفیت گوشت اردک از لحاظ طعم، رنگ و بو نیز مقبول طبع می‌باشد.
راندمان تخمگذاری در نژادهای تخمی در سال بسیار قابل ملاحظه و در شرائط خاص تا ۲۸۰-۳۰۰ تخم نیز می‌گذارند.
در برخی رکودگیریها حتی تا ۳۶۰ تخم نیز گزارش شده است.
بیماری‌های مسری و خطرناک در آنها نسبت به سایر طیور کمتر است.
فضولات اردکها موارد مصرف متنوعی داشته و از آن در باغبانی و زراعت به عنوان کود دامی نیز استفاده نمود.

مکان طرح پرورش اردک:

اردک‌ها مستقیمآ به قفس‌ها منتقل می‌شوند و یا نهایتآ تنها به مدت یک هفته بر روی تورهای فلزی بر روی کف یا همان بستر نگه داری می‌شوند و علت این عمر این است که به دلیل درست بودن جوجه‌های یک روزه اردک و رشد سریع آن‌ها جوجه اردک‌ها از لابه لای قفس خارج نمی‌شوند.
نکته دیگر این که چون در بین انگشتانشان پرده‌ای گوشتی وجود دارد پای آن‌ها در لابه لای تورهای فلزی گیر نمی‌کند و یا این که از بستر پوشال با ارتفاع ۵ الی ۱۵ سانتی متر برای سنین مختلف استفاده شود و نکته مهم این که از هرگونه رول یا کفی به لحاظ شرایط خاص فیزیولوژیکی پرنده در بستر خودداری گردد. به هر حال جوجه‌های اردک را از یک روزگی تا کشتار می‌توان درون همان قفس‌ها نگه داری نمود.

پس باید فضای لازم جهت پرورش اردک‌ها در قفس را بر مبنای حداکثر وزن و اندازه در نظر گرفت که به ازای هر اردک بالغ به فضایی معادل ۶-۵ اردک در هر متر مربع و یا به ازای هر اردک حدود ۲/۰ متر مربع و ۲۲۰ سانتی متر مربع برای جوجه اردک‌هایی که با سن یک هفته ۲۹۰ سانتی متر برای هر جوجه اردک تا سن سه هفته‌ای در شرایط پرورش نیاز داریم.
می‌توان قفسی را با ابعاد یکصد سانتی متر در یکصد و سی سانتی متر را برای ۸ قطعه اردک بالغ و ۱۰ قطعه جوجه اردک کوچک‌تر از بالغ طراحی کرد جهت آبخوری ۴/۰ سانتی متر و برای سنین بالاتر باید طول و عرض و عمق آبخوری را به گونه‌ای در نظر داشت که اردک بتواند سرش را به طور کامل درون آن فرو برد که شاید بتوان رقمی حدود ۷ سانتی متر را بتوان معرفی کرد.
دانخوری ۳/۱-۵/۲ رسانتی متر فضا را برای دو هفته اول زندگی بسته به سیستم پرورش که در حین و یا همان ابتدای پرورش خود پرورش دهنده بهتر از هرکسی متوجه آن می‌شود اختصاص داد و برای سنین سه هفتگی به بعد باید حدود ۹/۳ سانتی متر به ازای هر اردک در نظر گرفت اختصاص می‌دهیم.
ولی ما در فارم آزمایشی در فضایی برابر ۶ اردک در هر متر مربع به نتایجی مطلوب و برابر با فضای پرورش برسیم ولی چون شرایط پرورش در فارم هایی با هدف تولید بسیار متفاوت‌تر است نسبت به شرایط فارم های آزمایشی ما همان فضا در فارم پرورش را توصیه می‌کنیم.
به هر جهت این شیوه پرورشی به دلایل اثرات سوء عصبی و روانی که در تولید پرنده به غیر گله‌های تخم گذار آن و در نتیجه مسائل اقتصادی آن یا سایر نکات دیگر چون خوراک و… به هیچ وجه مگر در شرایط استثنایی و کمبود فضا توصیه نمی‌شود.

دما مناسب اردک:

این امر کاملاً بسته به نوع گونه اردک متفاوت است ولی در مورد اردکهایی که در ایران اکثراً نگهداری می‌شوند در جوجه اردکها رنج دمائی ۲۲ تا ۲۸ درجه و در مورد بالغین دمای ۰ تا ۳۰ درجه و حتی در بیشتر موارد دماهای زیر صفر هم قابل تحمل است.

تجهیزات غذا خوری اردک:

۱- دانخوری ها:
در داخل سالن می‌توان از دانخوری های دستی و نیز خودکار برای نگهداری اردک‌ها استفاده نمود. در سیستم نگهداری قفس یا باطری، دانخوری ها، سبک خاص خود را نسبت به کارخانه سازنده دارا می‌باشند. فرم دانخوری های دستی متنوع و اغلب از نوع ناودانی یا بشکه‌ای است. از یک دانخوری نوع ناودانی با ابعاد ۱۰/۱ متر طول و ۲۵ سانتی متر پهنا و ۱۶ سانتی متر ارتفاع ۱۰-۱۲ قطعه اردک بر حسب نژاد می‌تواند از آن استفاده نمایند. دانخوری های بشکه‌ای گنجایش بیشتری از دان را داشته و اغلب از چوب‌های فشرده و محکم ساخته می‌شوند. آن‌ها را می‌توان در محوطه‌های باز نیز بکار برد.

۲ – آبخوری‌ها:
آبخوری‌هایی که مورد مصرف اردک‌ها برای نگهداری اردک‌ها قرار می‌گیرند متنوعند. آنچه که در آنها از اهمیت برخوردار است تأمین آب مورد نیاز اردک‌ها و تمیز ماندن آنهاست چون اردک‌ها عادت به کثیف کردن آبخوری‌ها دارند. هر آبخوری دستی با ابعاد ۱۰/۱ متر طول و ۲۵ سانتی متر پهنا و ۱۰ سانتی متر ارتفاع برای تأمین آب ۴۰ قطعه اردک کافی خواهد بود. در سالن‌های بسته و سیستم قفس و باطری اغلب در آبخوری‌های اتوماتیک برای تأمین آب استفاده می‌کنند.

تغذیه اردک در سیستم بسته:

در این نوع تغذیه لازم است که توجه داشته باشیم که باید خوراک را هم بصورت کاملاً صنعتی و بسته به اردکها عرضه شود. یعنی دقیقاً همانند مرغ‌های صنعتی یا بلدرچین‌های صنعتی باید خوراک را برای آنها عرضه کنیم که برای این منظور می‌توانیم از خوراک‌های معمول در بازار استفاده کنیم.
به هر حال این مسئله سبب می‌شود تا ما مجبور به هزینه کردن یک سرمایه اضافی شویم که برعکس پرورش بلدرچین مرغ به هیچ وجه این سیستم و روش پرورش را توصیه نمی‌کنیم ولی در صورتی که مجبور به استفاده از این روش شوید می‌بایست تا حتماً از حضور سنگ ریزه به میزان کم و معقول در خوراک اطمینان حاصل کنید تا اردک‌ها همان ضریب تبدیل ۳- ۲/۵ معمول خود را داشته باشند که البته می‌توان همانند بلدرچین که ذکر کردیم این رقم را بر اساس میزان مصرف خوراک استاندارد ذکر شده و وزن گیری پرنده در سن خاص خود بدست آورد.
در صورتی که مجبور به خرید خوراک ویژه مرغ‌های صنعتی برای اردکها شدید مطمئن شود که مواد بکار رفته در جیره دقیقاً چیست؟ زیرا ممکن است اقلامی در آن استفاده شده باشد که تنها برای مرغ مفید بوده و در عوض برای اردکها مضر باشد یا حداقل خالی از منفعت و فقط هزینه اضافی پرداخت باشند و یا این که سبب ایجاد بو و طعمهای نامطبوع در محصولات اردک شود.

خوراک‌هایی که توسط دامدار و به صورت مصنوعی توسط جیرهٔ از پیش معین اردک:

انواع سیلوها شامل ذرت علوفه‌ای، چغائدر علوفه‌ای، ریشه‌ها برگهای غده‌ای، انواع غلات و دانه‌ها چون گندم، چو جو دوسر ارزن، ذرت خرد شدهٔ دانهای و سیلاژ خوشه‌ای، سویا، نخود.
ریشه‌های غدهای چون سیب زمینی، هویج، زردک، چغندر، شلغم که کاملاً تمیز و شسته باشند و فاقد جوانه و چشمزدگی باشند.
پس مانده‌های کارخانجات مثل نقاله گوجه فرنگی، کنجاله سوژل، کلزا، پنبه، کنجد، آفتابگردان، مالاس چغندرقند، تقاله چغندر، مخمرها، تفاله انگور.
پودر پروتئینهای حیوائی مثل پودر ماهی، و در گوشت، پودر صدف، پودر خون، پودر استخوان.
سبزی‌هایی چون سبوس گندم و سبوس جو۔
سایر اقلام چون مکمل‌های ویتامینی، هورمون‌ها که استفاده از آنها به هیچ وجه جایگاهی ندارد چون رشد اردک به خودی خود سریع است و ممکن است این عمل غیر انسانی و غیراخلاقی که باعث مضرات بسیاری برای انسان است تأثیر سوء در اردکها داشته باشد و به هیچ وجه در این جا توصیه نمی‌شود.
فرآورده‌های لبنی چون آب پنیر، پودر کشک.

تغذیه اردک در سیستم غیر بسته:

تغذیه در سیستم غیر بسته خورد انواع گوناگونی دارد که هر کدام نسبت به دیگری دارای مزایایی است که به ترتیب زیر آنها را نام برده و سپس توضیح می‌دهیم:

خوارک هایی که برای اردک مضر است:
هستهٔ میوه‌ها
بذر گیاهان
غذاهای چرب یا نمک دار
شکلات
هرچیزی که شکم اردک شما را پر کند ولی مغذی نباشد.

نژاد اردکهای که می‌توان پرورش داد:

نژادهای اردک در جهان بسیار متنوع و زیاد هستند. بیشتر نژادهای اهلی از نژادهای وحشی منشاء گرفته‌اند اما انسانها با سلکسیون و انتخاب صفتهای برتر همانند میزان رشد و تعداد تخم به اهلی کردن اردک پرداخته است. از انجا که هدف ما پرورش اردک اهلی که از نظر اقتصادی به صرفه بوده, می‌باشد از این رو به نژادهای اردک وحشی نمی‌پردازیم.

انواع پرورش اردک:

از انجایی که صنعت پرورش اردک در ایران چندان پیشرفته نیست و بیشتر در روستاها و به ویژه در شمال ایران آنهم به جهت موقعیت خاص جغرافیایی آن توسط روستاییان به صورت محدود وسنتی پرورش داده می‌شود از این رو نژادهای اردک زینتی در ایران چندان مورد توجه قرار نگرفته است, این در حالی است که در برخی از کشورهای اروپایی و امریکا نژاد اردک گوشتی را با سلکسیون و انتخاب صفتهای برتر در ۷ هفتگی به وزنی در حدود ۳ کیلوگرم می‌رسانند.

۱- اردک‌های گوشتی:

نژاد سفید پکینی (white pekin):
منشاءاین نژاد همانطور که از نامش پیداست از کشور چین و شهر پکن است. این نژاد از نظر تولید گوشت یکی از مناسب‌ترین نژادها می‌باشد به طوری که در ۸ هفتگی به وژنی در حدود ۳ کیلو گرم می‌رسد. در بیشتر مزارع پرورش اردک امریکا از این نژاد استفاده می‌شود.
این نژاد دارای پرهایی کاملاً سفید و یک دست است. نوک به رنگ زرد متمایل به نارنجی و پاها زرد مایل به قرمز بوده و رنگ پوست بدنش زرد می‌باشد. نرها در سن بلوغ حدود ۴ کیلوگرم و ماده‌ها حدود ۳.۵ کیلو گرم وزن دارند. تولید تخم در این نژاد در حدود ۱۵۰ عدد در سال می‌باشد. اما مادر خوبی برای جوجه کشی طبیعی نیست.
همچنین بایستی یاد آور شد که حدود ۲۰% وزن قابل استفاده این نژاد از چربی تشکیل شده که این مسئله برای مصرف کننده چندان خوشایند نیست, از این رو بهترین سن کشتار این اردک ۸ تا ۱۲ هفتگی می‌باشد.

نژاد مسکوی (Moscovy or Barbari):
منشأ این نژاد از کشور امریکا و همچنین قاره امریکای جنوبی همچون برزیل و پاراگوئه است. اگر چه گوشت لذیذی دارد اما از نظر تولید تخم چندان جالب نیست. وزن نر این نزاد در سن ۱۶ تا ۲۰ هفتگی حدود ۴.۵ تا ۵.۵ کیلوگرم و ورن ماده‌ها حدود ۳.۲۵ کیلو گرم است.
دارای واریته های مختلفی همچون سیاه, سفید و برنزی بوده که واریته برنزی کمیاب است. رنگ ساق پا در این نژاد تیره و گاهی زرد رنگ می‌باشد. بر روی سر وتا حدودی بر روی منقار این نژاد یک زائده گوشتی قرمز رنگی وجود دارد. رنگ پوست آن سفید می‌باشد. این نژاد به مراتب مادر بهتری برای جوجه کشی طبیعی نسبت به سایر نژادهای اردک می‌باشد.

نژاد ایلسبوری (Aylesbury):
منشائ این نژاد از منطقه ایی به همین نام در کشور انگلستان می‌باشد. رنگ پر و پوست این نژاد در هر دو جنس نر و ماده سفید است. پاها به رنگ زرد مایل به نارنجی است. مزن نر بالغ این نژاد به حدود ۴ کیلو گرم و ماده بالغ به حدود ۳.۵ کیلو گرم می‌رسد. به طور عموم در سن ۸ هفتگی می‌توان آن را روانه بازار کرد. تولید تخم در این نژاد در حدود ۱۰۰ عدد در سال می‌باشد. اما مادر خوبی برای جوجه کشی طبیعی نمی‌باشد.

۲ – اردک‌های تخمگذار:

نژاد خاکی کمپل (Khaki Kampell):
این نژاد از آمیزش دو نژاد روئن (نژاد گوشتی – تخمی) و نژاد دونده هندی (تخمگذار) به وجود آمده است. یکی از بهترین نژادهای اردک تخمگذار است. تولید تخم در این نژاد در حدود ۲۵۰ تخم در سال می‌باشد که تخم آن نیز نسبت به تخم سایر اردکهای تخمگذار بزرگ‌تر است. رنگ پر بر روی گردن و سر و بال و تا حدودی پشت این نژاد برنزه متمایل به سبز است و بقیه پرهای بدنش به رنگ خاکی است.

نژاد دونده هندی (Indian runner):
این نژاد از آسیا (نواحی هندوستان و آسیای جنوب شرقی و بخشهایی از چین) است. نژاد دونده هندی همانند نژاد خاکی کمپ بل نژاد بسیار خوبی برای تولید تخم می‌باشد اما از نظر گوشت نسبت به نژادهایی همچون مسکوی یا پکینی چندان قابل توجه نمی‌باشد.
دارای سه واریته به نامهای:
. وایت پنسیلد (White penciled)
. فاون (Fawn)
. سفید (White)
بدن اردک دونده هندی _ بر خلاف سایر نژادها که نسبت به سطح زمین تقریباً افقی هستند _ تا حدودی عمود بر سطح زمین می‌باشند. رنگ پوست زرد و نوک پاهای قرمز مایل به نارنجی دارند. تعداد تخم در این نژاد ۲۰۰ تا ۳۰۰ تخم در سال بوده و تخم آن اگرچه درشت است اما به درشتی تخم‌های نژاد خاکی کمپ بل نیست.

۳ – نژادهای زینتی:

این گونه نژادها در ایران چندان جنبه اقتصادی ندارند و کشاورزان محلی نیز کمتر به پرورش آن‌ها می‌پردازند. اما به هر روی این نژادها بسیار زیبا بوده و از این دیدگاه قابل ملاحضه و توجه هستند.
برخی از این نژادها عبارتند از نژاد کاکل دار سفید, نژاد اردک تاج دار, اردک کاکل دار سیاه و……این نژادها اصولاً دارای وزن کمتری هستند و همچنین تعداد تخم سالیانه آنها کم و ناچیز است, از این رو از نظر اقتصادی چندان به صرفه نیست.

زمان تخم گذاری و نحوه نگهداری از تخم اردک:

برای نگهداری اردک‌های بالغ مادر بایستی لانه‌های تخم گذاری پیش بینی شوند. معمولاً برای هر ۳ قطعه اردک یک لانه به ابعاد ۴۰٫۴۰ منظور می‌کنند. لانه‌ها در یک طبقه مستقر و هر چند یک بار بایستی بستر آنها را تویض نمود.
جوجه اردک‌ها را بایستی در هفته اول زندگی گرم نمود و برای این کار می‌توان از مادرهای مصنوعی نیز یاری طلبید. ناگفته نماند که جوجه اردک‌ها همانند جوجه مرغ‌ها نسبت به این فاکتور حساس نیستند.
در جوامع روستایی ابران چندان به چگونگی جمع آوری و نگهداری تخمها توجهی نمی‌کنند که این مسئله باعث کاهش باروری تخم‌ها می‌شود. بیشتر اردک‌ها معمولاً در شبها و ساعت اولیه صبح تخمگذاری می‌کنند. تخم‌ها بایستی هر روز جمع آوری شوند.
پس از جمع آوری, تخم‌ها را تمیز و ضد عفونی کرده تا از میزان بار میکروبی بر روی پوسته تخم کاهش یابد.
این کار برای جلوگیری از آلودگی تخم‌ها ضروری می‌باشد. برای ضد عفونی کردن تخم روشهای متفاوتی بیان شده است اما هیچ یک از این روشها, نمی‌تواند روش کاملاً مطمئنی برای پاک کردن آلودگی تخم‌ها باشد. عده ایی معتقدند که تخم‌ها را باید با مواد ضد عفونی کننده شست.
مسئله ایی که برای این روش وجود دارد اینست که با شستن تخم لایه کوتیکولی که بر روی تخم قرار دارد از میان می‌رود. لایه کوتیکولی یک لایه محافظ بر روی پوسته در جلوگیری از ورود باکتری‌ها و ویروسها و قارچها به درون تخم است.
روشی دیگر برای ضد عفونی تخم اینست که: آلودگی‌هایی همچون آلودگی‌های بستر و مدفوع که به تخمها چسبیده‌اند را با یک پارچه و یاسمباده بسیار نرم به آهستگی پاک کرده و سپس تخم‌ها را درون اتاق گاز قرار می‌دهند و با استفاده از گاز فرمالین آن را ضد عفونی می‌کنند. اگرچه این روش کامل و دقیقی نیست اما به مراتب از روش اول بهتر است. مدت زمانی که تخم‌ها در اتاق گاز دهی قرار می‌گیرند در حدود ۲۰ دقیقه می‌باشد.
بهتر است تخم‌ها را خیلی زود و بدون انبار کردن برای جوجه کشی استفاده کرد. اما این کار در عمل امکان پذیر نمی‌باشد. از این رو پس از ضد عفونی کردن در سردخانه انبار کرد. دمای سرد خانه بین ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتی گراد می‌باشد. دمای یخچال (۴ درجه) برای این کار مناسب نیست.
در صورتی که کمتر از ۳ روز در سردخانه انبار می‌شوند نیازی به چرخش تخم‌ها نیست اما اگر بیشتر از این باشد باید حداقل روزی یک بار تخم‌ها چرخانده شوند. لازم به یاد آوریست که تخم‌ها را باید با زاویه ۴۵ درجه از خط عمود بر سطح زمین در سردخانه نگهداری کرد.
تلاش شود تا تخم‌ها بیش از یک هفته در انبار نگهداری نشوند چرا که پس از این مدت باروری تخمها کاهش میابد. کاهش رطوبت هوای انبار نیز باعث کاهش درصد جوجه آوری می‌شود. همچنین تهویه هوا با جریان آرام باد مفید می‌باشد.

روش‌های جوجه کشی اردک:

۱- جوجه کشی طبیعی:
این روش بیشتر در روستاها و مزارع پرورش کوچک انجام می‌شود که در این روش از پرندگانی همچون اردک و یا مرغ کرچ ویا بوقلمون برای جوجه کشی استفاده می‌شود. بسته به چثه پرنده ۱۰ تا ۱۵ تخم در زیر هر پرنده قرار می‌گیرد. البته اردکها اضولا مادرانی خوب برای جوجه در آوری نیستند و گاهی ممکن است از روی تخم بلند شوند وحاضر به خوابیدن روی تخم نباشند. برای همین بهتر است از مرغ کرچ استفاده کرد.

۲ – دستگاه جوجه کشی:
این شیوه بیشتر در مزارع بزرگ انجام می‌شود. اگرچه در ایران مزارعه‌هایی به بزرگی آنچه که در برخی کشورها هست وجود ندارد اما کسانی هستند هستند کسانی که به تولید جوجه اردک با ماشین جوجه کشی بپردازند.
طول مدت جوجه کشی در همه اردکها ۲۸ روز است اما تنها در اردک مسکوی ۳۲ تا ۳۵ روز است. در جوجه کشی با دستگاه ۴ فاکتور بسیار مهم است: دما, رطوبت, تهویه, چرخش.
دما در دستگاههای جوجه کشی بزرگ برای تخم اردک در ستر ۳۷.۵ تا ۳۸ درجه سانتیگراد و در هچر ۳۳ درجه سانتیگراد است, اما برای دستگاه‌های کوچک دما در هفته اول, دوم, سوم وچهارم به ترتیب; ۳۸ * ۳۸.۵* ۳۹ * ۳۹.۵ درجه سانتیگراد می‌باشد. اگر این تغیرات امکان پذیر نباشد بایستی دما را در ۳۸.۸ درجه سانتیگراد تنظیم نمود.
رطوبت در دستگاه جوجه کشی برای اردک به مراتب بیشتر از رطوبت مورد نیاز برای تخم مرغ می‌باشد همچنین رطوبت هچر بایستی بیشتر از ستر باشد. تخم اردک در ستر روزانه باید ۴ بار چرخانده شوند, اما در هچر نیازی به چرخاندن نیست اما بایستی حتماً رطوبت را افزایش داد.
در روز ۴ تا ۵ جوجه کشی با انجام عمل کندلینگ می‌توان تخم‌های غیر بارور وتخم های دارای جنین مرده را مشخص و از دستگاه خارج نمود. در این زمان تخم سالم به صورت لکه ایی سیاه در بالای تخم و نزدیک اتاقک هوا که دارای انشعابات و رشته‌های عروقی می‌باشد قابل تشخیص است. در صورتی که جنین در این زمان به غشاء پوسته چسبیده باشد و انشعابات و رشته‌های عروقی وجود نداشته باشند نشان دهنده مرگ جنین می‌باشد, همچنین اگر در هنگام کندلینک تخم در برابر نور به صورت روشن و بدون هیچ گونه لکه ایی باشد تخم بدون نطفه وغیر بارور می‌باشد.
همچنین تخم‌های ترک دار, بد شکل, بسیار بزرگ وبسیار کوچک را به هیچ وجه در جوجه کشی نبایستی استفاده شود.

فضای مناسب با توجه به سن اردک:

پرورش اردک در خانه:

همواره برای خرید جوجه اردک به سراغ مزارع بروید و توجه داشته باشید که جوجه اردک‌ها می‌باید سرحال، گوش به زنگ، دارای چشمانی براق، پف کرده، تمیز و دارای توانایی زیادی در فرار کردن و دویدن باشند
یک آغل بسازید. جوجه اردک‌ها تا حدود ۲ ماهگی نباید آزادانه برای خود در اطراف پرسه بزنند تا زمانی که به سن پختگی برسند. تا آن زمان آنها باید در محیطی مانند طویله یا آغل یا محیطی پوشیده از شاخ و برگ درختان زندگی کنند و محیط زندگی‌شان باید کاملاً تمیز باشد که در آنجا با هم بازی کنند و از یک لامپ برای استفاده از نور و گرما استفاده کنند. آن‌ها باید همواره به آب تازه و غذای اردک تازه دسترسی داشته باشند.
محل زندگی آنها باید به طور منظم تمیز شود و آب آنها هر روز تعویض شود. آغل آنها باید طوری مراقبت شود که هیچ کدام نتوانند خارج شوند و هیچ حیوانی از جمله گربه‌ها به آنجا وارد شوند.
یک آغل مناسب برای آن‌ها می‌تواند با سیم حفاظت از مرغ‌ها کاملاً غیر قابل نفوذ شود و در اطراف با آجر حمایت شود تا از خزیدن اردک‌ها به بیرون و درون خزیدن حیواناتی مانند مار جلوگیری شود .می‌توان از حصار توری شکل نیز استفاده کرد از ورود گربه جلوگیری کند.
در مدت روز می‌توانید برای چند ساعتی این حصارها را کنار بزنید و به جوجه اردک‌ها اجازه دهید به بیرون از آغل بپرند و از محیط آزاد استفاده کنند و سپس مجدداً آنها را به داخل آغل بفرستید.
وقتی آنها را به حوضچه می‌برید به آنها بازی کردن را بیاموزید. بعد از ظهرها و قبل از غروب آفتاب آنها را به محل زندگی‌شان برگردانید. آن‌ها در هنگام آب بازی از خطرات احتمالی آگاهی ندارند بنابراین کاملاً مراقب آنها باشید و ترجیحاً در چنین شرایطی آنها را تنها نگذارید
پس از مدتی آنها فراخواهند گرفت که چه زمانی در روز باید به محل زندگی خود برگردند، خصوصاً اگر شما از قبل اردک‌هایی داشته باشید که این کار را انجام دهند، این امر سرعت یادگیری اردک‌های جدید را بیشتر می‌کند
در ابتدا فقط زمانی که آنها به دنبال غذا می‌آیند به آنها غذا دهید و این کار را تا زمانی ادامه دهید که بفهمند که «آغل = غذا». بنابراین فقط طبق برنامه به آنها غذا دهید و اگر همچنان گرسنه بودند مقدار کمی غذا به آنها بدهید و در نهایت اگر همچنان گرسنه بودند با مقدار کمی خود را سیر کنند.
به طور منظم به محل زندگی آنها سر بزنید و به آن رسیدگی کنید. در حین غذا دادن، اردک‌های خود را از نظر سلامت چک کنید زیرا در این زمان آنها با هوشیاری کمی در کنار شما می‌ایستند. اگر احساس کردید که هرکدام از اردک‌ها مشکلی دارد می‌توانید به آرامی (نه با تندی!) آن‌ها را گرفته به این صورت که گردن او را در یکی از دستان خود بگیرید و با دست دیگر بدن او را بگیرید تا بتوانید بهتر به او نگاه کنید
در این حالت اجازه ندهید که به بال حیوان ضربه‌ای وارد شود یا بشکند زیرا در حالت نگه داشتن، احتمال زیادی دارد که این اتفاق برای او بیفتد، پس کاملاً مراقب باشید و نیز دقت کنید که احتمال دارد در این شرایط حیوان به خودش صدمه بزند

غذای اردک خانگی:

نکتهٔ مهم در غذا دادن به اردک‌ها این است که از دادن مواد دارویی به آنها جدا خودداری کنید. در حالی که دادن اینگونه داروها به مرغ و خروس در بعضی موارد حتی توصیه می‌شود. البته این برای حیوانات مزرعه توصیه می‌شود، اما نه برای حیوان خانگی آنها باید رژیم غدایی مرکب از مواد جامد به علاوه سبزیجات و میوه‌های خرد شده در دسترس داشته باشند که انرژی موردنیاز آنها را کاملاً تأمین کند. در اینجا پیشنهادهایی هرچند کلی در این خصوص ارائه می‌کنیم

غذاهای جامد اصلی

پایه جیره این پرنده می‌تواند از غلات باشد (گندم، برج، جو و ذرت) که به صورت خام، بوداده و پخته می‌توان استفاده شوند ولی بهترین حالت جوانه زده آنهاست
در کنار آن باید از میوه و سبزیجات مختلف بهره برد و پروتئن های حیوانی به میزان کمتر می‌تواند در جیره حیوان قرار گیرند
حبه‌های غذایی غیر دارویی یه صورت خیس خورده برای اردک‌های بالغ – ذرت بو داده – مخلفات – میوه‌های تازه مانند هویج قطعه قطعه شده – گوجه فرنگی – پنیر خانگی – حلزون‌های باغچه – انواع کرم‌ها